Memories of life drifting further away... (80ς-90ς)

Tα κομικ του disney…
Νομίζω χάρη σε αυτά έμαθα ανάγνωση…

Όντως, χρειάζονταν και τα κλασικά εικονογραφημένα. Θυμάμαι είχα πολύ μεγάλη συλλογή απ’ αυτά… Κρίμα πάντως που δεν ποστάρουν πολλές κοπέλες σ’ αυτό το τόπικ! Θυμάστε το “Μανίνα”? (έχουμε και αδερφές τι να γίνει!) :lol:

XAXA!!!Που τα θυμήθηκες αυτα ρε??Ακόμα και εγώ τα ειχα ξεχασει που μάζευα σαν τρελή αφίσες του Μπραντον και του Ντύλαν…:lol: :lol: Και φαντάζομαι ολοι θυμάστε ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΓΟΗΤΕΙΑ …Η υπόθεση εδω και εκατο χρόνια ίδια :
[B]ο μπαμπάς Έρικ Φόρεστερ έχει συστήσει μετά της ξιπασμένης συζύγου Στέφανι –η οποία χώνει τη μύτη της παντού- μία top fashion εταιρία, στην οποία δουλεύουν όλα τα παιδιά της οικογένειας με πρώτο και καλύτερο τον Ριτζ, που είναι ομορφάντρας και έξυπνος και μάγκας (ή το ‘χεις ή δεν το ΄χεις επιτέλους!). Ο Ριτζ, γνωστός και διαβόητος playboy του Λος Άντζελες, αρραβωνιάστηκε προ αμνημονεύτων την Κάρολαϊν, η οποία μετά κάποια στιγμή αποδήμησε εις τόπον χλοερό από ανίατη και σπάνια ασθένεια (το «σύνδρομο του πράσινης μαϊμούς», σύμφωνα με τη διάγνωση), αλλά την ίδια στιγμή ερωτοτροπούσε και με την φτωχιά πλην τίμια Μπρουκ, η οποία έμενε στο Μπουρνάζι. Εντέλει και παρά τις δολοπλοκίες της φτωχιάς πλην τίμιας Μπρουκ, ο Ριτζ κατέληξε να παντρευτεί την Τέηλορ που δεν είναι απλώς κουκλάρα αλλά και ψυχίατρος, άρα πάντα χρήσιμη να σου βρίσκεται σε μία σαπουνόπερα (με όλους αυτούς τους σχιζοφρενείς και τα νυμφίδια που κυκλοφορούνε)!

Η Μπρουκ από την άλλη, η οποία αποδείχθηκε σκληρό καρύδι, κατάφερε να πάρει την εταιρία του μπαμπά-Έρικ, διότι εκτός από σεξοβόμβα και επιτήδεια καιροσκόπος, είναι και καταπληκτική χημικός μηχανικός, γεγονός που όσο να πεις τη βοήθησε να ανακαλύψει μία επαναστατική φόρμουλα την οποία κατοχύρωσε ως έξυπνη επαγγελματίας και καπέλωσε τους Φόρεστερ! Η νυμφομανία της, την οδήγησε σε γάμο με τον Ρίτζ, τον αδελφό του τον Θόρν, αλλά και τον ίδιο τον πάτερ-φαμίλια Έρικ (επί σειρά χρόνων, το νυφικό, μόνο για σιδέρωμα το έβγαζε από πάνω της), κάνοντας τη μαμά-Στέφανι να σκυλιάσει (ίσως γιατί είναι η μοναδική της οικογενείας που δεν την στεφανώθηκε) και οδηγώντας την σε ντελίριο μίσους κάθε φορά που συναντούσε την -όχι και τόσο φτωχιά και τίμια πλέον- Μπρουκ, η οποία απέκτησε και τρία παιδιά (δύο από το γάμο της με τον Έρικ, και ένα με τον άντρα της κόρης της-θου-κύριε-το-στοματί-μου Μπρίτζετ).

Κι αν όλο αυτό σου κάνει πολύ βαρετό, υπάρχει και η αντίπαλη εταιρία-οικογένεια των Σπέκτρα με την πληθωρική τσα-τσα Σάλι, η οποία πάντα φθονούσε τη Στέφανι και ήθελε να της μοιάσει, αλλά μια ζωή κατέληγε να τρώει τα λυσσακά της ή στην καλύτερη περίπτωση, καμία νουγκατίνα! Η γραμματέας Ντάρλα (όνομα και πράμα!), ο σπιούνος Κλάρκ Γκάρισον, ο μονίμως ζοχαδιασμένος γιος Σι-Τζέι και η τραγουδίστρια-αδικοχαμένη κόρη Μέισι (που φυσικά πάλι με χρόνια με καιρούς, νεκραναστήθηκε), συμπληρώνουν το σκηνικό της γκροτέσκας οικογένειας Σπέκτρα, που βεβαίως ποτέ δεν μπόρεσε να φτάσει τους επιτυχημένους, όμορφους και αγέρωχους Φόρεστερ, διότι τελικά όλα είναι θέμα γονιδίων!

(Περιττό να σου πω ότι συνεχίζεται…)[/B]
Απο το blog tekmirio.blogspot.com:wink:

Γιατί ρε συ ellanor, η Lunatic κι εγώ δεν είμαστε αρκετές; :stuck_out_tongue: :lol:

Πάντως σας το λέω, 2 μέρες τώρα, μου έχετε κάνει μεγάαααλη ζημιά…Και Μανίνα θυμάμαι, και Κατερίνα, τα Κλασσικά Εικονογραφημένα μου τα έχω ακόμα, έχω δει Τόλμη και Γοητεία στα πρώτα της (αμαρτία εξομολογημένη, ουκ έστι αμαρτία), και μπουγελόφατσες ειχα, την Panini η αδερφή μου κι εγω την συντηρούσαμε στην Ελλάδα και γενικότερα όσα πιο πολλά ποστάρετε εδώ μέσα τόσο θα θυμάμαι και θα γίνομαι λιώμα…

“Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια,
Ώρα με την ώρα βιαστικά
Νιάτα που περνούν
Που δεν θα ξαναρθούν
Και κείνο που βλέπω να μένει τελικά
Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
Μες στα θερινά τα σινεμά
Νύχτες που περνούν
Που δεν θα ξαναρθούν
Μ? αγιόκλημα και γιασεμιά…”

Ημουν φανατικος της Καρολαιν…ωραιο μωρο!!:stuck_out_tongue:

Καπου εδω εγώ κλαίω…με σπαραγμο βαθυ…:cry: :cry: Bryyyyyaaaaaaannnn!!!

http://www.youtube.com/watch?v=OfgU4iQr8PU Το απόλυτο του απόλυτου eighties…

θυμαμαι την αδερφη μου και γω, που επερνε μανινες,κατερινες και σουπερ κατερινες!!!
και θυμαμαι που βαζανε μεσα στιχους (αγγλικα και μεταφρασμενους) απο κομματια που τανε τοτε επιτυχιες
και θυμαμαι κατι bon jovi,queen κα…!!!

τολμη και γοητεια βλεπαμε τοτε θελαμε δεν θελαμε, καθως
1)τοχε μεσημερι αν θυμαμαι καλα και αποτελουσε την συνοδεια μας στο φαγητο
2)επειδη ειχε μετα την παιδικη ζωνη και το βλεπα για να μαι σιγουρος οτι δεν θα χασω την αρχη της!!

θυμαται κανεις το σκηνικο που καποια τυπισσα στην σειρα,ειχε παθει κατι (ειχε καει νομιζω) και ενω ολοι την θεωρουσανε νεκρη,αυτη σχεδιαζε την εκδικηση της.και ηταν και παραμορφωμενη (απο τη φωτια)!

βρηκα και αλλη σουπερ σειρα.περιμενετε…

BEAUTY AND THE BEAST

ΜΑΛΑΚΑ!!!8O 8O 8O 8O
:frowning: :frowning:

@ ChrisP:

Τσέκαρε το άβαταρ μου :roll:

Δεν ξερω αν ειμαι τελειως εντος topic αλλα εγω αυτο που θυμαμαι εντονα απο τα παιδικα μου χρονια, ηταν οτι ειχαμε στο σπιτι ενα κασετοφωνο, βαζαμε μια αδεια κασετουλα και καναμε ραδιοφωνικες εκπομπες με την κολλητη μου !:lol:
Μιλαμε για ατελειωτες ωρες πανω στο κασετοφωνο.Λεγαμε το lifestyle της εποχης ( Ρουβας, Spice Girls etc), βγαζαμε στον “αερα” ανθρωπους για να κερδισουν δωρα (με διαφορετικες φωνουλες και τα σχετικα) και το πιο κουλο ηταν οτι βαζαμε και τραγουδια.Και ποτε δεν λεγαμε τι τραγουδι θα βαζαμε, αφου τα βρισκαμε εκεινη την ωρα απ’το πραγματικο ραδιοφωνο!:lol: :lol: :lol:

Το ωραιο της ολης υποθεσης ειναι οτι μου εχει μεινει μια κασετα (η καλυτερη εκπομπη που ειχαμε κανει:p ) και την ξανακουσαμε με την κολλητη πριν κανα διμηνο.Εκτος οτι λυθηκαμε στα γελια γιατι ακουγαμε τους εαυτους μας 10 χρονια πριν, μας ηρθε και μια απιστευτη συγκινηση…:roll:

ελα ρε
και γω εκανα τετοια κολπα

πωπω κασσετοφωνο
rec και play πατημενα μαζι!!!
να ακουω ωρες ατελειωτες την φωνη μου!!!χαχαχαχα
να λεω ενα σωρο μαλακιες!!χχαχαχα

beauty and the beast ηταν απο τις πιο συγκινητικές σειρες ever…Σνιφ!

Μου θύμισε μια φίλη και μια άλλη σειρά που έδειχνε η τηλεόραση:
Οι Παστρικούληδες

Εκτός απο σειρές και τέτοια θυμάμαι να περάζω τον αδελφό μου και εκείνος εμένα,και θυμάμαι πολύ έντονα ότι ήμασταν όλο ζωηράδα και χαρά.

Θυμάμαι και το VHS,πως μου άρεσε να γυρνάω πίσω τη κασσέτα και να ακούω το ζζζππππππ που έκανε.Θυμάμαι και πως τσαντιζόμασταν όταν κόλαγε τη μάσαγε το βίντεο.

Θυμάμαι και τα περιοδικά,το Τρίποντο για το μπάσκετ και το Gamepro για τα βιντεοπαιχνίδια.Και τις κάρτες ανατριχίλες και μετέπιτα Pokemon που κάναμε ‘μάχες’ μεταξύ μας.Θυμάμαι που είχα χάσει και τις 2 καλύτερες κάρτες μου απο τη παρέα μου(απο το κολλητό μου το Charizard και μια φίλη μου πήρε το Bulasaur:lol:)

παστρικουληδες!!!
πωπω να και αλλο ενα χαμενο στην μνημη μου!!

τριβια
ο τυπας που κανε το beast ειναι ο τυπας που κανει το hellboy!!!

Χαχαχαχαχααα!Ναααααααααααι!:lol:
Εμενα αυτο ηταν το καλυτερο παιχνιδι μου μετα τις Barbie, χαλαρα!:roll:

Ουπς, έχεις δίκιο για άλλη μια φορά Rope…!! :stuck_out_tongue: Μια που αναφέρθηκε η Τόλμη και Γοητεία, να πω πως ήμουν και γω απο κείνους που την έβλεπαν καθημερινά και φανατικά… Ε ρε κακό που χαμε πάθει με τον Ριτζ, τον Θορν, τη Μπρουκ και την Κάρολαιν! Στη δευτέρα δημοτικού να φανταστείτε έπαιρνα μέχρι και αυτοκόλλητα για άλμπουμ… :oops:

Και την αμέσως επόμενη χρονιά ήρθε αυτή η σειρά να με πωρώσει αφάνταστα. Θυμάται κανείς την Ίντεν και τον Κρουζ…?? :stuck_out_tongue: (ε ρε τι βλέπαμε!)


Και μια τρέλα λίγο μεταγενέστερη, στις αρχές των '90ς (αρχές γυμνασίου για μένα), δεν ήταν άλλη απο τη συλλογή καρτών NBA… Είχα γεμίσει 2 άλμπουμ…

Πάντως έχουμε αρκετά κοινά βιώματα απο τα παιδικά μας χρόνια παρατηρώ… δε περάσαμε κι άσχημα!

Ω ναι!
[SIZE=“3”]Ω ναι![/SIZE]
[SIZE=“5”]Ω ΝΑΙ![/SIZE]

Ρε. ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο ε. Ό,τι είπες λέξη προς λέξη! 8O
Εκτός από εκπομπή στο ραδιόφωνο, λέγαμε και άλλα άσχετα τραγουδάκια κλπ. και τις λέγαμε “χαζοκασέτες” :stuck_out_tongue: Έχουμε βάλει μέσα και γονείς, φίλους, ξαδέρφια κλπ… Άσε… Κι εγώ κάπου τις έχω. Τρελή συγκίνηση. :cry: