Ρε Φριντομ, ωραιο email, πραγματικα μια ολοκληρη ζωη… Οντως εκεινα τα χρονια ειναι τοσο κοντα μας και ομως φανταζουν αρκετα διαφορετικα…
Μπαλα στις αλανες αλλα οχι μονο εκει. Καθε μερα στο δρομο κατω απο το σπιτι, 2 εναντιων 2, 3χ3, ή ακομα και μονα, αναλογα ποσοι θα “κατεβαιναν”. Τωρα ο δρομος που επαιζα ειναι γεματος αμαξια (τοτε ειχε μονο 2 που χρησιμευαν για δοκαρια:p) και πλεον θελεις 10 να πληρωσουν για να πας για μπαλα…
Θυμαμαι το απιστευτο κoλλημα με τον Ιπποτη της Ασφαλτου. Καθε Κυριακη μπροστα απο την τηλεοραση και μετα ολη τη βδομαδα να μιλας με τους φιλους σου για το τι εγινε. Θυμαμαι τα καλυτερα Χριστουγεννα της ζωης μου (τριτη-τεταρτη δημοτικου) οταν ξυπναω το πρωι της 25 Δεκεμβριου και βλεπω ενα κουτι της ElGreco με μια πιστα και τον ΚΙΤΤ μεσα δωρο απο την Μαμα-Αη Βασιλη!!!:yahoo::yahoo:
Και η μανια με τα χαρτακια. Καθε φορα που γυρναγαμε απο το σχολειο σταματαγαμε ΠΑΝΤΑ στο ψιλικαντζιδικο. Θυμαμαι το album των Transformers ηταν το μονο που ειχα καταφερει να συμπληρωσω ολοκληρο! Ενιωθα λες και ανακαλυψα τον κοσμο!!!
Α, και κατι τσιχλες με χαρτακια thundercats. O Λαϊονο και ο Σνιαρφ φταινε για τα 7(!!!) σφραγισματα που εχω, τα 5 εκ των οποιων στο δημοτικο!!!8O
Απιστευτη και η σχιζοφρενεια με το GameBoy. Αλλα οπως ειπε και ο φιλος δεν μας εκλεινε σπιτι. Αντιθετως, τα βαζαμε στο τσαντακι του ποδηλατου και βρισκομασταν τα πρωινα του Σαββατου και τις Κυριακες και λιωναμε με ατελειωτες “διπλες” μονομαχιες. Καταραμμενη μυωπια…
Νιωθω βλακας. Εγω στο δημοτικο και το γυμνασιο επαιζα τα Σαβ/κα μηλα στις πλατειες και μπαλα στις αλανες και τωρα τα αντιστοιχα “παιδια” βγαινουν με “γκομενες-ους” και πανε “για καφε”. Ποσο ανωριμοι ημασταν…
Γηπεδο πηγαιναμε με 500δρχ αλλα το επιπεδο ηταν το ιδιο αθλιο… Τουλαχιστον κοροϊδευαμε τους γαυρους οτι ειχαν 9 χρονια να παρουν πρωταθλημα!!!
Τα Χριστουγεννα μετα τα καλαντα πηγαινα και επαιρνα 2-3 κασσετες μαζεμενες και ενοιωθα πως ειχα αγορασει ολοκληρη τη δικσογραφια!!! Τωρα εχουμε μαζεψει ο,τι πιο ακυρο θες σε mp3 απλως και μονο για να λεμε οτι το εχουμε και αυτο…
Ολοκληρη η μαγεια ηταν η λαχταρα να μιλησεις στην κοπελα που σου αρεσει. Κινητα ουτε κατα φαντασια. Και αν ειχες βρει απο καπου το τηλ του σπιτιου της φοβοσουνα να παρεις. Και αν ποτε εβρισκες το κουραγιο να το κανεις μολις ακουγες πως καποιος αλλος σηκωσε το τηλεφωνο το εκλεινες αποτομα ενω η καρδια σου πηγαινε να σπασει… Θα τις αφηνες κανα σημειωμα κρυφα μεσα στην τσαντα της ελπιζοντας να καταλαβει οτι ειναι απο σενα και να σου πει δυο λογια την επομενη. Μπορει ακομα και να περναγες 5-6 φορες το ιδιο απογευμα εξω απο το σπιτι της μηπως τη δεις μονο και κονο για να της πεις “γεια”…
Ο πρωτος μου ερωτας ηταν η Καντυ-Καντυ (οχι, δεν ειμαι γκευ)
μετα καταλαβα οτι καταβαθος μου αρεσε ο Κλιν!!!:lol:
Το πρωτο μου κινητο το πηρα 3μηνες πριν δωσω Πανελληνιες και τον πρωτο μου υπολογιστη μολις μπηκα στο Πανεπιστημιο!!!8O Ενταξει, ισως να εχασα αρκετα απο αυτην την “καθυστεριση” ομως με τιποτα στον κοσμο δεν θα αλλαζα οσα αντικαθιστουσαν τα παραπανω μεχρι τοτε…
Οντως ειναι παρα πολλα. Ομως πιστευω πως εμεις τα βλεπουμε τοσο νοσταλγικα και τοσο ομορφα ακριβως επειδη τα ζησαμε. Το ιδιο νοσταλγικα και ρομαντικα μιλανε οι γονεις μου για τα δικα τους αθωα παιδικα χρονια, το ιδιο νοσταλγικα θα μιλανε και οσοι ειναι μωρα σημερα για τη δικη τους παιδικη ηλικια στις επομενες γενιες. Ολες οι εποχες μπορουν να γινουν ομορφες αρκει να το θες…
Παντως χαιρομαι Βασιλη που εδωσες αφορμη να ξαναθυμηθω ωραια πραγματα και να ξαναγραψω μετα απο καιρο!!
Take Care!