Metric

OK, ξεβαρέθηκα, so here it goes.

Καναδοί, απ’ το όμορφο Τoronto.

2001 - Grow up and blow away

Όχι κάτι το συναρπαστικό, ευχάριστο δισκάκι πάντως. Δεν προτείνεται για πρώτη επαφή με το συγκρότημα.
Highlights τα Rock me now και The twist.

http://www.youtube.com/watch?v=00KBHNy4kW4


2003 - Old World Underground, Where Are You Now?

Μεγάλη, τεράστια αγάπη, συστήνεται ανεπιφύλακτα σε λάτρεις indie ακουσμάτων. Εδώ φτιάχνουν τον προσωπικό τους ήχο και προτείνεται ως πρώτη επαφή.
Highlights τα The list, Combat baby και Hustle rose.

http://www.youtube.com/watch?v=kEaZA2typWk
http://www.youtube.com/watch?v=mZHLZ2FSwog

2005 - Live it out

Ένα κλικ κάτω απ’ το προηγούμενο, αλλά με ωραία κομμάτια όπως τα δυνατά Empty και Monster hospital και τα πιο ήρεμα Too little too late και The police and the private.

http://www.youtube.com/watch?v=mbv5Tzi00Ow
http://www.youtube.com/watch?v=XKIQM8iHEoU

2009 - Fantasies

Θρίαμβος. Μέσα στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονίας, πολύ ευχάριστη έκπληξη. Συνειδητοποιημένη, ποιοτική και ώριμη κυκλοφορία, φτάνει το δίσκο του 2003 και, αντικειμενικά, ίσως τον ξεπερνά κιόλας. Must-listen για όσους ενδιαφέρονται έστω και στοιχειωδώς για το συγκεκριμένο μουσικό χώρο.
Highlights τα Satellite mind και Gold guns girls.

http://www.youtube.com/watch?v=bw1Jjc5Baw0
http://www.youtube.com/watch?v=pYLjHhSOE7s

Το live στο Gagarin πριν 3 χρόνια -πέρασαν κιόλας- ανεπανάληπτη εμπειρία αν και είμασταν με το ζόρι 100 άτομα. Αγαπάμε Emily Haines και μπασίστα (πόρωση όμως) και ελπίζουμε να τους ξαναδούμε.

Αυτά, πείτε κι εσείς…

Ε όχι και 0 replies στους Metric. Και όσοι δε τους ξέρετε, ψάχτε τους και λίγο ρε παιδιά, υπάρχουν λινκς με βίντεο, αξίζουν.

Ό,τι έχω ακούσει ως τώρα το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και ήθελα πάντα να τους ψάξω περισσότερο, αλλά συνέχεια το ξέχναγα. Με αφορμή αυτό το θρεντ θα τους ερευνήσω περισσότερο…

Πολύ ωραίο συγκρότημα. Εγώ αυτόν τον καιρό έχω κολλήσει με το Gimme Sympathy. Είχαν έρθει και στη χώρα μας νομίζω, αλλά ως συνήθως εδώ μόνο 4-5 καλλιτέχνες πιάνουν και από εκεί και πέρα, τίποτα. Τουλάχιστον, το
Help, I’m Alive το άκουσα δύο-τρεις φορές σε ραδιόφωνο εδώ στη Θεσσαλονίκη