Οι περισσότεροι απο σας έχετε δει ντοκυμανταίρ όπως ο Ακήρυχτος Πόλεμος ή το περίφημο πλέον Fahrenheit 9/11. Χαρακτηριστικά τόσο για το χιούμορ τους, τον έξυπνο τρόπο με τον οποίο είναι γυρισμένα, όσο φυσικά και για το σφοδρό πολιτικό τους περιεχόμενο, αποτέλεσαν τεράστιες επιτυχίες, πήραν βραβεία, και προκάλεσαν ουκ ολίγες συζητήσεις.
Προφανώς ο τρόπος που αντιμετωπίζει κάποιος τον κύριο Moore και τα ντοκυμανταίρ του συνδέεται με τις πολιτικές πεποιθήσεις που ο ίδιος τρέφει. Επίσης, έχει δει κανείς την ταινία που βγήκε πρόσφατα πρώτα μέσω ίντερνετ, στην οποία και προσπαθεί να ενθαρρύνει τους νέους αμερικάνους να ψηφίσουν? Έχω παρατηρήσει και κάποια βιβλία του στα βιβλιοπωλεία, τα οποία δεν έχω διαβάσει πάντως. Υποθέτω πως είναι το ίδιο άμεσα, χιουμοριστικά, απλά (σαν γραφή) και σφοδρά σαν περιεχόμενο, όπως οι ταινίες του.
Ποιά είναι η δική σας γνώμη λοιπόν για τον αμφιλεγόμενο αυτό κύριο?
Βλεποντας ταινιες οπως Φαρεναιτ 9/11 και Ακηρυχτος Πολεμος καταλαβαινει κανεις ποσο “την εχει ψαξει” ο Moore.Eιδικα στο δευτερο βγαζει πολλες αληθειες στη φορα για το θεμα της οπλοκατοχης στην Αμερικη, το πολεμο στο Ιρακ και τα συμφεροντα που εξυπηρετουν.
Αμφιλεγόμενος σαν χαρακτηρας στα ματια μου. Ναι ειναι αντιδραστικος, με σωστες πολιτικες αποψεις κλπ, αλλα οταν ζηταει πχ τρελα ποσα για να μιλησει σε καποιο πανεπιστημιο, ε δασκαλε που διδασκες…
Αν εννοείς ότι οποιος δεν τον πάει είναι συντηρητικός η “δεξιός” η κάτι τέτοιο δε νομίζω ellanor.
Ο τύπος για την “εργολαβία” που έχει αναλάβει να ξαναφέρει τους δημοκρατικούς στην εξουσία πιθανότατα είναι καλός (αν και το 2004 ούτε γι αυτό δεν τους έφτασε) αλλα για πολιτικός/ριζοσπαστικός διαφωτιστής/αγκιτάτορας/δεν-ξέρω-και-γώ-πως-την-έχει-δει είναι πολύ λίγος.
Θυμάστε το ρητό που λέει ότι κάθε χωρα έχει τους ηγέτες που της αξίζει; Λοιπόν για ηγέτες δεν ξέρω αλλα ΑΥΤH η χωρα σίγουρα έχει τον “αμφισβητία” που της αξίζει. Λαϊκιστής μέχρι κόκκαλο, χυδαίος εμπειριστής χωρίς κανένα επιστημονικό βάθος η διαλεκτική σκέψη στις “αναλύσεις” του, ελεεινός ηθικολόγος που χύνει την καρδάρα με το γαλα εκεί που θα μπορούσε να έχει στριμώξει αυτούς που στοχεύει στον τοίχο και γενικώς υπερτιμημένος και διαφημισμένος μέχρι αηδίας.
Αν έπρεπε να δώσω ένα πόντο, δε θα τον έδινα στον ίδιο αλλα σε οποιον σκάρωσε εκείνο το καρτουνακι στη μέση του “Ακήρυχτου Πολεμου” για την Αμερικανικη ιστορία (υποψιάζομαι τους δημιουργούς του South Park αλλα δεν παίρνω και όρκο).
Τον Michael Moore τον γνωρισα, οπως και οι περισσοτεροι, με το Bowling For Columbine που ειναι καταπληκτικο ντοκιμαντερ. Ο τροπος με τον οποιο εξεταζει το θεμα οπλοχρησιας στις ΗΠΑ ειναι καταπληκτικος.
Το Bowling For Columbine μου εδωσε το ερεθισμα να παρω το βιβλιο του “Ηλιθιοι Λευκοι” το οποιο καταπιανεται με διαφορα κοινωνικα ζητηματα των ΗΠΑ + την κλεψια του Μπους στις εκλογες του 2000. Το συστηνω ανεπιφυλακτα. Οταν βγηκε και το επομενο βιβλιο του το “Που παει η Αμερικη (Dude where’s my country)” το αγορασα αμεσως και επισης μου αρεσε. Επισης αποτελεσε την βαση για την ταινια Fahrenait 9/11, αλλα το βιβλιο το ευχαριστηθηκα πιο πολυ.
Επισης εχω δει και το ντοκιμαντερ του “Roger And Me” για το πως μαραζωσε η πολη που γεννηθηκε λογω κακης πολιτικης (Flint, Michigan). Τωρα κατα ποσο ειναι αγνες οι προθεσεις του δεν ξερω, αλλα γενικα τον θεωρω αυθεντικο πατριωτη Αμερικανο, που κοιταει καταματα τα προβληματα της χωρας του και δεν ειναι γραφικος redneck.
Μπα όχι, δεν ήταν υπεύθυνοι οι δημιουργοί του South Park γι’ αυτό.
Όσο αφορά τα υπόλοιπα που λες, μπορεί και να ισχύουν σε κάποιο βαθμό. Πιστεύω πάντως πως μεγαλύτερη σημασία έχει το αποτέλεσμα και όχι οι προθέσεις (τις οποίες δε γνωρίζω), και σε αυτό το θέμα τείνω να αντιμετωπίζω τον Moore περισσότερο θετικά παρά αρνητικά, ως τώρα τουλάχιστον. Δε μπορούν οι πάντες να καταπιαστούν με επιστημονικές αναλύσεις, κακά τα ψέματα.
Πάντως ο Matt stone( south park) εμφανίζεται στο Bowling For Columbine. Αν θυμάμαι καλά ήταν απόφοιτος του συγκεκριμένου σχολείου. Τώρα όσον αφορά τον Moore , εγώ τον σέβομαι πολύ γιατί έχει βρει τον τρόπο να απευθυνθεί σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του Αμερικάνικου κοινού με τρόπο κατανοητό και ευθύ. Σίγουρα δεν είναι πολιτικός/ριζοσπαστικός διαφωτιστής/αγκιτάτορας ή ό,τι άλλο αλλά για μένα πέτυχε πιο πολλά από τον Τσόμσκι( respect ε!) ή ανάλογους διανοητές…
Ο Moore με το Φάρεναητ,έκανε γνωστά στον περισσότερο κόσμο μερικά στοιχεία τα οποία μερικοί γνώριζαν βέβαια,απλά τα “εκλαΐκευσε” και τα έκανε ευρέως γνωστά.
Καλογυρισμένο το Φάρεναητ,θα τσεκάρω και υπόλοιπες δουλειές του.
Ωραίο το Φαρενάιτ, έχω διαβάσει και λίγο από το Ηλίθιοι Λευκοί όπου είδα κάποια σοκαριστικά πράγματα. Δεν ξέρω αν τον συμπαθώ ή όχι, γιατί μιλάει εκ του ασφαλούς…Λέει για τις διατροφικές συνήθειες των Αμερικάνων όταν ο ίδιος είναι παχύσαρκος, για την κοινωνική ανισότητα που οφείλεται στο οικονομικό σύστημα τους όταν πάλι έχει κάμποσα σπίτια στο Μανχάταν κι αμάξια. Συν αυτό που είπε ο mr_whatisname. Πέρα από αυτό βέβαια έμεινα όταν είδα ότι Αμερικάνοι στρατιώτες πήγαιναν στα λύκεια και ζητάγαν μισθοφόρους(:?) και δεν μπορώ να μην λάβω υπ’ όψιν μια τόσο καλή δουλειά.
Στα συν τα βιντεοκλιπ των RATM 8)
Η σκηνή που μου εντυπώθηκε εμένα περισσότερο ήταν εκείνη που ρωτούσε ο Μουρ τους ίδιους τους γερουσιαστές κλπ, αν θα υπέγραφαν για να πάνε τα δικά τους παιδιά στον πόλεμο… και φυσικά όλοι έκαναν τα στραβά μάτια. Θέμα κλασικό, διαχρονικό.
Ναι, όσο αμφιλεγόμενος και αν είναι, είναι καλό να προβάλλονται τέτοια πράγματα σε μαζική κλίμακα προς τα έξω στην εποχή που ζούμε.
Το Bowling for Columbine απο τα πιο αξιόλογα documentaries που έχουμε δεί τα τελευταία χρόνια. Πραγματικά εξαιρετικό έργο το οποίο ξεφεύγει απο το κλασσικό χαρακτήρα του Moore, καθότι ούτε λαικιστικό είναι ούτε του λείπουν η λογική και τα επιχήρηματα. Απο εκεί και πέρα και η εκπομπή The awful truth ήταν σχετικά αξιόλογη (αν και το χιούμορ του Moore εκεί έμπαζε κανονικότατα), ενώ το The big one ήταν η μετριότητα η ίδια.
Όπως και να έχει, καλό είναι να έχουμε περισσότερους τέτοιους τύπους αν γίνετε:)
