Mike Oldfield

Groups & Artists
#1

Εκεί που η μουσική συναντάει την τέχνη των ονείρων ξεπηδά το έργο του Mike Oldfield. Δε ξέρω ποια είναι η άποψη σας για τον απίστευτο αυτό μουσικό, αλλά προσωπικά τον θεωρώ ως έναν από τους πιο ιδιαίτερους και σπουδαίους καλλιτέχνες των τελευταίων 35 χρόνων. Ειδικά τα έργα που έκανε κατά τη δεκαετία του 70 και στις αρχές των ‘80ς – χωρίς ωστόσο να υπολείπονται ορισμένα διαμάντια και στη συνέχεια – είναι αριστουργήματα.

Τι? Άκουσα καλά? Δεν είναι γνωστός σε όλους? Κι όμως, είναι, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ακούσει το φοβερό αυτό θεματάκι με το πιάνο του Εξορκιστή, ή τα τραγούδια-ύμνους της δεκαετίας του ’80 με την Maggie Reilly. Κι όμως, αυτά δεν είναι παρά ένα μικρό μόλις δείγμα της μουσικής που δημιούργησε. Από τους μουσικούς που η έννοια «ταμπέλα» πραγματικά βρίσκει τον εαυτό της να περιορίζεται και να ασφυκτιά ανάμεσα στον οίστρο της έμπνευσης του. Rock? Progressive? Ethnic? New Age? Folk? Pop? Ηλεκτρονική μουσική? Μουσική για σαλόνι ή για αρένα? Μουσική που μπορεί να σε χαλαρώσει, να σε φοβίσει, να σε ταξιδέψει, ή να σε ξεσηκώσει?

To θρυλικό Tubular Bells, το ντεμπούτο του1973, ήταν εκείνο που τον ανέδειξε και μαζί με αυτόν την εταιρία Virgin. Ένα όργιο μουσικής και ήχων, στο οποίο ο ίδιος έπαιζε γύρω στα 20 διαφορετικά όργανα. Ακολουθούν τα εξίσου σπουδαία Hergest Ridge και Ommadawn, στα οποία εγκαταλείπεται κάθε στεγανό και όριο της μουσικής και είναι διαχρονικά αριστουργήματα. Ακολουθεί το πιο δομημένο και ορχηστρικό Incantations καθώς και ο πρώτος του δίσκος με μικρά σε διάρκεια τραγούδια – αλλά εξίσου δυνατά – το Platinum του 1979. Τα άλμπουμ που το διαδέχονται είναι πιο άμεσα, συχνά με χρήση φωνητικών, το rock και το pop στοιχείο κάνουν πιο έντονη την εμφάνιση τους και ξεκινάει και η μακρόχρονη συνεργασία του με την Maggie Reilly. To 1987 κυκλοφορεί το Islands, έναν δίσκο που συνδυάζει τα μακροσκελή και ατμοσφαιρικά τμήματα του παρελθόντος με τις πιο ποπ στιγμές, και στο οποίο ξεχωρίζει η παρουσία της Bonnie Tyler. Κατά τη διάρκεια των ‘90ς ο Oldfield άλλαξε εταιρία και κυκλοφόρησε δίσκους, άλλοι εκ των οποίων είναι καταπληκτικοί και άλλοι λιγότερο καλοί. Ξεχωρίζει κατά τη γνώμη μου το καταπληκτικό κέλτικο/folk Voyager του 1996, στο οποίο αποδίδει φόρο τιμής στις ρίζες του (κάτι που όμως γινόταν ήδη εξ’ αρχής, καθώς το folk στοιχείο υπήρξε ήδη έντονο από την αρχή στα έργα του).

Αυτά τα ολίγα λοιπόν. Πάρ’τε και μερικά βιντεάκια… Όσοι δεν έχετε ποτέ σας ακούσει, κάν’ τε έναν κόπο. Πιστεύω δε θα χάσετε. Επιστροφή στη χώρα της μαγείας… :wink:

Tubular Bells part 1 (πιστό στο πρωτότυπο live απο το 73) http://www.youtube.com/watch?v=4Q-YH0QLhcM

part2 http://www.youtube.com/watch?v=PVZJ6i8CZDI

part3 http://www.youtube.com/watch?v=hDthqGu0FqM


Ommadawn part 1, απο live του '81 http://www.youtube.com/watch?v=RNaZmX-NmQo

part 2 http://www.youtube.com/watch?v=1IGYp9SrHGU

part3 http://www.youtube.com/watch?v=kKYh-7o3KzA

Moonlight Shadow http://www.youtube.com/watch?v=8bOLkPbPCbk

To France http://www.youtube.com/watch?v=8-1WfkM1qso

Islands http://www.youtube.com/watch?v=249IxBxm0-E

#2

Λατρεία …Και οι συνεργασίες του (τον έχω συνδυάσει με την Maggie Reilly) και τις σολο δουλειες του…Ενταξει το tubular bells έίναι ορόσημο επίσης και ο ορχηστρικός ομώνυμος δίσκος είναι υπέροχος…:wink: Θα επανελθω με περισσότερα γιατι βαριέμαι τωρα…

#3

Θεός απλά…(Και μονο το tubular bells να ειχε γραψει,παλι θα είχε μείνει στην ιστορία…)

#4

Ο πιο ψυχεδελικός δίσκος του Oldfield…Βέβαια αιωνια κολλήματα είναι τα κομματια του με την Reilly`(γλυκαναλατα μεν,αξεπέραστα δε…)
http://www.goear.com/listen.php?v=5090bbf
http://www.goear.com/listen.php?v=afb1372
Actually δε μοορώ να θυμηθώ άλλα…:oops:

#5

Με καλύψατε νομίζω απόλυτα.

  • Το κομμάτι “Islands” είναι από τις κορυφαίες μπαλάντες ever…
#6

Τον αγαπάω και τον σέβομαι απεριόριστα. Πολυοργανίστας από τους λίγους αν και αυτό που τον ξεχωρίζει είναι ο χαρακτηριστικός ήχος της κιθάρας του. Και όταν θέλει, γίνεται απλά ένας από τους κορυφαίους ποπ συνθέτες. (μη φοβάστε τη λέξη, η ποπ δεν είναι κακό πράγμα :stuck_out_tongue: )

Άντε και οσονούπω, ίσως και εντός του μήνα, περιμένουμε το νέο του δίσκο.

Πάντως στις techno - ηλεκτρονικές αναζητήσεις του με κουράζει. Όπως για παράδειγμα το πιο πρόσφατο Light/Shade…

#7

To islands το είχα ακουσει μια φορα στο ραδιοφωνο στα 15 μου ,απο τοτε δεν το ξανακουσα και το έψαχνα προσπαθωντας να θυμηθω την μελωδια…προχθες τυχαια το ακουσα σ ενα μαγαζι και εμαθα πως λεγεται και οτι ειναι του Oldfield…συγκίνηση!!!Τέλειο κομματι!!
Ακουστε το…:wink:

#8

Είναι κρίμα που για έναν τόσο μεγάλο μουσικό απάντησαν τόσο λίγα άτομα. Επαναφέρω το θρεντ μήπως γράψει τίποτα και κάποιος άλλος… και κυρίως, επειδή πλησιάζουν Χριστούγεννα… και η παραμυθένια μουσική του Mike Oldfield είναι κάτι παραπάνω απο κατάλληλη για τις γιορτές…

#9

Το Tubular Bells ειναι δισκαρα και το Ommadawn επισης(που το βρηκα σε εφημεριδα).Μεγαλος μουσικος,κατι εμαθα οτι εχει studio σ’ελληνικο νησι.Ξερει κανεις αν ειναι αληθεια?

#10

Don’t worry, υπαρχουν κι αλλοι.

Μπορω να πω με μικρη αμφιβολια οτι ειναι magnum opus του Οldfield.

To συγκεκριμενο καλλιτεχνη το λατρευω. Ηξερα μερικα τραγουδια του, κυριως απο τρεηλερ εκπομπων της κρατικης τηλεορασης (ειχαν παιξει σε πολλα προγραμματα) κι απο το ταμπιουλαρ μπελς, αλλα φιλος μου δωσε τα discovery και το προαναφερθεν, και καπακια αγορασα το Five Miles Out. Δισκαρα ειναι και το λαιβ exposed. Eνταξει, δεν ηθελε πολυ για να κολλησω. Πιστευω οτι η ποικιλια των συνθεσεων και η φαντασια του ειναι μοναδικες. Εντυπωσιακο ειναι οτι για εναν κυριως αυτοδιδακτο μουσικο ειναι η πληθωρα οργανων που παιζει με μοναδικο τροπο.

Tα πολλα λογια ειναι φτωχεια, κι επειδη θα ξαναποσταρω εδω, παρτε 2 κομματαρες να χετε:

Shadow on the wall

Guilty

#11

Φίλτατε Ellanor, έχεις απόλυτο δίκιο. Πολύ λίγοι ανταποκρίθηκαν σε ένα βαρυσήμαντο θέμα. Εγώ όμως, μολονότι μικρός την ηλικία, γνωρίζω και τον Mike Oldfield και φυσικά την αξία του. Το “Orchestral Tubular Bells” φυσικά, είναι το αριστούργημά του. Έπαιξε μόνος του όλα τα όργανα, φυσικά, στο “Tubular Bells”, αλλά με την σύμπραξη της Royal Philharmonic Orchestra, υπό τον David Bedford, και τον Oldfield στην κιθάρα, ξεπέρασε το επίπεδο του πολύ καλου. Έγινε, αναμφίβολα, μυθικό.

#12

Ελα ellanor σε δικαιωνω τωρα,εχω το Οmmadawn αυθεντικο αλλα για να λεω και την αληθεια μου,αν και η μανα μου τον λατρευει εγω μονο 2-3 τραγουδακια ακουω.

#13

Nightwing, δε πειράζει, σε τιμάει που τον ξέρεις (και τιμάει ακόμα περισσότερο τη μητέρα σου που ακούει!)

Απο τις μουσικές ιδιοφυίες που υπάρχουν, απλά. Να πω επίσης πως πέραν των κλασικών δίσκων του γουστάρω πολύ και το The Voyager του 1996, ένας δίσκος που ο Mike επανήλθε στις ρίζες του και παραδίδει υπέροχη κέλτικη μουσική.

#14

Μεγάλος και τρανός progressive/new age καλιτέχνης που όμως δεν μπορώ ν’ακούσω κ όλες τις κυκλοφορίες του εξίσου ευχάριστα, σε μερικές το κουράζει. Άν και τα διαμάντια του αναφέρθηκαν ήδη, ας πω και τις δικές μου δισκογραφικές προτιμήσεις: Tubular Bells - Ommadawn - QE2 - Five Miles Out - Discovery - Tubular Bells III - Guitars - The Voyager. :wink:

#15

Οτι και να πούμε για τον Oldfield είναι λίγο. Τώρα ακούω το echoes της Reilly (άσχετο φυσικά) αλλα όσο να’ναι Reilly και Oldfield για μένα συνδέονται…:stuck_out_tongue:

#16

Εχω το Ommadawn,και ακουσα και γω αυτη τη φορα,και αλλα τραγουδια του.Άλλα μ’αρεσουν πολυ άλλα οχι και τοσο.

#17

Ναι ρε, επαναφέρω πάλι, γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή λιώνω τη μουσική του! Έχει γίνει θεσμός, σαν τα κάλαντα. Θα τον χαρακτήριζα ως τον “prog artist των fairy tales”, η μουσική του έχει αυτό το στοιχείο.

#18

Ενδιαφέρον!
για πες τι να ακούσω…από την αρχή όλα??

Now playing: Mike Oldfield - QE2 & QE2 Finale [Vinyl Rip]
via FoxyTunes

#19

Χοχο, ναι, μπορώ να πω με κάλυψες! :lol:

Δεν έχει πολύ αυτό το παραμυθένιο στοιχείο η μουσική του? Παρεμπιπτόντως, είναι αυτός που συνέθεσε το περίφημο κομματάκι του “Εξορκιστή” με το πιανάκι… το οποίο δεν είναι άλλο απο την αρχή του “Tubular Bells”, του ντεμπούτου άλμπουμ του με ένα τραγούδι όλο κι όλο σε δύο μέρη που διαρκεί 40 λεπτά και βάλε, που άφησε εποχή και φυσικά το συνιστώ πρώτο.

Αυτό και το άλλο αριστούργημα άλμπουμ που ακούει στο όνομα “Ommadawn”. Για αρχή φυσικά. :wink:

εδιτ. Α και το τραγούδι “To France” που έχουν διασκευάσει οι Blind Guardian δικό του είναι, με την υπέροχη φωνή της Maggie Reilly φυσικά.

#20

αα μόλις αγόρασα όλη τη δισκογραφία, οπότε θα αρχίσω με αυτά που μου είπες και συνεχίζουμε. Πω πω τι μαθαίνει κανείς κάθε μέρα!:smiley: