@QuintomScenario: Δεν είπα ότι τραγουδάει πουθενά λάθος σε δίσκο. Εκεί είναι ολόσωστος και εξαιρετικά ταιριαστός στους Theater. Μάλλον παρεξηγήθηκα: o Λαμπρής είναι η φωνή που έπρεπε να έχουν οι Θιατερ και ήταν εξαιρετικός. Εχει ξεχωριστή φωνή, χροιά, όπως και ιδέες. Αυτό που είπα για τις συχνότητες όμως, έχει να κάνει ότι με ενοχλεί κατι σε ένα τραγουδιστή, παρόλο που μου αρέσει: βάλε 3:35 του voices. Ακόμα καλύτερα, βαλε 11:34 στο trail of tears. Αυτό δεν το λέω για να αποδείξω κάτι, παρά μόνο για να αντιληφθείς τι εννοω ότι με “ενοχλεί”.
Αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει, γιατί συμβαίνει. Προσοχή, studio είναι (ή καλυτερα ήταν, γιατί οι 2 τελευταιοι δίσκοι μου φαίνεται πληρως αδιαφοροι) μια χαρά. Κάνει την δουλειά του, τραγουδάει, είναι αψογος. Live είναι σκατάς, είναι 5 επιπεδα κάτω από τους άλλους. To as i am, το έβαλα επίτηδες, γιατί εκτός απ οτι μου αρέσει, είναι ένα κομμάτι που έχει σχετικά εύκολες γραμμές (τουλάχιστον για έναν τραγουδιστή του επιπέδου του) και παρολαυτά τα σκατώνει. Δεν μπορεί να πατήσει πάνω στην γραμμή που έχει γράψει και πάει πάνω κατω συνέχεια. Δεν μπορεί να κρατήσει σταθερή την φωνή του.
Ακόμα και στο live scenes from NY, που ήταν ακόμα στα ντουζένια του και είχε ένα χαρακτήρα, άκουγες και εκεί κάπως τρανταχτά πράγματα ότι δυσκολεύεται να βγάλει αυτά που τραγουδάει. πχ εδώ. (στο i’m alive)
Παμε και πιο πίσω, εδώ, όπου πάλι δυσκολεύεται.
Τώρα δεν θα κάτσω να διυλίσω τον κονοπα παραπάνω, δεν έχει νόημα. Κάθε τραγουδιστής έχει τις κακές στιγμές του, απλά από το Train of Thought και μετά (επίτηδες δεν έχω βάλει κάποιο βίντεο από εκεινη την περίοδο και μετά) έχει πέσει κατακόρυφα η αποδοσή του. Tώρα αν κάποιος επιλέγει να μην δίνει τόση σημασία σε αυτό, μπράβο του, δεν έχω κανένα θέμα με αυτό. Από τις αγαπημένες μου μπάντες όμως, έχω την “απαίτηση” να παίζουν το λιγότερο “πολυ καλά”. Ο Labrie είναι στο περισσότερο “καλά”. Πχ δεν συγκρίνεται με τον Gildenlow και με τον Einar.
Για τον Gillette, θα συμφωνήσω, ωραία φωνή αλλά λίγο κοινότυπη. Όπως και για τon Jennings, που εκτός από περιορισμένο εύρος (ειδικά στο Visions φαινεται αυτό), δεν έχει κανένα ιδιαιτερο χρώμα. Βέβαια, όπως είπα και πριν, είδε ότι δεν έχει εύρος, δούλεψε στους επόμενους δίσκους στις δυνατότητες του και ανέβηκε επίπεδο (έχει καλές ιδέες).
@pantelis79 αυτό το βίντεο ήθελα να βάλω αρχικά Που είναι πολύ καλύτερα από αυτό που έβαλα απο το 2015, αλλά και πάλι τον ακους ότι δεν τραβάει. Δεν έχει ανάσες, δεν πατάει σταθερά σε απλές γραμμές και είναι εντελώς επίπεδος για να μην του φύγει καμία ξέμπαρκη (φαινεται ότι ζορίζεται).
Θυμάμαι τον εαυτό μου να παίρνω το cd του Once in a livetime (το είχα πάρει μετά το scenes) και να ξενερώνω την ζωή μου.
Τέσπα, γούστα είναι αυτά, οι Θιατερ θα είναι για πάντα από τις αγαπημένες μου μπάντες και παραμένουν αψεγαδιαστοι στουντιακά μέχρι to Six Degrees, γιατί σαν live μπάντα από τότε κιόλας είχαν έναν ο οποίος δεν έφτανε τα επίπεδα των δίσκων. Και προσοχή, ήταν μια μπάντα που εφτιαξαν image με αυτό το “αψεγαδιαστο”.