Ντροπη να μην υπαρχει θρεντ για αυτα τα παλικαρια. δεν θα πω πολλα μιας και υποθετω οτι ελαχιστοι τους αγνοουν: Εκπληκτικη μπαντα, ουσιαστικα η μιση ψυχη των Dying Fetus (Jason Netherton), Death/Grind παρα πολυ υψηλου επιπεδου. Ωρες ωρες hardcorιζουν, αλλες φορες deathcoreιζουν, το θεμα ειναι οτι ειναι απιστευτοι σε ολα τους. Εκπληκτικοι στιχοι ντυνουν την τρομερα επιθετικη και καυλωτικη μουσικη τους.
Τους ανακαλυψα τελευταια (βλακωδως) και ετσι δεν μπορω να πω γνωμη για ολα τους τα αλμπουμ. Το Retaliate παντως σκοτωνει ασχημα και λογικα τα αλλα ακομη περισσοτερο. Τραγουδια οπως το Angst Isst Die Seele Auf (τι τιτλος!!!) και The Unbridgeable Chasm ειναι σκετη ηδονη.
Οι πιο καμμενοι αποθεωστε ελευθερα αν και νομιζω οτι εχει χιλιοειπωθει το ποσο απιστευτοι ειναι!
εντιταν μπορει ενας μοντ ας διορθωσει το λαθος με το “2008” στο δημοψηφισμα
Μεγάλη μπάντα, θυμάμαι όταν τους ανακάλυψα είχα φάει μεγάλο σκάλωμα, και συνεχίζει ακόμα ως ένα βαθμό.
Συνδυάζουνε πάρα πολλά στοιχεία και έχουν απίστευτο groove σε πολλά κομμάτια τους.
Drummer που παίζει τα κέρατά του, και μια απ’ τις αγαπημένες μου φωνές στο death metal.
Δε μπορώ να διαλέξω αγαπημένο άλμπουμ, το Traitors ήταν το πρώτο που άκουσα και έχω ένα συναισθηματικό δέσιμο και το Heirs to Thievery είναι τρομερό.
Όσο για τα 2 πρώτα άλμπουμ, δεν τα έχω ακούσει όσο θα ήθελα συγκριτικά με τα προαναφερθέντα, οπότε θέλω να “εντρυφήσω” κι άλλο.
να πω 2 λογια για το retaliate μιας και μολις τελειωσα τις ακροασεις του:
ΕΠΟΣ! φοβερο αλμπουμ, ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ περα απο την τρομερη μουσικη. οι στιχοι στα demand the impossible και angst isst die seele auf ειναι απιστευτοι για παραδειγμα!
τρομερα τραγουδια: 5/10 ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ κομματια (retaliate, the lies that bind, the great depression, angst isst die seele auf, the unbridgeable chasm), αλλα 2 πολυ καλα (demand the impossible, order upheld) και 3 πιο φιλερακια ειναι ενας εξαιρετικος απολογισμος για 1ο αλμπουμ.
εξαιρετικη και η παραγωγη που ειναι νομιζω απο οτι εχω ακουσει απο τις καλυτερες τους. γενικα η μπαντα ξερει τι ζηταει και τι να κανει απο πριν καν δημιουργηθει. ο σημερινος ντεθ μεταλ θρονος τους ανηκει…
για μενα οι 2 αγαπημενοι μου δισκοι ειναι το discordia και το traitors
το μεν λιγο πιο ωμο το δε απιστευτα κολλητικο
τρομερη μπαντα
ολα τα μελη ειναι ενας και ενας
απο φωνητικα μεχρι τον απιστευτο ντραμερ adam jarvis
συνδιαζουν με καταπληκτικο τροπο το death/grind με ενα πιο συγχρονο groovy ηχο
η κοινωνικοπολιτικη στιχουργια κολλαει γαντι με τη μουσικη τους
ενω τα φωνητικα του netherton βγαζουν τρελη τσαμπουκιλα
θεωρω το traitors ως το “εμπορικο” τους επιτευγμα
με ενα καταπληκτικο artwork
απιστευμα εμπνευσμενες συνθεσεις και ρεσιταλ ερμηνειας απο τον ντραμερ!!
(δυστυχως δεν υπαρχει το The Arbiter σε στουντιο εκτελεση στο youtube)
την εισαγωγη να ειχε μονο ο δισκος θα εσπερνε και παλι!!!
IN THE TRUE EYES OF GOD WE SHALL NEVER BE FORGIVEN
δυστυχως μολις τωρα ειδα οτι ο sparky voyles δεν ειναι πλεον μελος της μπαντας
κριμα
Δεν θελω να λεω μεγαλα λογια αλλα αν και τα αλλα 2 αλμπουμ τους ειναι σαν τα 2 πρωτα τοτε παιζει ανετα να την βαλω σαν την τοπ ντεθ μεταλ μπαντα στα γουστα μου.
2 λογια για την ΥΠΕΡΑΛΜΠΟΥΜΑΡΑ: τι να πει κανεις βασικα? το σωστο θα ειναι να μιλησω για ολα τα στοιχεια του αλμπουμ ενα προς ενα μιας και ολα ειναι τελεια και ετσι δεν μπορω να κατσω να αναφερω μονο 1-2, ειδικη μνεια αξιζει σε ολα.
-Ριφς??? Τι ηδονη ειναι αυτη???
-Μελωδιες??? Λιγες και καλες, καθε φορα που παιζουν ενα lead σε στελνουν σε αλλον πλανητη…
-Ντραμς??? καυλα, ηδονη, σκετη πορωση.
-Φωνητικα?? 2/2 και οι 2 ξεκωλιαζουν στεγνα…
-Παραγωγη??? βρωμικη και γενικα τελεια! παει απιστευτα πολυ στο ειδος και στη μουσικη που παιζουν.
-Στιχοι??? η υπεραπολαυση. απο τυος ειρωνικοπολιτικους μεχρι τους in your face, γενικα λατρευω αυτα π λεει αυτη η μπαντα.
-ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ??? καλα τι τραγουδια εγραψαν παλι οι ανθρωποι??? ΟΛΑ μα ΟΛΑ εχουν πολλες στιγμες που να γαμανε! τα Conquistadores, Outsourching Jehova, Breathing Pestilence, Sensory Deprivation, Dystopian Nightmares και Discordia ειναι σκετη ηδονη. τα αλλα ειναι ολα στο 9 αλλα γενικα τα παλικαρια ειναι επιεικως απιστευτα.
τεραστια η συμπαθεια μου στον Netherton, το παλικαρι πιστευω ειναι ολα τα λεφτα. φωναρα που πραγματικα μπαινει στη ψυχη σου. οχι μονο ειναι πορωση αλλα σε κανει να νιωθεις γιατι βγαζει ματια οτι νιωθει…
λοιπον, ακουσα και το traitors και αυτη τη φορα μπορω να πω οτι ξενερωσα λιγο. οχι οτι προκειται για κακο αλμπουμ φυσικα.
ειναι πιο πιασαρικο αλμπουμ, πιο συμβατικο απο τα 2 προηγουμενα. ουσιαστικα διαφερει στο οτι ΔΕΝ σε πιανει απο το λαιμο να σου σπασει το σβερκο μονο του. απο τη μια, το Theocracy ειναι ισως το πιο γαματο κομματι που εχει γραψει η μπαντα. ολοκληρωμενο. με 2 σολο. φοβερα ριφ. ολα τελεια. απο την αλλη εχει κομματια οπως το Partisans of grief η το occupation η το american idolatry που με ξενερωνουν. οχι γιατι ειναι ασχημα κομματια αλλα γιατι δεν εχουν αυτη τη φοβερη ορμη που εχει στα πιο πολλα σημεια της η μπαντα.
το αλμπουμ ειναι πολυ δυνατο φυσικα απλως στα δικα μου γουστα δεν ειναι το ακατεβατο 10αρι που ηταν το Discordia…
