Eχει αλλάξει λίγο η χροιά του Ribeiro. Βασικά τραγουδάει περίεργα στα verses του Lickanthrope κυρίως, αλλά και στα υπόλοιπα. Ετσι λίγο πιο ψηλά.
Νόμιζα ότι έφταιγε η ποιότητα του youtube όταν το πρωτοάκουσα. Μόνο εμένα με χαλάει?
ΥΓ: Πω και στο Versus στα σημεία που μένει μόνος του ακούγεται πολύ.
Απλά αστεία η κριτική του rocking.gr στο album…
Δημιουργεί λάθος εντυπώσεις χωρίς λόγο.
Κανένας οπαδός των Moonspell δεν θα μείνει απογοητευμένος…το μόνο σίγουρο!
Παντως κοιταζοντας το εξωφυλλο,εχω να πω πως βαρεθηκα να βλεπω ρεπλικες του εαυτου του. Ελεος Seth.
νομιζω οτι οσοι εχουμε εκφρασει δυσαρεσκεια για το νεο αλμπουμ
ειμαστε οπαδοι των moonspell
Με αρεσε ως πολυ…
…δισκάρες, και οι δύο…πάει για άμεση αγορά:):!:
αν και ειμαι φαν των moonspell αλλα πρωτο αλμπουμ του 2012 μεχρι στιγμης λιγο κουλο μου φαινεται:-k
φαινεται τελικα εχει μεγαλη περαση
προσωπικη αποψη το alpha noir ξεφευγει αρκετα απο το υφος το moonspell σε αντιθεση με το omega white που εχει πιο πολυ ατμοσφαιρικα-ακουστικα μερη και μονο καθαρα φωνητικα(εννοειται πως γουσταρω τις καφριλες του rebeiro)
αυτο που βλεπω ειναι οτι το 2πλο αλμπουμ στο συνολο του διατηρει μια ισορροπια η οτι κοιτας(η ακους τελος παντων:))και τις 2 οψεις ενος νομισματος η παρουσιαζεται μια διχασμενη προσωπικοτητα:-s
Τελικα ειναι καλο το αλμπουμ ρε παιδες ή οχι??? Εχω μπερδευτει.
εγω θα σου ελεγα να ξεκινησεις με το omega white για να απογοητευτεις στη συνεχεια με το alpha noir:p
κατα το ημισι καλο ειναι:)
Αγοράστε απλά το άλμπουμ. Μην το σκεφτείτε καν.
Σε καμία περίπτωση απογοητευτικό το Alpha Noir… είναι για τρελό κοπάνημα!
Έτσι…καφρίλες 8)
Η μετριοτητα είναι το omega white όχι το alpha noir. Το alpha τα σπάει απλά…και δεν συμφωνώ ότι δε θυμίζει moonspell όταν τα δυο προηγούμενα αλμπουμ ήταν το memorial και το night eternal…
Εγω δεν μπορω να καταλαβω γιατι εχει “περασει” ως δεδομενο οτι το Omega White ειναι καλυτερο,το θεωρω πολυ κατωτερο,βαρετο και σχετικα νεροβραστο.
Στο Alpha Noir βρηκα πολυ πιο ενδιαφεροντα κομματια αλλα και παλι γενικοτερα μετριο σαν συνολο.
Επισης καποιος πιο πανω ανεφερε οτι ο Ribeiro ακουγεται διαφορετικος και θα συμφωνησω απολυτα,η χροια του ειναι σε μερικα σημεια σχεδον αγνωριστη.Δεν ξερω αν εγινε επιτηδες ή ειναι φυσιολογικη αλλαγη στη φωνη του,αλλα με ξενισε καπως.
Για να κανω τη σουμα μου,δυστυχως δεν ειναι αυτο που περιμενα.
Ας μην πω τιποτα για το εξωφυλλο…
Εμένα το album με ικανοποίησε μια χαρά. Βρίσκω πάρα πολύ καλά και τα 2 μέρη του, πιστεύω ότι ό,τι παίζουν οι Moonspell όλα αυτά τα χρόνια συνοψίζεται εδώ πέρα (αν και 2-3 albums τους δεν τα έχω ακούσει ολοκληρωμένα). Και προτιμώ το Alpha Noir, αλλά και το Omega White σπέρνει. Εγώ πιστεύω ότι πήγαιναν να ικανοποιήσουν όλους τους οπαδούς τους, παίζοντας αυτό που θέλει ο καθένας.
Άκουσα 3-4 φορές το Alpha Noir και από το ένα αυτί έμπαινε από το άλλο έβγαινε. Δίνοντας και μια πεταχτή αυτιά στο Omega White αυτό που έκαναν με τον διαχωρισμό σε σκληρά και πιο soft κομμάτια δεν φαίνεται να τους βγαίνει καθόλου. Δεν έχει καμιά σχέση με την αντίστοιχη προσπάθεια των Opeth μερικά χρόνια πίσω με τα Damnation, Deliverance. Εκεί το Damnation έμοιαζε περισσότερο με bonus disc με ακουστικά κομμάτια και ας κυκλοφόρησε ξεχωριστά. Εδώ οι Moonspell είναι σαν να κάθισαν και να είπαν εδώ θα βαράμε όσο περισσότερο μπορούμε και εδώ θα βάλουμε τις γκοθιές μας. Σαν να το ζόρισαν δηλαδή να βγει έτσι, αυτή την εντύπωση μου έχει δώσει. Στο προηγούμενο άλμπουμ τους σε έπιαναν από το λαιμό κατευθείαν. Είχε και τα πιασάρικα κομμάτια και οι κιθάρες να λυσσάνε.
Θα πέσουν μερικές ακόμα ακροάσεις πάντως ειδικά στο δεύτερο που φαίνεται λιγάκι πιο ενδιαφέρον.
Εγώ πάντως όσες πιο πολλές φορές το ακούω τόσο πιο πολύ μ’αρέσει. 
Λοιπον, μετα απο πολλες ακροασεις και χωρις να βιαστω, θα πω τη γνωμη μου κι εγω για το αλμπουμ. Ας ξεκινησω αναποδα.
Το [B]omega white[/B] μου αρεσε πιο πολυ απο το alpha noir. Πολυ ατμοσφαιρικο, σκοτεινο με καποια πολυ ωραια τραγουδια μεσα οπως το white skies, το herodisiac και το a greater darkness. Πολυ καλο cd.
Το [B]alpha noir[/B] ειναι επισης καλο [U]αλλα[/U] δεν ειναι αυτο που ηθελα να ακουσω σε αυτη τη φαση απο τους moonspell. Απο αυτο το cd ξεχωρισα το axis mundi, το alpha noir και το Em Nome Do Medo .
Σε γενικες γραμμες το αλμπουμ ειναι πολυ καλο αλλα οχι οτι καλυτερο εχουν βγαλει μεχρι τωρα. Πιστευω οτι λιγο η ανυπομονησια των οπαδων που περιμεναν σχεδον 4 χρονια ενα cd απο αυτους, λιγο και η ατμοσφαιρα που δημιουργησαν οι ιδιοι οι moonspell μας εφτασαν να πιστευουμε οτι θα ακουσουμε κατι εξαιρετικο το οποιο βεβαια δε συνεβει.
Όσο περνάνε οι μέρες απλά αντιλαμβάνομαι πόσο τρομεροί δίσκοι είναι και οι δύο 
Αν δεν τους ακούσω 3-4 φορές την ημέρα να κοπανηθώ δεν μπορώ
Οι Moonspell πραγματικά έχουν καταφέρει να μου φαίνεται το Tragic Idol -των Lost που λατρεύω- αδιάφορο 8)
Για μένα τήρησαν τον λόγο τους… Τo Alpha Noir/Omega White είναι από τις καλύτερες δουλειές τους αν όχι η καλύτερη…
Τα 17 κομμάτια είναι ένα και ένα πραγματικά… εκπληκτικά…8)
οι καλυτερες δουλειες των moonspell κυκλοφορησαν στα 90ς
πρωτοποριακες, εμπνευσμενες, επιδραστικες και με προσωπικο χαρακτηρα
το καινουργιο αλμπουμ θα μπορουσε να το καλυτερο αλμπουμ τους για τα 00ς
αν δεν ειχε κυκλοφορησει ενα night eternal και πιο πριν απο αυτο ενα the antidote
με προλαβες,συμφωνω 1000%