Moonspell στην Ελλαδα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ερχετε ενα καθαροαιμο gothic death metal συγκροτημα.θελω να ρωτησω? στο rockwave festival θα βγουνε πρωτοι η τελευταιοι. thnks!!! :twisted:
πρωτοι
Θα’θελα πολύ να τους δω…Αλλά με τέτοιο lineup δεν υπάρχει περίπτωση! Κρίμα γιατί και το τελευταίο τους είναι πολύ ωραίο!
Κι εσύ Toto; Σε χαλάσαμε κι εσένα
Μάλλον δεν παρακολουθείς τις εξελίξεις… οι Moonspell έχουν ξανάρθει στην Ελλάδα.
Αυτά περι “καθαροαιμου gothic death metal συγκροτηματος” τα αφήνω ασχολίαστα.
προσωπικα εμενα δεν μου αρεσουν καθολου…πιστευω πως η συγκεκρημενη μερα τοy rw ειναι απο τις χειροτερες των τελευταιων ετων(γενικα το φετινο rw ειναι μουφα σε σχεση με αλλες χρονιες)
οχι ρε συ, οι Moonspell παιζουν αφρικανικο thrash metal σε συνδιασμο με ιαπωνικο power, με επιροες απο τους πακιστανους κλασσικους της Μπαροκ εποχης…
οχι ρε συ, οι Moonspell παιζουν αφρικανικο thrash metal σε συνδιασμο με ιαπωνικο power, με επιροες απο τους πακιστανους κλασσικους της Μπαροκ εποχης…[/quote]
ρε φιλε αφου εσει ξερεις καλητερα για πες μας τι παιζουν οι moonspell?
οι Moonspell ξεκινισαν με ενα doomdeath στυλ συνδιαζοντας goth πληκτρα και αργοτερα με ολο και περισσοτερες goth επιρροες. χαρακτηριζονται ως Goth Rock με παλια metal στοιχεια
μεγαλη διαφορα απο αυτα που ειπα εγω. μπραβω ρε
Πέρα από την πλάκα, καιρός για κανένα βιβλίο. Είπαμε να μην είμαστε και Μπαμπινιώτες αλλά κάτι τέτοια σε κάνουν να αφρίζεις!! ](,) ](,) ](,) ](,)
Βασικά κάνετε λάθος και οι δύο. Τα πρώτα τους (demo, EP) είχαν καθαρές folk black επιρροές, ενώ από το πρώτο τους LP και μετά άρχισαν να αλλάζουν τον ήχο τους σε πιο goth φόρμες. Πλέον είναι άλλο ένα συνηθισμένο goth σχήμα.
Αν θέλετε μπορείτε να παρομοιάσετε την πορεία τους με τους δικούς μας Rotting Christ από το ατμοσφαιρικό black στο (δήθεν σκοτεινό) goth metal.
O Nihilist τα λέει σωστά. To 7" τους στην Μολών Λαβέ θα το χαρακτήριζα παιδικό λιγάκι χιχιχιχιχιχιχιχιχι (μη νομίζετε ότι το Nightfall 7" ήταν καλύτερο). Αρχηγός και κουμάντο στο σχήμα έκανε τότε ο Ares, o μπασίστας. Είχανε και corpsepaint τα παλικαράκια. Πορτογαλικό black metal!!!
Ρε JoeBlack έχω αρχίσει να πιστεύω ότι είσαι το μόνο άτομο που με καταλαβαίνει και μπορώ να επικοινωνήσω σ αυτό το φόρουμ. 
Έτσι όπως το γράφεις, θα νομίζουν ότι είμαστε και κολλητοί ή γνωριζόμαστε.
Δεν ξέρω … απλά τυγχάνει να έχω όλα μα όλα αυτά τα παλιά άλμπουμς - από τον χώρο του extreme και καλά metal - να τα έχω λιώσει πριν 10 χρόνια και βάλε, οπότε τα ξέρω καλά χαχαχα. Αυτό είναι όλο. Η σκηνή στις αρχές των 90΄ς ήταν εντελώς διαφορετική και πολλά μα πάρα πολλά συγκροτήματα είχαμε άλλο πρόσωπο από το σημερινό : Ancient Rites, Moonspell, Therion, Tiamat, Rotting Christ (οι οποίοι έχουν κάνει έναν κύκλο και κατά κάποιο τρόπο έχουν γυρίσει αρκετά στο παλιό ύφος αλλά με μία πιο intelectual άποψη) και άλλοι. Ακόμη και οι Nightfall (όποιος έχει το 7" για το οποίο μιλούσα πριν, ξέρει τι εννοώ και πεθαίνει ήδη στα γέλια με το ΣΤΑΡΙΛΙΚΙ που είχανε από τότε). Τι σχέση έχουν οι σημερινοί Moonspell, Tiamat, Therion με το τα πρώτα τους χρόνια; Καμία σχέση. Είναι η μέρα με τη νύχτα. Εδώ κοίτα τους Necromantia, οι οποίοι δεν δισκογραφούν κιόλας. Καμία απολύτως σχέση. Όσοι τους ακούγανε αρχές 90΄ς ξέρουν καλά τι εννοώ.
Έχεις απόλυτο δίκιο γι αυτά που γράφεις. Για μένα προσωπικά είναι αρκέτά ενοχλητικό να βλέπω σχήματα με extreme background να γυρνάνε τον ήχο τους στο goth και σε δήθεν σκοτεινές μελωδιούλες. Δεν μπορώ να παραβλέψω ότι κάποιοι το καναν με επιτυχία (βλ. Moonspell) ενώ κάποιοι κατηντησαν ανέκδοτα (βλ. Rotting Christ, Nightfall). Η μόνη περίεργη περίπτωση είναι αυτή των Therion που δεν ξέρω πως να τη χαρακτηρίσω. Αυτό το συμφωνικό ροκ(?) δεν είναι του γούστου μου αλλά δεν το λες και κακό. Τους Necromantia αν και μου αρέσουν πολύ (το Scarlet Evil είναι φοβερός δίσκος) τους έχω χάσει, δεν γνωρίζω τι κάνουν τώρα.
Απ ότι έχω καταλάβει και από αλλα ποστ σου είσαι παλιός στη φάση, εγώ δυστηχώς λόγω ηλικίας δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω την extreme σκηνή απ την αρχή. Τώρα απλά μαθαίνω.
Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, με τον JoeBlack ούτε γνωριζόμαστε, ούτε κολλητοί είμαστε. Αυτό που ήθελα να πω στο προηγούμενο ποστ είναι ότι αντιλαμβάνεται καλύτερα αυτά που θέλω να πω, όσον αφορά την ακραία σκηνή.
Παλιός, καινούργιος … όλα είναι σχετικά. Όλοι είναι καινούργιοι και όλοι μαθαίνουν. Όλοι έχουν κάτι να μάθουν. Anyway, τι να σου λέω για τους Necromantia τώρα φίλε;;;; Μεγάλη ιστορία … πολύ μεγάλη. Και είναι κρίμα που αυτό το σχήμα κατάντησε έτσι. Εγώ δεν είμαι αρνητικός … ελπίζω η νέα τους δουλειά, όταν αποφασίσουν να την ηχογραφήσουν, να είναι καλή και αντάξια του ονόματός τους. Με τους Rotting Christ δεν έχω πρόβλημα. Κάνουν αυτό που κάνουν και είναι οι μόνοι που έχουν φτύσει αίμα … και πίστεψέ με, το έχουν κάνει. Είχαν καλές και κακές στιγμές, όπως όλα τα σχήματα / καλές και κακές επιλογές. Αυτό συμβαίνει. Τους Nightfall τους θεωρώ … καλύτερα να μην σου πω καθόλου γιατί έχω τρομερά αρνητική γνώμη για αυτούς και δεν είναι το θέμα μας. Απλά πιστεύω ότι είναι ντροπή να είναι οι Έλληνες black metallers τόσο προσκοπλημένοι στους Νορβηγούς και να τους αντιγράφουν ακόμη, τη στιγμή που η ελληνική σκηνή πριν μερικά χρόνια (οκ, πριν αρκετά χρόνια) είχε δική της αυτονομία, δύναμη, ύφος και … ήταν πιο ισχυρή. Κι όχι, δεν ήταν μόνο οι Rotting Christ, οι Necromantia, οι Varathron. Είχε κι άλλους πολλούς και αξιόλογους μουσικούς και σχήματα. Δεν παραβλέπω το γεγονός, πως συγκεκριμένα άτομα, προερχόμενα από συγκεκριμένα περιοδικά, ώθησαν το κοινό προς αυτή την κατεύθυνση. Ξέρω πολύ καλά τι λέω. Είναι κρίμα. Όσοι ακούγανε Nergal, Vorphalack, Disharmony, Nordor, Legion Of Doom, Bestial Wrath και τόσα άλλα συγκροτήματα (Lemegethon, Osculum Infame) ξέρουν καλά για τι μιλάω. Ποιος έχει ακούσει Lemegethon??? Μιλάμε για ένα απίστευτο σκοτεινό και θρυλικό σχήμα στον underground χώρο την περίοδο 1992/1993. Οι Νορνηγοί άκουγαν τα κομμάτια του και παθαιναν πλάκα. Να δείτε profil που είχε ο Lemegethon - κάτι αναρχοκομμουνιστές σαν τον Fenriz ήταν προβατάκια εν συγκρίσει μαζί του. Εγώ χαίρομαι που γύρισαν οι Nergal … δεν έχω μιλήσει με τα παλικάρια τα τελευταία 12-13 χρόνια, αλλά είναι παλιοί κολλητοί και περιμένω πως και πως το CD τους. Φίλε Nihlist … είδα σε ένα post ότι άκουγες το Where No Life Dwells των Unleashed. Πρέπει να δεις το tshirt που έχω από αυτό το δίσκο χαχαχαχαχα … έχει λιώσει φυσικά πλέον χαχαχα. Τότε είχα βάλει έναν φίλο και είχε ζωγραφίσει και έναν ανάποδο σταυρό με ασημί spray στο πίσω μέρος (όταν το φορούσα ο ηλίθιος και φυσικά το spray είχε βγει και στο δέρμα χαχαχαχαχαχα). Αυτές είναι μεταλικές θρυλικές ιστορίες χαχαχαχαχα. Που να σου πω και μία θρυλική με τους Napalm Death???
JoeBlack είμαι όλος αυτιά, όποτε έχεις όρεξη γράφεις!
Αυτές είναι όντως θρυλικές ιστορίες… θα έδινα τα πάντα για να ζήσω τη σκηνή από κοντά, αλλά τότε ήμουν 6-7 χρόνων οπότε… 
Πάντως πιστεύω ότι αυτή την άνθηση της ελληνικής σκηνής δεν πρόκειται να την ξαναδούμε, τότε ήταν ωραίες εποχές. Υπάρχουν βέβαια και νέα καλά σχήματα (Ravencult, Dead Congregation, Vulnus, Burial Hordes) αλλά δεν πιστεύω πως θα καταφέρουν να χουν την προβολή που είχαν παλιά σχήματα όπως οι Rotting Christ.
Eίδομεν…
Nihilist, κοίτα, μη νομίζεις ότι κι εγώ είμαι τίποτα μεγάλος σε ηλικία και αηδίες. Τέλη 1978 είμαι γεννημένος. Απλά όταν έτυχε και ξεκίνησα να ακούω και να ασχολούμαι εγώ με το rock (1988-1989) τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά φίλε. Στο χώρο του metal ειδικά επικρατούσε τρομοκρατία και αν λέω κάτι λάθος, υπάρχουν παλιότεροι από εμένα στο χώρο και μεγαλύτεροι ηλικιακά, οι οποίοι μπορούν να διαψεύσουν τα πάντα. Δεν λέω ότι με την τρομοκρατία και τους τραμπουκισμούς ήταν καλύτερα … απλά έτσι ήταν η κατάσταση και την αποδεχόμασταν. Ξέρεις πόσες φορές σκίζανε τα σήματα από τα μπουφάν των πιτσιρικάδων, τους φτύνανε ή τους βάζανε να βγάλουνε τα μπλουζάκια τους στη μέση του δρόμου και τους τα παίρνανε;;;; Τότε ήταν άλλες εποχές και όλα ήταν αλλιώς. Δεν είναι όπως σήμερα που ο καθένας ακούει και ξέρει τους Metallica. Τότε φίλε δεν τολμούσες να βάλεις το μπλουζάκι Slayer χαχαχαχαχαχα … αυτό ειδικά θα έπρεπε να το σκεφτείς πολύ πολύ καλά. Πίστεψέ με. Η μόνη λύση που είχανε όλοι οι πιτσιρικάδες ήταν η ΜΕΛΕΤΗ. Το βουλώνανε, ακούγανε όσα πιο πολλά σχήματα μπορούσανε, διαβάζανε όσα πιο πολλά περιοδικά μπορούσανε να βρούνε, ακούγανε και ρουφούσανε τα πάντα … ώστε κάποια μέρα να φτάσουν στο επίπεδο, που αν και νεώτεροι από άλλους, να μην μπορούν οι υπόλοιποι να τους την πούνε. Τότε φίλε ο κόσμος πήγαινε για συναυλίες στον Ελλήσποντο. Ξέρεις τι ήταν ο Ελλήσποντος;;;; Μη συγκρίνεις με Mύλο και Υδρόγειο … αυτά είναι κολλέγια φίλε Nihilist. Πήγαινε εσύ 13 χρονών στη συναυλία των Napalm Death ? και μιλάμε για εποχές που ο Έλληνας μεταλάς πεινούσε και πήγαινε παντού και πάντα. Δεν επικρατούσε η σημερινή αδιαφορία. Ξέρεις πόσα περιοδικά έχω διαβάσει στη ζωή μου; Θα σου πω μονάχα, ότι έμαθα 3 ξένες γλώσσες για να μπορώ να διαβάζω όσα περισσότερα. Ήμουν συνδρομητής σε ισπανικά περιοδικά, χωρίς να μιλάω ισπανικά, αλλά ήξερα ιταλικά και καταλάβαινα τη γλώσσα. Καθόμουν που λες το 1991-1992 στο σπίτι ενός κολλητού … οι γονείς του ήταν χωρισμένοι και αυτός ήταν λίγο χύμα. Είχαμε βάψει όλο το δωμάτιό του με spray, ανάποδους σταυρούς, πεντάλφες, αφίσες … χαμός σου λέω. Στην πόρτα είχαμε γράψει προσευχές από την Σολωμονική και άλλες αηδίες χαχαχαχαχαχαχα. Καλές φάσεις και θρυλικές εποχές ? τότε όλα ήταν πιο αθώα. Γυρνούσαμε ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη και καλά να βρούμε ένα ηλίθιο λιβάνι για κάτι βλακείες που κάναμε χαχαχαχαχα (ο φίλος μου είχε κολυμπύθρες σπίτι και άλλα πολύτιμα εργαλεία … εκεί να δεις γέλιο). Ακούγαμε τότε συνέχεια Sarcofago, Messiah, Entombed, Dismember, Morbid Angel, Deicide και σχετικές γκρουπάρες. Μέρα μεσημέρι ακούγεται ένας θόρυβος … του λέω «πάτα pause ρε συ». Σταματάει αυτός τη μουσική. Του λέω «ρε συ, τι είναι αυτό ΡΕ;;;; κάποιος παίζει Napalm Death ρε μαλάκα στην οικοδομή σου. Πώς γίνεται αυτό το πράγμα;;;;», μου λέει ο φίλος μου «ρε συ, αυτό είναι το 7ο κομμάτι, δεύτερη πλεύρα, άκου … άκου, παίζει το ?Scum? ρε μαλάκα» (άμα έχεις ακούσει το ?Scum? καταλαβαίνεις, δεν χρειάζεται να κάνω ανάλυση χαχαχαχαχαχα). Μιλάμε είχαμε πάθει πλάκα. Ο θόρυβος σιγά σιγά ελλατώνεται και κάνει μία ο φίλος μου ενώ ακούει συνεχώς προσεκτικά και σκέφτεται «όχι ρε … είμαστε εντελώς γελοίοι. Το καζανάκι του από πάνω ήτανε». Μιλάμε ότι έγινε χαμός από τα γέλια. Το θέμα είναι ότι η πόρωση ? κι όχι μόνο η δική μας ? ήταν ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ φίλε που είχαμε βρει το τραγούδι, την πλευρά, τον δίσκο, το συγκρότημα … και ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ?SCUM? ΓΙΑ ΤΟΥΣ NAPALM DEATH. Άκου το δίσκο και θα καταλάβεις χαχαχαχαχαχαχαχα. Σήμερα είμαστε όλοι πλέον κορεσμένοι. Τα έχουμε ακούσει όλα, τα έχουμε όλα στον υπερθετικό βαθμό, δεν υπάρχει πλέον όρεξη για μάθηση, ψάξιμο, αναζήτηση. Έχει χαθεί η πλάκα και ο χαβαλές. Κι είναι κρίμα.
Οι Rotting Christ είχανε τρομερά contacts σε ολόκληρο τον κόσμο. Και τα κατάφεραν όλα μόνοι τους (με Νότια Αμερική, Μεξικό, Ασία και Ευρώπη). Αυτοί εδώ που αναφέρεις, ούτε στα ελληνικά περιοδικά δεν έχουν καταφέρει να μπουν. Μπορεί να είναι γκρουπάρες, αυτό είναι άλλο θέμα. Το ζήτημα είναι τι κάνουν οι ίδοι για να ακουστεί το όνομά τους … παντού και συνέχεια. Θέλει τρέξιμο, πολύ τρέξιμο. Να γίνεις και ξεφτίλα. Να ξεσκιστείς. Οι Rotting Christ τα έχουν κάνει αυτά και περισσότερα, να ξέρεις. Χωρίς να είμαι μεγάλος τους οπαδός … μπορεί και να μην μου αρέσουν και καθόλου, αλλά παραδέχομαι ότι πάντα το πάλευαν.
Γιατι τετοιο θαψμο στους moonspell ρε παιδια?Εμενα μου αρεσουν πολυ.Τα τρια αγαπημεν μου αλμπουμ του ειναι
-the antidote
-wolfheart
-irreligious
αλλα μου αρεσουν αρκετα και τα υπολοιπα αν και περισσοτερο ξεχωριζω κομματια.Τωρα βγαλαν και το καινουριο …