Έχασα τους Nothing But Thieves ρε γαμώτο 
O Yungblud (δεν είχα ακούσει ούτε νότα πριν την συναυλία) μου φάνηκε σαν μουσική για άτομα με διάσπαση προσοχής. Οκ, πολλή ενέργεια, διάθεση, επικοινωνιακός αλλά από ουσία λίγα πράγματα. Το προτελευταίο τραγούδι ήταν οκ, τα υπόλοιπα αδιάφορα.
Muse πρώτη φορά είδα live, δεν ήταν ποτέ η αγαπημένη μου μπάντα αλλά πρέπει να συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες, απλά μεγάλοι. Και το καινούριο τραγούδι τα έσπαγε 
Φοβερό σοου, φοβερή μπάντα! Χάρηκα πολύ που γνώρισα και κάποια παιδιά από το forum.
Θα ήθελα κάνα δυο κομμάτια ακόμα αλλά
Αυτό ακριβώς!
Ωραίος και ο ήχος αν και σε κάποια σημεία πιο χαμηλά αλλά γρήγορα δυνάμωνε ξανά.
Nothing But Thieves δεν είχα ακούσει νότα αλλά σήμερα παίζει λίστα στο Spotify, ο άλλος ο παπαράκος ωραίος σοουμαν αλλά από μουσική όχι το φλιτζάνι του τσαγιού μου.
Η διοργάνωση είχε τα θεματάκια της όπως τις τεράστιες ουρές για κουπόνια ή την χαμηλή σκηνή αλλά κατά τα άλλα δεν έχω κάποιο σοβαρό παράπονο. Εντάξει είχαμε κόντρα τον ήλιο αλλά για σκεφτείτε και περιπτώσεις που έχει η μπάντα κόντρα τον ήλιο και απλά δεν μπορεί να αποδώσει όπως θα ήθελε.
Τον περίμενα ότι θα είχε ενέργεια γιατί φαινόταν από τη φάτσα του τρελαρας αλλά ξεπέρασε και τις προσδοκίες μου. Τα περισσότερα τραγούδια μου φάνηκαν αρκετά παιδικά στα ρεφρέν αλλά γενικά είχε ένα rock attitude που δεν μου το έβγαλε το Spotify και απέδειξε ο τύπος ότι είχε 100% θέση στο line up. Εκανε τρομερό show και σκέψου επίσης ότι πέρασα όλο του το σετλιστ στην ουρά για μάρκες οπότε φαντάζομαι αυτοί που ήταν μπροστά το έζησαν παραπάνω. Θα τον ξανατσεκαρω.
Παρ’ όλα αυτά θα επιμείνω ότι έπρεπε οι NBD να είναι δεύτερο όνομα γιατί πολύ απλά μόλις τελείωσαν ήθελα κι άλλο! Τι 11 τραγούδια;
O yungblud ξόδεψε 5 λεπτά για moshpit, 4 λεπτά για scream, 7 λεπτά για jump κι άλλα 7 λεπτά για να μας μάθει το τραγούδι του. Δεν ειχε setlist
*εκτός αν επαιξαν ίδια λεπτά και οι δυο -δεν είδα ωρες
Για Muse δεν έχω να πω τπτ. Είναι μπάντα εγγύηση. Το ξέρεις ότι δεν θα σε απογοητευσουν
Τα τόσο μεγάλα συγκροτήματα δε γίνεται να φτιάξουν ποτέ το τέλειο setlist, πάντα θα λείπουν τραγούδια.
Προσωπικά - ας πούμε - όταν δεν τα ακούω, πάντα θα μου λείπουν αυτά:
New born
Space Dementia
Stockholm Syndrome
The Small Print (ξέρω ότι δε θα το ακούσω πότε, είναι προσωπικό κόλλημα. Όπως και το Cave…)
Map of the Problematique
Resistance
Undisclosed Desires
Reapers
…κι άλλα ακόμα, αλλά δεν έχω παράπονο στην ουσία, γιατί αυτό που είδαμε ήταν μεγαλειώδες όπως και να 'χει.
Εγώ τα λέω ότι οι Nothing But Thieves έπρεπε να ειναι πάνω από Yungblud, αλλα από την άλλη αν κρίνω από το singalong που έβλεπα δίπλα μας στα κομμάτια του, μάλλον πλέον είμαι εκτός του ηλικιακού target group.
Showman σίγουρα, αλλά από ουσία κι εμένα δε μου είπε πολλά, αν και φαντάζομαι πιο μπροστά στο τζέρτζελο θα πέρασαν καλά. Αυτά τα widahhh widahh ηταν λίγο cringy βέβαια 
Γαμώ τον covid μόνο που ακόμη δεν έχω ξεκλειδώσει ψυχολογικά και ήμουν με τη μάσκα, αλλιώς στους Muse θα είχα χωθεί μαζί με @Ktn και @ManosOrff με τις πρώτες νότες του Hysteria.
συγγνωμη, πεταξε τους μαγνητες του;
Φυσαρμόνικα είναι ρε
Επίσης στο θέμα του σετλιστ έχω να πω ότι τα overplayed κομμάτια είναι οι καλύτερες στιγμές του live.
Κι εγώ θα θελα να δω the handler ή darkshines ξερωγω αλλά χτυπάει διαφορετικά όταν όλο το κοινό τραγουδάει το starlight και they will not force us they will stop degrading us. Η τετράδα μαζί με Supermassive και Plug in Baby ήταν το highlight για μενα
Στο Kill or Be Killed μόνος μου το ένιωθα. Όπως και να το κάνεις, δεν είναι το ιδιο
λωλ, οκ βγαζει περισσοτερο νοημα…
σε ποιο κομματι παιζουν φυσαρμονικα;
Τζάμαραν λίγο Ennio Moricone (νομίζω) ως intro για το Knights of Cydonia. Και ήταν τέλειο.
Έπαιξαν λίγο από το theme του “Man With A Harmonica” στην εισαγωγή του “Knights Of Cydonia”, highlight για μένα το σερί στο κλείσιμο.
Γενικά συναυλία υψηλοτάτου επιπέδου, φανταστικοί ήταν.
Μια χαρά ήταν μωρέ. Είχε πλάκα που είπε ότι δεν έπρεπε να ανέβει στο μακρινάρι (είναι μέρος του stage των muse και μόνο), αλλά δεν μπορούσε να μην το κάνει 
Να πω την αλήθεια, ενώ κοπανήθηκα πολύ και στο Citizen και στο Kill, “ψιλοξενέρωσα” λίγο γιατί ήταν άλλη φάση η συναυλία. Δηλαδή δεν είναι συναυλιακοί ύμνοι όπως σχεδόν όλα τα υπόλοιπα. Ακόμη και όλοι να ήξεραν ξέρω γω το citizen δεν είναι κομμάτι που κάνει engage το κοινό όπως το Thought Contagion πχ (ακόμη κι αν δεν έχουν καμία σχέση ως ποιότητα). Γενικά συμφωνώ με αυτό
Αν είχαν άλλα 2 slots για πιο “κλασσικά” κομμάτια (Bliss και Map οχι κάτι τρελό) θα ήταν το ιδανικό, αλλά ακόμα κι έτσι ήταν ατόφιο 10αρακι η συναυλία
Εδώ και 10+ χρόνια κλείνουν κάθε συναυλία με το Man With Α Harmonica + Knights, πως γίνεται να μην το ξέρει κάποιος
Το άκουσε κανείς πριν το killed or be killed που είπε ο Matt “we’re gonna play a new song from MY new album”
Λίγα λόγια να πω κι εγώ
Ευχαριστώ τον @ktn που στο μπάσο του Hysteria άνοιξε δρόμο και περάσαμε πάνω από πόδια, παπούτσια και τσάντες για να πάμε πιο μπροστά, απ’ όπου μπορούσαμε να νιώσουμε καλύτερα τη συναυλία.
Yungblud εγώ γούσταρα με τα παπατζιλίκια που έκανε, γιατί αντί να βγει, να το παίξει ντίβα, και να φύγει, προσπάθησε να κάνει engage με το κοινό. Δεν πετύχαινε πάντα, αλλά σίγουρα υπήρχε αλληλεπίδραση και άφησε πολύ καλή αίσθηση στο κοινό.
Νothing But Thieves δεν είχα ξανακούσει, ούτε νότα όμως λέμε, και πέρασα πολύ καλά. Ο ήλιος να μην μας χτυπούσε στη μούρη, και θα περνούσα καλύτερα.
Muse αποθέωση με μικρά στίγματα, και εξηγούμαι. Τρομερό setlist, αλλά τα intrludes κάθε δεύτερο κομμάτι μου χαλούσαν το momentum. Τουλάχιστον ήταν αφορμή να αναδειχτεί λίγο περισσότερο το αφανές τέταρτο μέλος που έχουν κάθε φορά στις συναυλίες, αυτή τη φορά ο Dan Lancaster. Μπορεί να ήταν και από καπρίτσιο να παίξουν ορχηστρικά από το Hullabaloo, ή ανάγκη να πάρουν καμιά ανάσα (αν και πιστεύω ότι αφού έχεις ενέργεια για να κάνεις αυτό μετά τη συναυλία, μπορείς μάλλον και χωρίς διαλείμματα. Αν στα 5-10 λεπτά που κράτησαν συνολικά οι “ανάσες” βάζανε ένα Bliss ή ένα Hyper Music εγώ θα έφευγα από εκεί με δάκρυα στα μάτια. Τώρα, το Citizen Erased δεν είναι λέει συναυλιακό, που μπορεί να κοπανιέμαι οπουδήποτε με αυτές τις ριφάρες (και σηκώνει και αναπτήρα αναμμένο εκεί που ηρεμεί λίγο η φάση, όλα πόπα λέμε).
Περίμενα τη φάση των κονφετί, όπως είχε γίνει και το '16, τα πυροτεχνήματα με έπιασαν αδιάβαστο λίγο, ηχάρα, σκηνική παρουσία τέλεια, τζαμαρίσματα, και ένα setlist άψογο. Τα νέα κομμάτια πολύ καλά, ειδικά το “ακυκλοφόρητο” Kill or Be Killed, που μπορεί να μην το έχουμε εμπεδώσει, αλλά μας προσέφερε ατέλειωτο κοπάνημα
Και φυσικά το highlight της βραδιάς:
Η γνωριμία με τον JTN
Το κοπάνημα δεν το κάνει συναυλιακό, just sayin
Ο αναπτήρας το κάνει, όμως, μη βλέπεις που είχαμε κλαρινοκοινό (είχαμε και μία πρόταση γάμου on camera, για όσα δεν γνωρίζουν). Επίσης, μόνο βάσει sing-along, τα μισά κομμάτια δύσκολα είναι συναυλιακά με τόσο φαλτσέτο που κάνει ο Ματ. Εγώ σε πολλά πρέπει να κατέστρεψα τη βραδιά των γύρω μου γιατί αντί για φαλτσέτο έκανα απλά φάλτσα
Ότι καλύτερο έχω δει σήμερα 
Ερασιτεχνικη ληψη προφανως
