Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του DVD “At the Pulse Of Kapitulation” των Kreator, είπα να ξεθάψω το τόπικ και να πω δυο λόγια. To πρώτο μέρος αποτελείται από την συναυλία που δώσανε 4 μεγάλα thrash συγκροτηματα στον πρώην Ανατολικό Βερολίνο μετά την πτώση του ομώνυμο τείχους το 1990. Για την ιστορία, το billing της συναυλίας με όνομα “Thrashing The East” ήταν το εξής:
[CENTER][SIZE=“5”]Kreator[/SIZE]
[SIZE=“4”]Tankard [/SIZE]
[SIZE=“3”]Coroner[/SIZE]
[SIZE=“2”]Sabbat[/SIZE][/CENTER]
Αν και ολόκληρη την συναυλία την έχω πετύχει μόνο στο νετ, είχα αγορασει πίσω στα 90’ς την βιντεοκασσέτα της Noise όπου (όπως και το DVD) περιέχει μόνο την εμφάνιση των headliners. Πάντως όσοι έχουν δει τα βίντεοκλιπς του Masked Jackal των Coroner και του Empty Tankard των Tankard να ξέρετε ότι είναι από την συγκεκριμένη σφαγή. Ερχόμενοι στο DVD τώρα, οι διαφορές (κυρίως στον ήχο) είναι κάτι παραπάνω από αιθητές μιας κ έχει γίνει remix από τον Andy Sneap (ex Sabbat και γνωστό παραγωγό), με ήχο 5.1 κλπ καλούδια.
Δεν θα πω πολλά λόγια για το συναυλιακό κομμάτι μιας και είναι γνωστά πράγματα. Εκείνη την εποχή ο Mille ήταν ο πιο λυσσασμένος τραγουδιστής στο thrash (ακούστε τον να τραγουδάει το Under The Guillotine και θα νομίσετε ότι είναι έτοιμος να ξεράσει τα σωθικά του), γενικώς οι Kreator μετά την κυκλοφορία του Extreme Aggression ήταν ένα από τα μεγαλύτερα thrash γκρουπς της εποχής (για μένα ήταν το καλύτερο αλλά τεσπά 
) και στις τάξεις τους μόλις είχε εισέλθει μία από τις πιο σημαντικές μορφές στον χώρο ο Frank Blackfire (ex Sodom). Περιττό είναι επίσης να πω ότι υπάρχουν αρκετά κρυμμένα διαμάντια του παρελθόντος όπως το Toxic Trace, Some Pain Will Last, Bringer Of Torture, Αwakening Of The Gods (ριφφς - ριφφς και πάλι ριφφς)…
Θα ήθελα όμως να μείνω λίγο στην ιστορική σημασία της κυκλοφορίας, κάτι που απεικονίζεται άμεσα στα μπόνους material του DVD με τις περιγραφές κάποιων τυπάδων από τότε και θα προσπαθήσω να μεταφέρω. Η αδυναμία οικονομικής διείσδυσης άλλων χωρών στην ευρύτερη περιοχή των Κομμουνιστικών καθεστώτων προσκείμενα στην ΕΣΣΔ, είχε και τις επιπτώσεις της και στον μεταλλικό κόσμο. Έτσι δεν πρέπει να παραξενευτείτε όταν θα δείτε στο DVD έναν τύπο από το Ανατολικό Βερολίνο να περιγράφει ότι πχ για να αποκτήσεις το Hell Awaits έπρεπε να σκάσεις γύρω στα 100 μάρκα στην μαύρη αγορά. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι δεν είχαν αυτή την δυνατότητα, υπήρχαν και άλλες πιο οικονομικές λύσεις. Όλοι τους περιμέναν να ακούσουν μία εκπομπή στο ραδιόφωνο όπου έβαζε τραγούδια των Kreator, Slayer και άλλων γκρουπς και ο ραδιοφωνικός παραγωγός άφηνε ολόκληρη την πλευρά να παίξει ώστε να μπορέσουν να την γράψουν οι ακροατές. Μετά περίμενες μια εβδομάδα για να γράψεις την άλλη πλευρά. Άραγε τώρα, στην εποχή του mp3, πόσο άγνωστο να είναι αυτό το κλικ που όλοι μας κάποια στιγμή το ακούγαμε συνέχεια πατώντας το rec μαζί με το play? Για συναυλίες βέβαια ούτε λόγος πριν πέσει το τείχος. Στην καλύτερη, να πήγαινες σε κάποιο gig τοπικών γκρουπς και στην ακόμα - καλύτερη να άκουγες κάποια διασκευή από Metallica. Παρά τις δύσκολες αυτές συνθήκες λοιπόν, η συγκεκριμένη γενιά δεν μάσησε και έκανε το Love Us Or Hate Us σύνθημά της. Η ίδια γενιά που πριν λίγα χρόνια άκουγε το Pleasure To Kill ξανά και ξανά για να καταλάβει (μάταια) τι ακριβώς συνέβαινε στο κασσετόφωνο και επαίζε τόσο γρήγορα. Όταν λοιπόν έπεσε το τείχος, ήταν η καλύτερη ευκαιρία για ένα κοινό που ζούσε υπ’ αυτές τις συνθήκες να ξεδώσει και να θαυμάσει τους ήρωές του. Κάτι που υπάρχει αποτυπωμένο σε αυτό το DVD. Ακόμα και οι σεκιουριτάδες χτυπιόντουσαν. Τέλος.
[CENTER]
[/CENTER]
πάρτε και μία του Φρανκ:
[CENTER]
[/CENTER]
(για το δεύτερο μέρος του DVD όπου υπάρχει η mini ταινία τρόμου Hallucinative Comas είχα γράψει κάποια λόγια παλιότερα στο ίδιο τόπικ)
[/CENTER]
