πολύ καλή προσπάθεια είναι το metal evolution του Sam Dunn ( Metal : A Headbanger’s Journey , Global Metal , Flight 666 , Beyond the Lighted Stage)
είναι ουσιαστικά μια σειρά - ντοκυμαντερ στο VH1 . ο πρώτος κύκλος αποτελούνταν από 11 επεισόδια των 40-κάτι λεπτών το καθένα . Η σειρά περιγράφει την ιστορία της μεταλ μουσικής , ξεκινώντας από τις ροκ εν ρολ ρίζες και αναλύοντας και από ένα παρακλάδι σε κάθε ένα επεισόδιο .
η αλήθεια είναι πως θα ήθελα περισσότερο name - dropping . το κάθε επεισόδιο εστιάζει στις 5 (το πολύ) πιο εμπορικές μπάντες του είδους (όχι απαραίτητα τις πιο επιδραστικές) αλλά από το να διαβάζεις περιοδικά / websites είναι προτιμότερο , γιατί είναι πιο ευχάριστο . οι συνεντεύξεις βέβαια είναι το δυνατό σημείο . συνεντεύξεις από τους ίδιους τους μουσικούς , τους παραγωγούς και από σχετικούς γενικότερα . 
Που το βρίσκουμε όμως???:roll: Μου φαίνεται πως δεν υπάρχει στο youtube…
Itorrent , utorrent , hetorrents
Δείτε αυτό αν θέλετε.From the Byrds to Eagles ονομάζεται και καταλαβαίνετε γιατί μουσικές μιλάει περίπου.Παραγωγή BBC.Kαλούλι.
Μιας και έγινε κουβέντα εποχής, ας το ρίξω κι αυτό τώρα που γυρίζει:
[B][SIZE=“4”]Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ[/SIZE][/B]
Διαρκεί κάτι λιγότερο από μία ώρα και το βλέπετε ολόκληρο στον αποπάνω σύνδεσμο. Είναι καλτ και έχει γέλιο.
Λεπτομέρειες για το ντοκυμαντέρ [I]εδώ[/I].
[B]Such Hawks Such Hounds[/B]
Cisneros, Wino, Pike…
Συστήνεται ανεπιφύλακτα 
Tο παρακάτω αφιερωμένο στον panagiotis που τα γνωρίζει καλά αυτά :
[SIZE=“4”][B]T 4 Trouble and the Self Admiration Society[/B][/SIZE] (2009)
O Τέρρυ Παπαντίνας είναι 56 χρονών, ζει στη Θεσσαλονίκη, είναι μουσικός και ψάχνει απεγνωσμένα για δουλειά. Μεγαλωμένος στην Νέα Υόρκη, επέστρεψε για να μεσουρανήσει στην πρωτοεμφανιζόμενη ανεξάρτητη ροκ σκηνή της Ελλάδας του΄70.
Ταλαντούχος και γοητευτικός, συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους μουσικούς της εποχής, έγινε ίνδαλμα αλλά και φορέας της ροκ υποκουλτούρας, όπου συχνά ενυπάρχουν η αντίδραση και η αυτοκαταστροφή. Σήμερα απομονωμένος και περιθωριοποιημένος σε συγκλονιστικές εκ βαθέων εξομολογήσεις μπροστά στην κάμερα, αποκαλύπτει μια ψυχική πραγματικότητα που αντανακλά ένα κοινωνικό φαινόμενο. Ναρκισσισμός, φαντασιακός αυτοθαυμασμός και αυτοκαταστροφή. Μια αφήγηση ζωής, γαλβανισμένη στις αξίες της ροκ μυθολογίας, ένα μουσικό ταξίδι με τα τραγούδια ενός άγνωστου στο ευρύ κοινό καλλιτέχνη.
Εξαιρετικό ντοκυμαντέρ που δεν ωραιοποιεί καταστάσεις, ούτε φτιάχνει αγιογραφίες παρά μόνο μας βάζει μερικές μέρες στη ζωή του Θοδωρή Παπαντίνα στη Θεσσαλονίκη πριν μερικά χρόνια.
Βλέπεις τον ξεπεσμό ενός καλλιτέχνη που κάποτε ήταν στο πλάι του Παπάζογλου, του Σιδηρόπουλου, του Σαββόπουλου και τώρα ζει σε ένα δωμάτιο, ξεχασμένος και περιθωριοποιημένος, να παλεύει με τους δαίμονές του, αγκαλιά με τις αναμνήσεις του, προσπαθώντας να επιβιώσει.
Ο Παπαντίνας είναι μεγάλη μορφή (μόνον ακουστά τον είχα, όταν πήγα να δω το ντοκυμαντέρ στο σινεμά) και πετάει τρελές ατάκες, γλυκόπικρες πάντα.
Το βλέπετε ολόκληρο εδώ : [B]http://www.youtube.com/watch?v=Awwl8czxn2o[/B]
και ακούτε και το τραγουδάκι που έγραψε για την ταινία: [I]http://www.youtube.com/watch?v=onJVpiANB9k[/I]
Ποιος να ξέρει σε τί κατάσταση να βρίσκεται τώρα άραγε…
[SPOILER][I]http://youtu.be/Awwl8czxn2o?t=37m1s[/I] :lol:[/SPOILER]
[B]ΤΕΡΑΣΤΙΟ [/B]credit σε [B]Dekay[/B]!! :thumbup:
[B][SIZE=“4”][COLOR=“DarkRed”] Searching for Sugar Man[/COLOR][/SIZE][/B] B [/B]
δεκαετία 70. αμερικη. Detroit .
καλλιτέχνης με 2 δίσκους στο ενεργητικό του και υπερβολικά δυσανάλογη αποδοχή απο το κοινό σε σχέση με την ποιότητα των κομματιών του, σταματάει πριν γίνει καν σημείο αναφοράς πουθενά στην αμερικη(και ούτε πρόκειται.).
στη νότια αφρικη όμως εχει καταφέρει με τον καιρό και με την τύχη να θεωρείται μεγάλος καλλιτέχνης και κάποιος που εχει αφυπνίσει την τοτε νεολαία και οχι μόνο,με την μουσική του και τους στίχους του.
χρόνια μετά, 2 άνθρωποι θα προσπαθήσουν να ανακαλύψουν ποιος ήταν, γιατι δεν έγινε τεράστιο αστέρι όπως θα έπρεπε, και πως πέθανε…
τρομερό ντοκιμαντέρ, καλογυρισμένο (και έξυπνο ταυτόχρονα) δίνει τα φώτα του για ενα καλλιτέχνη που δεν υπήρχε για κανέναν στην αμερικη αλλά κάπου αλλού ηταν ενας μύθος!!
δεν λεω κατι άλλο γιατί δεν πρέπει.[B]ΔΕΙΤΕ ΤΟ![/B]
[B]ΜΗΝ [/B]δειτε τρειλερ!!
*υπήρχε ολο το ντοκιμαντέρ στο youtube, αλλά κατέβηκε 2 μέρες πριν:? (υπάρχει στα τορενταδικα)
κομματάκι
[B]Rodriguez - Sugar Man[/B]
και ακομη ενα
[B]I Think of You - Rodriguez[/B]
[B][I]Down the streets I walked with you
Seeing others doing things we do
Now these thoughts are haunting me
Of how complete I used to be
And in these times that we’re apart
I’ll hear this song that breaks my heart
And think of you
And I think of you
And think of you
and think of you
And I do [/I][/B]
Cure for Pain: The Mark Sandman Story
οσοι γουσταρουν morphine να το δουν και οσοι δεν εχουν ακουσει να τσεκαρουν,για τους αμετανοητους κοφτακιδες σκοτεινοερωτιαριδες,…
Ωραίο thread. Το έχω ξανα-αναφέρει αυτό το γαμάτο ντοκιμαντέρ αλλά δεν είχε συγκινηθεί κανένας. Οι blues-άδες θα ενθουσιαστούν. Είχα πέσει πάνω του τυχαία στις Νύχτες Πρεμιέρας εκείνης της χρονιάς, αριστούργημα.
[B]Searcing for the Wrong Eyed Jesus (2003)[/B]
Searching for The Wrong-Eyed Jesus is a captivating and compelling road trip through the creative spirit of the the South of the USA. Director Andrew Douglas’s film follows “Alt Country” singer Jim White through a gritty terrain of churches, prisons, truck stops, biker bars and coal mines. This journey takes you through a very real contemporary Southern America, a world of marginalised white people and their unique and home-made culture. Along the way are roadside encounters with present-day musical mavericks including The Handsome Family, Johnny Dowd, 16 Horsepower and David Johansen; oldtime banjo player Lee sexton; rockabilly and mountain Gospel churches - and novelist Harry Crews telling grisly stories down a dirt track. Written by Steve Haisman
(από imdb)
Δεν έχω να προσθέτω τίποτα περισσότερο, τα έγραψε ωραία ο crimson.
Είμαι ευγνώμων που γνώρισα έναν σπουδαίο καλλιτέχνη και με άγγιξαν οι μουσικές του και οι στίχοι του.
Συγκινητικό, γλυκόπικρο ντοκυμαντέρ με εξαιρετική ροή και αφήγηση. Απίθανη ιστορία.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ :!:
Διάβασα τα αποθεωτικά λόγια της Almighty, το βρήκα και το είδα.
Δυστυχώς δε μου άρεσε, για να μην πω ότι βαρέθηκα…:dunno:
Σουρεάλ αφηγήσεις από κάτι παρακμιακούς τύπους εκεί στο Νότο των ΗΠΑ που προσωπικά δε μου είπαν κάτι παρά με κούρασαν. Ακόμη και η μουσική ήταν λίγο “ξεκούρδιστη”. Κάνει και μια εμφάνιση ο David Eugene Edwards (16 Horsepower, Wovenhand) πάντως. Δείτε το, γούστα είναι αυτά.
Εγώ θα συμφωνήσω με Almighty C για το Searching for the Wrong-Eyed Jesus. Μου άρεσε που δεν είναι κάτι στημένο, βλέπεις τον Αμερικανικό Νότο μέσα από τους ανθρώπους του, την μουσική τους και την αλήθεια τους η οποία φαίνεται πόσο επηρεασμένη είναι από την θρησκεία. Είναι ένα όμορφο ταξίδι που περνάει μέσα από υπέροχα βαλτοτόπια και συνοδεύεται από παθιασμένες μουσικές.
Bump επειδή γιατί όχι
Μετά τα χορρορ του καρπεντερ κι εξ αφορμής του Πολυτεχνείου & των 4ων επιπέδων της ύπαρξης, είπα να κάνω εβδομάδα με ντοκιμαντέρ για την ελληνική σκηνή.
Έτσι είδα χτες αυτό
και παρόλο που καμία σχέση δεν έχω με το ιδίωμα, μου φάνηκε πολύ πολύ ενδιαφέρον. Ίσως βέβαια να μου έλειψε μια εντονότερη/σαφέστερη πολιτική τοποθέτηση. Σχόλιο που κάνω πολύ επιφυλακτικά, καθώς δεν έχω επαφή με την σκηνή και δεν θέλω να θίξω κάτι που μπορεί να μην πολυκαταλαβαίνω, απλώς μου έμεινε αυτή η αίσθηση.
Όπως και να έχει, ψήθηκα να ακούσω 4-5 πράγματα (τα ύστερα του κόσμου) και σκέφτομαι να το συνδυάσω με το τεραστιότατο αφιέρωμα της κεντρικής. ^-^
Πέρα από αυτό με τα πολιτικοτέτοια, να πω πώς από τα σχόλια των συμμετεχόντων, κατάλαβα κάτι που πάντα άλλοι πιστευαν για μένα : με την φωνή που (δεν) έχω, μόνο σε πανκ μπάντα θα μπορούσα να είμαι, λολ.
Εξαιρετική ιδέα θα δηλώσω εγώ γιατί είναι συγκλονιστικές και εν πολλοίς θρυλικές μουσικές/δίσκοι, τουλάχιστον της συγκεκριμένης σκηνής και προσωπικά μιλώντας.
Όσον αφορά το άλλο που θίγεις, είναι μια μεγάλη (μπορεί και όχι) συζήτηση, η οποία επεκτείνεται, πέραν του πλαισίου και της εκάστοτε συγκυρίας, και στην σχέση punk και ιδεολογίας, που αυτό και αν είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση.
Και επειδή αυτό δεν είναι ενιαίο και συνεκτικό πράγμα, ίσως ήταν δύσκολο να αναδειχθεί σε ένα ντοκιμαντέρ .
Ίσως κάποια στιγμή να επανέλθω αν έχω κάτι συγκεκριμένο και περιληπτικό να προσθέσω ως προσωπική άποψη, χωρίς να είμαι κάποιος θεματοφύλακας προφανώς.
Θεωρώ πάντως το ντοκιμαντέρ μια καλή επιλογή ως εισαγωγή, ελπίζω να σου φανεί και το αφιέρωμά μας καλό ως (μουσική) εισαγωγή!
Ξέμπαρκο αλλά δεν ξέρω και πού να το κολλήσω και θα το αφήσω εδώ σαν υπότιτλο στα από πάνω. Επιθετικός προσδιορισμός + ουσιαστικό = ιδανικό όνομα πανκ μπάντας. Τριμμένη μυζήθρα ας πούμε. Αποδομημένη σπανακόπιτα. Τρύπια κάλτσα. Ξεχαρβαλωμένη πολυθρόνα. Το κάνω με κάθετι γύρω μου, έχω χαζέψει. 
Δεν έχεις άδικο στο σχόλιο σου, και μάλλον αυτή σου την ανάγκη θα την ικανοποιήσει το “Μια ματιά στην punk και D.I.Y. σκηνή στην Ελλάδα” της Villa Amalias, αλλά για να το δεις μάλλον θα πρέπει να ψαχτείς με άτομα που έχουν κάποιες σχέσεις κλπ.
Υ.Γ. Και όταν, τέλος πάντων, το βρεις, συνδύασε το με μία ακόμη προβολή (“Πώς το καταλάβαμε”: https://www.youtube.com/watch?v=5IFNrtqwEAw), για να έχεις μία ακόμα πιο πλήρη εικόνα αυτής της πανέμορφης ιστορίας.
1:08:30
Τυχεροί όσοι είστε στη Θεσσαλονίκη, δημόσια προβολή του παραπάνω ντοκιμαντέρ μετά από 13 χρόνια, αν δεν κάνω λάθος. Το Σάββατο στα πανεπιστήμια. Μην το χάσετε όσοι ενδιαφέρεστε γι’ αυτά, γιατί ποιος ξέρει που θα 'στε μετά από άλλα 10 χρόνια!!!
Προσφατα ανακαλυψα πως υπαρχουν 2 πολυ αξιολογα μινι ντοκυμαντερ για 2 σημαντικα σχηματα των 80’s στην ηλεκτρονικη/darkwave/synth σκηνη της Ελλαδας. Το πρωτο αφορα τους τεραστιους Χωρις Περιδεραιο, και το δευτερο τους Alive She Died. Πολυ καλες δουλειες, μακαρι να υπαρξουν και αλλες αντιστοιχες προσπαθειες για συγκροτηματα της εποχης.
Πατάω pause για να το μοιραστώ (και να κάνω revamp), βγήκε λοιπόν, δωρεάν στο youtube, οπότε όσα ενδιαφέρεστε, καλή απόλαυση:
