Εγώ διαφωνώ, όχι με την ουσία αυτών που λέτε, αλλά με την ορολογία σας. Γιατί τότε, ο δίσκος που είναι πειραματικός, είναι και ανώριμος, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει και οι λόγοι είναι προφανείς.
Επίσης κάρβου μπορείς να κατασταλάξεις σε έναν πειραματικό ήχο. Τότε τι γίνεται; ;ρ
Τέσπα, δεν έχει μεγάλο νόημα αυτή η κουβέντα. Το Satya ήταν γαμάτο, όταν πιάσουν οι πολλές οι ζέστες θα ακούσουμε και αυτό εδώ.
Κάτσε, εσύ το φιλοσόφισες πιο πολύ από τους Karma!:lol:
Kαλά το πας…Ο δίσκος αυτός είναι μια φυσική εξέλιξη. Θεωρώ ότι είναι κάτι παραπάνω από το “Satya”. Πιο ολοκληρωμένος…
Τότε πλέον δεν “πειραματίζεσαι”. Για να σου το πω αλλιώς, ο Τζάκσον Πόλοκ, με τις τυχαίες του πινελιές, δεν πειραματιζόταν για να ανακαλύψει το στυλ του. Το είχε ανακαλύψει και ήταν αυτές οι “πειραματικές” μουτζούρες. Αυτό είναι το αντίστοιχο του “πειραματικού” ήχου που μου λες. Από την άλλη, όταν ο Πικάσο πέρναγε τη γαλάζια περίοδο του, επίσης πειραματιζόταν αλλά με σκοπό να κατασταλλάξει σε κάποιο ύφος. Αυτές οι 2 περιπτώσεις είναι μεν “πειραματικές” αλλά δεν είναι ίδιες. Τώρα αν οι MSK κάνουν το πρώτο ή το δεύτερο, δε το ξέρω γιατί δε τον έχω ακούσει το δίσκο. Το αφήνω σε εσάς αυτό 
Πιάσανε ντε! Ξεκίνα…
εμένα εξακολουθεί να μου φαίνεται ως ο αδύναμος κρίκος μεταξύ των τριών. στην αρχή μάλιστα μου φαινόταν κι ολίγον τι copy paste. από το πρώτο στο δεύτερο είδα εγώ αυτό που λέτε εσείς, αλλά ούτως ή άλλως ούτε εκεί υπήρχαν ιδιαίτεροι πειραματισμοί, είχαν δικό τους ήχο από το ντεμπούτο, αυτόν είχαν και στο satya (με τις καλύτερες συνθέσεις τους να είναι εκεί) και ακριβώς τον ίδιο ήχο έχουν κι εδώ. επίσης, αυτή η εσωτερικότητα και η ατμόσφαιρα που βγαίνει από όλα τα επιμέρους κομμάτια του παζλ είναι παρούσα κι αυτή από το ντεμπούτο. τέσπα, δεν έχω κατασταλάξει ακόμα στο πόσο μου αρέσει, οπότε επιφυλάσσομαι
DeadImmortality καταλαβα τι εννοεις και ευχαριστω για το ενδιαφερον…
συμφωνω και με τον somnambulist στο οτι οι My Sleeping Karma εχουν δικο τους ηχο απο την αρχη της πορειας τους (και τον αγαπαμε:D)δεν πιστευω οτι βρηκαν τωρα κατι στανταρ και τους βγηκε πιο ωριμο…
ακομα δεν θεωρω ‘‘πιασαρικο’’ το satya…
παντως δεν τον θεωρω κακο δισκο αντιθετως αρκετα καλο απλα δεν με αγγιξε οσο με αγγιξαν τα προηγουμενα τους αρα δεν το θεωρω καλυτερο τους(προσωπικη αποψη)
και οπως σωστα ειπες DeadImmortality ‘‘Δεν μπορείς πάντα να περιγράψεις με λέξεις κάτι που ακούς’’…
το θέμα είναι πως και το satya και το tri είναι δισκάρες που προέρχονται από μία από τις πιο ενδιαφέρουσες μπάντες των ημερών μας.τώρα το ποιο θα αρέσει στον καθένα είναι ανάλογο με το τι επιζητά από τη μουσική.εγώ π.χ. αυτά που ζητάω από αυτό το είδος είναι πιο κοντά στο tri.τώρα τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ…
Μαλλον οντως χανουμε στην ορολογια. Ο ωριμος ηχος δεν θετει ως προυποθεση να εχεις αφησει τον πειραματισμο αρα και ο πειραματισμος να ειναι ανωριμος. Δεν εχουν καποια σχεση της φασης να υπερισχυει το ενα εναντι του αλλου, να ειναι καταστασεις αντιστροφως αναλογες (κατα το “ποσά” :P) η κι εγω δεν ξερω τι. Μια περιπτωση ειναι η συγκεκριμενη.
Καπως λεγεται αυτο οταν συμβαινει σε δυο εννοιες η πραγματα αλλα δεν ξερω πως, αλλιως παιζει να σε κατατοπιζα με μια προταση ξερωγω
bump γιατί μπήκαν οι πρώτες ζέστες και αρχίζει πάλι να βρίσκει το δρόμο προς τα αυτιά μου.
από τους δίσκους που θα λιώσω το καλοκαίρι…8)
αυτο ακριβως 8O
δεν ξερω πως ειναι ο υπολοιπος δισκος αλλα εχω καψει ηδη απο το ριφφ του brahama
φερτε τους ελλαδα ρε !!!
edit :
ερχονται και στην ελλαδα
[B]2010-09-18
AN Club
Athens
Greece[/B]
καυλα…
Τελεια. Θα αποχαιρετισουμε -λιγο καθυστερημενα- το καλοκαιρι ενδοξα
Για ολους το tri εχει κολλησει στο brahama βλεπω.
μεγαλη κομματαρα 8)
Γεια σας παίδες! Νέος στο forum αλλά πολύ παλιός σε ακούσματα κυρίως της συγκεκριμένης μουσικής! Χαίρομαι που ανοίξατε thread για την γκρουπάρα αυτή!!! έχω προσωπική επαφή με τους γερμαναράδες και εκτός απο πολύ καλά άτομα είναι και τρομεροί μουσικοί! Ιδίως ο drummer είναι φοβερός! Προσωπικά προτιμώ τον πρώτο και ειδικά το glow 11 είναι το αγαπημένο μου κομμάτι. Φυσικά και το Satya είναι τρομερό!!
Τσεκάρετε επίσης γκρούπ παραπλήσια όπως: 35007, monkey 3, aqua nebula oscillator…
καλωσόρισες.
Λοιπόν το άκουσα πρώτη φορά.Το Tamas με κέρδισε με την πρώτη.Πολλά υποσχόμενο πάντως…
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα! Πώς σας φαίνεται το δισκάκι? Εμένα μου άρεσε αρκετά! ίδιο φυσικά στυλ με καλύτερο ήχο και μικρότερα κομμάτια σε διάρκεια. Τρομερό!!
εγώ το έχω ξαναπεί πως για μένα είναι ο καλύτερος δίσκος τους.κάθε φορά που το ακούω και ενώ πλησιάζει και το καλοκαίρι μ’αρέσει όλο και περισσότερο.επίσης να ξαναπώ μια ακόμα φορά πόσο τεράστιο είναι το brahama.
Λεπόν…Το Tamas παραμένει το αγαπημένο μου.Όταν στο τελευταίο ξέσπασμα επανέρχεται η εισαγωγική του μελωδία παραμορφωμένη θέλω να τα σπάσω όλα.Γενικά όμως όλα τα κομμάτια πολύ ψηλά!
Η αγαπημένη μου κυκλοφορία της χρονιάς!
αφού δεν έχω ακούσει κι άλλη ακόμα…
και εγώ αυτό πίστευα μέχρι που άκουσα το samsara blues experiment.8)
πρέπει να το ακούσεις οπωσδήποτε λοιπόν.
Άρχισα χτες!!!