‘’[B]Kawasaki’s Rose[/B]’’(2009) του [B]Jan Hřebejk[/B]
Χθες ειχα την τυχη να δω στη Λεσχη του Μεταξουργειου μια πραγματικα φοβερη ταινια.Μια ταινια που θεματολογικα εχει μεγαλη σχεση με το ‘’[B]Das Leben der Anderen’[/B]’ και νομιζω οτι και ενα απο τα taglines της ταινιας ηταν οτι προκειται για τις τσεχικες ‘’[B]Ζωες Των Αλλων[/B]’’.
Η ταινια,που εκτυλισσεται στην Τσεχια,ξεκιναει δειχνοντας εικονες οικογενειακης αγαπης και γαληνης που σιγα σιγα ομως αναιρουνται διοτι βλεπουμε τι συμβαινει πραγματικα,ενω απο το μισαωρο και μετα που αρχιζει και αποκρυσταλλωνεται το τι γινεται,η ταινια περναει σε ενα αλλο επιπεδο,πολιτικης φυσεως.Ενα καναλι γυρναει ντοκυμαντερ για τη ζωη ενος αντικαθεστωτικου ιατρου,τον οποιον ενας εκ του προσωπικου του καναλιου τον εχει πεθερο και τον μισει θανασιμα.Στη συνεχεια ακολουθουν ανατριχιαστικες αποκαλυψεις,τα πραγματα παιρνουν αλλη τροπη και η ταινια εκτινασσεται πραγματικα.Οι διαλογοι ειναι πραγματικα ευφυεις,οι ερμηνειες πολυ στιβαρες,οι περισσοτεροι χαρακτηρες ολοκληρωμενοι και ευστοχα τοποθετημενοι,η μουσικη δενει αψογα με το υφος του film και η σκηνοθεσια οσο πρεπει εντονη και δυναμικη.
Ως θεατες γινομαστε μαρτυρες οικογενειακων συγκρουσεων,αποκαλυψης προσωπειων, παρακολουθουμε τι γινεται πραγματικα μεσα κι εξω απο τους τεσσερις τοιχους και αναλογιζομαστε ποσο λεπτη κι ευθραστη ειναι η γραμμη που χωριζει την μυθοποιηση και την προσωπολατρεια απο την απομυθοποιηση και την καταρριψη του μυθου.
Τελικα ολοι μας αναζητουμε την αληθεια ,οσο σκληρη κι αν ειναι,οταν πλεον εχουμε ηλικιακα και νοητικα ωριμασει και δεν πρεπει να ντρεπομαστε να συμβιβαστουμε μαζι της.Η κορη ,για παραδειγμα,που πασχει απο καρκινο ειναι για μενα η πιο συμπαθης,λογικη,ακομπλεξαριστη περσονα της ταινιας,σερνει το χορο της αναζητησης της πραγματικοτητας και μαζι της εκπλησσομαστε κι εμεις.
Η τελικη σκηνη της ταινιας,η τελευταια λεξη και το βλεμμα του πρωταγωνιστη ειναι για μενα κυριολεκτικα ολη η ταινια.
Παιδια,προκειται για εξαιρετικο εργο!!!
Περισυ,παλι στο Μεταξουργειο,ειχα την ευτυχια να δω το εξαιρετικο ‘‘London River’’ του Rachid Bouchareb,και σε συνδυασμο με αυτα που ειχα διαβασει για την σημερινη ταινια πηγα να την δω με μεγαλο ενδιαφερον.Και δεν απογοητευτηκα καθολου.Οσοι παρακολουθουν το τι λεω κατα καιρους για το σινεμα,ξερουν πολυ καλα ποση τρελα εχω με τη Γαλλια,τον κινηματογραφο της και δη με τα γαλλικα αστυνομικα των δεκαετιων 1960-1970.Εδω ο Rachid Bouchareb με αφορμη την πιο μαυρη σελιδα στην συγχρονη ιστορια της Γαλλιας,τον πολεμο δλδ της Αλγεριας,κανει ενα ταινιακι αλλο πραγμα !!!Ο τυπος εχει δει πραγματικα πολυ Melville,εχει επηρεαστει απο το αριστουργημα του τελευταιου,το απιθανο ‘‘L’Armee Des Ombres’’ και μας δινει ενα παλιομοδιτικο γαλλικο policier/film noir,που δεν θες να τελειωσει.
Πολιτικα μηνυματα αφθονα,οπως σε πολλα αστυνομικα των 1970’s,πολλη δραση,δυνατες ερμηνειες,σκηνικα και χωροι κινηματογραφισης πολυ καλα επιλεγμενοι(η σεκανς στο εργοστασιο με τα αυτοκινητα οπου γινεται το ‘‘ελα να δεις’’ ειναι κατσε να γουσταρεις!!!).
Προσωπικα την ταινια την απηλαυσα δεοντως,ημουν με ενα φιλο μου και ειχαμε μιλαμε καραγουσταρει καθ’οτι και οι δυο προσκυναμε γαλλικα αστυνομικα.
Πραγματικα πολυ ενδιαφερουσα προταση για οσους θελουν ενα δυνατο,ατμοσφαιρικο,γοητευτικα αναχρονιστικο,παλιομοδιτικο αστυνομικο εργακι!!!
Aλλη μια Παρασκευη σημερα που ευχαριστησα το Θεο που δεν υπαρχει,που με εκανε cinephile και που με φερνει ο δρομος καθε Παρασκευη στη Νεα Ιωνια και το Μεταξουργειο.Θα το βγαλω απο μεσα μου,δεν αντεχω:
’‘Τι ταινιαρα ηταν αυτη!!!’’.
Το εργο ξεκιναει με μια δηλωση μιας μητερας οτι θελει πισω το παιδι της,περναμε στην εξιστορηση του δραματος της οπου παμε σε εναν γκομενοτσαμπουκα,σε μια απαγωγη που οδηγει σε ενα φονο και μια εγκυμοσυνη,συνεχιζουμε με μια ιστορια οπου για λογους υγειας η γυναικα ακολουθει τον πατερα της ,που ειχε ξεχασει οτι υπαρχει, στην Γερμανια και καταληγουμε σε μια υποθεση human trafficking και sex trade στο Liverpool!!!
Eιχα πολυ καιρο να δω ταινια τοσο μαστορα σκηνοθετη.Μιλαμε ο τυπος στο μελλον θα με απασχολησει, προσωπικα,παρα πολυ.Η ταινια ξεκιναει παρα πολυ γρηγορα και ρυθμικα,βουτηγμενη μεσα στα χρωματα και τις εντυπωσιακες κι εμπλουτισμενες με λαμογιστικο βαλκανοανατολικοευρωπαικο humour για να γινει ενα δραμα με κοινωνικες προεκτασεις και ακρως σουρεαλιστικες σκηνοθετικες πινελιες,το οποιο σε προβληματιζει και σου χαλαει τη διαθεση με αυτα τα συγκλονιστικα και αρτια παρουσιαμενα τεκταινομενα.Απο το δραμα humour βγαζει ο τυπος και μας δινει τροφη για σκεψη προκαλωντας το κοινο αισθημα και τη λογικη μας κανοντας μας να συνταυτιστουμε και να συμπλευσουμε με την ηρωιδα της ταινιας η οποια πεφτει θυμα σωματεμπορων.Το τελος ειναι διφορουμενο,η ταινια δεν ειναι και πολυ ξεκαθαρη,αλλα πιστευω οτι αυτο γινεται σκοπιμα.Ο σκηνοθετης πρεπει να περνει ποσοστα απο καφετεριες και bars της περιοχης μας,διοτι με αυτα τα κολπα που κανει ειναι σαν να μας παροτρυνει να παρουμε την παρεα που μας συνοδευει μετα την ταινια και να παμε για ενα ποτο να ξετυλιξουμε το μιτο της Αριαδνης.Αν συνεχισω,μπορει να γραφω ολο το βραδυ γι αυτην την ταινιαρα,αλλα το πρωι σηκωνομαι για δουλεια και θα κλεισω εδω.
Δεν εχω δει τις υπολοιπες ταινιες που θα προβληθουν στο Μεταξουργειο,αλλα αυτη θα ειναι στο τελος ασυζητητι μια απο τις πεντε καλυτερες που θα εχουν προβληθει.
Μιλαμε για ταινιαρα.Ψαξτε την και δειτε την το συντομοτερο!!!
‘[B]‘Last Night[/B]’’(2010) της [B]Massy Tadjedin[/B]
Ειχα να παω στο Μεταξουργειο δυο εβδομαδες.Τη μια εχασα την τελευταια ταινια του [B]Μike Leigh[/B],λογω συναυλιας Θαν.Παπ/νου,την αλλη επαιζε το ‘’[B]Biutiful[/B]’‘που το ειχα δει περισυ,οποτε σημερα δεν επαιρνε και τριτη απουσια.
Η σημερινη ταινια ηταν μια ταινια που θεωρητικα δεν θα εμπαινα στον κοπο να δω,διοτι αγαπες και λουλουδια,στο σινεμα,δεν γουσταρω,Επειδη ομως τα ιδια ελεγα και περισυ οταν στο Μεταξουργειο παιχτηκε το ‘’[B]5OO Days With Summer[/B]’’,το οποιο δεν ηθελα να παω να δω,αλλα τελικα πηγα,ειδα και προσκυνησα,ετσι και σημερα το εκανα το πειραμα και νομιζω βγηκε.
Το θεμα το οποιο πραγματευεται η ταινια ειναι η απιστια.Σιγουρα ολοι μας εστω και θεωρητικα εχουμε ασχοληθει με το ζητημα ειτε ως παθοντες,ειτε ως θυτες,ειτε ως ανθρωποι που συμβουλευαμε φιλους μας.Πολυ ενδιαφερον το casting,αν και η σπαστικοαταλαντη[B] Knightly[/B] δεν μου ειπε και πολλα,αλλα κατι νευρικες κινησεις που εκανε χαζοτρωγονταν.Η ταινια εχει καλη σκηνοθεσια,βαζει διλημματα πριν,μετα,αλλα και κατα τη διαρκεια της και συνεχως συγκρινεις,σκεφτεσαι,θετεις ερωτηματα στον εαυτο σου του τυπου:’‘Aν μου την επεφτε αυτη η γυναικαρα τι θα εκανα?Αν δεν της καθομουν οι φιλοι μου θα με ελεγαν μαλακα?’’ και τετοια …
Η ταινια ξεκιναει με εναν παρα πολυ πειστικα παρουσιασμενο καβγα/τσακωμο μεταξυ του ζευγαριου ,ο οποιος καταληγει σε σταχτη στα ματια με κατα συνθηκη συμβιβασμο,αλλα αντιλαμβανομαστε και υποθετουμε που θα καταληξει το πραγμα.Αυτα οσον αφορα στον ‘‘πειρασμο’’ που πολιορκει τον αντρα.Κατα την απουσια του ομως σε επαγγελματικο ταξιδι voices from the past καλουν και τη γυναικα του,καθως επανεμφανιζεται ενας πρωην της,ο οποιος αποκαλυπτεται οτι ηταν τοσα χρονια και σε εκεινης τη σκεψη,αλλα το καταπιεζε μεσα της σε βαθμο ωστε να μην εχει αποκαλυψει στο συζυγο της τον εν λογω κυριο απο το ‘‘βιογραφικο’’ της…
Παιδια,μεταξυ μας τωρα,και αν θελετε πειτε την αποψη σας,’‘κερατο’’ ειναι μονο το sex?Δηαδη αν περασεις,οσο εισαι σε σχεση η γαμο,τη νυχτα με καποιον αλλον αγκαλια,η φιληθεις η γελασεις,χαρεις,διασκεδασεις με αλλον δεν ειναι εξισου κολασιμη πραξη???Εγω το λεω ευθαρσως οτι θα ζοριζομουν να μαθαινα οτι η γυναικα που ειναι σε σχεση διπλα μου οσο λειπω βγαινει με πρωην της κ περναει καλα…
Ολα αυτα λοιπον τα αναλυει και τα παρουσιαζει η ταινια αυτη που αποτελει την πρωτη σκηνοθετικη προσπαθει της σεναριογραφου του φοβερου ‘’[B]The Jacket[/B]’’,[B]Massy Tadjedin[/B] και η οποια ειναι ρυθμικη και σπιντατη και η οποια με την τελευταια της ελλειπτικη/αινιγματικη σκηνη της αφηνει πολυ μα πολυ food for thought!!!
Εχοντας δει το ‘’[B]Ne Le Dis A Personne[/B]’’ πριν χρονια,περιμενα πολλα απο τον [B]Canet[/B] και πραγματικα δεν απογοητευτηκα καθολου.Η ταινια που ειδαμε σημερα καταενθουσιασε το κοινο στο Μεταξουργειο που γελασε και εκλαψε με την καρδια του πραγματικα,σε μια φοβερη,δυομισαωρη μη κουραστικη ταινια με παρα πολυ γελιο και οπως ειπα τραγικο τελειωμα,που ναι μεν κανει επικληση στο συναισθημα και εχει καποιες μελαδραματικες υπερβολες,αλλα επι της ουσιας δεν στερει τιποτα απο την υψηλη για μενα ποιοτητα της ταινιας.
Διαφοροι φιλοι,στη σκια ενος αυτοκινητιστικου ατυχηματος και τον σοβαρο τραυματισμο ενος μελους της παρεας τους,αποφασιζουν να πανε διακοπες στο εξοχικο ενος απο τους φιλους.Εκει γνωριζονται καλυτερα,αποκαλυπτουν τις παραξενιες τους,μαλωνουν,κανουν πλακες,περναμε κι εμεις φυσικα πολυ διασκεδαστικα μαζι τους και ολα κυλανε με τις κοιλιες μας να πονανε απο τα γελια που οφειλονται στις καρικατουριστικες σκιαγραφησεις των χαρακτηρων αλλα και τις αδυναμιες τους που και οι ιδιοι γελοιοποιουν ενιοτε.
Ολα αυτα τα εβλεπα και πραγματικα απολαμβανα,αλλα ελεγα μεσα μου,χωρις να το ξερω,οτι η ταινια θα σοβαρεψει και φυσικα σοβαρευει απιστευτα πολυ.Ναι εχει στερεοτυπους και συνηθισμενους χαρακτηρες,ναι στο τελος εκβιαζεται λιγο το κλαμα,αλλα προκειται για μια ταινια που καταευχαριστηθηκα και επειδη πολλοι απο εδω γουσταρετε κωμωδιες,σας το προτεινω χωρις δευτερη κουβεντα.Η ταινια εχει κατι σκηνες και κατι ατακες που πραγματικα μενουν.Δεν εχει περασει ουτε δυωρο απο το τελος της προβολης και ακομα γελαω με αυτα που σκεφτομαι οτι ειδα.
Καλα να περασετε και οταν τη δειτε παρτε και κανα zewasoft μαζι σας διοτι στο τελος ο [B]Canet[/B] μας παιρνει πισω ολο το γελιο που τοσο απλοχερα μας χαρισε.
Kαποιες απο τις ερμηνειες ειναι κυριολεκτικα φοβερες και ο [B]Francois Cluzet[/B] αποδεικνυει για αλλη μια φορα ποσο φοβερος ηθοποιος ειναι!!!
Θα ελεγα οτι η ταινια ειναι εξοχη!!!
‘’[B]Hævnen[/B]’’(Aka ‘’[B]In A Better World[/B]’’)(2010) της [B]Susanne Bier[/B]
H κατοχος ταινια του περισυνου Oscar Ξενογλωσσης Ταινιας προβληθηκε σημερα στο Μεταξουργειο και προκειται για αλλη μια ταινια της πολυ ωριμασμενης πλεον Σουηδεζας σκηνοθετιδος.Δυο ιστοριες που εκτυλισσονται η μια στην Κενυα και στην Δανια και η αλλη λιγο στο Λονδινο και μετα στη Δανια,οπως αντιλαμβανεστε γινονται μια.Σε αυτες τις δυο σε μια ιστοριες αναλυονται και παρουσιαζονται ποικιλλα θεματα οπως ο ρολος του πατερα,η απουσια του πατερα,η παιδικη [B]αντρικη[/B] φιλια(ουτως η αλλως μονο τετοια υπαρχει!!!) και πολλα αλλα υποθεματα.Απο την πρωτη στιγμη η[B] Bier[/B] κατορθωνει να μας βαλει στο πετσι ολων των ρολων,ακομα και των δευτερευοντων.Η τυπισσα χειριζεται με επιδεξιοτητα την νευρικη της καμερα,μας δινει απλοχερα πολυ ωραιες εικονες και αποσπα απο τους ασημους για μας Σκανδιναβους ηθοποιους τις πειστικοτατες ερμηνειες.Μπορω να πω οτι η ταινια η οποια ειναι βουτηγμενη μεσα στο συναισθημα,καθ’οτι ευρωπαικης προελευσης,αλλα με συγχρονη κινηματογραφιση,κατορθωνει κατι πραγματικα μοναδικο ,το να μας κανει δηλαδη να νοιωσουμε τους πρωταγωνιστες της.Ο πατερας του ενος εφηβου ειναι απων,του αλλου καταπινει πολλα και φερεται αμηχανα στην προσπαθεια του να μη χασει το γιο του ,ενω εχουμε την παρουσια κι ενος αλλου τυπου μπαμπα,του τυπου που φερεται βιαια και αποτομα σε ολους.Απο την αλλη εχουμε μια μητερα σε διττο ρολο,μια απουσα λογω θανατου μητερα και οι επιπτωσεις αυτου,αλλα και δυο παιδια που αγαπανε τους γονεις τους και που αν και φερουν ψυχικα τραυματα και λογω αυτων δεχονται τη χλευη των συνομηλικων τους,επιδιδονται σε αμφιλεγομενες πραξεις εκδηλωσης αγαπης με τραγικα αποτελεσματα.Το κλαμα και η συγκινηση παρεχονται σε γερες δοσεις,ο συναισθηματισμος περιβαλλει την ταινια η οποια ειναι πραγματικα καλη,αλλα μετα το γλυκοπικρο τελος της και μετα τις υπογειες αναφορες στο ρατσισμο μεταξυ Δανιας και Σουηδιας,μου αφησε μια γευση οτι κατι της ελειπε για να θεωρηθει κορυφαια .Για μενα ισως να ηταν δικαιοτερο το Oscar να το ειχε κερδισει το σχεδον αριστουργηματικο ‘[B]‘Incendies[/B]’’!!!
Σημερα εχω κατι νευρα που δεν περιγραφονται.Ειχα καιρο να ριξω τοσα μπινελικια.Οπως καταλαβατε δεν την ειδα την ταινια,διοτι το Μεταξουργειο γεμισε απο θειτσες και γκομενακια που μυριστηκαν [B]Brad Pitt [/B]και [B]Sean[/B] [B]Penn[/B] και ετρεξαν να δουν την ταινια κι εμεις οι τακτικοι θαμωνες μειναμε χωρις εισιτηριο.Οταν ομως θα παιζει λιγοτερο διαφημισμενες ταινιες,θα ειμαστε εμεις μονοι μας…
Ηθελα πολυ να δω την ταινια,αλλα τελικα δεν μπορεσα διοτι δεν βρηκα εισιτηριο και κατεληξα για κρασια με Moon και Mud!!!
‘’[B]Miral[/B]’’ (2010) του [B]Julian Schnabel[/B]
Με αυτη την ταινια η εκφραση ‘‘ανουσια ταινια’’ αποκτα καινουρια διασταση.Ο,τι πιο μετριο,αν και δυναμει φιλοδοξο,εχω δει τελευταια.Αργο,βαρετο,μπερδεμενο,αψυχο,εντελως αψυχο δλδ και ανυερο film,που αναθεμα κι αν ηξερε ο σκηνοθετης το ηθελε να κανει.Παιξιμο αγγαρεια,σκηνοθεσια που μυριζει βαρεμαρα και γενικοτερα μην ασχολειστε ουτε για πλακα.Η τεταμενη σχεση μεταξυ Ισραηλινων -Παλαιστινιων ειναι δεδομενη,αλλα στην ταινια που ειναι εκβιαστικα διδακτικη και φορτομενη στα κλισε,δεν ειδα κατι που δεν εχω ξαναδει και πραγματικα λυπαμαι που απο τον σκηνοθετη των δυο εκπληκτικων ταινιων:’’[B]Before Night Falls’'και ‘‘Le scaphandre et le papillon’[/B]’ ειδα μια τοσο αδιαφορη και βαρετη ταινια.
‘’[B]Io Sono l’Amore[/B]’’ (2009) του [B]Luca Guadagnino[/B]
Στο ιταλικο αυτο oικογενειακο δραμα εχουμε μια πραγματικη ‘‘εγχειρηση’’ και αναλυση των συνηθειων και των ιδιοτροπιων της αρχουσας ταξης.Σε μια ευπορη οικογενεια της υψηλης κοινωνιας, ο παππους εργοστασιαρχης αφηνει κληρονομια το εργοστασιο στο γιο και στον εγγονο,ο οποιος δεν θεωρειται και ο πιο αξιος συνεχιστης απο τα υπολοιπα μελη της οικογενειας.Ο εγγονος συναπτει φιλικη σχεση με εναν μαγειρα που τον εχει κερδισει σε εναν αγωνα και αποφασιζουν να συνεργαστουν στη δημιουργια ενος εστιατοριου.Η κορη της οικογενειας φευγει για σπουδες στο Λονδινο και τελικα γινεται λεσβια,ενω η μανα πεφτει στα διχτυα του ερωτα που εχει απλωσει ο μαγειρας και φυσικα ο κερατας/αδιαφορος πατερας το μαθαινει τελευταιος,σαν κλασσικος κερατας!!!
Ισως η υποθεση να θυμιζει τηλεοπτικες σειρες τυπου ‘’[B]Mυστικα Της Εδεμ[/B]’’ και ‘’[B]Βερα Στο Δεξι[/B]’’,αλλα η ταινια που σιγουρα χειριζεται ‘‘εμπορικο’’ κι ευπεπτο θεμα ειναι πολυ καλη.Εμενα μου θυμισε τις τελευταιες ταινιες του [B]Claude Chabrol[/B] που επαιρνε την αστικη ταξη και την εκανε φυλλο και φτερο,μονο που εδω λειπει το εγκλημα που υπαρχει στις ταινιες του Γαλλου δημιουργου.
Φαινομενικα ολα φαινονται να κυλουν καλα,αλλα υφερπουν στοιχεια οπως ο παρανομος ερωτας,η ελλειψη εμπιστοσυνης,οι κακες συνηθειες κλπ…
Το πιο δυνατο χαρτι της ταινιας ειναι για μενα η υπεροχη [B]Tilda Swinton[/B] που δεν δισταζει να παραδοθει στα καταπιεσμενα παθη της και να τιναξει την υποληψη της οικογενειας στον αερα!!!Το τελευταιο 15λεπτο,με σχεδον καθολου διαλογο, ειναι υποβλητικο και σε συνδυασμο με την πολυ καλη μουσικη επενδυση του [B]John Adams[/B] δημιουργειται μια ενταση και μια κορυφωση!!!
Δεν εχω να προσαψω κατι αρνητικο,αλλα θεωρω οτι οι ερωτικες σκηνες ,αν και ‘‘καθονται’’ πολυ καλα στο ματι,ηταν καπως τραβηγμενες σε διαρκεια …
Ως γνησιος fan του εργου του [B]Stephen Fears[/B]([B]High Fidelity,Dangerous Liaisons,Dirty Pretty Things,Hero,The Grifters[/B])ειχα ανυπομονησια και περιεργεια να δω το ‘’[B]Cheri[/B]’’,την φαινομενικη προσπαθεια αναβιωσης του στυλ και του υφους που ειχαμε δει στο κλασικο πλεον ‘’[B]Dangerous Liaisons[/B]’’.Και το λεω αυτο διοτι εχουμε ξανα συνεργασια αναμεσα στον [B]Frears[/B] και τον [B]Christopher Crampton[/B],αλλα και το γερασμενο,αλλα γοητευτικο cougar ονοματι [B]Michelle Pfeiffer[/B].
H ιστορια εκτυλισσεται στις αρχες του 20ου αιωνα,στo Παρισι της Belle Epoque και αφορα στη ζωη δυο εταιρων πολυτελειας,με λεφτα,χρημα,λουσα και περιοπτη θεση,περιτρυγιρισμενων απο καμαριερες,κηπουρους και προσωπικο και την αδιεξοδη ερωτικη σχεση της μιας εξ αυτων([B]Michelle Pfeiffer[/B]) με τον δανδη,γοη γιο της αλλης([B]Kathy Bates[/B])!!!
Η σχεση αυτη αρχικα,αν και οι δυο συντροφοι εχουν μεγαλη διαφορα ηλικιας,ειναι βουτηγμενη μεσα στο παθος,τον ερωτα,τον ποθο και την λαγνεια μεχρι που ο αντρας,πιονι στα χερια της δεσποτικης μητερας του που εχει ανταγωνισμο και εριδες με οτι κινειται στην ταινια,μαθαινει οτι η τελευταια του εχει κανονισει γαμο!!!
Απο εκει και περα η εν λογω σχεση διακοπτεται λογω ανωτερας βιας(!!!) και παρακολουθουμε τη συναισθηματικη πτωση και τη βαλτωμενη πλεον ζωη και των δυο,που ειναι ερμαια του συναισθηματος και της αγαπης που εζησαν μεταξυ τους!!!
Επειδη προσωπικα δεν ειμαι και μεγαλος fan ταινιων με αγαπες,λουλουδια και τα σχετικα,καπου με κουρασε και αισθανθηκα οτι περα απο δωρα,βολτιτσες,αγαπουλες και φιλακια δεν βλεπαμε τιποτε αλλο,αλλα μετα τον ξαφνικο γαμο βλεπουμε οτι η ταινια αλλαζει υφος και δινει εμφαση στο συναισθημα,απο διαφορετικη πλευρα τωρα.
Η πρωταγωνιστρια[B] Michelle Pfeiffer[/B] που ουδεποτε συμπαθησα προσωπικα,δεν με πειθει και πολυ,αλλα δεν ειναι κακη στο ρολο της.Αντιθετως την παρασταση κλεβει για αλλη μια φορα η απιστευτη [B]Kathy Bates[/B] η οποια αν και δεν εμφανιζεται παρα πολυ,τα παει περιφημα στο ρολο της στριμμενης πρωην πορνης που υποτιθεται θελει το καλο του παιδιου της!!!
Η ταινια σιγουρα θα κανει πολλα κοριτσακια να αναζητησουν τα χαρτομαντηλακια απο την τσαντουλα τους κατα τη διαρκεια της ταινιας,ενω στο τελος αποδεικνυεται για αλλη μια φορα και αλλη μια ταινια οτι και οι αντρες κλαινε!!!
‘’[B]Mother And Child[/B]’’(2009) του [B]Rodrigo Garcia[/B]
Σημερα παρακολουθησαμε ενα σχεδον οικογενειακο δραμα,με δοσεις τηλερομαντζου και πολυ πολυ χαρτομαντηλο,αλλα ας τα παρουμε απο την αρχη τα πραγματα γιατι η ταινια δεν ειναι για πεταμα σε καμμια περιπτωση.
Το βασικο θεμα της ταινιας ειναι η μητροτητα και τα παραγωγα και περεμφερη με αυτην θεματα οπως η υιοθεσια,η εγκαταλειψη νεογεννηθεντων παιδιων και η αναζητηση των βιολογικων γονιων.Ολα αυτα παρουσιασμενα μεσα απο τρεις ιστοριες που καποια στιγμη δενουν μεταξυ τους και γινονται μια.Στα θετικα της ταινιας το αξιολογο cast με τους [B]Νaomi Watts,Annette Bening [/B]και [B]Samuel Jackson[/B] στους κυριους ρολους οι οποιοι ηθοποιοι φυσικα ,οπως ειναι αναμενομενο, ανταποκρινονται πολυ καλα στους ρολους τους.
Αυτα ομως τα οποια προσαπτω εγω στην ταινια ειναι τα εξης:αφ’ενος η ταινια κραταει πολυ παραπανω σε διαρκεια απ’οτι θα επρεπε κι αφ’ετερου σε σημεια γινεται πολυ ‘‘κατινιστικη’’ και θυμιζει σαπουνοπερα της τηλεορασης κι αυτο διοτι ειναι πραγματικα συναισθηματικα εκβιαστικη και γεματη ανουσιες κι ‘‘ευκολες’’ υπερβολες με απωτερο σκοπο την συγκινηση.
Το θεμα που χειριζεται σιγουρα ειναι σημαντικο και φυσικα ενδιαφερον,αλλα παλι βλεπουμε αυτην την επιφανειακη ‘‘αμερικανιστικη’’ ευκολια στη διαχειρηση του σεναριου που τελικα κανει την ταινια σαν αλλη μια δραματικη ταινια για Mega Channel!!!
‘’[B]Submarino[/B]’’(2010) του [B]Thomas Vinterberg[/B]
Καταστροφη της ψυχολογιας μας σημερα στο Μεταξουργειο,οπου παρακολουθησαμε μια υπεροχη,αλλα παρα πολυ στεναχωρη και’‘βαρια’’ ταινια,την οποια να πω την αληθεια δεν εχω χωνεψει και ξεπερασει ακομα.
Ο [B]Thomas Vinterberg[/B] για μενα προσωπικα ειναι ενα απο τα πολυ δυνατα χαρτια της τελευταιας δεκαπενταετιας και το αριστουργηματικο ‘’[B]Festen[/B]’’(Οικογενιακη Γιορτη) δεν ειναι ταινια που θα ξαναγυριστει ευκολα!!!Γενικως οι Σκανδιναβοι επιδιδονται ιδιαιτερα επιτυχως στη δημιουργια ισχυρα συναισθηματικων,δραματικων ταινιων και ετσι κι εδω εχουμε αλλη μια ταινια μεσα στη μαυριλα,τη βροχη,την αποξενωση και το βαρυ κλιμα.
Το εργο ξεκιναει δειχνοντας δυο αδερφια,παιδια μιας αλκοολικης μανας,που προσπαθουν να συντηρησουν το νεογεννητο αδερφακι τους που δυστυχως πεθαινει.Απο εκει και περα βλεπουμε τα δυο αδερφια να εχουν πλεον μεγαλωσει και να εχουν τραβηξει ξεχωριστους δρομους στη ζωη τους γεματους προβληματα.
Η ταινια οπως ηδη προειπα,καταφερνει να μας λυγισει με τη δυναμη των εικονων και κατ’επεκταση με τη δημιουργια δυνατων συναισθηματων.Ολα εξελισσονται με μια φυσικοτητα και το οτι στο τελος συγκινουμαστε δεν ειναι εκβιασμενο,αλλα αντιθετως φυσικη απορροια των οσων εχουμε παρακολουθησει.
Ο ενας αδερφος ζει μονος,κανει sex απλα για να ξεδωσει και αναζητα τον αδερφο του,ο οποιος ειναι ο ιδιος χρηστης ναρκωτικων και μεγαλωνει- με αγαπη και ενδιαφερον- τον συμπαθεστατο και γιο του,καθως η γυναικα του εχει ηδη πεθανει.
Τα δυο αδερφια συναντουνται,αλλα…
Ενδεχεται να βουρκωσετε,ενδεχεται να συγκινηθειτε,αλλα η ταινια πραγματικα προσφερει προβληματισμο,καθως ολα αυτα συμβαινουν διπλα μας και καμμια φορα ειναι τοσο μα τοσο κοντα μας.
Tην Παρασκευη που μας περασε ηταν η τελευταια προβολη της Κιν/κης Κοινοτητας Ν.Ιωνιας,αλλα δεν παρεστην καθως επιφανες μελος του forum(ποιος αραγε:-k) ειχε προγαμιαιο παρτυ διοτι την Κυριακη ενωθηκε με τα ιερα δεσμα του γαμου ,οποτε κι επρεπε να ειμαι εκει!!!
Tωρα λοιπον που τελειωσαν οι προβολες ,λεω ετσι επειδη μ’αρεσει,να κανω την καλυτερη δεκαδα απο τις ταινιες που προβληθηκαν στο Μεταξουργειο φετος.Απο τις 35 ταινιες που προβληθηκαν δεν ειδα 8-9 ταινιες,οποτε θα κανω λιστα λαμβανοντας υπ’οψιν αυτες που καταφερα να δω!!
Xωρις αξιολογικη σειρα λοιπον,πλην της πρωτης,σας προτεινω δεκα ταινιες της τελευταιας διετιας-τριετιας!!!
