Μεγαλο φαβορι προφανως δεν υπηρχε. Μικρο φαβορι θεωρουνταν οι Γουοριορς. Αλλα η αμυνα του Κλιβλαντ ξαφνικα εχει αλλαξει ταχυτητα και πλεον το εχω 65-35 να το παιρνουν αυτοι.
ο μπογκουτ πήρε την μπάλα, την έσκασε, έκανε ενάμιση βήμα με τα χίλια ζόρια, και σκόραρε. χειροκροτείστε όλοι. τι κάθεστε και συζητάτε για τον Dellavedova και χαζομάρες…
σε περίπτωση που η ομάδα του κλιβερλαντ πάθει κάποιο ατύχημα, και μείνει ένας διαθέσιμος που είναι ο μαριον, θα παίξει, ή ούτε τότε? υπάρχει λόγος που δεν παίζει ούτε 3 λεπτά? δεν έβλεπα κανονική διάρκεια και δεν ξέρω τι παίζει. ας πει κάποιος.
Εγώ πίστευα πως η ομάδα που επικράτησε τόσο εύκολα στην πολύ ανταγωνιστική δύση, είχε σίγουρα προβάδισμα απέναντι στο Κλίβελαντ.
Στην πράξη ωστόσο δικαιώνεσαι εσύ που θεωρούσες πως δεν υπήρχε φαβορί 
Στους τελικούς ο έμπειρος έχει συνήθως ένα αβαντάζ. Έχουν ψωμί ακόμα πάντως.
αν οι cavs κανουν το 3-1 η σεμνη τελετη λαμβανει τελος. ολα τα λεφτα στο επομενο ματς λοιπον.
Στους τελικούς του ΝΒΑ έχει αβαντάζ η ομάδα με τους περισσότερους μεγάλους παίκτες και σε αυτήν την περίπτωση μεγάλος παίκτης είναι μόνο ο Lebron. Μπορεί να είναι σχετικά άστοχος, μπορεί το clutch παιχνίδι του να μη γίνει σχεδόν ποτέ εφάμιλλο του MJ ή του Kobe ή ακόμα και του Reggie Miller αλλά είναι τόσο κυρίαρχος μέσα στο παρκέ που με τον δικό του τρόπο έχει καπαρώσει τη θέση του στους μεγάλους. Η δική μου ένσταση είναι ότι δεν βρίσκεται ακόμα στους μεγάλους των μεγάλων (όπως τους κρίνω εγώ φυσικά) αλλά αν πάρει το φετινό πρωτάθλημα υπό αυτές τις συνθήκες, δεν ξέρω πόσο μπορεί να φτουρήσει ακόμα αυτή η ένστασή μου.
Από την άλλη το Golden State έχει ακόμα ψωμιά να φάει. Δεν προδικάζω ότι θα χάσει το πρωτάθλημα, μπορεί και να ανακάμψει γρήγορα αλλά αυτή τη στιγμή η τρελοπαρέα μοιάζει να τα έχει χαμένα, ο Curry σουτάρει ασταμάτητα, έχει μειώσει κατά 2 ασίστ τον μ.ο. του, στα τρία ματς των τελικών έχει σύνολο 16 λάθη και ακολουθούν και οι υπόλοιποι.
Γενικά η φάση θυμίζει 1995, με υπερηχητικό Orlando (Shaq, Penny, Grant, Scott, Anderson) να παίζει με το κατάκοπο Houston και στους τελικούς (ακόμα και με την απίθανη έκβαση του 1ου) ο Hakeem και ο Clyde να κάνουν πλάκα.
Αν ο Λεφλοπ το πάρει έτσι μόνος του φέτος, απέναντι σε πραγματικά καλό (ασχέτως απειρίας) αντίπαλο, θα καταπιούμε τη γλώσσα μας ρε πούστη
Σουρεαλισμός στο Cleveland. Για 3 περιόδους ο Dellavedova έγινε Curry και ο Curry Dellavedova. :lol:
Νομίζω για τους GSW είναι πλέον και λίγο mind game. Δεν μπορεί να μην συνέλθουν στα επόμενα. Όπως είπε alejandrο οι Cavs παίζουν με 7-8 παίκτες που έχουν δώσει τα πάντα ως τώρα, πόση ενέργεια έχουν ακόμα δεν ξέρω. Τον Dellavedova πάντως έχω αρχίσει να τον συμπαθώ πάρα πολύ. Δεν μπορείς να μην τον συμπαθήσεις έστω και λίγο. Παίζει σαν να μην υπάρχει αύριο σε κάθε φάση. Ο Lebron είναι Lebron αν και για μένα είναι 1-2 σκάλες πιο κάτω από τον Lebron των 2 τελευταίων ετών στο Miami.
Πάντως ωραίοι τελικοί όπως και να 'χει.
…διορθώστε με αν κάνω λάθος…πολύ καιρό είχε να προκαλέσει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον τελικός…έτσι δεν είναι???:):!:
Ξενυχτησα και χθες για να δω και τον 3ο τελικο, αυτη η σειρα ειναι απολαυση, ματσαρες που σε κρατανε σε αγωνια μεχρι το τελος. Ηθελα απο την αρχη να το παρουν οι Cavaliers και επειτα απο τις μεχρι τωρα εμφανισεις τους θελω κολασμενα να το παρουν, παρα τους τραυματισμους των 2 απο τους 3 σταρ της ομαδας, τα δινουν ολα, παλευουν, βγαζουν απιστευτο παθος και δεν μπορεις να μην τους δωσεις τα ευσημα για τον τροπο που αγωνιζονται. Ο Dellavedova ειναι πραγματικα [B]ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ[/B] και ο Lebron αποδεικνυει οτι πλεον ανηκει στο κλειστο κλαμπ των [B]ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ[/B], τον αξιζει οσο κανεις αυτον τον τιτλο. Αυτα που κανει δεν υπαρχουν, σου θυμιζουν γιατι αγαπησες το μπασκετ.
Ε νταξει κ οι προπερσινοι ηταν τρομερα καλοι. Ισως οχι ολα τα παιχνιδια αλλα η εκβαση γενικα κ το μομεντουμ ειχε παρα πολλη αγωνια.
Μετα απο ενα διαλειμμα λιγων χρονων που ειχα κοψει το ΝΒΑ γιατι ειχαν αποσυρθει ολοι οι πραγματικα Τεραστιοι Παικτες, το επιασα ξανα το 2007 και εχω δει καθε σειρα τελικων απο το 2008 μεχρι και σημερα. Δεν εχω δει ποτε ξανα στη ζωη μου τοσο ΚΑΚΟΥΣ τελικους. Κι οταν λεω κακους, εννοω για το μπασκετ που παιζεται.
Ενω στηριζω γενικα Chicago, νομιζω πως απολαυσα τα περισσοτερα πρωταθληματα των τελευταιων χρονων, και στηριζα τις χρονιες που το πηραν και τους Celtics, και τους Mavericks, και τους Spurs. Ομαδα στην οποια παιζει ο Ψωνισμενος δε μπορω να στηριξω, συγγνωμη. Αν δεν ειχε κανει το The Decision ισως και να μη με ενοχλουσε τοσο, αλλα πλεον δε μπορω να βλεπω ουτε τη φατσα του (τον παραδεχομαι σαν παικτη ομως).
Το φετινο ειναι μια παρωδια του αθληματος και της διαιτησιας, και δυστυχως δεν εφτανε το ξυλο των Cavaliers, οι βρωμιες του Dellavromova και ο τραμπουκισμος της διαιτησιας, επρεπε να πετυχουν και τον Curry ντεφορμε. Ελπιζουμε ακομα σε ανακαμψη των Warriors, οι οποιοι φετος παιξαν απο τα καλυτερα και πιο ολοκληρωτικα μπασκετ που εχω δει τα τελευταια χρονια μαζι με Spurs, αλλα αρχιζω και πιστευω οτι υπαρχει κοσμος που θελει να δει τον Λεπρο να ολοκληρωνει το “μαγικο παραμυθι” επιστροφης στο Ακρον και κατακτησης πρωταθληματος για τον κοσμο του Cleveland. Σορρυ, δε θα παρω. Μονο και μονο που διαβασα την ανακοινωση επιστροφης τον περασμενο Ιουλιο, αηδιασα λιγακι και χωρις να εχω φαει τιποτα.
Συμφωνω σχεδον σε ολα εχει γραψει ο ChrisP στο παρον θρεντ.
Σε εξελιξη ειναι συγκλονιστικοι, ποσο μαλλον σε σχεση με τα +20 των τελευταιων 2 χρονων (οκ, υπαρχει και ενα game 6) …απο μπασκετ, οντως, λιγα πραγματα και ετσι θα παει, γιατι οι Cavs μονο με την αμυνα θα επιιωσουν, πια.
Επιτελους Warriors. Ελπιζω να βρηκαν τη φορμα τους. Ο Kerr εκμηδενισε Μπλατ νομιζω. Ειχε απαντηση σε καθε προσπαθεια του Μπλατ, και με small ball σκοραραν ολοι οι παικτες των Warriors, ενω για μια φορα δεν κοιμηθηκε το συμπαν και οι Dellavromova, JR Smith κινηθηκαν σε γνωστα για αυτους επιπεδα, και ο Λεμπρον δεν ηταν υπερανθρωπος.
Έχω συνηθίσει το 2-3-2- εν τω μεταξύ και όλο νομίζω ότι το επόμενο ματς είναι στο Κλίβελαντ :p.
Bγήκε η κούραση στο Cleveland, περιόρισαν το Lebron με τα double team και τις συνεχείς αλλαγές στα μαρκαρίσματα (μεγάλη μαγκιά του Kerr το σχήμα χωρίς ψηλό).
Ο Ιggy είναι μεγάλη συμπάθεια και παίζει καθοριστικό ρόλο στους τελικούς.
Μάλλον οι εμφανίσεις του θα έπρεπε να ξυπνήσουν λίγο τον Blatt και να δει τον Marion που τον έχει παροπλίσει. Συνεχίζει να παίζει με 7 παίκτες και άρχισε να του στοιχίζει.
Το κοντό σχήμα όσες φορές το δοκίμασε ο Kerr του βγήκε. Επιτέλους έβγαλε από το παιχνίδι τον Bogut που δεν βοηθούσε καθόλου (είχε αρχίσει να γίνεται αρνητικός βασικά) και έπαιξε σωστά η ομάδα.
Τι καθοριστικό ρόλο, ο ηγέτης τους είναι. Ο μοναδικός που μπορεί να μαρκάρει Lebron αποτελεσματικά και τεράστια βοήθεια επιθετικά ειδικά σε σύγκριση με τον απογοητευτικό Barnes ως τώρα.
Κατά τα άλλα οι Cavs σαφώς δεν μπορούν να βγάλουν τελικούς με 7 παίκτες. Για Marion αναρωτιόμουν και πριν τους τελικούς που πάλι δεν έπαιζε. Dellavedova λέει τον είχαν με ορό στο νοσοκομείο μετά τον 3ο παιχνίδι για να συνέλθει. Αν φτάσει σε 7 αγώνες με μάσκες οξυγόνου θα είναι όλοι στον πάγκο. Και Miller και Marion πρέπει να μπουν στο rotation.
Αυτό που γουστάρω στον Kerr είναι πόσο σωστά διαβάζει τα παιχνίδια.
Αξιοποιεί τον Lee στους τελικούς, επειδή ταιριάζει περισσότερο από το βασικό Bogut. Όλη τη χρονιά ο Lee έπαιζε κάτι δίλεπτα, ενώ στα play off μόνο κάτι δευτερόλεπτα.
Aπέναντι στους Grizzlies στο καθοριστικό 4ο παιχνίδι πάλι έβγαλε λαγό από το καπέλο ρίχνοντας τον Bogut πάνω στον Allen.
Όπως επίσης και το σχήμα με 5αρι τον Green, που δοκίμασε πρώτη φορά με τους Grizzlies.
Φαινομενικά παράδοξες επιλογές που ωστόσο (εκ του αποτελέσματος) βγάζουν νόημα και του βγαίνουν.
Την Κυριακή πάμε για το πιο κρίσιμο παιχνίδι της σειράς! Με παραπάνω μέρες ξεκούρασης, είναι μάλλον η τελευταία ευκαιρία των Cavs για τον τίτλο.
Νομίζω πως είδαμε το καλύτερο παιχνίδι της σειράς…
Στο τρίποντο του Λεμπρόν από τα 9 μέτρα λες γυρίζει και έρχεται αμέσως η απάντηση του Κάρι, να κρίνει την αναμέτρηση.
Μεγάλο, τεράστιο παιχνίδι και από τους 2!
Δυστυχώς για το Λεμπρόν, είχε μόνο τον Τόμπσον να του δίνει βοήθειες και για μία περίοδο τον J.R. που μετά εξαφανίστηκε.
Οι Warriors είναι πιο ομάδα και αυτό είναι γνωστό. Ουσιαστικά είδαμε και σήμερα τον καλύτερο παίκτη, απέναντι στην καλύτερη ομάδα.
Να δώσω και ένα credit στον Blatt που αυτή τη φορά διάβασε σωστά το μαρκάρισμα στον LeBron και με τα σκριν κατάφερνε να διώχνει από πάνω του τον Iguodala. Σε αυτό που δε (θα) μπορεί να βρει λύση, είναι η κούραση της ομάδας του που χάνει συνεχώς στα επί μέρους τέταρτα 12λεπτα.
Σειραρα. Ο Καρυ ειναι το μπασκετ το ιδιο. Ειχα αρκετο καιρο να καβλωσω τοσο πολυ με παικτη.