Καλά και πριν τον Γιάννη υπάρχουν άλλοι κι άλλοι θεωρούμενοι σουπερ-σταρς που πρέπει να κερδίσουν καμιά σειρά πλεη-οφ γιατί από τριπλ νταμπλ στη ρέγκιουλαρ χορτάσαμε.
Κατά τ’ άλλα όπως σωστά ειπώθηκε, στα 82 ματς της καν. περιόδου πολλά μπορεί να είναι σούπες αλλά τα πλέη οφ είναι πολύ μπροστά μπασκετικά απ’ ότιδήποτε άλλο.
Το ΝΒΑ είχε κάποια χρόνια πτώσης στα 00ς (φάνηκε και από τις φάπες στα διεθνή τουρνουά) αλλά προς τα τέλη πήρε μπρος και είναι έτη φωτός μπροστά από την ευρωλίγκα.
Εντάξει δε είναι και τελείως έκπληξη το μέχρι στιγμής ρεκόρ των Λέηκερς. Άσχετα με το ότι η τριάδα Ινγκραμ-Μπολ-Κούζμα είναι αντιπαθέστατη σα φυσιογνωμίες, πέρσι είχαν κάνει βήματα προς εμπρός και η λογική έλεγε ότι θα ήταν φέτος βελτιωμένοι με ρεκόρ γύρω στο 50%. Βάζεις μέσα τον Λεμπρόν και αυτόματα φτάνουν εκεί που είναι τώρα (και λογικά θα πάνε ακόμα καλύτερα στο επόμενο διάστημα).
Προσωπικά πάντως με έχει απογοητεύσει η κάκιστη σεζόν που έχει το περσινό πουλέν μου, ο Μίτσελ.
Και τέλος γελάω με τον απίστευτα υπερτιμημένο Τιμποντό που έχει στα χέρια του χρυσάφι και καταφέρνει να παρουσιάζει αυτό το πράμα.
Τιποτα δεν εχει σημασια οσο βλεπουμε τον Luka Doncic να βγαινει για πλακα ρουκι της χρονιας φετος στο ΝΒΑ με απιστευτες αποδοσεις. Κατα τα αλλα, το ενδιαφερον για μενα προσωπικα προς το παρον ειναι στα εξης, με σειρα προτεραιοτητας:
Γιαννης εννοειται. Αν οι Μπακς βγουν πρωτοι στην Ανατολη, πρεπει να βγει MVP.
Η προσωρινη (?) φαινομενικη ολοκληρωτικη διαλυση των Warriors *
Η μετριοτητα των Σελτικς. Δε βγαζει κανενα νοημα.
Ναγκετς και υπερλατρεια Jokic. Απλα λατρευω αυτον τον παικτη.
Ο χαμος στην Δυση. Κλιπερς, Πορτλαντ, Σακραμεντο ανεξηγητα καλα, και Σπερς, Γιουτα, Μινεσοτα, Νεα Ορλεανη ανεξηγητα αθλιοι.
Αυτος ο μυθος του οτι ειναι ατρωτοι ειναι οτι πιο γελοιο εχουν να πουν οι haters. Ειναι μια ομαδα που δινει την εντυπωση λογω ροστερ οτι μπορει να τελειωσει με 75 νικες, κι ομως φετος εχουν παρα πολλα προβληματα, και πρεπει να αλλαξουν πολυ για να παρουν το τροπαιο, ετσι οπως ειναι τωρα ουτε τελικους Δυσης δεν φτανουν.
Οι Σέλτικς έχουν χάσει λίγο τις ισορροπίες τους με την είσοδο του Hayward (που νομίζω πως όχι τυχαία τελευταία δεν ξεκινάει). Νομίζω πως όσο περνάει ο καιρός θα ανεβαίνουν και παραμένουν το φαβορί στην Ανατολή με runner up τους Ράπτορς.
Το Πορτλαντ δεν είναι ανεξήγητα καλό, είναι το γνωστό Portland της regular season. Η έκπληξη για μένα είναι η σοβαρότητα της OKC. Για Utah συμφωνώ (την εξήγηση την έδωσε ο ChrisP με τη μέτρια χρονιά του Μίτσελ), όπως και για Μινεσότα (επίσης συμφωνώ με τον ΚριςΠ για τον Τιμποντό που δεν μπορούσα να τον αντέξω ούτε στο Σικάγο).
Οι Σπερς νομίζω ήταν outsider για την είσοδο στα Play Off και πιστεύω πως θα καταφέρουν να μπουν. Δεν παίζουν άσχημο μπάσκετ (όπως παίζει το Χιούστον λ.χ.), απλά έχουν σοβαρά κενά στο ρόστερ τους.
Γιατι το να πεις οτι ειναι ατρωτοι σε κανει χεητερ? Πολυ περιεργη λογικη
Παρ’ολο που δεν αποδιδουν, με πολλους τραυματισμους μεχρι στιγμης και τον Boogie να μην εχει πατησει παρκε ακομα ειναι 0.5 GB κατω απο το Ντενβερ, ε δεν το λες και ασχημη επιδοση. Στα πλευοφ που θα σφιξουν τα γαλατα (γιατι μετα την σαιζον του 73-9 δεν ξανακανουν το ιδιο λαθος να παιζουν ολη την ρεγκιουλαρ στα κοκκινα να το χασουν παλι) θα το παρουν, και εγω δεν πιστευω οτι θα παει οπως το περσυνο με σκουπες, εχει δυναμωσει η Δυση, αλλα δεν βλεπω τροπο να το χασουν εκτος αμα χτυπησει κανας Στεφ και χασει τα πλευοφφ.
Για Σελτικς νομιζω το μεγαλυτερο προβλημα μετα τον Χειγουωρντ που οκ, καλος ειναι αλλα δεν παιζει σαν all-star, ειναι ο Brown, εξαιρετικα κακος φετος. Εκατσε και τον τελευταιο μηνα να εχουν χτυπησει ο Χορφορντ και ο Μπεηνς οποτε την βγαζουμε με τον Theis (μανα μου) χτυπησε και ο Μορρις που μετα τον απιθανο Kyrie ειναι ο καλυτερος παικτης της ομαδας, πεσαμε αρκετα. Νομιζω παντως οτι σιγα σιγα ρολαρει η ομαδα και θα τερματισει στην τριαδα πισω απο Μπακς και Τοροντο. Τα πλευοφφ της Ανατολης προβλεπονται παρα πολυ ενδιαφεροντα.
Οχι, το οτι ομως καποιοι πιστευουν οτι οι Warriors ειναι ατρωτοι και παιζουν unfair με το ροστερ τους, τους εχει μεταμορφωσει σε haters, απο εκει που το 2015 το 90% των φανς στηριζαν την σταχτοπουτα τοτε. Το οτι μεσα σε 3 χρονια κατορθωσαν να κρατησουν τον βασικο κορμο που θυμιζω οτι εφτιαξαν οι ιδιοι με καλο planning και με τους 3 παικτες-σταρ τους να προερχονται απο το draft, και να προσθεσουν καλες μοναδες (οπως ο Durant ας πουμε), για καποιον λογο τωρα τους εχει μεταμορφωσει σε μισητους.
Εντωμεταξυ το 2016 εχασαν στους τελικους ενω το ειχαν γυρισει με Οκλαχομα απο το 1-3 σε μια απο τις καλυτερες σειρες εβερ, και το 2018 εφτασαν μια ανασα απο τον αποκλεισμο με Ροκετς επισης. Που ειναι ο αθεμιτος ανταγωνισμος? Τεσπα, θα δουμε στα πλεηοφφς, προσωπικα δε με χαλαει να το παρουν και φετος και του χρονου και την επομενη χρονια, και μεχρι να αποσυρθει ο Λεφλοπ γενικα. Μου αρεσουν οι δυναστειες οταν συνδυαζονται με μπασκετ που αλλαζει τα δεδομενα και που δεν ειχαμε ξαναδει προηγουμενως.