Γιάννης έπαιξε σαν 5αρι χθες. Όλες οι προσπάθειες μέσα στην ρακέτα, πολλά επιθετικά ριμπαουντ, πολλά καλάθια μετά από πάσα. Επίσης είναι φανερό πως αυτή η σειρά δεν είναι για τον Lopez. Τα 20 λεπτά πρέπει να είναι το μάξιμουμ χρόνου συμμετοχής. Με τον Γιάννη μοναδικό ψηλό παίζουν καλύτερα και οι περιφερειακοί τους. Φοβερή η ενέργεια που βγάζει ο Portis.
Αλλά όλη η δουλειά γίνεται στην άμυνα. Αν και ο Suns ξεκίνησαν ζεστοί από την δεύτερη περίοδο και μετά τους έπνιξαν κανονικά.
Χθες ήταν ιδιαίτερο ματς γιατί ο Ayton έκανε φάουλ νωρίς και έμεινε στα 24 λεπτά.
Δε μπορεί να βγάλει τόση ώρα ο Γιάννης στο 5. Χθες κατάλαβε ότι με το (αναγκαστικό) small ball των Suns έχει τεράστιο αβαντάζ, έβαζε και τος βολές και ζητούσε να τον ταΐζουν συνέχεια. (Το ότι το ζητούσε επίμονα στον πάγκο κάτι λέει πάντως. Για τον πάγκο.)
Η λύση στο σημαδεμα του Λόπεζ είναι ο Πορτις που έπρεπε να πάρει περισσότερο χρόνο και στο Φοίνιξ.
Φοβερός και dominant ο Γιάννης, δε λέω, αλλά κάπου κουράζει η Γιαννίτιδα από τα διάφορα ντόπια sites που σχεδόν έχουν βγάλει ήδη πρωταθλητές τους Bucks. Μένει να δούμε σε πόσα ακόμα παιχνίδια της σειράς θα είναι ταυτόχρονα τόσο άστοχος ο Booker, τόσο άφαντος ο Bridges (20π μ.ο. στα πρώτα 2) και τόσο λίγο χρόνο στο παρκέ ο Ayton.
Γενικά η σειρά ορίζεται (και θα συνεχίζει να ορίζεται) από το δίπολο “Paul/Booker vs περιφερειακή άμυνα Bucks”.
Αν υπερισχύουν οι πρώτοι σε εκτέλεση αλλα και σε κυκλοφορία της μπάλας τα ματς θα πηγαίνουν στους 110+ πόντους και μάλλον προς Phoenix μεριά, αν υπερισχύει το hustle από Holiday, Tucker, Connaughton συν όποιοι ψηλοί είναι μέσα και αμύνονται στα p’n’r (και με την ανοχή των διαιτητών στο hand-checking) και οδηγούν σε αρκετό transition, τότε το Milwaukee έχει ζωή ακόμα.
Σίγουρα χθες τη διαφορά την έκαναν τα φάουλ του Ayton πρώτον, αν και το Phoenix έφτασε μέχρι και το -4. Αν δεν έπαιρνε μπρος ο Holiday στην 3η χθες ίσως και να υπήρχε πρόβλημα
Εκεί φαίνεται ότι λείπει ο DiVincenzo, ο Tucker προσπαθεί μεν αλλά πάνω στον Booker η μόνη ελπίδα μάλλον είναι να είναι απλά άστοχος, όπως και ήταν χθες. Αν και παίρνουν credit οι Bucks στο ότι είχανε καλύτερες περιστροφές και δεν δώσανε τόσα γωνιακά (μόλις 4 από 17 στο Game 2).
Με τις δηλώσεις Monty μετά το παιχνίδι για τις βολές του Γιάννη, γελάει ο κόσμος
Διάβαζα έναν τίτλο κάπου τυχαία για τον Αντετονκουνμπο ότι αποδεικνύει πως έχει mental toughness με τις εμφανίσεις του στους τελικούς, και σκεφτόμουν… Ρε παλικάρι, ο Γιάννης μεγάλωσε στα Σεπόλια Αττικής με 4 αδέρφια σε μικροσκοπικό σπίτι, πουλούσε CD ως νεαρός έφηβος για να ζήσουν και αυτή τη στιγμή ζει το μεγαλύτερο πάρτι της ζωής του, κάθε δευτερόλεπτο στους τελικούς για αυτόν είναι η Ζωή η ίδια, υπήρχε περίπτωση να κάτσει να γκρινιάξει ή να παραπονεθεί ότι είναι ένα πολύ δύσκολο task ή να επηρεαστεί από την πίεση? Το mental toughness στην ζωή το έχει από παιδί και δε συγκρίνεται με κανενός άλλου στο ΝΒΑ .
Μακαρι ο Μιντλετον να μεινει σε Jordan mode για το υπολοιπο των τελικων. Τεραστια νικη για Μπακς, μπορουνε να το παρουνε ρε γαμωτο. Ο Αντετοκουνμπο εκανε ενα αδιανοητο ταπιδι σε φαση που οι Σανς θα ισοφαριζαν ενα λεπτο πριν το τελος! Και ο Μιντλετον με 10 ποντους στα τελευταια δυο λεπτα καθαρισε το ματς. Παμε ρε Μπακς!!
O Tucker έχει αρχίσει να γίνεται λίγο πρόβλημα για τους Bucks. Όση ενέργεια και αν βγάζει στην άμυνα στην επίθεση οι Bucks παίζουν με 4. Χθες αποφάσισαν να ζήσουν και να πεθάνουν με τον Middleton. Δεν θυμάμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που πήρε 33 προσπάθειες. Βασικά δεν νομίζω να το έχει κάνει ποτέ, τουλάχιστον όχι με τον Γιάννη μέσα.
Εντυπωσιακή νίκη αν σκεφτεί κανείς πως σούταραν με 41% ενώ οι Suns με 51%
Οι Bucks έκαναν και πάλι αυτό που έπρεπε, αυτή τη φορά πιέζοντας CP3 με αποτέλεσμα να αποκόψουν τους ρολίστες των Suns από τις επιθέσεις και αφήνοντας τον Booker να παίζει hero-ball (το οποίο για 3 δεκάλεπτα ήταν απολαυστικό). Στο 4ο που κλάταρε, μπήκε το Milwaukee σε θέση οδηγού αν και με τέτοια αστοχία μπορούσε έυκολα και να το χάσει το ματς.
Παρεμπιπτόντως, εκτός απ την εκπληκτική τάπα του Γιάννη (αν και η λόμπα του Booker στον Ayton δεν είναι 100% ιδανική), υπάρχει και ένα ψιλοτραγικό λάθος από Paul (κι αφού ο Middleton έχει χάσει 2 σουτ) που οδηγεί σε αιφνιδιασμό και σχεδόν τελειώνει το ματς στο 103-99.