Καταλαβαίνετε ότι συγκρίνετε πράγματα εντελώς ανόμοια μεταξύ τους, έτσι;
Δύο διαφορετικά μοντέλα συγκρίνουμε ρε συ
Και λέει ο καθένας τι προτιμά
Το ξέρουμε ότι συνολικά είναι ανόμοιες οι καταστάσεις, προφανές είναι. Διαφορετικές ήπειροι, διαφορετικές αθλητικο-οπαδικές κουλτούρες - νοοτροπίες και πάει λέγοντας.
That’s the whole point
Η βασική διαφορά είναι ότι τα ποδοσφαιρικά σωματεία που λέτε ξεκίνησαν ως ερασιτεχνικά σωματεία γι αυτό και προφανώς η σύνδεσή τους με τις τοπικές κοινωνίες ήταν (και ενδεχομένως παραμένει) τόσο δυνατή που τα χαρακτηρίζει ακόμα και στην εποχή του άκρατου επαγγελματισμού.
Το ΝΒΑ απ’ την άλλη εξαρχής δημιουργήθηκε ως μια λίγκα ιδιωτών επιχειρηματιών που έστησαν οργανισμούς παροχής αθλητικού θεάματος, εν προκειμένω στο χώρο του μπάσκετ. Εάν έκριναν ότι μια αγορά ήταν πιο συμφέρουσα, έπαιρναν τον οργανισμό και τον πήγαιναν εκεί. Είναι κάτι νορμάλ για το συγκεκριμένο επαγγελματικό πρωτάθλημα -βέβαιως κάποια στιγμή (στα 80ς κατά βάση) άρχισε να παγιώνεται όλο αυτό, γι αυτό και η δική μας γενιά δεν είναι εξοικειωμένη οπότε σε κάποιους μπορεί να κάθεται στραβά η μετάβαση από τους Σόνικς στους Θάντερ. Τα πρωταθλήματα ωστόσο ανήκουν στους οργανισμούς, αρέσει-δεν αρέσει σε μας τους εξωτερικούς παρατηρητές. Πηγαίντε πείτε σε οπαδό των Lakers (όπου η τοπική σύνδεση με το LA είναι πλέον αυτονόητη) ότι θέλει έξι πρωταθλήματα και όχι ένα για να φτάσει τη Βοστώνη, δε νομίζω να συμφωνήσει με χαρά.
Πάντως αναφορικά με τη σύνδεση αθλητικού σωματείου και τόπου, μια χάρα υπάρχει και στις ΗΠΑ και ίσως σε ακόμα πιο “αγνό” βαθμό και γίνεται μέσω του ακαδημαϊκού χώρου (λύκεια και πανεπιστήμια). Δυστυχώς βέβαια τα τελευταία χρόνια και εκεί έχει αρχίσει να αλλοτριώνεται το πράγμα (λογικά θα έχετε διαβάσει για το NIL)…
Ναι αλλά τα κολεγιακά πρωταθλήματα πρακτικά λειτουργούν ως φυτώριο του εκάστοτε NBA, NFL κλπ. Εκτός κι αν κάνω λάθος σ’ αυτό δηλαδή.
Λάθος κάνεις γιατί το ποσοστό που θα παίξει όχι ειδικά στο ΝΒΑ (αν πιάσουμε το μπάσκετ) αλλά γενικά σε επαγγελματικό επίπεδο οπουδήποτε είναι ελάχιστο. Τα κολλέγια δεν είναι μόνο το top tier που στοχεύει τίτλο (και που ακόμα κι εκεί πολλοί παίκτες εν τέλει ποτέ δεν θα κάνουν επαγγελματική καριέρα), είναι ολόκληρο οικοσύστημα, οι πόλεις το ζουν στο φουλ.
Και κάτι άλλο. Ο οπαδός των Λέικερς μπορεί να κάνει καλά που θεωρεί ότι είναι μόνο ένα πρωτάθλημα πίσω από τους Σέλτικς. Αν όμως (εντάξει δεν θα γίνει, αλλά λέμε, αν) πάψουν να υφίστανται ΛΑ Λέικερς και προκύψουν π.χ. Λας Βέγκας Λέικερς, και το σηκώσουν, θα μπορεί να χαρεί ο Λοσαντζελιώτης χωρίς να γελάσει μαζί του και το παρδαλό κατσίκι;
Εγκρίνω τότε. Αμερική κατάργησε όλα τα επαγγελματικά σου πρωταθλήματα με όλα τα γαμωφραντσάιζιζ τους και κράτα μόνο τα κολεγιακά!
Η κουλτούρα που υπάρχει πίσω από τον κολλεγιακό αθλητισμό στην Αμερική έχει κοινά με τις ομάδες στην Ευρώπη.
Υπάρχει πολύ κόσμος που δεν βλέπει ΝΒΑ ή NFL και παρακολουθεί μετά μανίας κολεγιακό πρωτάθλημα λόγω του ότι είναι η ομάδα της πόλης του.
Αν φύγει αλλάζει τελείως η φάση.
Οι λιμνανθρωποι με τη δικη σου λογικη υπολειπονται 5 πρωταθληματων της Βοστονης, αφου τα 4 πρωτα τους τα κατεκτησαν ως ομαδα της Μινεσοτας, καποια εκ των οποιων σε λιγκα 8 ομαδων παρεμπιπτοντως. Οποτε ο Μινεαπολιτης γελαει μαζι με το παρδαλο κατσικι με τους λοσαντζελιωτες εδω και 60 χρονια αν ειναι ετσι.
Εδω ειναι η ουσια. Δικαιωμα σου να νιωθεις οπαδος μιας ομαδας λογω τοπου. Και δικαιωμα του οποιουδηποτε να εχει εντελως διαφορετικα κριτηρια απο σενα για να υποστηριζει μια ομαδα. Τα δικα μου κριτηρια ειναι πολυ συχνα οι προσωπικοτητες και οι παικτες που παιζουν σε μια ομαδα για παραδειγμα, γι αυτο και αναλογα την χρονια στηριζω αλλες ομαδες λιγοτερο κι αλλες περισσοτερο. Μεγαλωσα με την Γιουβεντους των Μπατζιο, Περουτσι, Ραβανελι, Βιαλι, που μετα εγινε η Γιουβεντους των Ντελ Πιερο, Νταβιντς και Νεντβεντ, και μετα εγινε η Γιουβεντους του Ντυμπαλα και αλλων. Ενδιαμεσα δεν παρακολουθησα για 3 χρονια σχεδον καθολου την ομαδα γιατι ειχε γινει η ομαδα στην οποια 10 γαματοι ομαδικοι παικτες ικανοποιουν τα καπριτσια του υπερμαλακα του Κριστιανο, ο οποιος κατεστρεψε ομαδα 9 σερι πρωταθληματων, 5 νταμπλ, και 2 τελικων Champions League. Οπως και στο ΝΒΑ καποτε λατρευα να βλεπω Chicago Bulls, μετα λατρεψα Spurs και Bucks λογω Γιαννη, ταυτοχρονα Warriors λογω Steph, και οταν αποσυρθει ο καλυτερος παικτης της χιλιετιας μας, ισως να βρω αλλες ομαδες να παρακολουθω. Σιγα μην
Εν τελει ειμαι σχεδον 44 χρονων και πλεον βρισκω αυτα που εγραψε ο @jonkyr σε αλλο νημα περι εκατομμυριουχων που σουταρουν ενα τοπι 100% ολοσωστα. Σιγα μην κατσω να φτιαξω ή να χαλασω την ζαχαρενια μου επειδη καποιοι πλουσιοι που θα εργαστουν στην ζωη τους συνολικα 10% απο οσο θα εργαστω εγω εχασαν ή κερδισαν εναν αγωνα. Κουβεντα να γινεται και να κανουμε χαβαλε, αλλα μεχρι εκει.
Και σε ολη αυτην την λογικη, για μενα κολλαει αψογα και το θεμα τοπου. Σε αυτο σιγουρα διαφωνει ο τζονκυρ (?) αλλα δεν πειραζει, ειπαμε, ο καθενας μπορει να το βλεπει οπως θελει. Και για να επιστρεψουμε και ον τοπικ, οι Sonics μετακομισαν στην Οκλαχομα και απεκτησαν νεο κοινο, το οποιο 17 χρονια μετα οπως βλεπει κανεις ειναι απο τα πιο παθιασμενα και ενθερμα σε ολοκληρη την λιγκα (και ηταν ηδη ετσι δηλαδη μολις 2-3 χρονια μετα την μετακομιση της ομαδας, οπου η ομαδα τους πηγε τελικους με Durant, Westbrook, Harden). Μια χαρα την χαιρονται αυτοι την φαση τους και απολαμβανουν μια απο τις μικρες χαρες της ζωης οταν πανε γηπεδο. Οπως μια χαρα μπορει να χαρει και την φαση ενας κατοικος του Seattle που αποφασισε να συνεχισει να στηριζει την ιδια ομαδα. Δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να λεμε σε κοσμο πως και ποσο πρεπει να απολαμβανουν ή να στηριζουν ομαδες… Μπορει να λες οτι δεν ειπες “πρεπει”, αλλα ο διαλογος που ακολουθει δειχνει το αντιθετο.
Μωρέ ο καθένας ό,τι γουστάρει στηρίζει, από τον Αστέρα Εξαρχείων μέχρι τη Μάντσεστερ Σίτι και από τον Ιωνικό Νέας Φιλαδέλφειας μέχρι τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, εννοείται ότι κανείς δεν του απαγορεύει τίποτα. Αυτό που για μένα δεν μπορεί να κάνει (όχι από την άποψη ότι “δεν μπορεί να το κάνει”, βλ. δεν του το επιτρέπει κάποιος, αλλά αν θέλει τέλος πάντων να τον παίρνουν στα σοβαρά, να το πω έτσι) είναι να βαφτίζει πράγματα όπως γουστάρει. Ο κάτοικος Σιάτλ (ή και ο τύπος που δεν έχει καμία σχέση με το Σιάτλ, ακόμα κι αν μεγάλωσε με Queensryche και Metal Church ή με Nirvana και Soundgarden ξέρω γω) που όταν ήταν πιτσιρικάς κάβλωνε τη ζωή του με Σον Κεμπ και Γκάρι “Το Γάντι” Πέιτον και για λίγες μέρες το ‘96 πίστεψε στο Θαύμα της Μεγάλης Ανατροπής αλλά μετά απογοητεύτηκε από την αναπόφευκτη έκβαση των πραγμάτων αλλά δεν πειράζει φίλε μου το παλέψαμε, και σήμερα δηλώνει οπαδός των Θάντερ, ΟΚ δικαίωμά του όπως είπαμε, αλλά αν το κάνει με βάση το σκεπτικό “εντάξει η ίδια ομάδα είναι με τους δικούς μου Σουπερσόνικς”, τι, θα πούμε “εντάξει έτσι το βλέπει οπότε ας πούμε ότι έτσι είναι”; Συγγνώμη κιόλας αλλά όχι, δεν είναι η ίδια ομάδα. Πέρα από το ότι δεν έχει την ίδια έδρα που δεχόμαστε ότι το παρακάμπτουμε γιατί γάμα το το θέμα της εντοπιότητας, έχει διαφορετικό όνομα, διαφορετικά χρώματα, ffs μόνο τον ίδιο ιδιοκτήτη με τους παλιούς Σόνικς έχει! Δουλευόμαστε μεταξύ μας; Αν ξηγηθεί με βάση αυτό που λες εσύ, "αλλάζω ομάδα κάθε 5-6 χρόνια γιατί μ’ αρέσουν οι τάδε και οι δείνα παίκτες ή απλά γιατί έτσι βρε αδερφέ" τότε πάσο. Την παραμύθα ότι “ο τάδε οργανισμός έχει συνέχεια” άσε κατά μέρος. Και όλα καλά.
Δεν ειναι παραμυθα, απλα εσυ δεν μπορεις να καταλαβεις αυτην την οπτικη. Οκ, δικαιωμα σου να κοροιδευεις ξερω γω οποιον συνεχιζει να υποστηριζει ομαδα που αλλαξε εδρα. Κι αυτος μπορει να κοροιδευει αυτους που δενονται με μια ομαδα μονο και μονο επειδη ετυχε να γεννηθουν καπου.
On topic, τρελη καταιγιδα απο τους Wolves σημερα, και νομιζω μονο ετσι μπορουν να κερδισουν με εμφατικο τροπο ωστε να μπορεσουν να παλεψουν και για το 2-2. Σημερα σε αντιθεση με τους δυο πρωτους αγωνες, μπαινουν τα τριποντα τους.
Καλά τα λέμε για τον στυγνό επαγγελματισμό που διέπει τον αθλητισμό στις ΗΠΑ, ας πούμε όμως ότι σε άλλες χώρες αυτός ο επαγγελματισμός έχει φτάσει μέχρι το επίπεδο των οπαδών! Υπάρχει δηλαδή το φαινομενο οι επικεφαλής των διαφόρων συνδέσμων να βγάζουνε γερό “μεροκάματο” είτε από μέρισμα από τα εισιτήρια κλπ στην πιο… αθώα των περιπτώσεων, είτε στην χειρότερη συμμετέχοντας με την κάλυψη μιας λαοφιλούς ομάδας σε αλλότριες, εκτός νόμου δραστηριότητες για δικό τους όφελος ή διευκολύνοντας τις… επιχειρήσεις του μεγάλου αφεντικού - ιδιοκτήτη με εύλογα ανταλλάγματα.
Δεν λέω βέβαια ότι συμβαίνουν και στην χώρα μας κάτι τέτοια, αλίμονο, όμως διαβάζοντας εδώ στα θέματα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού με αφορμή το μπάσκετ, να αποκαλούν οι μεν τους δε και αντίστροφα ως “οι απέναντι” λες και υπάρχουν χαώδεις, αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ τους, συνειδητοποιείς πόσο γελοίο δείχνει όλο αυτό (το τελευταίο χωρίς πρόθεση να θίξω κανέναν προσωπικά, εννοείται)
Δεν παρακολουθω το νημα και με τον κινδυνο να το εκτροχιασω (με λιγο σκρολαρισμα, μαλλον τα εχετε καταφερει χωρις τη βοηθεια μου), θα πω οτι τα χαλασμενα φαγητα πειραζουν και (συνηθως) οχι οι αλλες αποψεις.
Προσπαθωντας να μπω στο ν(ο)ημα, ενιωσα οτι το ποδοσφαιρο ειναι first world problem εκατομμυριουχων οταν μεσω δουλειας συναναστραφηκα με πολλους τετοιους. Σε παλιοτερη (ποδοσφαιρικη) συζητηση ομως, ειχαμε μιλησει για το “επαγγελματικο vs grassroot” ποδοσφαιρο και με την Τοτεναμ ως παραδειγμα against modern football.
Συμφωνω με το οτι μονο η εντοποιοτητα δεν κανει καποιον να επιλεγει ομαδα, αλλα η τοπικη κοινωνια παιζει ρολο. Δεν ξερω πώς γινεται καποιος Παναθηναϊκος στα Μανιατικα ή Ολυμπιακος στους Αμπελοκηπους (αν ειναι γεννημα θρεμμα φυσικα), μαλλον ειναι ο μπαμπας/οικογενεια.
Νομιζω οτι (απο οσα σχολια διαβασα παραπανω στα γρηγορα) ο ChrisP ειναι πιο spot on. Το ποδοσφαιρο ειχε την ιδιαιτεροτητα οτι ξεκινησε ερασιτεχνικα και για τα λαϊκα στρωματα. Οι σημερινες επαγγελματικες ομαδες εξελιχθηκαν επειδη επεσαν απειρα πολλακατομμυρια. Ομως η Ρεαλ (που το ονομα της ειναι Μαδριτη, αλλα κλαιν) και η Μπαρτσελονα ξεκινησαν ως τοπικο προϊον και ετυχε να γινουν εμποριο. Το ΝΒΑ ειναι διαφορετικο μοντελο.
Κοινωνικα, εχω την αισθηση (ισως ειμαι λαθος) οτι η αναγκη να ανηκουμε καπου οπου νιωθουμε “σημαντικοι”, μας κανει να επιλεγουμε ομαδα απο τις επιτυχιες της. Ο 38αρης λεει για τα Γιαννινα και τον Πανιωνιο (υπερσωστος), αλλα αν δουμε τη βαση οπαδων, συρρικνωνεται. Ή υποστηριζει και “δευτερη” ομαδα. Η Ραγιο Βαγιεκανο δεν θα μεγαλωσει ποτε η οικονομικη της δυναμη χωρις τιτλους, αρα χωρις αυξηση κοινου, αρα χωρις επεκταση. Δεν τους νοιαζει ειπατε; Καλα κανουν, μαζι τους, αλλα ετσι ειναι το εμποριο.
Εγινα Ολυμπιακος ενω εμενα στο Γαλατσι, προφανως το γεγονος οτι ειδα πρωτο ματς τον Ολυμπιακο με το Αμβουργο (0-4, τον ηπιαμε) σε καταμεστο ΟΑΚΑ επαιξε το ρολο του. Ο μπαμπας βλεπετε. Μπορουσε να ειναι οποιαδηποτε αλλη τυχαια ομαδα.
Συνεπως, νομιζω οτι εν τελει συμφωνω με Κιου οτι γενικως δεν εχει ιδιαιτερη σημασια η πολη, αν ομως μιλαμε για μεγαλους οργανισμους. Ως brand names προβαλονται διαρκως, η Ρεαλ δεν θα φυγει απο τη Μαδριτη και η Μπαρτσελονα δεν θα παει στη Βαλενθια οχι επειδη δεν μπορει ή δεν θελει, αλλα διοτι δεν θα πουλαει ρε φιλε. 100+ χρονια ιστοριας ειναι απαραιτητα για το μαρκετινγκ. Χεστηκε ο Περεθ για τη Μαδριτη. Αν του υπεγραφε ο θεος οτι θα διπλασιαζε τα κερδη αν πηγαινε στην Λα Λινεα, θα το εκανε.
Ομως θα συμφωνησω και με τον Γρακχο για τη συνδεση με την ομαδα γειτονιας, διοτι εκει παιζει ο τοπικος παραγοντας. Η ομαδα παλευει με μικρα οικονομικα μεγεθη, δεν μπορει να φυγει απο τη γειτονια επειδη θα παψει να υπαρχει. Δειτε την Καλλιθεα, εχει κανει μια μεγαλη επενδυση και ειναι αδειο το γηπεδο. Οι ντοπιοι δεν γουσταραν την αλλαγη ονοματος/σηματος. Ας μην προσθεσω ποσοι οπαδοι μεγαλων ομαδων μενουν στην Καλλιθεα, οποτε χανονται εσοδα. Δεν ξερω ποσο θα αντεξει, αν δεν παιζει τρελο ξεπλυμα. Δειτε και τον (νεο) Βολο, το αποτυχημενο πειραμα του Αχιλλεα.
Για να κλεισω, στο δικο μου μυαλο, τα σπορ ειναι θεαμα. Οταν βλεπω τελικο Τσ Λ ή ΝΒΑ, ξερω τι βλεπω. Ή οταν εβλεπα Πανιωνιο στη Γ’ εθνικη. Κι οταν βλεπω Κ17 μετα τα ματς μας στο ανεξαρτητο. Ο τοπικος χαρακτηρας για εμενα δεν παιζει μεγαλο ρολο (πια), τα σπορ ειναι απλως θεαμα (ή/και αθλητισμος). Αλλα αυτος ειμαι εγω.
Νικς ατ σικς
^ μη νομιζεις οτι δεν ειδα πως το εκανες το ποστ οταν οι Pacers ηταν μπροστα με 19 ποντους… αλλα η λατρεμενη ομαδα της πολης της καρδιας μου που αγαπω οσο παει, σου εκανε την ειρωνεια 1000 κομματια!
Χαχαχαχα
Έπιασε το κόλπο της ρηβέρς σαηκόλοτζι λοιπόν που είχε ξεκινήσει με το ποστ σκούπας.
Θελουμε μια νικη ακομα για Μινεσοτα και Νεα Υορκη για να δουμε γαματες σειρες μετα.
Και μετα ας γινει οτι θελει, πραγματικα
Ωραίο παιχνίδι στη Μινεσότα.
Δυστυχώς Edwards (ελέω Dort κυρίως), Randle ήταν σε κακό βράδυ για τους Wolves και μόνος του ο Alexander-Walker δεν αρκούσε.
Πολύ καλή ομάδα η Οκλαχόμα.
Πέρα του SGA έχει πολλές λύσεις.
Συγκλονιστικό ντέρμπι στην Οκλαχόμα.
Ισως απο τα πιο αναμενομενα αποτελεσματα το blowout σημερα στην Οκλαχομα.
Οι Wolves αργησαν να μπουν στην σειρα κατα 2 παιχνιδια, και μετα εχασαν προχθες αυτο που επρεπε παση θυσια να κερδισουν, αρα αναμενομενο το 4-1. Η Οκλαχομα ηταν ολη την χρονια η πιο συμπαγης και πληρης ομαδα στην Δυση, αρα δικαιοτατα βρισκεται στους τελικους. Θα ειχε πολυ πιο ενδιαφερον ενα ματσαρισμα με τους Warriors σε αυτον τον γυρο, αφου οι Warriors ηταν πολυ κακο ματσαρισμα για τους Thunder φετος. Πιθανολογω οτι αυτο μπορει να ειχε παει στα 7 παιχνιδια και αν υπερεβαλαν εαυτο Στεφ και Τζιμης ισως και να περνουσαν αυτοι τελικους. Δε θα μαθουμε ποτε βεβαια.
Προβλεψη για τελικους:
Oklahoma City Thunder - Indiana Pacers 4-1
Επιστρεφω στη δουλεια μετα απο 2 μηνες paternity leave απο Δευτερα, και σε συνδυασμο με το οτι δε με ενδιαφερει καμια ομαδα απο τις δυο, ισως φετος μετα απο 5 χρονια να μην δω ουτε εναν τελικο. Σορρυ pot, ισως να σε αφησω μονο σου στα ξενυχτια.