Πολυ καλος δισκος…Πιο αγαπημενο το Blink of an Eye που κυκλοφορησε 1 χρονο νωριτερα 
Μεχρι το 2000 και τον δισκο ‘‘Juggling 9 Or Dropping 10’’ οι Enchant ειχαν παραμεινει η ομαδα που ειχε ξεκινησει και εχτισε το ονομα της στους προγκ κυκλους.Η φωνη του Leonard θυμιζει σε μεγαλο βαθμο Alder(Fates Warning)αλλα και η μουσικη.Βεβαια σε αυτο φταιει και οι μιντ-τεμπο ρυθμικες μελωδιες που χρησιμοποιουν,ο πρωταγωνιστικος ρολος των πληκτρων,η ραχοκοκαλια μπασου/τυμπανων(ειδικα των τυμπανων)που ‘‘παιζει το δικο τους παιχνιδι’’ και δεν ακολουθει.Ακομα και οι στιχοι εχουν αυτον τον μελαγχολικο/συναισθηματικο τονο των F.W.Παντως σε καμμια περιπτωση δεν κλεβουν αφου παρα τον σχετικα ομοιο ηχο που εχουν,οι συνθεσεις τους δεν εχουν τπτ να ζηλεψουν.Και τι να ζηλεψουν οταν εχουν σπειρει αναμεσα στις ρηχες κοπες του δισκου τοσο συναισθηματισμο εξαπολουμενο απο συνθεσεις σαν το My Enemy.Πραγματικα ενα απο τα αγαπημενα μου τραγουδια εις αει.ΜΥ ΕΝΕΜΥ.
Οπως παντα οι περισσοτερες(οχι ολες) συνθεσεις και στιχοι ειναι του Ott.Κανενας δισκος των Enchant δεν θεωρειται μετριος αφου ολοι ειναι υψηλου επιπεδου.Το Break,χωρις να ειναι ο καλυτερος τους,ειναι εγγυημενος μουσικος φιλος και συντροφος σε μοναχικες στιγμες και αυτο γιατι δεν δινουν τοσο πολυ βαση στις τεχνικες λεπτομερειες αλλα στην ιδια την ψυχη των κομματιων.Βρειτε το,χαρειτε το!!
Γμτ,εχει να γραφτει κατι εδω περα 2.5 χρονια.Δεν υπαρχει δισκος τους που να τον θεωρω εστω και απλα καλο.Οποιος προγκ φαν σεβεαι τον εαυτο του και τα αυτια του,πρεπει να λιωσει δισκογραφια.Και οχι μονο οι προγκ φανς.Η μπαντα ειναι τοσο μελωδικη και λυρικη,μακρια απο τεχνικες φανφαρες και με μια φωναρα-μελι που τους κανει συμβατους σε αυτια που δεν εχουν σχεση καν με χαρντ ροκ επαφη.
με εξαίρεση το tug of war είχανε όντως άψογες κυκλοφορίες, προσωπικό κόλημα το Juggling 9 Or Dropping 10
Ναι,αυτο ακουγα σημερα και εχει καταπληκτικες συνθεσεις.Παντως το Tug Of War δεν ειναι μετριος δισκος,ισως κατωτερος απο τους υπολοιπους.Νομιζω οτι εχω αγαπημενο τον Blink of an Eye αλλα αν τα ξανακουσω μια ολα μαζι μπορει να διαλεξω αλλο.
Το “Tug Of War” είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ από Enchant, οπότε δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ και πολύ με τα λεγόμενά σας.
Σπουδαία μπάντα. Κυκλοφορεί σύντομα το νέο τους άλμπουμ, ενώ για τον Ted Leonard νομίζω πως τα έχουμε πει πολλάκις.
*Θα πάρει τη θέση του Daniel στο αμερικάνικο σκέλος της περιοδείας των Transatlantic. Σημαντική αναγνώριση φρονώ.
Αμαρτία να είναι λιγοστός ο κόσμος που ασχολείται με το progressive metal και να έχει όρεξη να γράψει δυο λόγια για ανάλογες κυκλοφορίες. Μπαίνεις στο ??Encyclopaedia Metallum ?? και βρίσκεις χιλιάδες παρουσιάσεις-κριτικές για ακραία είδη και ελάχιστες για τα πιο ??ήρεμα??. Τσεκάρεις τους Enchant, μια αμερικάνικη progressive metal/rock μπάντα, μπάντα από το 1989 παρακαλώ, με ΟΚΤΩ δισκάρες στην δούλεψη τους και καμιά αναφορά παρά μόνο στο ντεμπούτο τους και αυτό με μια ειρωνική διάθεση-θάψιμο. Ε λοιπόν, ας διορθώσουμε αυτό το κακό.
Στο ?? A Blueprint Of The World?? του 1993 βρίσκουμε τα 3/5 της σημερινής σύνθεσης. Ο ένας βασικός συνθέτης και στιχουργός των Enchant είναι ο κιθαρίστας τους που παραμένει ακόμα στην μπάντα. Ο άλλος ήταν ο drummer του συγκροτήματος μέχρι και το 2000, Paul Craddick. Από κει και πέρα, χεράκι βοηθείας στις συνθέσεις βάζουν και άλλοι. Παραγωγή από τον Steve Rothery, ο πασίγνωστος κιθαρίστας των Marillion, ο οποίος προσφέρει τις παικτικές του ικανότητες και σε διάφορα σημεία του δίσκου. Όχι όταν τον χρειάζεσαι να σε βοηθήσει όταν ο κιθαρίστας σου λέγεται Douglas Ott?
??Thirst?? αρχή και ξεδίψασμα με μελωδίες. Καταρχήν, αν δεν έχεις ακούσει ποτέ την φωνή του Leonard, ετοιμάσου για πολλές πληγές. Απίστευτες φωνητικές μελωδίες που στραγγαλίζουν τις λέξεις με ένα νοσταλγομελαγχολικό τόνο. Μουσική για εσωτερική χώνεψη, δεν είναι για μπύρες και συναυλίες (όχι ότι δεν ταιριάζει). Απλά είναι ταξιδιάρικη. Οι νότες, σαν αποδημητικά πουλιά που φτερουγίζουν, χάνονται στον ορίζοντα. Μένει όμως μια γλυκιά εικόνια, ένας θαυμαστός ήχος, μια ενδιαφέρουσα σκέψη. Η μουσική τους λειτουργεί ως ηχητική κάθαρση. Ότι ακούσματα και να προηγήθηκαν, μετά από το ?? A Blueprint Of The World?? θα νιώσεις μια εσωτερική γαλήνη, μια ψυχική πλήρωση, μια ανάγκη να πραγματοποιήσεις κάτι θετικό.
Για τις ικανότητες τους πάνω στα παιχνιδάκια τους, ούτε λόγος. Ακούστε το πως βασανίζει το drum kit του ο Craddick στο ??Oasis?? και θα καταλάβετε. Η κιθάρα λειτουργεί σαν ένα αστείρευτο πηγάδι ιδεών και διεργετήριο αισθήσεων όσο τα πλήκτρα μετατρέπονται σε μια καρποφόρα μήτρα αρμονιών. Το μπάσο ανοίγει κρυφές πόρτες για να ξεπηδήσουν παλμοί που θα σε αγγίζουν όσο το Θείο Δώρο του Ted σε συγκινεί απανωτά. Όσες φορές και να ακούσω το ??Acquaintance ??στην ζωή μου, δεν είναι αρκετές. Πάντα μου προκαλεί ρίγος με τις ταιριαστές μελωδίες που σφηνώνονται στο νου και με τους πανέμορφους στίχους. Εννιά τραγούδια (εκ των οποίων το ένα ορχηστρικό) , εννιά πνοές πάνω στο ιστιοφόρο των Enchant. Κάθε τραγούδι, τόσο διαφορετικό αλλά συνάμα στο ίδιο μοτίβο, όλα ικανά να σε γητέψουν με τα ξόρκια τους. Πάνω από 20 χρόνια συντροφιά, πάντοτε με τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα και έχεις τον άλλον να σου γράφει/μιλά για ξεπερασμένες μουσικές.