Τι εχετε να πειτε για αυτον τον αξιαγαπητο τυπο που στα στα 40φευγα του ειναι ακομα τρελαμενος και γραφει progressive rock μουσικη???
I wish there was a way to start again,
Just Blink and count to ten,
In The land of beginning again.
Ίσως είμαι και ο μεγαλύτερος fan εδώ.
Βασικά, δεν ξέρω κανέναν άλλο να μαζεύει μέχρι και τις χριστουγεννιάτικες συλλογές του…
Άλλη φορά κανά επικό post…
We all need his light…
Πρόκειται για ταλαντούχο μουσικό (και κυρίως συνθέτη).
Mου φαίνεται πολύ επηρεασμένος από τον Peter Gabriel. Κορυφαία του στιγμή για μένα είναι το πρώτο άλμπουμ των Transatlantic.
Mε έχει κουράσει λίγο η εμμονή του με τα θρησκευτικά θέματα στη σόλο καριέρα του.
χαχαχαχα…γουσταρω!!! υπαρχει και αλλος!!! οχι εγω δεν μαζευω συλλογες ακομα 
παντος οταν ακουω αυτο το σημειο…και συμπληρωνω…
I wish there was a way to start again,
Just Blink and count to ten,
In The land of beginning again…
Where noone knows the bad things that u’ve done…the past is trully gone, IN the land of begging again…
ανατριχιαζω!!! μιλαμε τι δισκος!!! αυτος και το One ειναι απλα απιστευτοι!!!
εμενα με χαλασε στην αρχη η ολη θρησκευτικη θεματολογια του μιας και αθεος εγω αλλα τωρα με πιανω να τα τραγουδαω ολα και να γουσταρω τοσο πολυ,…
ειναι απο τους λιγους που γραφουν στις μερες μας prog rock επιπεδου χωρις μπλιμπλικια και παπαδες… απλο καλο (μαλλον τελειο.) μοντερνο prog rock!!!
και η δουλεια που εκανε με Trasatlantic ειναι απλα η αγαπημενη μου δουλεια σε αυτο το ειδος!! και τα 2 τοσο ιδιαιτερα αν και η μεγαλειωδης στιγμη του συμφωνω με σενα mule ειναι το All of the above!!! το εγραψε 80% μονος του!!!
Η αγάπη μου για ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ έχει να κάνει με τους Spock’s Beard και τον Neal Morse ξεκίνησε με το V, όταν ένας φίλος μου (και πλέον γνωστός sessionας drummer σε ελληνικά σχήματα καλλιτέχνες) γνωρίζοντας τη τρέλλα μου για τους Theater μου έκανε μια κόπια του εν λόγω δίσκου.
Από τότε παρακολουθώ κάθε κυκλοφορία τους και τις παράλληλες πορείες των Beards και του Morse, αφού “επένδυσα” στο πλούσιο παρελθόν τους.
Η λατρεία για τον Morse γιγαντώθηκε με τους Transatlantic. Οι 2 δίσκοι τους για μένα στο είδος τους είναι ότι ωραιότερο έχω ακούσει, ενώ το 2πλο DVD (με βοήθεια από Gildenlow) το έχω λιώσει.
Όσο και αν πραγματικά η μετέπειτα πορεία των Beards τους τιμάει και με το παραπάνω η πραγματική μεγαλοφυία είναι ο Neal Morse.
Έγραφε το 90% της μουσικής, η οποία σε σημεία είναι απλά “μαγική”, παίζει με την ίδια άνεση κιθάρα και πλήκτρα, ενώ η φωνή του έχει απίστευτη δύναμη.
Τα 2 πρώτα του προσωπικά album πριν τη φυγή του από τους Beards είναι απλά συμπαθητικά. Μάλλον leftovers των δουλειών του.
Η στροφή του σε πιο εσωτερικά θέματα μπορούσε να διαφανεί κάτω από το concept του (αγαπημένου μου) Snow. Ένα album που ο Mike Portnoy δε δίστασε να παραλληλίσει με το Tommy.
Από το Testimony και μετά κινείται γύρω από μια στρατευμένη τέχνη που είναι λογικό να κουράζει σε μεγάλο ποσοστό. Δεν είναι christian rock με την ευρεία έννοια. Είναι βαθειά θρησκευτικός στους στίχους του.
Στο Testimony κάνει ακριβώς μια κατάθεση της ζωής του. Την μεταστροφή του σε έναν πιστό Χριστιανό, ως ευχαριστώ για την σωτηρία της κόρης του απο σοβαρή αρρώστια στον Χριστό, αλλά και την ηρεμία που έχει στη ζωή του μετά.
Στο One ουσιαστικά πραγματεύται την πορεία του ανθρώπου από τη δημιουργία του στην απομάκρυνση από το Θεό για να καταλήξει ξανά ως ένα με αυτόν.
Στο ? το θέμα παραμένει ξανά σε καθαρά θεολογικό, Χριστιανικό περιεχόμενο με κάποια τραγούδια να ξεφεύγουν σχετικά.
Στο Sola Scriptura είναι η πρώτη φορά που μετά από καιρό αποφασίζει να μιλήσει ξανά για τις θεολογικές του απόψεις μέσω ενός concept (πραγματικής ιστορίας) της ζωής ενός καθολικού μοναχού.
Κοινός παρανοματής? Η μεγαλειώδης μουσική. Δεν ξέρω ειλικρινά που να ξεκινήσω και που να τελειώσω. Μουσική regressive, progressive, πολύπλοκη, με άπειρες μελωδίες.
Προσωπικά ελάχιστα με επηρεάζει το στιχουργικό περιεχόμενο, όσο ελάχιστα με επηρεάζει και το στιχουργικό περιεχόμενο των Slayer π.χ.
Η μουσική του στα αυτιά μου ώρες ώρες φαντάζει πραγματικά Θεϊκή.
Δείτε οπωσδήποτε το DVD Live Testimony.
Respect Senior Valasco!
Ex-SPOCK’S BEARD frontman Neal Morse will release a new double DVD set entitled Sola Scriptura And Beyond via InsideOut on June 23rd. It will contain 2 full concerts from 2006 (Question Mark Tour) and 2007 (Sola Scriptura Tour) plus bonus material, totalling approximately six hours of footage. The tracklist is as follows:
Disc 1: ‘The Creation’, ‘The Good Don’t Last/Open Wide The Flood Gates’, ‘The Door’, ‘The Conflict/The Conclusion’, ‘Question Mark Medley’, ‘Testimedley’, ‘We All Need Some Light’, ‘Wind At My Back’.
Disc 2: Behind The Scenes, ‘Bridge Across Forever’ (acoustic), Question Mark Live at Columbia Park, Berlin 2006 (full concert).
Αν και δεν έχει Mike, θα είναι super ως συνήθως λογικά.
Και άπειρο υλικο ε!
Ταλαντούχος ο κύριος Morse, αυτό είναι σίγουρο (αν και δεν λέει τίποτα ως πληκτράς). ΠΟΛΥ περισσότερο ταλαντούχος όμως είναι ο κύριος Nick Di Virgilio (ελπίζω να γνωρίζετε περί Gilbert…). Τώρα τα Spock’s Beard και Transatlantic ήταν επιεικώς μετριομπάντες και νομίζω ότι ο Neal Morse ή προσπαθεί να κάνει ευδιάκριτες τις επιρροές του ή δεν ξέρει πως να δημιουργήσει κάτι δικό του. Τα σόλο του τώρα, έχουν περισσότερο ενδιαφέρον και μπορώ να πω ότι μου άρεσαν κανά δυο κομματάκια από τον δίσκο ‘?’ και ‘Testimony’ παρ’ ότι η μουσική είναι progressive bubblegum pop
Έχει επηρεαστεί όντως ΠΟΛΥ από Gabriel (και όχι μόνο βέβαια) και αυτό μάλλον τους χαντακώνει (ως συνήθως). Α, και ο Portnoy, παρ’ όλο που δεν τον χωνεύω ΚΑΘΟΛΟΥ, παραδέχομαι ότι έχει κάνει καλή δουλειά στα σόλο του Morse.
Φίλε Outshined, όπως βλέπω, λατρεύεις πραγματικά ότι έχει σχέση με Morse. Μην παρεξηγηθείς σε παρακαλώ με αυτά που έγραψα, είναι απλά μια γνώμη ενός ξινού 
Σιγά μην παρεξηγηθώ!
Ξέρεις τι λένε για τις απόψεις…
έχω ακούσεις πολύ χειρότερα πράγματα για τους Beards…
δεν αντιλαμβάνομαι πάντως κάποιο επιχείρημά σου.
και εγώ έχω σε μεγάλη εκτίμηση τον D’Virgilio και έχοντας μιλήσει παλιότερα μαζί του μου είχε κάνει και πολύ καλή εντύπωση.Ως drummer είναι κορυφή. Ως φωνή ok, αλλά δεν πλησιάζει καν τη δύναμη της φωνής του Morse.
Ex-SPOCK’S BEARD frontman NEAL MORSE’s new studio album Lifeline will be released on September 29th via InsideOut. The album line-up will feature DREAM THEATER drummer Mike Portnoy and bassist Randy George, both of whom have been involved on Morse’s prior solo releases.
According to a press release, “Lifeline is a collection of songs exploring a variety of topics in musical styles ranging from the classic sound of early Spock’s Beard to the fiery intensity of Sola Scriptura (2007 solo album). For the first time in his solo career, most of his album’s songs span five minutes. Overall, Lifeline is a breathtaking leap into uncharted musical territory, and a triumphant return to the eclectic sound of his early work with Spock’s Beard and TRANSATLANTIC.”
Lifeline will be available as regular CD and as special edition CD with bonus disc.
Θα μου άρεσε αν επιστρέψει στο στυλ των Transatlantic, αλλά από την άλλη λέει για κομμάτια μέχρι 5’ το πολύ…
Πως γίνεται αυτό; :-k
Ας ξεσκουριασει αυτο το thread μετα απο 3 χρονια
απλα συγκλονιστικος 
Αγαπάμε μέχρι το άπειρο Neal! Συγχαρητήρια Χρήστο! Έχουμε και χρονικό ορίζοντα για το νέο solo άλμπουμ:yahoo:! Ο Mike πρόσφατα είχε γράψει στο Facebook του ότι πιθανότατα είναι ήδη το αγαπημένο του άλμπουμ από τη μέχρι τώρα συνεργασία τους! Μεγάλη κουβέντα και μας κάνει να ανυπομονούμε8)
Ευχαριστώ ρε συ.
Όταν μου είπε πως αρχικά ήταν προγραμματισμένο να γραφτεί το νέο Transatlantic αυτή την περίοδο πάντως, μόνο που δεν φώναξα…
Τι να πω, πάντως. Δεν έχω σκοπό να σταματήσω να γράφω για αυτόν τον άνθρωπο.
Ειδικά όσο δεν έχει σκοπό αυτός να σταματήσει να παράγει μουσικάρες!
Aπέφυγε πάντως επιμελώς να σχολιάσει το θέμα που του έθιξες για την ονομασία των Spock’s Beard μετά και την αποχώρηση του Nick. Eντάξει λογικότατο, μιας και σαν άνθρωπος ο Neal είναι ευπρεπής και αποφεύγει να τα σχολιάσει αυτά δημόσια. Πάντως εντάξει αν έχεις περάσει και τόσα πολλά με κάποιους ανθρώπους…Εσύ πως τον έκοψες, δυσκολεύτηκε κατά την απάντηση;
Εντιτ: κι εγώ όταν είδα για το Transatlantic έμεινα κάγκελο! Θα προτιμούσα να μη το μάθω βασικά:p. Mα να είμασταν τόσο κοντά σε νέο Transatlantic και να το χάνουμε!
Εντιτ 2: βασικά τώρα που το ξανασκέφτομαι ψιλο-απάντησε έμμεσα, ότι δεν υπόκειται στον δικό του έλεγχο πλέον…
Είναι το κακό του να ρωτάς δύο πράγματα σε μια ερώτηση. Πολλές φορές ξεκινάει από το τελευταίο και ξεχνά το πρώτο.
Γενικά, στα πράγματα που δε θέλει να απαντήσει, δεν στραβώνει, όπως αρκετοί. Απλά δεν απαντάει.
Και ναι, αυτή ήταν ουσιαστικά η απάντησή του…
οπως και στο αν θα θελε να συνεργαστει παραπανω με τον Daniel…δεν ξερω γιατι αλλα τοσα χρονια μου εχει δημιουργηθει η εντυπωση οτι δεν τρελλαινεται μαζι του…πιο πολυ λογω Portnoy τον παιρνουν στους Transatlantic μαλλον…(ασχετα που ειναι φοβερο το δεσιμο…)
Σουπερ η συνεντευξη Χρηστο,well done:D
Mπα δε το νομίζω αυτό ρε συ για τον Daniel! Noμίζω ότι είναι αυτό ακριβώς που λέει…είναι 4 δυνατές μουσικές προσωπικότητες ήδη στους Transatlantic που ο καθένας έχει από 1 τόνο ιδέες κάθε φορά. Φαντάσου να βάλουν και τον Daniel λοιπόν! Συνεπώς οι ενστάσεις είναι στο ότι πιθανόν να αλλοιωθεί η συνθετική τους χημεία που ήδη υπάρχει στον μεγαλύτερο βαθμό. Και να σου πω, έτσι ξεκίνησαν οι τέσσερις, αν είναι να βάζουν τον κάθε έναν που εκτιμάνε…αξιοποιούν τον Daniel για να πάνε σε άλλο επίπεδο live…μια χαρά είναι λοιπόν ως εκεί πιστεύω!
Πάντως δεν αποκλείεται στο μέλλον αν δούνε ότι υπάρχει στασιμότητα σε έμπνευση και ιδέες (λέεεμε τώρα:p) και θέλουν κάτι διαφορετικό να τον καλέσουν σαν full band member.
δεν λεω να τον παρουν ως μονιμο μελος στους Transatlantic αλλα αν καταλαβα καλα απλα να συνεργαστουν παραπανω σε κατι διαφορετικο…
κοίτα, μέλι έσταζε για τον Daniel ως χαρακτήρα.
Επειδή τυγχάνει να συζητήσω το θέμα με τον Daniel (εν μέρει και στη συνέντευξη μαζί του που είχα κάνει) μου είπε ότι πλέον δε συμβαδίζουν στην προσέγγιση της μουσικής. Ο Morse είναι fan του prog, του πολύπλοκου, του να βάζει όσο το δυνατόν περισσότερα σε μια σύνθεση (ιδέες, ήχους, αλλαγές κλπ), ενώ ο Daniel θέλει πλέον αφαιρετικότητα, όσο το δυνατόν λιγότερα σε μια σύνθεση…
κάθε ένα έχει την ομορφιά του, όπως ξέρουμε και αποδεικνύουν και οι 2.
αλλά διάολε και οι 2 μαζί παράγουν μαγεία…
Α για εκείνο το σκέλος λες. Ε θα ξέχασε να το απαντήσει (ούτως ή άλλως είναι λίγο φιλολογική συζήτηση) και θα του έμεινε αυτό για τους Transatlantic, βασικά θα τον πρήζουν αρκετοί γι’αυτό λογικά.
Πάντως να σου πω την μαύρη αλήθεια, δε νομίζω ότι πολυταιριάζουν στον τρόπο που αντιμετωπίζουν το prοg (ή τη μουσική για να μη το περιορίζω) μάλλον. Ο Neal είναι πιο “παραδοσιακός”, “retro” κτλ, ενώ ο Daniel τολμάει πάρα πολύ, είναι πιο ρηξικέλευθος. Και στις μουσικές επιρροές τους διαφοροποιούνται φαντάζομαι αν και βλέπω να έχουν και τις κοινές τομές τους. Εκεί που μοιάζουν και κολλάνε πιστεύω είναι στο συναίσθημα που βάζουν στη μουσική τους.Αλλά αν ποτέ γινόταν η σύμπραξη μπορεί να προέκυπταν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα…
Εντιτ: χαχαχαχαχα Outshined, τα μεγάλα πνεύματα