απλα θεος! φοβερος τραγουδοποιος! πολυ αληθεινοι στοιχοι που δενουν τελεια με μια υπεροχη μουσικη!
πλεον απο τους αγαπημενους μουσικους!
Tα λογια ειναι περιττα…Το ονομα τα λεει ολα απο μονο του
=D> =D> =D> =D>
Δίσκοι του που πρέπει να αποκτήσεις οπωσδήποτε:
Βασικά, ΟΛΟΥΣ της δεκαετίας του '70: (με bold βάζω τους ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΥΣ)
1969 Neil Young
1969 Everyone Knows this is Nowhere
1970 After the Gold Rush
1972 Harvest
(Δύο δίσκοι που βγήκαν το 1973, οι Journey Through the Past και Time Fades Away δεν έχουν επανεκδοθεί ακόμη σε cd και δεν έχει ακουστεί ακόμα τίποτα σχετικό. 
)
1974 On the Beach
1975 Tonight’s the Night
1975 Zuma
1977 American Stars and Bars (εδώ είναι το αγαπημένο σου Like A Hurricane:D )
1978 Comes a Time
1979 Rust Never Sleeps
1979 Live Rust
Δεκαετία '80 ο Neil μας βρέθηκε γενικά σε περίεργη φάση της καριέρας του και φυσικά όχι την καλύτερη, οπότε από την δεκαετία του '80 βάζω μόνο την δισκάρα Freedom (1989)
Δεκαετία '90 ξαναπαίρνει τα πάνω του, οπότε:
1990 Ragged Glory
1992 Harvest Moon
1993 Unplugged (πολύ καλό)
1994 Sleeps with Angels
1995 Mirror Ball
1996 Broken Arrow
2000 Silver and Gold
2002 Are You Passionate
2003 Greendale
2005 Prairie Wind
2006 Living With War
Επίσης ρίξε μια αυτιά σε ό,τι υλικό βρεις από Buffalo Springfield (το συγκρότημα που ήταν πριν να κάνει ‘‘σόλο’’ καριέρα, συνοδευόμενος ενίοτε από τους Crazy Horse), καθώς και το πολύ καλό άλμπουμ Déjà Vu (1970) από Crosby, Stills, Nash & Young.
ΚΑΛΟ ΚΑΨΙΜΟ!!! 
Ειναι ο σπουδαιοτερος τραγουδοποιος, ο μεγαλυτερος μουσικος που εκανε σολο καριερα, ο μεγαλυτερος στιχουργος, ενα φοβερος κιθαριστας (ακουστε σολο στο cortez the killer, like a hurricane) και μια απο τις πιο εκφραστικες φωνες στην ιστορια της ροκ. Κι απ’τους λιγους που δεν ξεπουληθηκαν και συνεχιζουν 40 χρονια μετα να ειναι εξισου καυστικοι με πριν. (Living with war)
ΥΓ: Δεν παιζει να ειμαι και πολυ αντικειμενικος παντως.
δεν λες ψεματα!
μαγκες δεν εχω ακουσει παρα πολλα…#-o απο τα λιγα τραγουδια που εχω ακουσει πολυ ωραιος κιθαριστας…θα τον ψαξω περισσοτερο…
Με καλυψες απολυτως.
Το “Live at Massey Hall” ειναι πραγματικα ονειρο.Απιστευτο (για μια βδομαδα το ακουγα ασταματητα)…
Βγαζει ολη την ΨΥΧΑΡΑ του (οσοι ειστε λιωμενοι με Young, καταλαβαινετε)…
Keep Rockin’ In The Neil’s World
Με καλυψαν οι προλαλησαντες και με το παραπανω μαλιστα.
Keimis ευγε για την παρουσιαση.:thumbup: :thumbup: :thumbup:
Καθε φορα,μα καθε φορα ομως,που ακουω το like a hurricane, το ακουω με τον ιδιο ενθουσιασμο που το ακουσα την πρωτη φορα.Ειναι απ τα κομματια που θα επελεγα στο πολυ προσωπικο τοπ10 μου ως soundtrack σε διαφορες πολυ σημαντικες στιγμες της ζωης μου.
Θα συμπληρωσω επισης το “στοιχειωμενο” και αποκοσμο σαουντρακ του Dead man του Τζιμ Τζαρμους που ο Young πειραματιζεται με το ποσο αποκοσμη μπορει να ακουστει μια κιθαρα και αποτελει την τελεια συνοδεια σε μια απ τις κορυφαιες ερμηνειες του Τζονι Ντεπ.
Πωπωπω ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ!!! #-o #-o [-X [-X
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ!!! ΤΡΕΛΑ ΜΕΓΑΛΗ!!! 1995 is the year! :yes:
PS. Αυτός ο άνθρωπος, όπως επίσης και ο Tom Waits, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα απωθημένα μου για να δω live. Για να δούμε, θα τα καταφέρουμε; [-o<
Keimis, εγώ στη θέση σου θα έβαζα και το “Living With War” στις προτάσεις 
Που είναι ο Αντώνης να μας δώσει τα φώτα του;
Από το Neil στον Geffen με αγάπη και από εμένα στους Dylan/Jagger
Ain’t singin’ for Pepsi
Ain’t singin’ for Coke
I don’t sing for nobody
Makes me look like a joke
This note’s for you.
Ain’t singin’ for Miller
Don’t sing for Bud
I won’t sing for politicians
Ain’t singin’ for Spuds
This note’s for you.
Don’t need no cash
Don’t want no money
Ain’t got no stash
This note’s for you.
I’ve got the real thing
I got the real thing, baby
I got the real thing
Yeah, alright.
To background της ιστορίας
After more than ten years with Reprise, Neil decided it was time to jump ship for, what he thought was, greener pastures around 1980. To say that this proved to be a mistake some understatement. Besides his personal problems with raising his son, Neil decided to take some sharp turns in his music. One LP would be heavy metal, another would be computer music, another would be rockabilly, another would be country, another would be blues. The only thing he didn’t try out was rap (which may still happen). As he took all of these detours, his record company wasn’t amused.
Some of the worst of it came when he was making his country record Old Ways. Geffen didn't want to put it out so Neil said he would go back and make more of it. He kept sending it to Geffen and they kept rejecting it. Eventually, they gave up and released it just to get it over with. They would still stop Young from releasing an EP to benefit the Farm Aid charity though. Even before this, they complained that his music didn't have enough rock to it so he took this literally and made a rockabilly record. It sold poorly and was skimpy on new material.
Geffen became so disgusted that they took the unprecedented move of suing him for purposefully sabatoging his career with uncommercial "unrepresentative" records in November '83 (which R.E.M. later cited as a reason they didn't sign with Geffen when they left IRS). Those guys had no sense of humor. Luckily, everyone got what they wanted- Geffen got rid of Neil and Neil got back to Reprise in 1987. Miracously, as soon as he left Geffen, he put out material like Freedom and Ragged Glory, work that they would have certainly found "representative" of Young. Perverse doesn't even begin to describe a guy who would willfully sabatoge his own career just to show a record company he means business. Fortunately, Young is such a strong-willed performer that he was able to come out the whole ordeal with a large fan base ready to embrace him again.
Δεν περιγράφω άλλο…
Last edited by keimis : Today at 15:21. Reason: ακούγοντας τον σοφό Cozy, κάνω bold και το Living With War.
Eυχαριστούμε πολύ και τον stargazer_adonis για τις πολύτιμες και πολύ σωστές πληροφορίες.
Άρα ο τελευταίος δίσκος του Νeil για την Geffen πρέπει να ήταν το Landing On Water (1986) και ο πρώτος για την Reprise μετά την επιστροφή του το Life (1987).
Το “Life” [1987]είναι Geffen. Τα πρώτα Reprise είναι το “Eldorado” (για την Ιαπωνική αγορά) και το Freedom [1989]. Τελευταίο Geffen το “This Note For You” [1988] με τους Bluenotes.
My personal Top 10
Sleeps With Angels
On The Beach
Year Of The Horse (Live)
Harvest
Rust Never Sleeps
Ragged Glory
Broken Arrow
Everybody Knows…
After The Goldrush
Freedom
Μα ποιος είναι αυτός ο Neil Young τέλος πάντων…
O χαμενος ξαδερφος του Angus?
Ένα best έχω όλο και όλο και μου αρέσει πολύ,λογικά θα τον ψάξω αργότερα.Αγαπημένα:
Down by the river(εκπληκτικό κομμάτι)
Helpless
Like A hurricane(ύμνος)
Rocking In The Free World(κλασικό)
Harvest Moon
Ένα best δε μπορεί ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να καλύψει το μεγαλείο του Young ειλικρινά και χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής.
entaksei…
apla THEOS. apla! agapimenos kallitexnhs apo tus ligus!! T H E O S
akuste to cortez the killer kai th akatalavete… akuste to Harvest kai to rust never sleeps
respect ston neil cause he fkn rocks!
by the way geia sas im new .
Μιληστε εδω και οι καινουριοι για τον υψιστο.
τελευταια τον ανακαλυψα, ειναι πραγματικα εκπληκτικος! φωνη που σ’αγγιζει, και ομορφη κιθαρα