Οι ‘αφοι Nelson’ , ειναι ενα ακομα παρεξηγημενο ονομα ,λογω του παρουσιαστικου τους οταν πρωτοεμφανιστηκαν … Καπου τελη 80 αρχες 90 , οι 2 τοτε νεαροι Nelson ,με το βαρυ ονομα που κληρονομησαν απο παππου/γιαγια /μανα και πατερα που ηταν ολοι γνωστοι ηθοποιοι και τραγουδιστες της αμερικης , θυμιζαν σε εμφανιση κατι μεταξυ glam/pop/boys band look , με αποτελεσμα ναι μεν να ειναι δημοφιλεις στις ταξεις των κοριτσιων , οχι ομως και στους σκληροπυρηνικους rock fans .Καλα εδω στην Ελλαδα δεν το συζηταμε , σαν να μην υπηρξαν ουτως η αλλως ,λογω του οτι εδω ειχαμε 'εμπαργκο ’ στο ειδος αυτο .
Σε ολα αυτα αν προσθεσουμε και το βαρος της οικογενειακης επιτυχιας ,κυριως του πατερα τους Ricky Nelson ,superstar-τραγουδιστη της Αμερικης (μιλαμε για πληθος hits ,καποιοι τον ειχαν παρομοιασει με James Dean του τραγουδιου ) , μονο αν γινοντουσαν bon jovi θα μπορουσε να τους θεωρησει καποιος επιτυχημενους .
Η αληθεια ειναι οτι τα αδελφια Nelson(Matthew /Gunnar) ειναι απο τα πιο ταλαντουχα ατομα που περασαν απο τον ευρυτερο rock χωρο , με δυνατοτητες για πολυ περισσοτερα πραγματα απο αυτα που πετυχαν τελικα .Τα 2 πρωτα αλμουμ τους , ηταν εξαιρετικα ,με πολυ ομορφα κομματια , ωραιες ενορχηστρωσεις , hi pitched φωνητικα (και οι 2 ειναι φωναρες αυτο ηταν πρωφανες απο την πρωτη στιγμη ) . Θεωρω οτι η καριερα τους ειναι πολυ μικροτερη των δυνατοτητων τους .
Μετα τα 2 πρωτα εβγαλαν καποιες κυκλοφοριες που δεν ηταν σε καμια περιπτωση στο επιπεδο των 2 πρωτων ,ειχαν ομως και καλες στιγμες . Και ετσι φτανουμε στην τωρινη κυκλοφορια τους που επιστρεφουν με τον αρχικο ηχο τους , straight-simple rock -AOR .
Το lighting strikes twice , που το εξωφυλο του θυμιζει και το πρωτο 'the storm ’ , ειναι αρκετα καλο . Εχει κομματια κεφατα , driving rock , μπαλαντες ολα στο γνωστο υφος των φωνητικων αρμονιων των Nelson .
θα ξεχωριζα τα
- το κεφατο call me ,
- το πολυ ομορφο how can i miss you ? με τις εναλλαγες στο τεμπο και την μελωδια (περιεργως μου θυμισε ελαφρως warlord! στο αισθημα την βασικης κιθαριστικης μελωδιας )
- το τυπικο pop/driving rock you are all i need , και
- την ‘αλα styx’ μπαλαντα to get back tou you
δεν ειναι αριστουργημα , αλλα το συνολο δεν ειναι ασχημο .
Οι Nelson ,εχουν ενα ρεκορ σαν οικογενεια , εχουν επιτυχιες στα τοπ της Αμερικης επι 3 γενιες … κατι απο Σειταριδη μου θυμιζει αυτο ,που παπους -πατερας -εγγονος επιαξαν στον Παναθηναικο . Αναμφιβαλα πολυ σημαντικο και δειχνει οτι υπαρχει κληρονομικοτητα στο ταλεντο , ομως οι συνθηκες δεν ευνοησαν ολες τις γενιες το ιδιο , και ετσι ποτε δεν εγιναν το ιδιο μεγεθος σαν τον πατερα τους .