[B][U]We All Rage In Gold[/U][/B]
Ω ρε μαλάκα…
Στο πρώτο μισό, κιθάρες και μπάσο, σκίζουν το σύμπαν…
You couldn’t ask for a better metal band than these guys - they basically ushered in post-metal back in the late-eighties, and they’ve been annihilating ever since.
Ό,τι να ναι.
Πάρα πολύ δυνατό και το δεύτερο κομμάτι. Δε θα πω πως πάμε για δίσκο της χρονιάς, γιατί συνιστά υπεραπλούστευση.
:|:|
[SPOILER]Βγάλε Voivod και βάλε Yakuza και αν έβλεπα αυτό το πακέτο δεν θα ήθελα να ξαναπάω σε live για 20 χρόνια.[/SPOILER]
Το Oakland πέφτει μακριά… To Λονδίνο όμως… όχι και τόσο
Ακόμα και με voivod ισοπεδώνουν όμως! Ίσως και με corrupted μαζί κιόλας…
θα ναι μεγαλη η χυχτα
…Και τελικά, εν έτει 2012, ήρθε η στιγμή να επιβεβαιωθούν οι φήμες που έλεγαν ότι οι Neurosis είναι όντως άνθρωποι και όχι εξωγήινοι ή θεοί, όπως νομίζαμε μέχρι πρότινος.
Ο πρώτος μέτριος δίσκος των Neurosis, μετά από 7 αριστουργήματα που άλλαξαν μια για πάντα τη μουσική, είναι γεγονός.
και το προηγουμενο ειναι το ιδιο μετριο.
τα πρωτα ακουσματα μαρτυρουν μια μεγαλη απογοητευση 
Απογοήτευση για τα στάνταρντς των Neurosis, κατα τ’άλλα δεν είναι κακός, ούτε καν μέτριος δίσκος… κρίμα, περίμενα και γω όπως και όλοι πολλά περισσότερα …
το My Heart For Deliverance ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ.
Γιατι εχω την εντυπωση πως αν καποιος “εγκυρος” user ειχε αποθεωσει τον δισκο απο κατω θα χαμε δεκαδες απαντησεις για το ποσο γαμει και θεικο ειναι?
Όχι δεν το πιστεύω αυτό, δεν πρόκειται για τους Iron Maiden.
Πφφφ παντού μεταλοπατέρες
Εμενα παντως το At The Well που ειχαν βγαλει στην αρχη μου φαινεται αναμεσα στα λιγοτερο καλα κομματια του δισκου. Δεν σας τρολλαρω, σοβαρα μου φαινεται ενα πολυ, πολυ καλο αλμπουμ και το λεω γιατι δεν καταλαβα αν σας αρεσε ή οχι. Αφ ενος δεν εχει ουτε Origin, ουτε To The Wind, αλλα μεχρι στιγμης μου φαινεται καλυτερο απο το προηγουμενο κυριως γιατι δεν σκαει χεβυ για να ακουγεται χεβυ (κατι που με τον καιρο με χαλασε λιγο στο Given), ενω κατι αλλα σημεια μπαινουν τελειως low key και βγαζουν πολυ ωραια ατμοσφαιρα. Ειναι πιο πολυ δισκος που θα εβαζα σε Eye of Every Storm φαση, σιγουρα δεν το συγκρινω με παλαιοτερες δουλειες, αλλα μουσικα ειναι ο δισκος που θα περιμενα να βγαλουν οι Neurosis στα 50 τους.
Εμένα πάλι ο δίσκος δε μου φαίνεται μέτριος. Θεωρώ ότι είναι απλά διαφορετικός. Έχει κάποια επιπλέον στοιχεία τα οποία κατά τη γνώμη μου έχουν εναρμονιστεί πολύ καλά με το σύνολο. Απλά όπως και όλοι οι δίσκοι των Neurosis θέλει τον χρόνο του. Οπωσδήποτε στην αρχή περιμένεις κάτι που να σου τινάξει τα μυαλά αλλα ίσως είναι πιο ουσιαστικό το να συμβεί αυτό αργά κ σταδιακά 
μην το ξεχνάμε αυτό
Απο ποια αποψη το λες; Ποιοτητας; Γουστα ολα αυτα βεβαια, οταν λεω οτι πιστευω πως ειναι πραγματικα καλος δισκος, το καλος το λεω και γεμιζει το στομα. Απλα ειναι οντως λιγο αλλη φαση, στοιχεια της μουσικης παραπεμπουν καρφι στο αμεσως προηγουμενο αλμπουμ, αλλα οι μελωδιες ειναι ωριμες σε στυλ πιο up tempo για τα δεδομενα τους, πως ειναι το φρουτο οταν ωριμαζει και γινεται πιο γλυκο; Και οι κιθαρες με τις μελωδιες τους ειναι πιο θαμμενες στη μιξη που ειναι καλο στη προκειμενη περιπτωση γιατι ετσι θα αρχισει να σε κεντριζει με τις ακροασεις. Το μονο αρνητικο, ενω το Raise The Dawn κλεινει πανεμορφα το δισκο με τα εγχορδα, λειπει αυτο το μεγαλειωδες τραγουδι που θα μπορουσε να κλεισει το δισκο επιβλητικα και να σε κανει να αναφωνεις “δισκαρα”. Και καθε δισκος των Neurosis εχει απο ενα (τουλαχιστον) διαχρονικο κομματι, εδω δεν φαινεται να υπαρχει, προς το παρον. Ειναι το μονο πραγμα που με χαλασε μαζι με καποια σημεια στο At The Well που μου ακουγονται προβλεψιμα (δεν αναφερομαι στη φαση που μενει το πνευστο οργανο μονο του, εκει ειναι μαγεια).
Το Αt The Well γενικα σε σημεια ακουγεται λες και βγηκε απο καποιο προσωπικο δισκο του Scott Kelly.
Το αλμπουμ μια χαρα γαματο ειναι.Η ατμοσφαιρα του συμφωνω οτι ειναι κοντα στο Eye Of Every Storm και νταξι εχει τις καθηλωτικες στιγμες του αλλα δεν εχει σχεση με τα πρωτα τους που οποτε θες να ακουσεις ενα κομματι τα βαζεις απο την αρχη.
Κομματια ομως οπως το My heart for deliverance θα τα παιξεις και θα τα ξαναπαιξεις πολλες φορες στο μελλον.
Ανγκμαρ, Γενικά σαν παρατήρηση για τις προσδοκίες που μπορεί να έχει κάποιος, ίσως και ποιοτικά, αλλά κυρίως στο ύφος και στο όλο φίλινγκ που μπορεί να βγάζει, το επισήμανα