Ενα φοβερο , θα το χαρακτηριζα Jazz-Rock-Fusion γκρουπ που ιδρυθηκε το 1996.
Με τους Dennis Chambers στα ντραμς , Billy Sheehan στο μπασσο και John Novello στο χαμοντ.
Εχουν πολυ ομορφα κομματια , εκπληκτικα σολο και ολα ειναι βουτηγμενα μεσα στο Groove !
Απιστευτο γκρουπ και δυστυχως -κατα τη γνωμη μου- οχι τοσο αναγνωρισμενο οσο θα επρεπε.
Νομιζω οτι ειναι μια καλη ευκαιρια οποιος τους ξερει να γραψει τη γνωμη του και οποιος δν τους ξερει ειναι καλη ευκαιρια να ψαξει και να μαθει περισσοτερα γι’αυτους , και φυσικα τους ακουσει.
Οι δισκοι τους :
* Niacin - 1996
* Live - 1997
* High Bias - 1998
* Live! Blood, Sweat & Beers - 2000
* Deep - 2000
* Time Crunch - 2001
* Organik - 2005
εχω το time crunch και ειναι απιστευτο.
καταπληκτικες και οι διασκευες σε red και blue wind!!!
αν και οπαδος της μουσικης που περιεχει κιθαρα μεσα,οι συγκεκριμενοι ειναι τοσο σουπερ και τα κομματια τοσο φοβερα που η πορωση χτυπαει κοκκινο!!!
Ναι καποιοι μπορει να το σνομπαρουν επειδη δν εχει κιθαρα , αλλα ειναι αυτου που λες : “οι συγκεκριμενοι ειναι τοσο σουπερ και τα κομματια τοσο φοβερα που η πορωση χτυπαει κοκκινο” !
Απιστευτο group και μακαρι να κανουν κανα τουρ στο μελλον για να τους δουμε εδω .
Αλλά έχω δεί μέλη τους με άλλα γκρουπ: O Chambers έχει παίξει αρκετές φορές στην Ελλάδα με McLaughlin και Stern (με αυτόν η πιό πρόσφατη φορά που τον είδα ήταν το περασμένο Σάββατο) και o Sheehan με Vai και πολύ παλιότερα με UFO (τότε δεν τον είχα δεί, ήμουν μικρός) όταν κάποιος “μάγκας” συμπατριώτης μας του είχε πετάξει μπουκάλι…
Την ξερω την ιστορια !! ΕΙΣΟΥΝ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ LIVE !?!?!?!?!!??
Αν ξερω καλα την ιστορια ακυρωθηκε η συναυλία ε ?
Για πες μου την ιστορια εσυ που εισουν και εκει .
(ΜΑΛΑΚΑΣ συμπατριωτης , ισως γι’αυτο ο Billy να μην πολυγουσταρει να ερχετε εδω… )
Τότε με τους UFO δεν ήμουνα, αυτό σου γράφω (κάποτε ήμουν και εγώ μικρός:p )
Mε Vai τον έχω δεί και σε ένα σεμινάριο μπάσου που έδωσε το 97 στον Νάκα (δεν παίζω μπάσο για να προλάβω την ερώτηση, κιθάρα πάιζω αλλά σιγά μην τον έχανα…)
Σίγουρα όταν κάπου σου πετάνε μπουκάλια δεν σχηματίζεις και την καλύτερη εντύπωση…
Αλλά ο συγκεκριμένος είναι πολύ επαγγελματίας και δεν νομίζω πως θα επικαλούνταν εκείνη την ιστορία για να μην έρθει να παίξει εδώ.
Τον εχω δει και γω με τον Vai σε αποσταση ενος μετρου και ουτε αλλα δυστυχως δν τον πετυχα εξω που περιμενα πριν το live .
Αλλα ρε συ δν σε πιανει κανεις πουθενα …το ξερω το σεμιναριο αυτο εχω την αφισα στο pc … θα βαλω αμοιβη για το κεφαλι σου σε λιγο… :lol:
Ναι λογικα εχεις δικιο.
Τεσπα … για πες με για το σεμιναριο
Aυτά που θυμάμαι γιατί πάνε και κοντά 11 χρόνια είναι να μας έχει τρελάνει με την τεχνική του σε tapping και να δείχνει και παραδείγματα όσων έλεγε με κομμάτια από Mr. Big/DLR/Talas. δεν είναι ο κλασσικός ρυθμικός, groove-άτος μπασίστας, γουστάρει να παίζει lead σαν κιθαρίστας στο μπάσο.
Θυμάμαι πως είχε αφιερώσει και ώρα για να πεί κάποια πράγματα για την μουσική βιομηχανία κλπ.
Ναι τον Sheehan τον εχω τεραστια αδυναμια και τον εχω ψαξει τινγκα.
Το ξερω οτι δν ειναι ο κλασσικος ρυθμικος γκρουβατος μπασσιστας και οτι γουσταρει να παιζει lead σαν κιθαριστας στο μπασσο και οτι ειναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ στα tapping !!! Αλλα αυτο ειναι που τον κανει διαφορετικο και τοσο μεγαλο στην ιστορια του μπασσου και στην προσφορα του στην ιστορια αυτη ! Εχω ενα βιβλιο με τους 30 καλυτερους μπασσιστες (Bass Heroes styles,stories , secrets of 30 great bass palyers - from the pages of guitar player magazine) το οποιο ειναι και πολυ παλιο ( μου το εχει δωσει ο καθηγητης μου) και εχει και αυτον μεσα !
Επιτέλους, μετά από χρόνια σιωπής - δεν υπήρχαν ενημερώσεις στα sites του συγκροτήματος, καθώς και των Sheehan, Chambers & Novello - ανακάλυψα σήμερα ότι βγάλανε μερικούς μήνες πριν (τον Απρίλη του '13) καινούριο δίσκο!
Τώρα μόλις έβαλα να τον ακούσω, και είπα να ψάξω εδώ μέσα αν υπάρχει σχετικό thread. Βέβαια δεν έχει και πολλή κίνηση!
Πάντως, όσοι αρέσκονται σε τρέλες τύπου LTE και ήχο Hammond που βρωμάει '70-ίλα, καλά θα κάνουν να τους τσεκάρουν. Οι παίχτες είναι ένας κι ένας, και θυμάμαι από κάτι video που είχα δει, σου πέφτει το σαγόνι με αυτά που βλέπεις/ακούς.
Παρεμπιπτόντως, οποία ειρωνεία, αλλά σε δίσκο ενός (κατά κύριο λόγο) instrumental συγκροτήματος, βρίσκεται μια από τις καλύτερες ερμηνείες του Glenn Hughes - βλ. Things Ain’t Like They Used to Be από το Deep του 2000.