λοιπον, τοσο καιρο ηξερα την υπαρξη του σχηματος αυτου (εδω και 2 χρονια μονο) και μου ηταν δυσκολο να βρω καπου να ακουσω. Βρηκα ομως και εχοντας ακουσει το 1ο αλμπουμ κ καθως ακουω το 3ο τωρα εχω μεινει λιγο αφωνος…
ειναι τοσο ωραια η μουσικη τους!!!
το σχημα ξεκινησε και παραμενει ενα project των Steven Wilson(Ιnstruments) & Tim BOWNESS (words,Vocals)
με διαφουρους guests ανα αλμπουμ.
Τους αγαπησα!!! με εναμισι ακουσμα!8)
Αναμένεται επιδρομή τής RoPe στο thread…
Το Speak παντως που έχω εγώ είναι πράγματι πολύ όμορφος δίσκος. Αντίθετα το Returning Jesus θυμάμαι δεν μου αρεσε τοσο αν και έχω βεβαια αρκετο καιρο να το ακουσω… Μπορεί να έχω αλλάξει γνώμη μέχρι τώρα…
:lol: Λέω να μην απογοητεύσω τον Stelio86…:lol:
Λοιπόν…Οι No-Man - ή οι No Man Is An Island (Except The Isle Of Man) (!) όπως ήταν το αρχικό τους όνομα 
- δημιουργήθηκαν το 1987, πάνω κάτω δηλαδή την ίδια περίοδο με τους Porcupine Tree, από τον Tim Bowness και τον Stevn αναστεναγμός! Wilson. Στο σχήμα αυτό Wilson αναλαμβάνει τη σύνθεση και τα μαγικά με τα PC και τα λοιπά μπλιμπλίκια του ενώ ο Bowness είναι υπεύθυνος για τις κιθάρες, τους στίχους και το τραγούδι. Τα πέντε πρώτα album του σχήματος περιλαμβάνουν ό,τι τραβάει η ψυχή σας - trip-hop, indie, electronica, ambient / sounscapes, electro-pop, post-rock, progressive όλα σε ένα υπέροχο μείγμα που σπανίως σε κάνει να βαριέσαι… - και είναι τα εξής:
[B]Loveblows & Lovecries - A Confession /B
Flowermouth (1994) - Προσωπικό μου αγαπημένο 
[B]Wild Opera /B
[B]Returning Jesus /B
[B]Together We’re Stranger /B
Η μουσική των No-Μan είναι μια εμπειρία που μεταμορφώνεται αναλόγως με τα βιώματα του καθενός - είναι αυτό που προσωπικά αποκαλώ music for thinking… Αναμένουμε εναγωνίως το νέο πόνημα του ντουέτου ονόματι Schoolyard Ghosts που κυκλοφορεί το Μάιο. Αξίζει να ασχοληθείτε! 
Χάρη στη RoPe τους άκουσα (ευχαριστώ )
Δεν μοιάζουν με PT, γενικά ο ήχος τους δεν είναι κάτι που θα καθόμουν να ακούσω αν δεν μου κέντριζε την περιέργεια η συμμετοχή του Wilson.
Είναι ενδιαφέρον project, ακούστε τους.
Και αυτό το Speak που εχω εγώ τι είναι? Γαιτί δεν είναι μέσα σε αυτά που λες? 
Α, το Speak είναι compilation! Κυρίως περιλμβάνει αυτοσχεδιασμούε και πολύ παλιά κομμάτια από το 1988 και 1989…
Αχά, δεν το ήξερα! Πάντως είναι ωραίο απ ο,τι θυμάμαι. Εσύ απο αυτούς είπες το Flowermouth ε? Θα το τσεκάρω καποια στιγμή!
Για φαντάσου. Τους πρωτοάκουσα πριν μερικές μέρες, όταν έμαθα ότι ήταν project των Wilson/Bowness, και πως ο Fripp έπαιζε κιθάρα στο Flowermouth. Βρίσκονται μόνιμα στο ipod πλέον. Μ’άρεσει πάρα πολύ το πως συνδυάζουν τόσο διαφορετικά στοιχεία στη μουσική τους…πραγματικά δεν το βλέπω να τους βαριέμαι εύκολα.
Flowermouth με κλειστα τα ματια!!!
Οι No-Man ειναι αρκετα καλοι, αλλα οπως ειπε κι ο Mule απο μονοι τους δε κεντριζουν τοσο την περιεργεια.
Αγαπημενο δε μπορω να πω, μιας κι εχω ακουσει μολις 3 δισκους τους. Παρολα αυτα θα εστιασω στα Flowermouth και Together We’re Stranger. Το Returning Jesus ειναι αρκετα καλο, αλλα δε κοβω και φλεβα.
οταν δεν ακουγεται πουθενα ο Wilson και σ’αρεσει η μουσικη σημαινει που παιζουν σημαινει οτι ειναι καλο το πραγμα.
εγω δεν ηξερα τι να περιμενω αλλα μ’αρεσε πολυ! κ με ανοιξε σε νεα ακουσματα (αν κανενας μπορει να γραφει σε τετοια στιλ με τροπο μοναδικο οπως ο wilson)
Εντάξει. Άκουσα χτες το Schoolyard Ghosts. Βρήκα δηλαδή με ποιο soundtrack θα με βρει το φθινόπωρο… Ακούστε το, αξίζει! Και κάποιος να τους φέρει, βρε παιδιά, Ελλάδα!!! ΕΠΕΙΓΕΙ!
Βασικα ότι και να κανει αυτος ο Wilson, το ταλεντο του ειναι αστειρευτο (αντε με εξαιρεση τους blackfield που ψιλοβαριεμαι). Ωραοι και οι No Man, απο τα λιγα που εχω ακουσει στο myspace, οταν βρω κανα φραγκο να περισσευει θα παραγγειλω κανα cdακι απο το site τους. Τσεκαρετε επισης Bass Communion και Continuum, και τα δυο projects του Wilson, σε πιο ambient ηχους. Δυσκολα στο ακουσμα, μονο για προπονημενους προτεινονται. Τσεκαρετε τα στο myspace να παρετε μια ιδεα.