Ο βελονισμός έχει πράγματι ιατρική βάση. Κάποιοι το λένε συσσωρευμένη ενέργεια, κάποιοι ώσεις των νευρικών σημάτων, ποτέιτο ποτάτο, αλλά να γίνεται από ειδικό.
Όσον αφορά την ομοιοπαθητική, my two pennies, το θεωρούσα ανέκαθεν τσαρλατανισμό που αποδεχόμουν (ως ψυχολόγος που είμαι) πολύ άνετα ως placebo effect.
Εντέλει πήρα για πλάκα ένα χάπι από μία συνάδελφο γενική γιατρό και ομοιοπαθητικό, η οποία ήταν αρκετά εχέφρων ώστε να μη μου κόψει καφέδες και τα ρέστα.
Σε κάποιους τομείς είδα, χωρίς να το περιμένω, μεγάλη αλλαγη (πάνε οι πονοκέφαλοι. πειραματίστικα και με ποσότητες αλκοόλ, την πρώτη φορά την έβγαλα καθαρή χωρίς χανγκόβερ, τις επόμενες δύο αύξησα ποσότητες και αποδείχθηκε ότι δεν ήταν τόσο θαυματουργό το χάπι:p αλλά σε κάθε περίπτωση έχω δει πραγματική αλλαγή σε 1-2 βασικά για μένα θέματα)
Σε άλλους τομείς πάλι,πιο ουσιώδεις, δεν. τα ορθοπεδικά προβλήματα ας πούμε δεν πέρασαν μαγικά.
Από την άλλη έχασα κάθε πίστη στη γιατρό ως γιατρό, όταν προσπαθούσε να με πείσει ότι η βαρβάτη γρίππη μου ήταν μικρή καταρροή συνέπεια του φαρμάκου, το ότι έβηχε, έφτυνε και είχε μύξες όλη μου η οικογένεια ήταν συμπτωματικό. Απ’ότι φαίνεται η ομοιοπαθητική δεν αναγνωρίζει το κρυολόγημα ως κατηγορία.
Παπαρδέλα είσαι φάντασμα με λόρδωση.
Μην ψαχτείς, γιατί όλο κάτι θα βρεις. Αυτό είναι το μανίκι με τα ορθοπεδικά προβλήματα. Όλοι έχουν από ένα, μόλις το ανακαλύψουν πάει χάθηκε το πλοίο. Πρέπει να φτιάξεις την όρθια στάση σου, ήπια τους ραχιαίους σου, και τέλος πάντων κάτσε σε καμια καρέκλα στο ενδιάμεσο, καμπούριασε λίγο και θεωρητικά θα’ναι οκ.
Όποιος ξέρει ας απαντήσει, όποτε έχει κρύο τα δάκτυλα των ποδιών μου κοκκινίζουν, πρήζονται και πονούν πάρα πολύ στα άκρα και στις κλειδώσεις, μήπως γνωρίζετε τι παίζει;
ξερεις τι.νομιζω πως βρηκα τη πηγη του κακου…τα τελευταια χρονια και μεχρι το καλοκαιρι εκανα πρωταθλητισμο.ασχολιομουν εντατικα και δε σταματησα ποτε για μεγαλο διαστημα .ομως το καλοκαιρι και λογω πανελληνιων εκοψα το ποδηλατο μαχαιρι…εκ τοτε αν κανω καμια εντονη δραστηριοτητα μπορει να εχω τραβηγματα σε γαμπες και γενικα στα ποδια.πονους στα γονατα και τη μεση.πηγα π.χ. πριν μια βδομαδα paintball και για 3 μερες μετα δεν μπορουσα να κουνησω τη μεση μου…λορδωση δεν νομιζω να εχω.λογω τραυματισμων εχω βγαλει αρκετες ακτινες στον κορμο γενικα και νομιζω θα το καταλαβαιναν.
[QUOTE=karamourtzounis;1310221]Όποιος ξέρει ας απαντήσει, όποτε έχει κρύο τα δάκτυλα των ποδιών μου κοκκινίζουν, πρήζονται και πονούν πάρα πολύ στα άκρα και στις κλειδώσεις, μήπως γνωρίζετε τι παίζει;[/
Γιατρός δεν είμαι, αλλά από εμπειρίες κοντινών μου ανθρώπων, qft και για τα δύο:
Έχω δεί θαύματα από βελονίστρια σε ασθενή με αυτοάνοσο (στην Αμερική, εδώ πραγματικά δεν ξέρω τι παίζει).
Η ομοιοπαθητική είναι απλά τσαρλατανισμός, αλλά για εμένα είναι και τεράστια η ευθύνη των -κανονικών- γιατρών που μέσω των συλλόγων τους επιτρέπουν σε αυτό τον τσαρλατανισμό να ανθεί για να μην συγκρουστούν με την άλλη πανίσχυρη συντεχνία τους φαρμακοποιούς που κάνουν χοντρό τζίρο με τα διάφορα υπερκοστολογημένα σκευάσματα (μέχρι και ομοιοπαθητικές οδοντόκρεμες πουλάνε… #-o)
Κρέμασμα απο μονόζυγο, ριχνοντας όλο το βάρος στα πόδια και στην μέση για 1 λεπτακι περιπου! Και εννοειται, αλλαζουμε σταση διαβάσματος, καθισματος!
Και εγω το ιδιο προβλημα ειχα!
ευχαριστω μαν θα το δοκιμασω αυτο με το μονοζυγο.!
τωρα για τη σταση διαβασματος πραγματικα δε ξερω τι αλλο να κανω…εαν σκυβω,ποναω.αν ακουμπαω πλατη πισω παλι ποναω.ξαπλωμενος δε μπορω .ορθιος δυσκολο.
Φρόντισε όταν ξυπνάς το πρωί να μην σηκώνεσαι μπαμ-κατευθείαν(ξέρω είναι δύσκολο ειδικά άμα κοιμάσαι λίγο και πρέπει να πας γρήγορα στο σχολειό)αλλά να κάνεις λίγες διατάσεις πριν σηκωθείς,κάτι σαν τέντωμα βασικά.
Επίσης ξέκλεψε λίγο χρόνο και κάνε λίγους κοιλιακούς και λίγους ραχιαίους
θα το δοκιμασω και αυτο με τον υπνο. κοιλιακοι/ραχιαιοι δε θα με κανουν χειροτερα ρε μαν?θα ταν υπερβολη btw αν συνεχισει ο πονος να παω για καμια ακτινα?γιατι καμια φορα εκτινεται στη σπονδυλικη στηλη και φοβαμαι για καμια δισκοκοιλη.ειδικα επειδη σταματησα αποτομα αθλητισμο και εχω ακουσει επηρεαζει
Eγώ προσωπικά λόγω έντονης ανάπτυξης όντας έφηβος είχα αρκετούς πόνους στην μέση και πάντα με κοιλιακούς και κυρίως ραχιαίους έστρωνα.Μου το είχαν πει γυμναστές και τέτοιοι.
Όπα φίλε μου! Εδώ είσαι! Ως οδοντίατρος και τελειόφοιτος της ειδικότητας της στοματολογίας είμαι ο πλέον αρμόδιος! Εεεχχχμμμ! Λοιπόν, οι βλεννώδεις κύστεις είναι ουσιαστικά φούσκες με σάλιο. Προκύπτουν από τραυματισμό κάποιου μικρού σιελογόνου αδένου από τους εκατοντάδες που έχουμε στο στόμα μας. Φαντάσου ότι κάποια στιγμή μπορεί να δάγκωσες το χείλος σου και να σακάτεψες έναν αδένα ή το μικροσκοπικό σωληνάκι που έχει για να βγάζει το σάλιο που παράγει στο στόμα. Οπότε εκεί άρχισε να χύνεται το σάλιο που δεν έβρισκε διέξοδο κι έκανε μια κύστη. Οι βλεννώδεις κύστεις είναι πιό συχνές στο κάτω χείλος, στον ουρανίσκο και κάτω από την γλώσσα. Έχουν το χαρακτηριστικό ότι συχνά σπάνε, νομίζεις ότι γλίτωσες, αλλά εφόσον ο βλαμμένος αδένας μένει στη θέση του, ξανασχηματίζονται. Επίσης, καμιά φορά φουσκώνουν περισσότερο όταν πας να φας, οπότε και παράγεται περισσότερο σάλιο. Μόνη λύση να γλιτώσεις είναι να την βγάλεις χειρουργικά σε κάποιον στοματολόγο ή γναθοχειρουργό. Μακριά από ΩΡΛάδες ή δερματολόγους, οι οποίοι συχνά ανακατεύονται με το αντικείμενο αλλά κατά κανόνα είναι ανίδεοι σε ότι αφορά στο στόμα. Οι επέμβαση δεν είναι τίποτα τρομερό. Να βγάλεις δόντι είναι πιό επώδυνο. Βέβαια παίζει ρόλο και πόσο μεγάλη είναι η κύστη. Αν είναι τεράστια ή αν βγαίνει πολύ έξω προς το δέρμα, προτίμησε κάποιον έμπειρο γναθοχειρουργό που θα ξέρει και να την ράψει καλύτερα ώστε να μην αφήσει σημάδι. Αυτά. Dr. House mode off…
