Μια κλισε πλην τιμια απαντηση που μπορεις να δωσεις σε καποιον που θα σε ρωτησει ''γιατι μεταλ??? ειναι οτι το φασμα των συναισθηματων που μπορει να σου προσφερει ειναι τεραστιο.Εδω θα ηθελα να επικεντρωθουμε στο chapter:??μελαγχολια??.Μπορει να ειναι και ολοκληρα τραγουδια απλα εχω στο νου μου περισσοτερο συγκεκριμενα σημεια που μας ‘‘πεθαινουν’’.
Πχ εγω τωρα εκατσα να ακουσω πρωτη φορα το Μπουρζουμ και αυτο εδω το πραμα ο,τι και να ακους δε γινεται να μη σε στειλει στο διαολο.
Riffs,leads και γενικα μελωδιες(που μπορει να ειναι και φωνητικες εννοειται η ακομα κι ενα περιεργο σκασιμο των ντραμς το οποιο μας φαινεται ιδιαιτερο για καποιο λογο η συνδυασμος τους)που μας κανουν να αναστεναξουμε(αχχ Κουλα)και να δακρυσουμε αμα λαχει(true story για αρκετους νομιζω).
εδιτ:πολυ συγεκριμενο το φιλιν και αυτο που ζητω,μη μου λινκαρετε κανα ‘‘τραγουδια που σας κανουν λιωμα’’,εκει μπορει να μπει απο Σαβατατζ μεχρι Αντυπας,μιλαει για ολοκληρα κομματια και δινεται και πολυ εμφαση στους στιχους.
Οι κιθάρες στην αρχή είναι από τις πιο όμορφες και κολλητικές μελωδίες που έχω ακούσει ποτέ, τα φωνητικά του Ακερφενλτ είναι σπαρακτικά, οι στίχοι υπέροχοι.
Δεν έχω ασχοληθεί με την μπάντα αλλά προσωπικά πολύ αμφιβάλλω αν έχουν καλύτερο κομμάτι.
Εχει τύχει και 5 φορές σερί να το ακούσω.
[B]Pierce The Veil[/B] στο κομματι [B]The Balcony Scene[/B]. Το κλεισιμο με το πιανω να ξεθωριαζει και τους περιεργους ηχους απο πισω ειναι τοσο μελαγχολικο…(εστω οχι μεταλ!).
Έχω συνδυάσει άρρηκτα τη λέξη μελαγχολία με τους Dark Tranquillity, και ιδιαίτερα με τα “The Gallery” και “Projector” albums.
Κομμάτια σαν [I]αυτό[/I], ας πούμε, ή [I]αυτό[/I]… όχι σε σημεία όμως, απ’την αρχή μέχρι το τέλος.
Σωστες επιλογες, ναι. Priest θα αναλυσω αργοτερα γιατι εχω να πω πολλα. Μονο που απο Riverside θα εβαζα το Conceiving You. Για το δευτερο κουπλε και μονο.
[I]
Or maybe Im destined to be alone?
Or maybe there’s someone who will understand
That I’m not able to share my world?
Im still running away
Its crazy, I know.[/I]
Αυτο και η μελαγχολια της κιθαρας που αρχιζει αυτην την μελωδια στο 1.18.
Α και απο Annihilator το Phoenix Rising. Κυριως γιατι στο τελος που λεει “Wings on fire, tearing in to the night and we’ll fly away” αυτη η θλιψη/μελαγχολια που εχει δημιουργηθει μεσα μου κορυφωνεται…
Χμ… δεν είναι θέμα σωστών/λάθος επιλογών θαρρώ. Όπως του έχει καθήσει του καθένα μέσα του.
Priest, πχ, το ξέρω ότι είναι λίγο άκυρο, υπάρχουν κομμάτια και κομμάτια (για να γίνεις κομμάτια :P), αλλά έλα που τις εικόνες που μου φέρνει στο μυαλό δε μου τις φέρνει κανένα άλλο. Όπως κι [I]αυτό[/I], για αυτό το απλό στιχάκι και μόνο:
[I]All my friends are far away
How I miss my home[/I]
Συγγνωμη, λαθος εκφραστηκα! Ηθελα να πω ωραιες επιλογες/εγκρινω κτλ. Σωστο και λαθος ειναι ευνοητο να μην ισχυουν σε τετοιες περιπτωσεις! Π.χ. πριν αρκετο καιρο γινομουν λιωμα με το Shook Me All Night Long :!:
Aπεριγραπτα υπεροχο leadακι(α ρε Walker),αλλος ενας ορισμος της μελαγχολιας φορ μι.Αυτο γενικα βεβαια παει σιγουρα στα τοπ 100 μεταλ κομματια μου κι επισης αναλογο φιλιν βγαζει ολο το αλμπουμ.
[I]The page reads another tale
The story of my yesterday
Onwards along the bleak path’s trail
Follow the script until I stray [/I]
[SPOILER]Btw επειδη μερικοι παιζει να μη το ξερετε,για να βγαινει αμεσως συγκεκριμενο χρονικο σημειο στα links που βαζετε(αν θελετε),προσθεστε κολλητα στο url ‘’#t=XmXXs’’,οπου m το λεπτο,s τα seconds.[/SPOILER]
Όπως κι 