Λοιπον, μου αρεσε πολυ. Για οσους δε γνωριζουν, το αποπανω αποτελει μια ακομη απο τις πολλες συνεργασιες του Neige (με τους Drudkh αυτη τη φορα). Η μουσικη γραφτηκε αποκλειστικα απ τη μερια των Drudkh - αν δε κανω κανα τραγικο λαθος - οποτε ο Neige παιζει περισσοτερο ρολο συμμετοχης. Υπεροχος δισκος οπως και να χει, στυλιστικα φερνει πολυ κοντα στους Alcest με καθαρα φωνητικα αυτη τη φορα και περισσοτερα goth rock (?) στοιχεια. Οχι ακριβως δλδ, απλα ροκαρει περισσοτερο απο Alcest και γενικα ενω μου αρεσε πολυ εχω την εντυπωση πως θα μπορουσε να αποτελεσει ‘‘δισκαρα’’ αν ειχε περισσοτερες σκαλωματικες στιγμες τυπου Burnt Letters, καταληγει ως παρα, παρα πολυ καλο. Τσεκαρετε ομως οπως και να χει γιατι παιζει επι συνεχους βασεις τις τελευταιες βδομαδες.
Δεδομένου ότι οι Drudkh είναι από τις λίγες black metal μπάντες που γουστάρω τόσο πολύ, το είχα ακούσει όταν είχε “βγει” αλλά βαρέθηκα =S Με φάνηκε τετριμμένο και να χάνει σε δυναμική. Χωρίς να είναι κακός δίσκος, βέβαια. Το κομμάτι που πόσταρες πχ είναι πολύ ωραίο.
Γενικά, βγαίνει πια πολύ πράμα σ’ αυτό το post-rock/black metal (blackgaze?) thing.
Κι εγώ τον λάτρεψα τον συγκεκριμένο δίσκο, μου άρεσε που δεν είχε growls. Ψάχνω κι άλλες μπάντες με τον ίδιο blackgaze ήχο αλλά με καθαρά φωνητικά. Drudkh άν και είχα ασχοληθεί στο παρελθόν, ποτέ δεν τους έβρισκα τόσο ξεχωριστούς, ίσως φταίει και το mood τώρα. Ελπίζω να παίζουν παρόμοια και στο καινούργιο Alcest (φέτος βγαίνει)…
