πεθαίνω λίγο μέσα μου [-X 
Δεν ξέρω πώς ακριβώς θα ταίριαζαν τα brutal φωνητικά στο κομμάτι, αλλά περί ορέξεως… 
Κατά τα άλλα, όσο το ακούω το κομμάτι, τόσο πιο πολύ γουστάρω και ανοίγει η όρεξή μου για ολόκληρο τον δίσκο. Και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ο Akerfeldt δείχνει ότι είναι καλλιτέχνης με την πραγματική έννοια του όρου, δε φοβάται να πειραματιστεί, αγνοεί τις ως τώρα φόρμες της μπάντας (brutal φωνητικά, βαριές και ασήκωτες κιθάρες, κλπ.) και κατ’ επέκταση, τις επιθυμίες των οπαδών.
Βλέπω ότι ο Per Wiberg λάμπει κι εδώ με τα γεμίσματά του και τον '70s Hammond ήχο του, και αναρωτιέμαι πώς θα τα πάει ο αντικαταστάτης του σε αυτό τον τομέα… :-k
Eντωμεταξύ οι περισσότεροι εξ’όσων είμαστε λάτρεις των 70’ς πιστεύω πως σκάσαμε ένα χαμογελάκι με το που είδαμε το εξώφυλλο.Μου θυμίζει απίστευτα το εξώφυλλο κάποιου δίσκου απ τα 70’ς αλλά δεν μου ρχεται και κοντεύει να σπάσει το κεφάλι μου.Αν του ρθει κανενός καμιά ιδέα για το ποιο ας ρίξει ένα χιντ!!Πάντως την 70ίλα που ενδεχομένως ήθελαν να πετύχουν οπτικά την πέτυχαν(άσχετα με τα φωτοσοπ κεφάλια).
Προσωπικά είμαι απ αυτούς που χαίρονται ιδιαιτέρως με την στροφή αυτήν στον ήχο των Opeth και μακάρι να μην κρατήσει για έναν δίσκο μόνο.Το prog rock συνεχώς κερδίζει έδαφος τελευταία και ως έξυπνος άνθρωπος ο Μιχαλάκης το πιασε το νόημα και αφού γουστάρει κιόλας το είδος,μόνο όμορφα αποτελέσματα μπορεί να έχει.Βέβαια οι μέτσαλ οπαδοί θα ξινίσουν,αλλά μάλλον θα αποζημιωθούν είτε απ το καινούριο Dream Theater ή από κανα Symphony X ή όποιο άλλο prog metal γκρουπ βγάλει δίσκο είτε από κάποιο άλλο metal album με brutal φωνητικά οπότε έχουν επιλογές.
Γνωστό άλμπουμ hokam; Τα κεφάλια μου θυμίζουν Nursery Cryme:p. Φαντάζομαι σε κάτι πιο όμοιο θα αναφέρεσαι αλλά τώρα πραγματικά δεν μου έρχεται.
Να δω τους opeth σε λίγα χρόνια να με κανά jazzοδίσκο στυλ lizard και τίποτα άλλο στο κόσμο.
Το κομμάτι μου φαίνεται ότι είναι για εκπαιδευμένα αυτιά.Γενικά θα προκαλέσει ένα σοκ στους οπαδούς,οι οποίοι αναπολούν τα ριφφς των παλιών δίσκων.
Ο δίσκος θα θέλει ΠΟΛΛΑ ακούσματα.
Πάντως όσο περισσότερο το ακούω τόσο πιο πολύ μου αρέσει.
Μαρέσει, μάλλον έτσι θα ναι όλο το αλμπουμ λογικά. Απουσία ντεθ στοιχείων…Δεν με χαλάει, έτσι και αλλιώς ο Akerfeldt δεν θα βγάλει ΠΟΤΕ πατάτα. Οτι και να βγάλει θα ναι πετυχημένο και όχι νερόβραστο. Η αλήθεια είναι ότι προτιμώ τα 90’ς πλέον, τα προσκυνώ όλα βέβαια, αλλά όσες φορές έβαλα Opeth τελευταία γούσταρα περισσότερο με τα 90’ς. ίσως ήταν η φάση. Πέρα τούτου αυτό το “Goooood is dead” θυμίζει γραφικότητα Slayer στους 00’ς στίχους :Ρ
Παρόλο που είναι διαφορετικό κομμάτι για το συγκρότημα, εμένα μου ακούγεται 100% Opeth ή μάλλον 100% Åkerfeldt!! Για κάποιο λόγο αυτό το νέο βήμα που έκαναν μου φαίνεται λογικό. Αν θέλουμε brutal εξάλου μπορούμε να ακούμε τα παλιά τους!!!
Tελικά το θυμήθηκα!Γνωστό δε το λες…αλλά στη στήλη Progsession μπορούσε άνετα να παρουσιαστεί.8)
Με τη πρώτη ματιά μου θύμισε λοιπόν αυτό,με μια μίξη των υπολοίπων:
[SPOILER]
[/SPOILER]
σε λίγο opeth και pain of salvation θα κάνουν κοινές περιοδείες…αρχίζουν και συγκλίνουν οι δουλειές τους,!!
Και αμα τους δούμε και ποτέ μαζί εμένα με χάνετε 
Δε μ’αρέσουν οι Opeth.
Και από 70’s μ’αρέσουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα.
Το κομμάτι όμως μ’άρεσε αρκετά. Αν όλος ο δίσκος είναι σε παρόμοια κατεύθυνση, με αρκετές krautrock/space επιρροές και χωρίς καθόλου death metal φωνητικά, νομίζω ότι θα είναι ο πρώτος δίσκος των Opeth με τον οποίο θα ασχοληθώ.
Ποτέ δεν είναι αργα!
Βασικά τους έχω ακούσει όλους τους δίσκους τους, αλλά όταν άκουγα metal ήταν πολύ ατμοσφαιρικοί και progressive για τα γούστα μου, και τώρα είναι πολύ κουραστικοί με τα growls και πολύ progressive επίσης (φαίνεται ότι δεν είμαι φαν του prog, ε? :p). Το νέο κομμάτι έχει μια ωραία ατμόσφαιρα. Βυθίζεσαι. Ελπίζω σε έναν καλό δίσκο. Ίδωμεν…
Mε κάμποσες ακροάσεις, το τραγούδι το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. Δεν μου φαίνεται τόσο διαφορετικό για να είμαι ειλικρινής, αλλά περισσότερο σαν συνέχεια του Watershed στο πιο prog.
To θέμα είναι αν ένας ολόκληρος δίσκος χωρίς το death στοιχείο θα καταφέρει να διατηρήσει το ενδιαφέρον του ακροατή, ειδικά αν κανείς αναλογιστεί ότι κλασσικό χαρακτηριστικό των Opeth είναι οι αλλαγές δυναμικής από extreme metal σε prog περάσματα και αντίστροφα.
[SPOILER]Για κάποιο λόγο μέσα μου έχω την απορία πόσο καλύτερο θα ήταν το κομμάτι με Lopez στα τύμπανα…[/SPOILER]
Εκτός σποιλερ απλά θα πω damnation. Οχι απλα σου κρατάει το ενδιαφέρον αλλά το ερωτεύεσαι κιόλας. Εντος σπόιλερ δεν έχω παρά να συμφωνήσω απόλυτα…
Ακούω ξανά και ξανά το κομμάτι και κάθε φόρα σκέφτομαι τι ΦΩΝΑΡΑ και τι ΜΟΥΣΙΚΑΡΑ είναι ο πούστης ο Akerfeldt… Απλά σπέρνει…
[SPOILER]βέβαια δεν χρειαζόταν αυτό το αλμπουμ για να το καταλάβουμε…αυτό είναι μια μικρή υπενθύμιση :roll:[/SPOILER]
Εν μέρει σωστό αυτό για το Damnation, αλλά μην ξεχνάς ότι είναι κάπως μονοδιάστατος δίσκος, φοβερός μεν αλλά μονοδιάστατος και πολύ focused.
Αντίθετα, εδώ φαίνεται ότι θα υπάρχουν πολλές δυναμικές αλλαγές και προσωπικά φοβάμαι οτι θα μου λείψει η έλλειψη των brutal φωνητικών. Βεβαίως όλα είναι εικασίες μέχρι να ακούσουμε όλο το άλμπουμ.
Προφανως! Οπότε απλά είμαστε στην αναμονη μέχρι τότε!
Μακάρι να είχε 5 τέτοια κομμάτια το άλμπουμ.Και χωρίς death φωνητικά έτσι?:roll:
Έλα ρε hopeto, από τα αγαπημένα μου 