Ούτε εμένα…
Περίεργο κομμάτι…
Οι όπεθ κάνανε στροφή 90 μοιρών τελικά
Δεν ξέρω αν θα μου αρέσει ο νέος δίσκος,το κομμάτι μου φαίνεται λίγο μέτριο
( αν πραγματικά είναι κομμάτι του δίσκου)
Πιο progressive rock στοιχεία έχει παρά death metal. Αν και δεν είμαι μεγάλος φαν τον Opeth μ’ άρεσε το νέο τους τραγούδι.
αν ηταν οντως αυτο καλη φαση
Πολυ καλο! Εμενα μου αρεσει αρκετα μετα απο 2-3 ακροασεις. Διαφορετικο μεν, 100% Opeth δε…
God is dead!
γαμεί (αφού χωνέψεις ότι δεν έχει στοιχεία death metal)
Με μόλις 1,5 άκουσμα με έχει συνεπάρει. Φοβερός ήχος.
Με κάθε άκουσμα πάντως αρχίζει να μου αρέσει. 
Πολυ ενδιαφερον κομματι.Ο δισκος λογικα θα ειναι πολυ αξιολογος (οπως και ολοι οι προηγουμενοι αλλωστε)
Πραγματικά το έχω ερωτευτεί, μου σηκώθηκε η τρίχα όταν το έβαλα πρώτη φορά και το ακούω από την ώρα που σηκώθηκα. Δεν θα χάσουν με τίποτα τον ήχο τους οι opeth. Με τίποτα. ΤΙ τρομερό κομμάτι… ας ελπίσουμε όλα να ναι στο ίδιο επίπεδο. Χαλάλι το εξώφυλλο δηλαδή.
Φανταστικό κομμάτι,άκρως ελπιδοφόρο!!Για να δούμε τι θα δούμε…
Δεν ξέρω γιατι πάτησα το λινκ μιάς και δεν ασχολούμε με Opeth από το Damnation και μετά.
Ωραίο το κομματάκι.
Μακριά από οτιδήποτε death metal (ξουτ) για να μην πώ και metal γενικά.
Μάλλον είναι ώρα ο Αkerfeldt να ξεκολλήσει από Porcupine Tree (ε φτάνει δηλαδή)/Pink Floyd και να “ανακαλύψει” και κάποια άλλα γκρουπ όπως Neu, Can και άλλα τέτοια όμορφα και μετά να το γυρίσουν τελείως στο kraut/psychedelic 8)
Συνεχίστε.
Με αυτό που άκουσα δε νομίζω να έχει ξεκολλήσει πάντως…
στοίχημα ότι στο επόμενο κομμάτι θα γκαρίζει:p
Με βάση το “The Devil’s Orchard” η μπάντα φαίνεται να αφήνει πίσω της τα ακραία metal στοιχεία (όχι μόνο στα φωνητικά) και να ενδίδει πλήρως στα 70s prog rock ακούσματα του ηγέτη της. Αυτή η στροφή με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, ειδικά με τα Hammond χαλιά, που απ’ ότι φαίνεται θα είναι στρωμένα φαρδιά-πλατιά σε ολόκληρο το Heritage.
Ο ήχος στις κιθάρες είναι επιεικώς εντυπωσιακός (αυτό το ακριβό vintage είναι σουηδική πατέντα τελικά;) και οι επιρροές (αν και σε σημεία “tribute”-καταφανείς) φαίνεται να δένουν καλά με τις χαρακτηριστικές Opeth μελωδίες.
Ως οπαδός του prog, αυτή η (πιθανολογώ οριστική, τουλάχιστον στα φωνητικά) στροφή με χαροποιεί. Ελπίζω πάντως το “The Devil’s Orchard” να μην είναι το καλύτερο κομμάτι στον επερχόμενο δίσκο. Καλό, αλλά όχι συγκλονιστικό. Ωστόσο σίγουρα αξίζει η αναμονή.
Nah… Don’t think so… Είπε ότι ηθελε να αλλάξει τον ήχο του δίσκου γιατί κάθε φορά προσπαθεί να κάνει κάτι διαφορετικό οπότε next time ποιος ξέρει πάλι κάτι διαφορετικό.
Δεν έχω σκεφτεί βέβαια ακόμα πως θα μου φαινόταν να μην ξανακούσω δίσκο τους χωρίς “αγριάδες”, για την ώρα μ’αρέσει αυτό το ξαφνικό “πείραμα” σαν κάτι διαφορετικό. Ο δίσκος προβλέπεται πολύ ωραίος πάντως σύμφωνα με το καινούργιο κομμάτι!!
Όχι σύμφωνα με αυτό πάντως
[I]Swedish progressive metal stalwarts Opeth?s 10th album Heritage ? which follows 2008′s Watershed and 2005′s Ghost Reveries ? is their strangest, most genre-melding to date. For starters it includes guest spots from Swedish flautist/composer Björn J:son Lindh and Weather Report percussionist Alex Acuña. [B]As you may have guessed, it also includes 100% clean singing[/B][/I]
Στην αρχή δεν το έδωσα και τόσο σημασία ήθελα να ακούσω το κομμάτι χωρίς να επηρεαστεί η γνώμη μου και απλά είδα εκείνο το [I]“100% clean singing”[/I] αλλά η αναφορά δεν είναι μόνο στο κομμάτι αλλά στο άλμπουμ.
Το κομμάτι δεν είναι άσχημο αλλά δεν μπορώ να πω ότι τρελάθηκα κιόλας. Συν το ότι τελικά και όπως δείχνουν τα πράγματα έχει αφαιρέσει εντελώς τα death στοιχεία τα πράγματα δεν τα βλέπω καλά. Αλλά ας μην προτρέχω.
Xμ, ακούγοντας και αυτό το κομμάτι των Opeth μετά τα τελευταία άλμπουμς τους, σκέφτομαι ότι για τον Akerfeldt, μπορεί να γίνει η ίδια κριτική που γίνεται και για τον Wilson, παρόλο που συνεχίζουν να δημιουργούν ωραίους δίσκους, η προσέγγισή τους είναι πλέον πολύ επαγγελματική, πιο “ψυχρή” σε σχέση με το συναίσθημα που έβγαζαν σε αρχικούς δίσκους, ξέρουν τι θέλουν και πως το θέλουν να ακούγεται, και έχουν επίσης μια εμμονή με τον πειραματισμό για τον πειραματισμό.
Εντάξει ένα κομμάτι είναι, θα περιμένω να ακούσω όλο τον δίσκο, αλλά πιο πολύ ήθελα να εκφράσω κάτι συνολικά για τους τελευταίους δίσκους των Opeth, που επιβεβαιώνονται και σε αυτό το νέο τραγούδι.
Τώρα για το τραγούδι αυτό καθ’ αυτό, αν και είμαι φαν του prog στοιχείου, δεν μπορώ να πω πως μου άρεσε ιδιαίτερα. Δεν με ψήνει να το ακούσω ξανά. Ίσως αλλάξω γνώμη όταν το ακούσω στη ροή του άλμπουμ αλλά για την ώρα δεν…Μου βγάζει και κάτι occult πάντως πέρα από το vintage χωρίς παρ’όλ’αυτά να έχω και στίχους μπροστά μου.
Κάθε φορά που το ακούω πιέζω τον εαυτό μου να του αρέσει αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τους ακούω από το Still Life και πρώτη φορά ξενερώνω έτσι με κομμάτι. Δε ξέρω τι φταίει, ίσως να είναι η πολύ ψυχεδέλεια που βγάζει και το ότι θα ταίριαζαν τα brutal φωνητικά ενώ δεν υπάρχουν. Δε χαλιέμαι ακόμα και αν ολόκληρος ο δίσκος δεν έχει ούτε μια καφρίλα (άλλωστε και το Damnation μου άρεσε πάρα πολύ) αλλά πρέπει να υποστηρίζεται και από τη μουσική. Κρίμα βέβαια γιατί οι Opeth είναι από τις λίγες μπάντες που ακούω πλέον με βρώμικα φωνητικά και μου αρέσουν…
καλοοοοο…!!!:)