Opeth - Sorceress (2016)

ενταξει καλο ηταν αλλα οχι αυτο που περιμενεις μετα απο heritage και grace for drowning

Χωρίς να έχω παρακολουθήσει ιδιαίτερα τις δουλειές του Μιχαλάκη μετά το Watershed, με λίγες ακροάσεις πρέπει να ομολογήσω πως το Sorceress είναι ένας πολύ ωραίος προγκρέσιβ ροκ δίσκος βουτηγμένος στην μαγεία των 70s.
Για όσους τους αρέσουν τέτοιες μουσικές είναι άκρως ικανοποιητικός. Για τους υπόλοιπους, νοσταλγούς του παλιού τους ήχου, ας ψάξουν αλλού. Οι Witherscape του Dan Swano είναι μια καλή πρόταση.

Το εμπεδώσαμε το progressive ροκ των Opeth μετά το watershed, αυτός είναι ο τρίτος δίσκος και η αλήθεια είναι ότι έχει κάτι παραπάνω από την μαγική ατμόσφαιρα του παρελθόντος σε σχέση με το Heritage και το Pale Communion. Και το ομώνυμο είναι το μοναδικό κομμάτι του δίσκου με heavy κιθάρες, έτσι για την ιστορία :stuck_out_tongue:

Κι αυτοί σου ξυνίζουν μετά τη στροφή :p;;;

Λιγότερο από τους άλλους πάντως, μη συγκρίνουμε τώρα ξινίλα Opeth με Metallica και πέσει το φόρουμ :stuck_out_tongue:

Καμιά σχέση οι δύο μεταστροφές, πάντως. Οι Opeth εξακολουθούν να βγάζουν εξαιρετικούς δίσκους κατά τη γνώμη μου, απλώς σε διαφορετικό στυλ από τους πρώτους. Προφανώς ο Mikael έχει αυτή την ανάγκη εξέλιξης, η οποία πηγάζει από καλλιτεχνικές ανησυχίες. Είναι τίμια μπάντα πολύ.

Πολύ καλα κάνει και την ψάχνει . Μας δίνει νέες μουσικές και ψαχνόμαστε και εμείς λιγάκι παραπάνω . Πχ εμένα με βοήθησε απο το watersheed και μετα στον τρόπο που αντιλαμβανόμαι ενα ρυθμό στην κιθάρα . Ο τρόπος που συνθέτει και απλώνει ιδέες δεξιά και αριστερά ειναι μαγικός . Αν κάποιος ασχοληθεί με την δομή των τραγουδιών των opeth θα μάθει πολλα και όμορφα πράγματα . Λίγοι εινα σήμερα που δείχνουν το δρόμο . Ο μαικλ ειναι ένας απο αυτούς .
Respect

Ναι ρε, έτσι είναι. Από τους λίγους και εκλεκτούς ο Mikael.

καποια στιγμη πρεπει να ασχοληθω σοβαρα μαζι τους . Και εννοω τις δουλειες τους μετα την στροφη, γιατι δεν την παλευω με τα death φωνητικα…

Ιδανικός δίσκος για soundtrack φθινοπώρου, πιάνουν υπέροχα την ελαφρά μελαγχολία της εποχής.

Πολύ ωραίος δίσκος. Νομίζω ο καλύτερος από τους τρεις τελευταίους, πιο δεμένος και πιο ωραίες συνθέσεις γενικά. Wilde flowers, strange brew και era για μένα τα highlights, πανέμορφα τα persephone, will o wisp και sorceress 2 και υπέροχα ταξιδιαρικο το seventh sojourn(αν έλειπε και το τελευταίο αχρειαστο λεπτό θα ήταν ακόμα καλυτερα).
Και εννοείται βέβαια ότι πρέπει να περιμένουμε να το ακούσουμε όπως πρέπει γιατί η ποιότητα του leak είναι χάλια.