ΠΟΟΟΟ. Τι δισκάρα είναι αυτή??? Μόλις πήρα το limited edition. Εντάξει έχει λίγο χαζό εξώφυλλο με τον αλήθωρο τύπο αλλά κατά τα άλλα σπέρνει. Σίγουρα πιο progressive και περισσότερο ακουστικό. Αλλά και πάλι γουστάρω απίστευτα. Τώρα που έχουν μπει και τα πληκτράκια για τα καλά έχουν γίνει πολύ progressive rock 70s και κωλογουστάρω. Το lotus eater πιστεύω είναι μεγάλη πρωτοπορεία στη metal μουσική. Πολύ μπροστά κομμάτι. Blastpit με καθαρά φωνητικά και τρελός πανικός!! Ειδικά προς το τέλος του κομματιού το κομμάτι με τα γρήγορα πλήκτρα και και την ακουστική είναι από άλλο πλανήτη. Επίσης γουστάρω coil γιατί είναι κάτι διαφορετικό για αρχή δίσκου και burden το οποίο μου θυμίζει κάργα progressive μπαλάντα 70s και είναι απίστευτο με απίστευτα solos σε πλήκτρα και κιθάρες. Επίσης εδώ ο akerfeldt αποδεικνυει τι φωνάρα έχει περίτρανα. Heir Apparent -> κλασσικό opeth με brutalies και κλασσικά opeth riffs κομματάρα. Το μόνο κομματάκι π δεν με εντυπωσιάζει είναι το porcelain heart. Δεν καταλαβαίνω γιατί το βγάλανε και κλιπάκι? Άσε που μου θυμίζει στο verse το rid the disease με τα επαναλαμβανόμενα I. Τα δύο τελευταία κομμάτια απίστευτα. Φοβερές οι ακουστικές στο hessian peel και ψαρωτικοί οι reverse στοίχοι και μ αρέσει πάρα πολύ και το κομμάτι στο hex omega με το lead - riff που μπαίνουν και τα πλήκτρα μετά. Για μένα εύκολα ο καλύτερος metal δίσκος του 2008. Και ας μην είχε πολλά brutal όπως πολλοί γκρινιάξανε. Αν θέλετε πολλά brutal ακούστε ghost reveries και deliverance. Σε αυτό το άλμπυν πιστεύω οι opeth προοδεύσανε. Αυτό είναι φυσικό σε μερικούς να μην άρεσε και σε μερικούς ν άρεσε. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
bump!
Ωραιο το καινουργιο ε. Δε περιμενα να μου αρεσει. Και χαιρομαι που ξεκολλησαν απ’ το να παιζουν συνεχεια τα ιδια. Περαιτερω αναλυση δε χρειαζεται, τοσα και τοσα posts γραφτηκαν περι αυτου…
Σε πολλους δεν αρεσε ρε γμτ. Βεβαια δεν εχω ακουσει ολα τα παλια τους. Εμενα σαν αυτουσια κυκλοφορια για Opeth απο οτι εχω ακουσει μεχρι τωρα μου αρεσει πολυ.
Απο το blackwater park και μετα δεν εχω χασει κατι …θεωρω οτι ειναι σταθερες αξιες στο χωρο του με πολυ ποιοτητα…και θεωρω και γω οτι το burden ειναι απο τα κορυφαια κοματια που εχω ακουσει ποτε…απιστευτη μελωδια και ειδικα αυτα τα φωνητικα σε κανουν να νομιζεις οτι ακους κατι ονειρικο…
ισως εχει περασει ο καιρος απο τοτε που βγηκε αυτο το αλμπου…αλλα περα απο το ποσο τελειο αλμπουμ ειναι,εγω πηρα τωρα το limited edition…τι κομματαρες ειναι αυτα τα Bonus…επαθα πλακα!!!ο μιχαλακης ειναι τεραστια μορφη!!!
H special edition εκδοση πραγματικα αξιζει, αυτην εχω και εγω. Το concept της συσκευασιας που ειναι σαν γραμμα/φακελος + τα bonus κομματια (Το σουηδικο ειναι διασκευη σε τραγουδι της τραγουδιστριας των Roxette!) + το documentary την καθιστουν οντως μια special εκδοση