Γρηγορο review πρωτης ημερας
Below the bottom καλοι αν και οχι το στυλ μου Speedrush πολυ καλοι , παιζουν με πορωση
Acid death παιχτουρες σταθερη αξια. Ωραια προσθηκη τα φωνητικα του κιθαριστα
Need δεν εχω ασχοληθει , επαθα πλακα , θα ακουσω δισκογραφια ασαπ !
Κορονερ απλα we not worthy ! Ηχος;αποδοση;ατμοσφαιρα; Απο εξωγηινο πολιτισμο! Τι ειδαμε ρε ???
Τηταναφτορε;;;;;
3 Likes
Oi Coroner τα σπασανε ολα.Απιστευτοι.Ακομα δεν εχω συνελθει…
Ουτε εγω που τους ακουω σχεδον 15 χρονια δε περιμενα τετοια εμφανιση.
Χασατε οσοι δεν ηρθατε…
ΜΠΑΝΤΑΡΑ!
Συγχαρητηρια σε οσους βοηθησαν το φεστιβαλ!
Αντε και Voivod του χρονου!!!
3 Likes
Λεπόν, πριν λίγα λεπτά παρέδωσα το ριπόρτ εις την διεύθυνσιν του παρόντος σάιτ, οπότε θα έχει σεντονάρα από πιο επίσημη θέση.
Εν ολίγοις όμως:
ΚΟΡΟΝΕΡ πρέπει να δει όλος ο κόσμος μια φορά στην ζωή του. Καταπληκτική εμφάνιση, όλα τούμπανα.
Diamond Head μεγάλη συγκίνηση αν και οι πιο πίσω δεν ένιωσαν τόσο (λόγω ήχου ενδεχομένως). Eγώ ένιωσα πάντως. In the Heat of the Night, ράγισαν τα τσιμέντα, am I Evil, πέσανε τα τσιμέντα.
Keepers of Jericho μια απολαυσάρα και από τις καλύτερες τρίμπιουτ μπάντες εκεί έξω.
Νeed εξαιρετικοί και μέγιστη μορφάρα αυτός ο κιθαρίστας.
Speedrush θρας με ανατροπή στο φινάλε! 
ΠΑΛΙ είχε πρόταση γάμου στο ιβέντ, it’s now becoming a thing!
Παρελειπόμενα:
Μίλησα λίγο με τον Tommy φάκιν Vetterli. Ήταν φιλικότατος και τρομερά ευχάριστος τύπος, η στιγμή που χαμογέλασε με κάτι που είπα και με έπιασε φιλικά από τον ώμο πάει στα χαϊλάιτ της ζωής μου (“What about the day I was born daddy?” “No, not even close”). Δυστυχώς δεν πρόλαβα να πιάσω μεγάλη κουβέντα και να αρχίσω την ανάκριση, είχε ΠΟΛΥ λαό στο άφτερ και δεν με έπαιρνε.
Όμως βρήκα παρεάκι τον ηχολήπτη τους και κάτσαμε λίγο να τα πούμε και έμαθα αρκετά ενδιαφέροντα. Καταρχάς του είπα για το θέμα Marky. Ως γνωστόν, ο Μarky έγραφε στίχους και ήταν ο αποκλειστικός υπεύθυνος για τα εξώφυλλα και την σπουδαία αισθητική των Coroner. Τώρα που πάνε για δίσκο χωρίς αυτόν, τι φάση; Πώς θα την παλέψουν; Μήπως θα βάλει το χεράκι του από τα sidelines;
Με κοιτάει με ενδιαφέρον ο ηχολήπτης, “you should ask him that [=τον Tommy], it’s not my place to say” με χαμογελάκι που δήλωνε, “ε, κάτι θα γίνει και με αυτό”.
Πάρτε εδώ κατάσταση:
4 Likes
Σεντονάρα επίσημη 
5 Likes
η συναυλια στο ροδον δεν προκειται ποτε να ξεπεραστει
Ωραία ανταπόκριση, @Vic ! Σε όσα σωστά και ακριβέστατα λες για τον Brian Tatler να προσθέσω ότι ο συγκεκριμένος με λίγη περισσότερη επιδειξιομανία σαν κιθαρίστας θα είχε δημιουργήσει σχολή.
Πραγματικά σπουδαίος!
1 Like
Να ρωτήσω ρε παιδιά κάτι; Δεν παίζει κάποια προσπάθεια δημιουργίας κάποιου τουριστικού μεταλ πακέτου για τους του εξωτερικού; Δλδ Κρήτη + Metal είναι ιδανικές διακοπές για κάθε μεταλα…
1 Like
Στα γρήγορα για το Over The Wall 2019 χωρίς πολλές-πολλές σκέψεις: (από το facebook μου)
5 εξαιρετικές μπάντες, 5 εξαιρετικές εμφανίσεις.
Strikelight: Άνοιξαν το φεστιβάλ, πλήρως αναβαθμισμένοι με τον Μπίλια στα φωνητικά να δίνει ρέστα (εγώ ντράμερ τον ήξερα!), την μπάντα δεμένη και κεφάτη και σίγουρα η καλύτερη εμφάνισή τους που έχω δει. Θα έλεγα ότι βρίσκονται στα καλύτερά τους και αν δεν τους έχετε δει με το τωρινό lineup να το κάνετε με την πρώτη ευκαιρία. Highlight o baby Παπακώστας και το χαμόγελό του!
Fire and Steel: Φανταστικό λάιβ και ρισπέκτ σε όλους ξεχωριστά, απέδωσαν άψογα και πειστικότατα τους ύμνους (καλύτερο σετλιστ από τους γνήσιους!). Θέλει μεγάλο θράσος να τολμήσεις να τραγουδήσεις Eric Adams και κινδυνεύεις να εκτεθείς άσχημα. Λοιπόν, μπορώ να πω ότι ο Τάσος με ψάρωσε πολύ, σε σημεία είχε καρφώσει το ύφος 100%, εντάξει κάποιες από τις διαστημικά μέταλ τσιρίδες του δεν τις βγάζει κανείς (και να ζήσει) - δεν μιλάω για σωστή νότα, με εννοείτε - αλλά τώρα εξαντλώ κάθε αυστηρότητα, μιλάμε για λαϊβάρα. Μαζί με τους Keepers of Jericho, η καλύτερη τρίμπιουτ μπάντα που έχω δει προσωπικά, συστήνονται ανεπιφύλακτα.
Convixion: Σπιντ μέταλ όλεθρος, ΜΕΤΑΛ όπως το αγαπάμε. Ήχος λίιιιγο πιο βαβουριάρικος από ότι θα ήθελα αλλά σε γενικές γραμμές ικανοποιητικότατος - σημείωση γενική: ηχάρα το φεστιβάλ - και η μπάντα έδωσε πόνο, σπίντα και άπειρο κέφι. Ο Παπακώστας σε πρώτο πλάνο βγάζει πολύ ενέργεια και το κοινό ανταποκρίνεται με κοπάνημα και τραγούδι. Από τη μέση και πέρα η φάση έχει πάει σε άλλο επίπεδο και Drink Metal, ΧΜΡΜ και οι απαραίτητοι Exciter επισφραγίζουν μια θριαμβευτικά μέταλ εμφάνιση. Ξαναλέω, ΜΕΤΑΛ, με τον Τζώνη και τον Νικόλα από τη μεταλλοφωλιά γουστάρουμε την ζωή μας. Επίσης ΜΕΤΑΛ.
Sacral Rage: Το κυρίως πιάτο. Τρομακτικά καλή απόδοση με τον ήχο σύμμαχό τους, ειδικά όταν ανέπνευσε και πλήρως η κιθάρα του Μάριου. Η καλύτερη εμφάνισή τους από τις 3 που τους έχω δει, ο Δημήτρης σε μεγάλη φόρμα και κλασικά γυαλισμένο μάτι όπως πρέπει σε μέταλ ερμηνευτή, ο Βαγγέλης καταδίκη στα τύμπανα και μάλιστα σε αισθητά μεγαλύτερη ταχύτητα από ότι στο δίσκο (αφού ακολούθησαν οι υπόλοιποι, ρισπέκτ!), ο Γιώργος αναπληρώνει το κενό του Σπύρου στο μπάσο πανάξια και ο Μάριος κεντάει. Το θέμα όμως ήταν το σετλιστ μιας και ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα μετά την κυκλοφορία του αγαπημένου Beyond Celestial Echoes και σύντομα χάνω επαφή με τον πολύ κόσμο, κοπανιέμαι σαν να μην υπάρχει αύριο και κλασικά δεν κατάλαβα πότε πέρασε η ώρα. Ακαδημαϊκά μιλώντας και για να μην το κουράζουμε, ΓΑ-ΜΗ-ΣΑΝ και είναι η αγαπημένη μου ελληνική μπάντα έβερ. Αυτά.
Doro: Πέρα από τα πολύ βασικά με τους Warlock και ελάχιστα σκόρπια κομμάτια από δω κι από κεί, δεν μπορώ να πω ότι έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με την Γερμανίδα. Αλλά μεγαλώσαμε με All We Are και όπως και να το κάνουμε είναι πολύ σουρεάλ να την βλέπεις στο 1 μέτρο. Η φωνή της είναι ολόιδια όπως την ξέρουμε, μαστορεμένη με ριβέρμπ οπότε γέμιζε ο χώρος με την χροιά της και βασικά δεν ήθελες τίποτα άλλο. Γρέζι, νότες, όλα εκεί και η ίδια μονίμως χαμογελαστή, πολύ φιλότιμη και σε διαρκή επαφή με το κοινό. Παραδόξως η επικοινωνία κατέρρεε ελαφρώς όταν μιλούσε μιας και δεν νομίζω να καταλάβαινε κανείς τι έλεγε, γερμανική προφορά, συνεχής λόγος με ριβέρμπ τέρμα είπαμε αλλά ντάξει να πούμε… παιδιά το άτομο το αγαπάς, γουωτέβα γιου σέι Ντοράκλα, γέα! Άφθονο Warlock υλικό, μπάντα κλάσης, αχρείαστο το Breaking the Law, λίγο(
βακενότυρο να το πω έτσι, συνολικά εγώ γούσταρα και σε σημεία πολύ. Σε κάποια όχι τόσο αλλά χαμογελά και κοπανιέται η Δωροθέα και λες χαλάλι. Στο τέλος του λάιβ μάλιστα ήρθε ακόμα πιο κοντά στο κοινό, το οποίο την κατέβασε κάτω και έπεσε πάνω της για αγκαλιές και φιλιά και τι να πω, ευτυχώς που υπήρχε το κάγκελο.
Αυτά για τα μουσικά, τα οποία μπορώ να συνοψίσω ως “θαυμάσια” και μάλιστα μπορώ να πω ότι από την αρχή μέχρι το τέλος (με peak τους Sacral) μιλάμε για μέγιστη πετυχεσά! Δεν έκανα καμία έκπτωση στις περιγραφές, εννοώ κάθε λέξη. Αν ακούσετε αρνητικό λόγο (πέραν του “δεν μου αρέσει αυτή η μουσική που παίζουν” πχ που προφανώς είναι σεβαστό), σας το υπογράφω, λένε μπούρδες, η απόδοση όλων ήταν ε-ξαι-ρε-τι-κή.
4 Likes
Φέτος διοργανώνεται κατι στον ομορφο τοπο σας; Wolf να φερετε ξανα! Πλιζ!
3 Likes
Βεβαίως! Έχουμε πάλι Over the Wall στο Ηράκλειο, έχουμε πάλι Chania Rock Festival και φέτος έχουμε και Rethymno Rocks! Mόνο το Λασίθι ακόμα…!
Ηράκλειο - 25 και 26 Ιουνίου (headliners, Mystery και Exciter)
Χανιά - 31 Ιουλίου+1 Αυγούστου (Sisters of Mercy/Αγγελάκας και 1000Mods/Blaze/Phil Campbell)
Ρέθυμνο - 2 και 3 Σεπτεμβρίου (Nightfall - Septic Flesh)
Για το σχόλιο για Wolf μπήκες στην καρδιά μου αλλά δυστυχώς δεν βλέπω κάτι στο άμεσο μέλλον. Η δική μου ελπίδα είναι να τους βάλουν σαπόρτ στους Mercyful Fate (ναι καλά) όταν και αν ξαναπρογραμματίσουν.
3 Likes
Ευχαριστω για τις πληροφοριες, vic! Πολυ θετικό που συνεχιζονται και αυξανονται τα φεστιβαλ στο νησι σας κι ελπιζω να τα τιμησουν πολλοί γτ οντως εχετε τρομερο φαΐ-φιλοξενία-μπαρ… για να αναφερω μερικά.
Για τους wolf, εσυ ησουν νομιζω, πριν κατι χρονια, που τους πρωτοανεφερες στο φορουμ και τους αγαπησαμε απο τοτε 
Και need βαλτε στο προγραμμα του χρονου, ενταξει;
(εγω τις παραγγελιές μου τις εκανα παντως 
)
1 Like
Αν άκουσες Wolf και σου άρεσαν μετά από προτροπή μου, νταμπλ οι καρδούλες! Είναι πιθανό να ήμουν εγώ, κάπου το '14-'15 είχα πρήξει πραγματικά πολλά συκώτια για την πάρτη τους! Είχες έρθει στο φεστιβάλ το 2017;
Και εγώ χαίρομαι πάρα πολύ με τα φεστιβάλ εδώ, αν και ακόμα το έχω καημό να μπορούσαν να συννενοηθούν όλοι και να ενώσουν δυνάμεις και να γίνει ένα διήμερο φεστιβάλ τούμπανο. Δυσκολο βέβαια. Δεν παραπονιέμαι εννοείται - και έτσι καλά είναι!
Need ήταν εξαιρετικοί το 2018 και έχοντας νέο φοβερο δίσκο θα ήταν ταμάμ και για φέτος. Όμως, πλέον δεν έχω καμιά σχέση με τα φεστιβάλ, πέραν της φιλίας με κόσμο από την διοργάνωση - όχι ότι είχα επισήμως και πριν, αλλά ας πούμε ότι είχα μεγάλη επιρροή στην επιλογή των headliner το '18 και εν μέρει το '17 (αλά HIMYM Barney: “have you met Wolf?”) Πάντως θα σπρώξω τα suggestions προς τα κατάλληλα άτομα (“έχω πνιγεί στα requests για Wolf και Need, o λαός τους θέλει πάλι!”) 
2 Likes
Τους ειδα Αθηνα και μετα Ηρακλειο στο φεστιβαλ. Καταπληκτικοι.
Need μπαντάρα επισης. Τα δωσανε ολα τις προαλλες, 2,5 χρονια στερημενοι απο κανονικα live κι αυτοι κι εμεις ως κοινο.
Και τα δυο αυτά συγκροτηματα, wolf και need θα επρεπε να εχουν μεγαλυτερο κοινό (εχει θρεντ wolf το rocking, τα ειχατε αναλυσει εσυ και αλλοι συμφορουμιτες).
1 Like