Enter Rain + Flame to the moth! KOMMATAPEΣ!
σε αυτο ψιλοδιαφωνω. μονο το δευτερο μισο που ειναι πιο κλασσικο π.ο.ς. το εκανε πιο ‘‘απλοικο’’ ωστε να κολλαει καπως με το πρωτο μισο του δισκου. απο την αλλη, ναι για πρωτη φορα εδω και χρονια ενας δισκος τους εχει κομματια που δε μου αρεσουν. αυτο το cribcaged εξ αρχης δε μου εκανε κλικ, το mrs modern mary ενδιαφερον μεν, αλλα τελικα ψιλοανουσιο, και το enter rain με ξενερωσε ελαφρως επειδη τα προηγουμενα 10λεπτα ηταν σαφως πολυ καλυτερα.
η αποψη μου παρολα αυτα ειναι οτι ο δισκος δεν ειναι κακος, ουτε μετριος. απλα δεν ειναι π.ο.ς. τελικα αυτο το feeling μου βγαζει. δηλαδη, το BE μου εφερνε κατα νου μια αλλη, διαφορετικη εικονα τους. αυτο τελικα, μου ακουγεται αρκετα ‘‘ξενο’’ σε πολλα σημεια…
Εδιτ: το Idiocracy μαμαει, απλα επρεπε να ναι 5 λεπτα και οχι 7. το χουν τραβηξει πολυ.
Τους θεωρώ πολύ καλό συγκρότημα, αξιόλογο πραγματικά και ξεχωριστό. Δεν μπορώ να πω ότι έχω ακούσει πολύ, ολόκληρά τα Scarsick και Remedy Lane και μερικά κομμάτια σκόρπια. Εντυπωσιακή η διαφοροποίηση της φωνής ανάλογα το κομμάτι! (Σ’αυτό μου θυμίζουν SOAD.)
Και έλεγα μόνο εγώ θεωρώ το Scarsick αριστούργημα…
to enter rain prepei na einai to pio vareto pos kommati ever
τι να σου πώ , έμενα πάντως μου φέρει δάκρυα στα μάτια!
Παίζει και να συμφωνήσω…
Αλλά το Kingdom Of Loss, τι κομματάρα!!
και το Flame to the Moth τι απιστευτο groove που εχει…και το Modern Mother Mary τι απιστευτο που ειναι και το Disco Queen ποσο τα σπαει…και το…SCARSICK ΤΙ ΔΙΣΚΑΡΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ!!!
με μπερδεψες!!!
λες οτι διαφωνεις,αλλα πανω κατω λες οτι και σενα δεν σε τρελανε ο δισκος!!!
οχι διαφωνω. ειπες οτι δεν εχει “αυτο το στοιχειο εντυπωσιασμου που επαιρνες απο τα πρωτα τους αλμπουμς”. ο δισκος μου αρεσε, απλα καποια κομματια ηταν φιλλερς - ακα χανει λιγο αν το συγκρινεις με παλιες δουλειες.
αν βεβαια το παρεις ψυχραιμα, νταξ 3 φιλλερς δεν ειναι μεγαλο κακο. τελικα, ετσι χαρακτηριζω το Cribcaged, το Mrs Modern Mary και το Enter Rain το οποιο εχει ωραιες στιγμες αλλα το κουραζουν τελικα.
επισης το ιδιο κακο εχει το Idiocracy, μονο που εκει δε με χαλα τοσο. σαν κομματι μου αρεσει αν και θα το προτιμουσα 5 λεπτο. αντι για επος (που θα μπορουσε να ειναι) ειναι αρκετα καλο.
σε πιανω τι λες απλα ακομα και τα κλασσικα κομματια π.ο.ς. δεν ειναι τελικα κλασσικα του υφους τους. τα εχουν γραψει ωστε να ειναι πιο κοντα στο υφος των “αλλοκοτων”. δε ξερω πως να το εξηγησω ακριβως. γενικα ειναι αρκετα ‘‘σκοτεινος’’ δισκος, κατι που φαινεται κι απ τους στιχους. δεν ειναι τοσο μετριο το δευτερο μισο, απλα ειναι αρκετα διαφορετικο. το kingdom of loss δε σου αρεσει; το flame; θα τα ελεγες φιλλερς;
επισης πανω στο θεμα, ειχα πει καπου οτι θα προτιμουσα εναν ολοκληρο δισκο στο στυλ του πρωτου μισου (*). η ανομοιογενεια κανει ασχημη εντυπωση, ακομα κι αν το υλικο δεν ειναι τοσο κακο.
δε νομιζω οτι υπηρχε πτωση εμπνευσης. μαλλον ηθελε το δευτερο μισο να κολλαει και δε του βγαινε. αν ειχε κανει το (*) ισως τα πραγματα να ταν αλλιως. κακο πραγμα να θες να σε δεχτουν ολοι. just guessing.
να ξερετε εχω κανει 500 εντιτ και προσθηκες σε 2 λεπτα
μονο το ashes εχω ακουσει που ειναι γαματο
εγω δεν μιλησα για fillers
ειπα απλα οτι ακουγες τα παλιοτερα κομματια και ητανε περισσοτερο εμπνευσμενα,περισσοτερο δουλεμενα (συγκρινε τα μεγαλα κομματια του rememdy lane -δεν σου βαζω το entropia- με τα μεγαλα κομματια του scarsick),οι μελωδιες σου κολλαγανε κατευθειαν στο μυαλο.τα ρεφραιν φοβερα!
επισης η μουσικη στα αλμπουμ τους ητανε ενιαια.δεν ειναι οπως στο scarsick που υπαρχει μια ανομοιογενεια!
παραδειγμα το γεγονος που εβρισκες μελωδιες μεσα στα πρωτα τους αλμπουμ να επαναλαμβανονται στην κιθαρα,στα πληκτρα που ενισχυανε το κονσεπτ και επισης ειχανε γινει χαρακτηριστικο του υφους τους!
γενικα αυτο που περνα απο τους pos ,δηλαδη κομματια τρομερα δουλεμενα,που δινανε πολλα πραγματα,με τις ενναλαγες τους, τις φοβερες τους μελωδιες,στα φωνητικα,στην κιθαρα,στα πληκτρα δεν το πηρα απο το scarsick!η μαλλον το πηρα σε πολυ μικροτερο βαθμο!
α) κοιτα, τους δισκους πριν το Scarsick τους θεωρω επη (το one hour μονο χανει καπως) και σε πιανω. γιαυτο και ειπα οτι σε καποια τραγουδια του νεου ‘‘το κουραζουνε’’.
παρολα αυτα δε μπορω να πω το Scarsick κακο δισκο. ουτε μετριο, ουτε απλα καλο.
β) ρε μλκ λεμε το ιδιο πραγμα. δες τι λεω στο quote
απλα πιστευω οτι μεν εμενα μου αφησε μια περιεργη ‘‘γευση’’ ο δισκος, αλλα εσενα σε ξενερωσε πολυ. σε γενικες γραμμες παντως συμφωνουμε. απλα εγω δε χαλαστηκα τοσο.
εξ αλλου αν ειδες, εχω ηδη αναφερει οτι ποτε δεν ημουν die-hard οπαδος τους, ασχετως αν τους γουσταρω.
πανω κατω αυτο!! 
απλως περιμενα κατι το σουπερ,και οι pos παιξανε ενα λιγο απ’ολα.προφανως βρεθηκανε καπως χαμενοι λιγο με την αποχωρηση του αδερφου του, λιγο με το τι να παιξω τωρα που γουσταρω 1000 πραγματα,λιγο με το οτι θελω να κανω την συνεχεια του perfect element,λιγο με το οτι τι να κυκλοφορησω μετα απο εναν τοσο ιδιαιτερο δισκο σαν το BE???
δεν λεω οτι ειναι ασχημος δισκος
αλλα
[καραμελα mode on]
οταν σε εχουν συνηθισει στα 10αρια ενα 8αρι φαινεται λιγο
και
αμα το χε βγαλει αλλη μπαντα θα λεγαμε ολοι ουαου
[καραμελα mode off]
Οταν η χειροτερη κυκλοφορια ενος συγκροτηματος, φτανει σε επιπεδα Scarsick, τι αλλο να πεις…απ τις καλυτερες για μενα progressive μπαντες…
Ειμαι fan, τους λατρευω, ολα ειναι τελεια και ξεχωριστα, αλλα ψηφιζω one hour
Be πραγματικά ένα ξεχωριστός δίσκος
Χμ… Από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα! Θεωρώ το “ΒΕ” το πιο ολοκληρωμένο album τους. Το concept καταπληκτικό και ο τρόπος που έχει δωθεί μέσα από τη μουσική είναι ιδανικός. Και μόνο που υπάρχει προτεινόμενη βιβλιογραφία από τον Gildenlow για το συγκεκριμένο…
Μετά προτιμώ κατά σειρά Remedy Lane και The Perfect Element pt.1. Το Scarsick νομίζω ότι ήταν το λιγότερο καλό τους album, αλλά προσωπικά το ακούω πιο συχνά από τα δύο πρώτα για κάποιο λόγο… :?
Αγαπημένα μου τραγούδια: Oblivion Ocean, Iter Impius, Diffidentia, Imago, Undertow, Fandango, Chain Sling, Nihil Morari, Stress, Used, In the Flesh, Ashes, King of Loss, Cribcaged, Flame to the Moth… Έχω μια συμπάθεια όπως καταλαβαίνετε…
Χειρότερο κομμάτι: Second Love! Γλυκανάλατη μπαλαντούλα εκτός τόπου και χρόνου για μένα!
Kαλά κάνεις. Αυτούς τους δίσκους πρέπει να τους ακούμε σπάνια και σε ιδιαίτερες στιγμές. Είναι πολύ μεγάλη η δόση της τελειότητας που παίρνεις και μπορεί να προκαλέσει εμπλοκες :!:
Για μένα κορυφαίος δίσκος αυτής της τεράστιας μπάντας των 00’s, γιατί και αυτή η δεκαετία είναι παραγωγικότατη και έχει βγάλει μπάντες και δίσκους τεράστιους (για κάποιους που μοιρολατρούν), είναι το TPE 1…σε αυτόν τον δίσκο βρίσκω μία τρομερή ευαισθησία και μου αντανακλά τέτοια πληθώρα συναισθημάτων που κανένας άλλος δίσκος τους δεν το κάνει σε τόσο μεγάλο βαθμό…Απο πάρα πολύ κοντά βέβαι είναι Remedy lane & BE…Τα δύο πρώτα μου αρέσουν αρκετά αν και φαίνεται ότι ακόμα κάτι λείπει παρά τις κομματάρες που έχουν και τα δύο…Το Scarsick με απογοήτευσε παααααάρα μα πάρα πολύ…δεν ξέρω γιατί αλλά πέρα απο το kingdom of loss και το idiocracy δεν μου λέει πολλά ο δίσκος…τώρα για το τι έπεται ας ελπίσουμε σε κάτι πραγματικά μοναδικό!!