Paradise lost -"Faith Divides Us Death Unites Us"

Δεύτερη ακρόαση… ίδιο συναίσθημα μετριότητας.

Απο την στιγμη που επιμενεις οτι το FDUDUU ειναι καλυτερο του Χοστ λογικο ειναι :stuck_out_tongue:

Αυτο ρε παιδια δεν χρειάζεται συζητήσεις είναι αυτονόητο ! Μην τα ξαναλέμε 8)

Ήμουν κι εγώ τότε! Είχαν παίξει και το Eternal, αυτό κι αν ήταν αγνώριστο! Οσοι τους είχαν δει παλιότερα μου έλεγαν ότι είχαν απογοητευτοί πολύ. Εγώ βέβαια τότε πέταγα από την χαρά μου και λάτρεψα ακόμα περισσότερο αυτή τη μπάντα. Το ότι ήταν μισοάδειο το Ροδον δείχνει και γιατί έκαναν 5 χρόνια να μας ξανάρθουν.

H αλήθεια είναι πως άμα τους είχες δει στην περιοδεία Draconian που παίξανε δύο μέρες κολλητά στο ΡΟΔΟΝ και παίξανε σχεδόν όλο το Draconian με αλλαγές sweetness/walk away (αν θυμάμαι καλά γιατί πάνε πολλά χρόνια) τότε θα καταλάβαινες γιατί ήμασταν κάπως.Δεν ηταν ότι ο ήχος ήταν πιο χεβι δεν είναι τόσο απλό, πως να το πω ? Απλά ας πούμε στην εν γένει ατμόσφαιρα ήταν διάχυτο ότι κάτι πολύ μεγάλο συμβαίνει ή τουλάχιστον πρόκειται να συμβεί. Βέβαια ήταν και οι πωλήσεις του δίσκου στα ύψη, το MTV τους έπαιζε συνέχεια, περιοδικά εξώφυλλα χαμός γενικότερα Για να μην πω ότι δεν έπαιζε και κανένα άλλο όνομα για το μέλλον του μεταλ οπότε καταλαβαίνεις.
Βέβαια μετά αποφασίσανε να βγάλουν το One Second και κατουσίαν επαναδημιούργησαν τον εαυτό τους με κόστος βέβαια τους μεταλλάδες φαν τους (ακόμη πιο κολλημένοι τότε , καμία σχέση με τώρα).
Για να επανέλθω στο φετινό δίσκο, απλά θα πω ότι όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι οι λοστ δεν επηρεάζονται από τις πωλήσεις των δίσκων για το ποιο καλλιτεχνικό δρόμο θα ακολουθήσουν.
Την στροφή στον πιο heavy ήχο την κάνανε διότι απλά είχανε εξαντλήσει ότι έιχανε να πούνε με τους post Draconian ήχους. Τώρα για το άν θα το γυρίσουν και πάλι, δεν νομίζω ότι το ξέρει κανείς…

Χα, η συναυλία της περιοδείας για το “One Second”, ήταν κάπως υποτονική αλλά σε γενικές γραμμές ΜΕΓΑΛΟ LIVE. Ντάξει, είναι και το άλμπουμ που είναι μέσα στα κορυφαία τους, αλλά και εκείνη η εποχή της μεγάλης αλλαγής και το τρομερό setlist που είχαν, κάνουν το συγκεκριμένο event κορυφαίο. Ας άλλαζαν στην τωρινή περιοδεία τους το Say Just Words πχ και ας έβαζαν μέσα το Disappear ή το This Cold Life και οι περισσότεροι θα γούσταραν.
Προοδευτικές - ασύγκριτες εποχές Lost.

Πραγματικά όταν έπαιξαν το Eternal είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό! Δεν περίμενα ότι μετά από τόσο μεγάλη αλλαγή θα το έπαιζαν, αλλά αυτό δείχνει και το πόσο μεγάλη μπάντα είναι. Επίσης μοναδική στιγμή και η φοβερή και πολύ πιο γρήγορη εκτέλεση του As I Die…

Μετά και τον νέο δίσκο πάντως ο κόσμος που θα έρθει θα είναι-πάλι-πολύ διαφορετικός.

Το μόνο που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο από όσα είπες.

Ντάξει, όπως φαίνεται και στο “Evolve”, οι δύο συναυλίες που περιέχει παρουσιάζουν την μπάντα σε δύο τελείως διαφορετικές καταστάσεις. Το live που έχουν πάρει από το “Harmony Breaks” είναι συγκλονιστικό και ασύγκριτο γιατί δείχνει μια μπάντα στα ντουζένια της και πάνω στο μεγάλο μπαμ. Το “One Second Live” όμως είναι εξίσου τέλειο και η αλλαγή πορείας, έχει αποτυπωθεί πλήρως. Εκεί που ξεφεύγουν τελείως όμως είναι σε εμφανίσεις του “Host”, με τα μπλιμπλίκια και τον Mackintosh ή κάποιον sessionά στα πλήκτρα.

Πάντως και τώρα που το ξαναγύρισαν σε πιο metal α-λα Icon φόρμες, τα κομμάτια εκείνης της περιόδου θα έδεναν άψογα με τις “νέες” εκτελέσεις πχ του True Belief ή του Eternal.

…και στο 1:38 του ?Frailty? ο Nick Holmes θυμώνει με τον Steve Edmondson και του λέει…

[SPOILER]«αϊ μπασίστα!»

[SPOILER]ή «I?m bassist now» (με ελληνική προφορά).

Συγνώμη για το χρόνο που έκλεψα από τη ζωή σας. Καλή σας νύχτα.[/SPOILER][/SPOILER]

^^^

:lol3: :lol3:

Τι λες ρε ιεροσυλε!!

Στην πρωτη μου ακροαση του FDUDUU ειχα πεσει σε κατατονία απο την απογοητευση. Μαρτυρας μου ο Μακιντος. Μετα απο μερικες ακροασεις ανεβηκε λιγο αλλα παλι, τπτ το ιδιαιτερο. Ενοχλητικη ξεραϊλα στις κιθαρες, ενα συνεχες γκα-γκα-γκαν στα αυτια μου. Τα υπερβολικα γρετζα φωνητικα του Χολμς δεν μου αρεσαν, παντα τον προτιμουσα στα φωνητικα του One Second απο αυτα του Shades of god. Οι στιχοι μετριοι για τα πολυ υψηλα στανταρτς τους.

Υποδιαιστερο των δυο προηγουμενων.

Ελα ρε Τρεντουλα, ακου το κι αλλες φορες, ειναι καλυτερο απο το Ρεκβιεμ

Ο δίσκος είναι εξαιρετικός και μια ανοδική συνέχεια απο την στιγμή που σκλήρυναν τον ήχο τους και πάλι. Κατά τη γνώμη μου δεν έχει ούτε ένα filler, αντιθέτως τραγούδια που θα μπορούσαν να αντέξουν στο χρόνο και να παίζονται live αν μπορούσαν να υποστηριχθούν φωνητικά απο τον Holmes( δύσκολο το κόβω). Θεωρώ απο την άλλη πως οι LOST μπορούν άνετα να σταθούν στο ύφος DRACONIAN ΚΑΙ ΟΝΕ SECOND, μου φαίνονται περισσότερο δεμένοι με αυτό το στιλ, οπότε κάλο θα ήταν να ακολουθήσουν κάτι αντίστοιχο, που να το νιώθουν και live. Για νεωτερισμούς ας ψάξουμε αλλού, οι LOST γέννησαν ένα μουσικό ιδίωμα, έχουν το copyright και δεν είναι δυνατόν να ορίζουν συνεχώς και εκ νέου το είδος. Αυτό που εγώ θα ήθελα είναι καλούς δίσκους και live αντάξια του ονόματος τους και του ταλέντου τους, κάτι που δεν το είδα σε μεγάλη έκταση στην Θεσσαλονίκη αυτή την φορά.
P.S Ο ύμνος Over the madness, το praise lamented shade κ.α που ήταν;

Τον άκουσα κυρίως την περασμένη εβδομάδα,και ο δίσκος είναι αρκετά καλός,με πολύ καλές μελωδίες και ρεφρέν που σου μένουν:!:
Χαζομάρα που πήρα την σπέσιαλ εντίσιον,πολύ φρου φρου τσάμπα, αν και είναι καλές η εκτελέσεις των δύο τραγουδιών με την ορχήστρα της Πράγας:!:

ο δισκοw ειναι καλος τι θα ειναι ρε οι paradise lost δεν βγαζουν μουφες

μερικα κοματια τα μισα θα ελεγα ειναι πολυ μπροστα
σε δυναμη και πιο τεχνικα απο αλλες φορες
αλλα αυτος ο μαλακας ο holmeς δε λεει να τραγουδισει
brutal
εκει το βιολι του να μας σπασει τα αρχιδια
αυτος ο δισκος
αν τραγουδαγε ο holmeς brutal
τοτε θα γαμαγε
τωρα απλα ειναι καλος \
νομιζω οτι ο
ντραμερ αυτος πραγματικα εχει δωσει πολυ στους lost
ειναι σαν να παιζεις gothic
με φωνητικα
αλικη βουγιουκλακη
εδω δεν κανει ουτε στα live τις κραβγες πχ eternal
επιτηδες γαμω την αγγλια του!![-X

αν εμπαινα στη διαδικασια να φτιαξω μια λιστα με τους αγαπημενους μου δισκους για το 2009 αυτος ασυζητητι θα φιγουραρε στην κορυφη της ! οταν τον απεκτησα ειχα λιγο αγχος ! και εξηγουμαι ! θα καταφερναν αραγε να ξεπερασουν το συγκλονιστικο in requiem ?η θα αναπαυοντουσαν στις δαφνες του προηγουμενου τους δισκου συνθετωντας ενα απλα καλο δισκο ?η απαντηση διεψευσε το ασχημο προαισθημα που ειχα !με το που το ακουσα τα συννεφα της αμφιβολιας ειχαν διαλυθει και διαπιστωσα πως κοιταει στα ματια το in requiem και αυτο μου αρκει ! οι αρχηγοι ετι μια ακομη φορα βουτανε στα απατα νερα της μελαγχολιας και υφαινουν υμνους ! τι να πρωτοθυμηθω ?το εφιαλτικο ξεκινημα με το as horizons end ?την σολαρα στο first light ?το ξεσπασμα και τη σολαρα στο frailty ?το ομωνυνυμο κομματι που ειναι και η αδυναμια μου ?την εκρηξη μελαγχολιας και τα εξαισια σολαρισματα στο last regret ?η το μελαγχολικο και μουδιασμενο κλεισιμο με το in truth ? εδω βαζω μια τελεια γιατι kαλλιστα θα μπορουσα να γεμισω σελιδες με τις εντυπωσεις μου για αυτο το δισκο ! ισως με πειτε υπερβολικο αλλα αυτα αισθανομαι ακουγωντας τον !

Είναι δύσκολο αλμπουμ…
Βγάζει συναίσθημα αλλά αυτό το συναίσθημα και “κόσμο” μερικοί δε τους αρέσει ή το βαρεθήκανε ή δεν το έχουν καταλάβει!

Γούστα είναι αυτά!

Σιγά το δύσκολο άλμπουμ που δεν το καταλάβαμε.

Δίσκαρος είναι λέμε. Τέλος.