Αυτά είναι marketing πρώτου εξαμήνου Φώτη. Ναι, μας έπεισαν, δίνουν στη δημοσιότητα βίντεο που παίζουν σαν κουλοί, παριστάνουν ότι βελτιώνονται λίγο όσο περνάει ο καιρός και θα το παίξουν καμιά μέρα live και θα γαμήσει. Ρε είναι δυνατόν να το πιστεύεις αυτό; Ό,τι θέλουν δίνουν στον λαό .
fixxxed !
Ότι δίνεις παίρνεις. . Δεν πιστεύω να κρατάς μουτράκια;;;
@pantelis79 όπως είπε και ο @PrimalRager666 στο θέμα του emperor of sand στο στούντιο και ο χειρότερος δείχνει καλός.
Όλες αυτές οι μπάντες έχουν ένα Χ, επίπεδο. Απλά δεν το φτάνουν πάντα. Και αν και δεν θα μου χαριστείτε, οι ατσάλικα, έχουν μεν έναν κιθαρίστα που στα μπέντς πολλάκις παει περίπατο (φαλτσάρει) έναν ντράμμερ που τα μετρήματα του είναι κι αυτού οτι ναναι λίγο παρότι στα early 90s είχε στρώσει αρκετά… αλλά τους έχουμε συνηθίσει έτσι.
Είδα PL τον περασμένο μήνα.(εξω) Ηταν καλύτεροι απο ότι περίμενα. Το δίσκο θα τον ακούσω σήμερα λογικά και θα σχηματίσω άποψη αν και δεν βλέπω και πολυ χαρά πιο πάνω.
Ναι μωρέ κάνω πλάκα στο fanboy… τώρα για τον δίσκο τι να σου πω, τσέκαρε το και μας λες…
τι μουτρακια ρε ; τι ειμαι κανα κομπλεξικο αρχιδι , κοπροσκυλο, μαλακισμενο παπαρι που να πουλαει μαγκιες ; (η απαντηση ειναι ΝΑΙ! )
μονο καρδουλες , καρδουλες παντου !
και ελεγα οτι η άνοιξη είναι που οι “καρδουλες” σκιρτάνε …
παντως θα πω και εγω οτι Live που τους ειδαμε εδω ηταν καλυτεροι απο οτι περιμενα. Και οχι δεν ημουν αρνητικα προκαταλειμμενος επιπεδου @pantelis79.
O δισκος ισως ειναι αυτο ακριβως που λεει ομως ο Παντελης . Απογοητευση , χειροτερο και απο πιο “χοντρους” χαρακτηρισμους.
Για το fanboy είναι πάντα άνοιξη… (λουλουδάκια, καρδούλες, ουράνια τόξα) καταλαβαίνεις γιατί δεν θα νιώσει ποτέ το Medusa…
we are a happy family … (I’m friends with the President, I’m friends with the Pope,We’re all making a fortune, Selling Daddy’s dope)
σε τρωει ο κωλος σου για το μεδουσα αλλα οκ την καναμε μια φορα την χοντραδα (θα με αφησεις ομως στην κριση του φορουμικου κοινου).
Ακουσε το χειμώνα μπας και πιάσεις το κλίμα…
ακούω τώρα.
Εχουν κερδισει με το σπαθι τους την αρνητικη μου προκαταληψη για τις live εμφανισεις τους, οπως αλλωστε κι οι Μασταντον.
Το απόγευμα θα το ακούσω κι εγώ
Αν και δεν έχω προκατάληψη για τους PL , που ήταν και καλοί φέτος στο ροκγουεηβ, είμαι της άποψης ότι τα λαηβ διαχωρίζουν την ήρα από το στάρι σε αυτή τη μουσική
Με κάποιες εξαιρέσεις γιατί ως γνωστόν τίποτα δεν είναι απόλυτο
χμ, τ άκουσα τελικά. Δεν το βρήκα κακό. Λογικά θα αρέσει σε όσους τους άρεσαν τα πολύ πρώτα, pre-icon albums. Τώρα πόσοι είναι αυτοί ? Δεν ξέρω. Ενώ έχει μια Χ ποιότητα στα riff, του λείπει εκείνη η χρυσή τομή που είχαν στα Icon/Draconian, και έτσι δεν παίζει κάποιο obvious single, αλλα μια ομοιογενής οντότητα. Δλδ το “The Longest Winter” που ίσως είναι απο τα καλύτερα δεν κλάνει μια μπροστά σε κάτι απο το Draconian. Όχι για τα μπάζα, απλά δυσκολεύεται η μπάντα να ισσοφαρίσει τον εαυτό της και κατ επεκτασή ο δίσκος να εντυπωσιάσει. Αυτά. Το “symbolic virtue” αν ήταν λίγο καλύτερο, μακάρι να το πηγένανε “έτσι”. Αν δε δώσει αρκετά τους βλέπω στον επόμενο να πηγαίνουν Napalm.
Update: CRAWLING THROUGH FIRE!!! αυτά
Τα φωνητικά του Holmes είναι Α-Π-Α-Ι-Σ-Ι-Α!!!
Τo άκουσα κι εγώ
Δεν έχω να πω κάτι που δεν έχει ειπωθεί ήδη. Σκουπίδι και λοιπά δεν πρόκειται να το πω πάντως
Θα πάρει άλλη μια ακρόαση και βλέπουμε
Τέτοια εποχή δεν με αγγίζει τέτοια μουσική πάντως.
Αυτες οι επιτηδευμενες “στροφές” είναι ευθύνη πρώτα δικιά μας , των οπαδών. Που μας ενοχλεί αν μια μπάντα παίζει σε 2 σερί δίσκους ίδιου ύφους μουσική
Μακάρι , λέω εγώ, να είχαν αλλά 2 σε στυλ tragic idol
Το plague ήταν καλό , αλλά όχι και σούπερ.
Αυτό δεν ξέρω
Οχι διαφωνώ σίγουρα . Αν υπάρχει ας πούμε η “απαίτηση του μέσου metal οπάδου των λοστ” αυτή πιστεύω ότι θα εντοπίζεται σε κατεύθυνση σαν το tragic idol με ολίγη από dr. times (δηλαδή ουσιαστικά κλασικό heavy metal με gothic χαρακτήρα όπως μόνο αυτοί ξέρουν). Δεν ακολούθησαν το ρεύμα αλλά τα ακούσματα του mackintosh.
Εδώ ρε συ υπάρχουν συγκροτήματα για δεκαετίες που παίζουν τον ίδιο δίσκο ξανα και ξανά. Εχουν μεγαλύτερο και σταθερο fanbase από τους λόστ και κανείς δεν είχε ποτέ παράπονο.
Με τον γρηγόρη όμως υπάρχει θέμα : βαριέται έυκολα, βαριέται να παίζει τα ίδια πράγματα (ή τουλαχιστον εντελώς τα ίδια πράγματα) να ακούει τα ίδια πράγματα, βαριέται να παίζει πολύ ώρα, τον κουράζουν οι δίσκοι μεγάλης διάρκειας κλπ. Είναι βασικός λόγος που έχουν αλλάξει ήχο τόσες πολλές φορές και όχι κάποιο public demand
Σήμερα ξύπνησα με την μελωδία του Blood and Chaos κολλημένη στο κεφάλι μου, το χιτακι του δίσκου. Δώστε ευκαιρίες όσοι τους αγαπάτε ακόμα. Δεν θα χάσετε.