Επειδη με πραγματακια τυπου “εσενα σου αρεσει ομως το Mouth, που ο Γρηγορης το βριζει, αρα τι να μας πεις κι εσυ” ή “ενταξει, εσυ αποθεωνεις Metallica, τι να μας πεις κι εσυ” δεν αξιζει να ασχοληθω καν, με σενα που μπορω να κανω μια αλφα κουβεντα, μπορεις να μου απαντησεις σε μια απορια, καθαρα απο περιεργεια?
Γιατι δηλαδη να “αρπαχτεις” με ενα ποστ με το οποιο διαφωνεις, και το οποιο εκφραζει ακριβως τα ιδια πραγματα τα οποια εγραψε ο Razoreater λιγο πιο πανω, απλα με εναν πιο ακραιο τροπο? Ο τροπος ειναι που σε ενοχλει? Το οτι υπαρχει καποιος ανθρωπος (που δε μπορεις καν να φανταστεις ποσο αγαπουσε τους Paradise Lost επι 15 χρονια) που νιωθει τοσο μεγαλη απογοητευση απο μια αγαπημενη του μπαντα ωστε να χαρακτηρισει σκουπιδια μερικα τραγουδια τους και πληρη αποτυχια τη μουσικη τους κατευθυνση, τι ακριβως σε ενοχλει εσενα?
Να στο θεσω κι ως εξης. Οταν απο δισκο σε δισκο οι Paradise Lost γινονται ολο και πιο “ακραιοι” (τοσο επιτηδευμενα και ψευτικα γαμω το σπιτακι μου), αυτο γιατι οχι μονο δε σε ενοχλει, αλλα το δικαιολογεις ή και εκθειαζεις οσον αφορα μερικα τραγουδια, αλλα οταν το κανω εγω, σε ενοχλει τοσο πολυ η “ισοπεδωση”? Εγω δε μπορω να γινω ακραιος οπως το κανουν οι Paradise Lost δηλαδη? Ασε που στο μπανιο μου οταν κανω ντους, καλυτερα τραγουδαω απο το Νικολακη, ο οποιος ακουγεται πραγματικα αστειος στο Medusa.
Τελος παντων, παμε πισω στο δισκο… το μονο που θα σου πω ειναι οτι σκεψου πως μιλαμε για δισκο στον οποιον ο Greg εχει τα λιγοτερα lead σημεια στην ιστορια των Paradise Lost, και μαλιστα με διαφορα. Μονο δυο σολο θυμαμαι που να μου εκαναν την οποιαδηποτε εντυπωση, και τι τυχαιο, ειναι στα 2 τραγουδια που εγραψα οτι αξιζουν. Αλλη μια συμπτωση, σε αυτα τα τραγουδια, ο Nick τραγουδαει καθαρα σε αυτα τα δυο τραγουδια. Ή μηπως δεν ειναι συμπτωση? Περι ορεξεως κολοκυθοπιτα, αλλα εμενα προσωπικα μου φαινεται οτι αυτο το πραγμα που θελουν να περασουν προς τα εξω οι Paradise Lost με τη φαση “νιωστε τη βορειοαγγλικη μιζερια και σκατοψυχια μεσα απο τα 8 νεα μας τραγουδια που ειναι βαρια και ασηκωτα” ειναι πραγματικα παλιμπαιδισμος για μια μπαντα που ειχε καποτε τεραστια εξελιξη στη μουσικη της.
Ακομα κι αν ηθελαν να κατσουν στα αυγα τους και να παιζουν στο ιδιο Draconian Times στυλακι που τους εκανε διασημους (οπως περιμενα οτι θα κανουν μετα το σουπερ γαματο Tragic Idol) θα το θεωρουσα απολυτα φυσιολογικο και θεμιτο μετα απο τοσους δισκους και τοσα χρονια. Ε συγγνωμη, αλλα αυτο που κανουν το βρισκω πραγματικα απαραδεκτο προσωπικα, και μαλιστα δεν πιστευω οτι το κανουν και καλα. Αμα θελω doom και sludge και οτι αλλο χρησιμοποιουν οι Paradise Lost για να προμοταρουν το δισκο τους, χιλιες φορες να ακουω 40 Watt Sun, Baroness, Mastodon και Primordial απο το πρωι ως το βραδυ (οπως και εκανα χθες) απο το να ακουω αυτο το πραγμα.
ΥΓ. Ναι κι ομως, καλλιτεχνικα, για μενα ισχυει απολυτα το RIP Paradise Lost. Σαν μουσικο και καλλιτεχνικο θανατο το βλεπω αυτο που επελεξαν να κανουν. Αν τους ενοιαζε η καλλιτεχνικη τους ακεραιοτητα, δε θα βαδιζαν σε αυτα τα μονοπατια που βαδιζουν τωρα, αυτη ειναι η αποψη μου.
). Από μια μπάντα που έχει πειραματιστεί, έχει πρωτοτυπήσει, έχει εξερευνήσει, έχει εξελιχθεί, εγώ δεν περιμένω αυτό το πράγμα.Δε μου φάνηκε “σκουπίδι” που λέτε μερικοί, αλλά μου φάνηκε αδιάφορο και generic, το οποίο μπορεί και να είναι και χειρότερο…Και ναι, τα κάφρικα φωνητικά του Holmes είναι deal breaker, είναι μάπα εντελώς, μου ακούγονται αδύναμα και επιτηδευμένα. Τα καθαρά του είναι τόσο μα τόσο καλύτερα!