Μπα δεν μπορώ να ακούω άντρες να τραγουδάνε λες κι έχουν περίοδο.
Πάντως παραδεχομαι ότι έχει κάποιες όμορφες φωνητικές μελωδίες και μουσικά αν και προγκ είναι αρκετά εύκολο στο αυτί.
2 Likes
Αρα τελικα δε σου αρεσουν οι Accept?
2 Likes
Ψιτ μαζέψου ε! Οι Accept έχουν αντρίκια φωνητικά.
Κάποια στιγμή τα φωνητικά του τύπου μου θύμισαν Muse, κάποια άλλη στιγμή μου θύμισαν τα ψηλά του Matos.
Τεσπα είμαστε off topic οπότε να πω ότι το Medusa γαμαει 
1 Like
Βλέπω 18 νέα posts και σκέφτομαι “Χριστέ μου, τι έχω να διαβάσω”, αλλά εξεπλάγην ευχάριστα. Γι’ αυτό, ΟΛΟΙ καρδούλες.
1 Like
don’t get me wrong, την αγαπώ την μπάντα. τους είχα πάρει κ συνέντευξη κ επειδή μένω κ Αγγλία πλέον, πιάνω κ το χιούμορ λίγο παραπάνω. απλά, κ επειδή θυμάμαι κ ένδοξες εποχές του φόρουμ του 2003/4/5, φοβάμαι πως το downloading τις μέτριες εμπορικά μπάντες τύπου lost, τις έσκισε. κ αναρωτιέμαι τι θα μπορούσαμε να ακούμε αν πχ πουλούσαν 1 μύριο σε κάθε album. όποιος έχει ταξιδέψει πολύ στη ζωή του, αντιλαμβάνεται τι πόνος είναι κ φαντάζομαι τον χολμς/χομς στα 50 του (ή όσο είναι) να πρέπει να φύγει από την πόλη του, για να ζήσει στο πούλμαν για κανά εξάμηνο, για φραγκοδίφραγκα. κρίμα. εμένα αυτό που έβγαλε, δεν είμαι στο μυαλό του. κ είμαι ο τελευταίος που θα γράψει “να παίξουν μεταλ για τον κόσμο κ να ξεχάσουν τα λεφτά” - δεν ήμουν 15, ούτε όταν ήμουν 15, δεν μπορώ να το γράψω τώρα.
6 Likes
Φρεσκο και σπαρταραει ακομα. Να το αλμπουμ που θα επρεπε να ειχαν βγαλει οι Paradise Lost αν ηθελαν να εκφρασουν το σκοταδι και την “sheer Northern misery” (γελαει ο κοσμος) που ισχυριζονται οτι βγαζουν. Κι ας μην το εκαναν με ηλεκτρονικο ηχο αν δεν πληρωνει τα ενοικια και τη ΔΕΗ. Ας το εκαναν με βαριες κιθαρες και πληκτρα.
1 Like
Φυσικά και θα μπορούσε. Αυτό λέω ότι χρειάζεται για να ανεβάσει ο καθένας προσωπικά την αξιοπιστία της λίστας στα δικά του μέτρα (ή την ΑΛΗΘΕΙΑ αν τα φιλτράρει όπως εγώ ) Καθόλου χαοτικό δεν θα ήταν το σύστημα, ένα καλό UI θέλει, υπάρχουν άνθρωποι για αυτή τη δουλειά (τέτοια δουλειά κάνω).
Aυτό με την βαρύτητα είναι μέγιστη διαφωνία μας. Δεν θεωρώ όλες τις γνώμες ίσες κι όμοιες. Ούτε στατιστικά φυσικά και είναι. Υπάρχουν γνώμες που ξεφεύγουν και από τον μέσο όρο και το mean. Η γνώμη που λέει ότι το St. Anger είναι ο καλύτερος δίσκος μετάλλικα είναι υπαρκτή, το ίδιο και για το X-Factor/VXI και είναι όλες σεβαστές, δικαίωμα, μαγκιά του καθενός. Σοβαρές μια φορά, ΔΕΝ είναι. Ο καθένας μπορεί να αποφασίσει ποιανού την γνώμη να πάρει στα σοβαρά. Όλες μια φορά δεν θα τις πάρει. Εγώ σίγουρα δεν παίρνω όλες τις γνώμες το ίδιο σοβαρά, ούτε για κάθε θέμα μπορεί να έχει κάποιος σοβαρή άποψη.
Γνώμη μου όλα αυτά φυσικά.
2 Likes
Γιατί όμως να μην είναι σοβαρή η γνώμη κάποιου που λέει ότι το St. Anger είναι ο καλύτερος δίσκος των Metallica? Προφανώς το St. Anger έχει κουμπώσει τέλεια στο μουσικό του αισθητήριο για να το λέει. Από τη στιγμή που η μουσική είναι κατά 90% υποκειμενική υπόθεση, δεν υπάρχουν γνώμες σοβαρές και λιγότερο σοβαρές. Υπάρχουν μόνο γνώμες.
2 Likes
Σωστό αλλά από κει και πέρα ο καθένας επιλέγει πόσο σοβαρά μπορεί να λάβει την κάθε γνώμη.
2 Likes
Mε λίγα λόγια, όλοι έχουν γνώμη, αλλά σοβαρές είναι αυτές που συμφωνώ.
λολ.
1 Like
Όχι ακριβώς, είναι και ο τρόπος που κάποιος διατυπώνει την γνώμη του, μπορεί να διαφωνώ με κάποιες αλλά να είναι τεκμηριωμένες και αιτιολογημένες και να τις λαμβάνω σοβαρά.
2 Likes
Ναι, δεν σχολιάζα το δικό σου, σχολίαζα του vic, που έτσι όπως έχει διατυπωθεί είναι “σοβαρή δεν είναι γνώμη κάποιου όταν θεωρεί το σταγκερ καλύτερο μεταλικα δίσκο”.
Kαι από πότε το μουσικό αισθητήριο του οποιουδήποτε είναι τεκμήριο για το πόσο καλός είναι ένας δίσκος ΓΕΝΙΚΑ; Και αν είναι άμουσο γίδι; (δεν υπάρχουν τέτοιοι λες; ή άτομα που ασχολούνται επιδερμικά; Ή άτομα με γούστο για λίγους;)
Μιλάμε για τον καλύτερο δίσκο Metallica, όχι τον ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΥ δίσκο Metallica (=αγαπημένος). Ο καλύτερος δίσκος Metallica αναγκαστικά θα πρέπει να έχει κάνει κάτι στον πλανήτη, να έχει αποδείξει την αξία του και πέρα από τον μικρόκοσμο του καθενός. Άρα μιλάμε για κάποιον από τους πρώτους 6 δίσκους (βάζω και το Load χάριν της κουβέντας μιας και εκπροσωπεί μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που προφανώς δεν έχουν το μέταλ στις αγαπημένες τους προτιμήσεις). Επειδή κάποιος βίωσε κάτι με το Σεντάνγκερ (ήταν στην φάση, είχε χωρίσει και ήθελε μια σκατίλα, του βαράει στο τύμπανο καλά το ταμπούρο, whatever) και σημαίνει τα πάντα για εκείνον θα πρέπει να μπει στην ίδια μοίρα με το Master of Puppets και το Black Album γιατί “η τέχνη είναι υποκειμενική”; Θα λέμε ότι η γνώμη που λέει ότι οι Metallica ΠΗΚΑΡΑΝΕ στο St. Anger είναι το ίδιο σοβαρή με την άποψη που λέει για κάποιο από τα άλλα; Τι να πω. Αν θέλετε εσείς μπορείτε να το δείτε έτσι, προσωπικά δεν το βλέπω καθόλου έτσι. Αδυνατώ.
Αυτό λέω και στο μανιφέστο, αυτό λέω και στα περί αντικειμενικότητας. Θα ρωτήσω έναν τύπο που ακούει Κιάμο και Βολάνη να μου πει τον αγαπημένο του δίσκο Metallica; θα ρωτήσει κανείς εμένα να του πω τον καλύτερο δίσκο του Τερλέγκα; Θα με ρωτήσει καν να του πω τον καλύτερο δίσκο των Primordial που δεν τους ακούω; Θα με ρωτήσουν τον καλύτερο δίσκο των Paradise Lost μετά το Draconian Times; Φυσικά και όχι, είμαι παντελώς αναρμόδιος, ακόμα κι αν έχω αποψάρα γιατί θέλω να έχω αποψάρα. Μπορεί να άκουσα έναν-δυο μετά, μπορεί να μου άρεσε κιόλας ένας, εντάξει, μετράει η άποψή μου σαν του Κουίντομ και του Shadowking και του lostparadise που είναι όλοι περισσότερο κατηρτισμένοι και αντιλαμβάνονται και τις διαφορές και τις φάσεις τους και το μουσικό τους όραμα σε κάθε δίσκο, απλώς για να πούμε το τετριμμένο “η τέχνη είναι υποκειμενική”; Δεν συμφωνώ καθόλου. Και εν πάση περιπτώσει η εμπειρία μου από την ζωή δείχνει ότι οι άνθρωποι εμπιστεύονται περισσότερο άλλους και στα θέματα της τέχνης. Και εγώ εμπιστεύομαι πιο πολύ τον Τάσο Παλαιολόγου από κάποιον άλλο γραφιά, νομίζω ξέρει τι του γίνεται παραπάνω από άλλο κόσμο. Ο Βενέρης ήταν πιο αξιόπιστος από τον Lord και ο Χάκος σε power/thrash πράγματα είναι πιο εμπιστεύσιμος από ότι είναι για death metal πράγματα κλπ.
Και αυτό δεν είναι κάτι που αποδεικνύεται επιστημονικά και ασπρόμαυρα, fuzzy είναι τα πράγματα σε θέματα τέχνης προφανώς και ο ειδικός μπορεί να πει μια μαλακιάρα και ο άσχετος να πει κάτι πολύ εύστοχο. Και το γαμηστερόμετρο του καθενός είναι ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ. ΠΟΥΘΕΝΑ και ΠΟΤΕ δεν θα με δεις να υποστηρίζω ότι απαγορεύεται να έχεις καλύτερό σου το St. Anger και είσαι υποχρεωμένος να έχεις κάποιο από τα 5-6 πρώτα. Αλλά ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ και άλλο να βάζουμε την ίδια βαρύτητα σε κάθε άποψη.Αυτό είναι κάτι που με έχει απασχολήσει πολλά χρόνια από πολύ νεαρή ηλικία και έχω καταλήξει οριστικά. Σιχαίνομαι τον σχετικισμό και τον τσάμπα σχετικισμό. Δεν είναι όλες οι γνώμες της ίδιας αξίας. Τέλος. Εμπειρικά το έχω διαπιστώσει αυτό.
Γνώμη μου φυσικά, όλα τα παραπάνω εντάσσονται στο πώς γενικά βλέπω πολλά πράγματα και είναι και θέμα συνέπειας για μένα, κάπου πρέπει να ξεχωρίζει και το προσωπικό από αυτό που ολοφάνερα απασχολεί όλο τον κόσμο.
1 Like
Βαριέμαι να διαβάσω όλες τις γνώμες αλλά παρατηρώ ότι εκτός των Medusa, BIN και Faith Divides Us… όλα έχουν πάρει ψήφους. Κάτι λέει κι αυτό για την ποιότητα της δισκογραφίας τους
1 Like
Mε αφορά ελάχιστα το thread (αν όχι καθόλου) απλά μπαίνω για τα post του Vic, συνεχίστε
4 Likes
Εννοείται. Είναι μία από τις ενδείξεις αντικειμενικότητας που λέω αλλού. Αν βλέπεις μοιρασμένη την αγάπη σε δίσκους (και εδώ βλέπουμε 2 βασικά αλλά νταξ), όπως βλέπεις στους Maiden ή τους Metallica ή τους Running Wild ξέρω γω, καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για ποιοτική δισκογραφία.
Το ίδιο ισχύει και σε επίπεδο δίσκου/τραγουδιών. Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι από το Master of Puppets ή το Ride the Lightning ή το Painkiller; Τσουπ, 7-8 απαντήσεις θα πάρεις μοιρασμένες. Πρέπει να γαμάει ο δίσκος, δεν μπορεί.
Κάπως έτσι. Πάντως χρειάζεται και ο παράγοντας χρόνος. Θα ήθελα να δω σε δέκα χρόνια πώς θα τα πήγαίνανε κάποιοι δίσκοι. Ο χρόνος είναι αμείλικτος, ξεπλένει hypes και trends και καμπάνιες. Για αυτό όσοι σκέφτεστε το επιχείρημα “α, εντάξει, η ποπ τότε πρέπει να είναι η αντικειμενικά καλύτερη μουσική” όπως είναι συνήθως το πρώτο που μου λένε όταν τους λέω για την δύναμη των αριθμών (αγνοούν πάντα το θέμα του αρμόδιου κοινού) περιμένετε να δείτε τι θα μείνει από την Britney Spears σε 25 χρόνια. Μήπως θα μείνουν μόνο 3 κομμάτια;
2 Likes
Nομίζω πως ήδη την ξεχνάει ο χρόνος και είναι μόλις 36 χρονών.
Ο χρόνος είναι βασικός παράγοντας, έλεγα και στον @drenie πιο πάνω ότι και το Master… όταν βγήκε δεν θα πήρε μόνο αποθεωτικές κριτικές, με τα χρόνια έγινε αυτό που είναι.
Πάνω σε αυτό που λες …το icon είχε πάρει από ελληνικό χάμερ ένα 8ρακι αναφέροντας κυρίως ότι είχε πάρα πολύ καλές συνθέσεις που θα ζήλευαν πολλοί. Ούτε δίσκος μήνα, ούτε κουβέντες περί αριστουργήματος. Να όμως που άντεξε στο χρόνο και ακούγεται relevant μέχρι και σήμερα. Το drac times είχε ήδη δημιουργήσει hype πριν καν κυκλοφορήσει (πλέον τους είχαν πάρει μυρωδιά …)
Και μου δίνεις πάσα να πω ότι το Master of Puppets πάντα ήταν αυτό που ήταν, από την πρώτη στιγμή που βγήκε. Το ότι σήμερα με τα χρόνια έχουμε πλέον και τις αντικειμενικές ενδείξεις ότι προφανώς κάτι μεγάλο κατάφεραν δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο δίσκος ήταν μεγάλος και το 1986.
Ο χρόνος απέδειξε, δεν είναι η αιτία, δεν είναι αυτός που έκανε το Πάπετς τέτοιο δίσκο. Κάποιοι και το 1986 το ήξεραν ότι “μαλάκα, τι έγινε εδώ;”, καταρχάς οι μουσικοί του είδους που τους πήραν από πίσω ή ξεροστάλιαζαν με το μπετό δέσιμο της μπάντας, οι οπαδοί που χύσανε στα βρακιά τους, ο Smallwood που άκουγε τον δίσκο και κόλλησε στο Sanitarium, το ξαναέβαλε και είπε “damn, this is a good song” - το Rolling Stone της εποχής δεν ήξερε τίποτα από αυτά, έπρεπε πρώτα να βγει το Black Album να πάρει χαμπάρι τι γίνεται και μια δεκαπενταετία να αντιληφθεί τι παίχτηκε το 86. Όσοι δεν αποθέωναν το 1986 προφανώς είτε δεν τους αφορούσε καθόλου ο δίσκος (φλώροι σαν να λέμε!) είτε ήταν άσχετοι με βαρύνουσα γνώμη και αυτοί.
Το Icon ήταν αριστούργημα από το πρώτο δευτερόλεπτο που κυκλοφόρησε. Όποιος έγραψε την κριτική (ποιος αλήθεια; δεν θυμάμαι - δεν γράφει πάντως όλο το Χάμερ μαζί παρέα τις κριτικές παιδιά, μην τσουβαλιάζετε ανθρώπους) κατάλαβε ότι μιλάμε για δισκάρα, δεν έπιασε προφανώς πόσο δισκάρα είναι ή κώλωσε να γράψει για μια σχετικά άγνωστη ακόμα μπάντα στην Ελλάδα μεγαλοστομίες. Μια χαρά πάντως και το 8 και τα λόγια που έγραψε.
2 Likes