Την έχουμε πει την γνώμη μας, την κριτική του metal injection απλά την έβαλα για να διαβάσουμε μια κριτική, έπεσε το μάτι μου και την έβαλα. Και 5 να του έβαζε πάλι θα την έβαζα.
Τώρα για τους βαθμούς που λες, ναι οκ έτσι το βλέπεις εσύ δεν ξέρω αν ισχύει, και για να είμαι ειλικρινής δεν με πολυενδιαφέρει κιόλας, ο καθένας ας βαθμολογεί όπως του αρέσει. Πάντως δύσκολα θα έβαζα κάτω από 5 σε έναν δίσκο, δηλαδή πόσους τέτοιους δίσκους έχεις ακούσει; Μετρημένους στα δάκτυλα. Από την άλλη κάποιος βάζει την ψυχή του μέσα σε ένα δημιούργημα, είναι κάπως αμαρτία να του βάλεις κάτω από 5.
1 Like
Ο βαθμός δεν έχει αξία να τον αναλύσεις, αυτά που λέει όμως ο ποιητής αξίζουν ανάλυσης ένα προς ένα μάλιστα και προσωπικά θεωρώ ότι είναι μπούρδες ολκής ΕΝΑ ΠΡΟΣ ΕΝΑ. Είναι κλασικό παράδειγμα ρεβιου με τόσο πολύ σάλτσα που δεν υπάρχει χώρος για το κυρίως πιάτο. Μου θυμίζει επίσης τα κείμενα που βλέπεις στα ζώδια, γλαφυρές γενικότητες και καμουφλαρισμένες ασυναρτησίες. Ο δίσκος αντικειμενικά είναι μέτριος και οπαδικά φτάνει μέχρι πολύ καλός (που αμφιβάλλω αλλά τέλοσπαντων). Δεν το λέω εγώ, είναι γραμμένο στα άστρα.
Όταν γράφεις ρεβιου για ένα site και γράφεις τέτοιου επιπέδου γενικές μαλακίες είτε είσαι καθυστερημένος, είτε το site είναι για το πούτσο που σε άφησε να τα γράψεις.
Medusa is a rich work of musicianship. Σώπα ρε τι μας λές
Medusa is a work of art, Τι λέει ρε ο ποιητής
that sincerely captures the gift of music, and its ability to lure one in with magic and wisdom. Τα δικά μου τα ληγμένα είναι καλύτερα.
This record marks a proud achievement for that of Paradise Lost,Γενικότητα Νο1
for it isn’t just one of the band’s best works, Γενικότητα Νο2
but one of this year’s most unique releases. Γενικότητα Νο3
Medusa’s emotions, ideas, and technicality present an ethereal work that is both spiritual and magnificent. Διπλωματία 101
Τραγικό απλά, το medusa και το κάθε medusa δεν χρειάζεται τέτοιο αισχρό πρόλογο ούτε τέτοια καπήλευση της γλώσσας/εννοιών κλπ.
3 Likes
Επίλογος είναι αυτό αλλά δεν πειράζει.
Δεν έχει σημασία. Δεν έχεις τον “πιο biased πεθαίνεις” quintom απέναντι σου για να τον πικάρεις, προσπαθούμε να φτάσουμε σε μια όσο πιο ρεαλιστικά κοινή αλήθεια μέσω της συζήτησης. Αυτά τα review δεν προσφέρουν καμία βοήθεια, ίσα ίσα το τραγικό μανιπιουλάρισμα της γλώσσας στις υπερβολικά γλαφυρές, ελεϊνά διπλωματικές προσεγγίσεις review δίσκων είναι άρρωστο, είτε στο ιντερνετ είτε σε έντυπα. Αλλά είναι διπλωματικό και πιάνει στη πλειοψηφία, αυτή είναι ο στόχος άλλωστε, τα κλικ.
Ρε σεις πραγματικά δεν πιστεύω ότι έχετε πιάσει το νόημα του medusa αλλά δεν θα επιμείνω να σας πείσω. Είναι άλλωστε αρκετά διαφορετικός δίσκος απ’ ότι μας ε΄χουν συνηθίσει τα τελευταία 25 χρόνια.
χαχαχα, ωραία είναι η κλίμακα και έχει μεγάλη δόση αλήθειας (κανόνας φυσικά δεν είναι) και ακριβώς αυτή η νοοτροπία είναι που με ώθησε να γράψω και το δικό μου κείμενο πριν 5 χρόνια.
Για την άλλη όψη του νομίσματος, θα μπορούσε να φτιαχτεί μια κλίμακα βαθμολογίας μέταλ δίσκων από φλώρους στην δεκαετία του 80, early 90s. 5: αριστούργημα, 3, δισκάρα, 1, θρας/ντεθ(!)
Έτσι το βλέπεις εσύ και είμαι οκ με αυτό, αλλά αμφιβάλλεις ότι μπορεί όντως να του αρέσει τόσο πολύ; Προφανώς κι εγώ πιστεύω ότι δεν είναι για 9 ο δίσκος, αλλά αν εκείνου του έκανε τόσο κούκου είμαι οκ με αυτό.
Την καλύτερη χρήση του 10 ever την έχει κάνει ο Καραολιδης για ένα πειραματικο άλμπουμ στο οποίο έλεγε πως θα μπορούσα να βάλω είτε 10 είτε 0, για να σας τραβήξω την προσοχή και να το ακούσετε.
Ο βαθμός είναι δευτερεύον για μενα.
Από εκεί και πέρα για να βάλεις κάτω από 3-4-5 σε άλμπουμ σημαίνει είτε πως είναι πραγματικά κακό, είτε πως δε σε αφορά. Πχ εγώ αν βαθμολογησω drone, techno κλπ αλμπουμ θα μοιραζω ασσους. Οπότε, εν μέρη λογικό να μη βλέπεις πολύ χαμηλές βαθμολογίες σε εξειδικευμενα έντυπα. Εγώ πχ στο St. Anger βάζω 4 γιατί παρ όλη την αποκρουστικοτητα του, έχει 2 riff και τη φωνή του Hetfield που μπορώ να ακούω. Στο Lulu θα έβαζα 2 γιατί πετάγεται και ο Lou Reed. Λογικό είναι αν σου αρέσει ένα είδος μουσικής να δίνεις 1-2 bonus βαθμούς.
3 Likes
Εγώ στο St. Anger θα έβαζα 5 ας πούμε
και μεγάλη αλήθεια, και συμπληρώνω και στην μπάντα που αγαπάς
Εισαι πολυ διασκεδαστικος οταν γραφεις τετοιες χαζομαρουλες, για να τις συμπληρωσεις μετα με ακριβως τα ιδια που γραφω ή θα εγραφα κι εγω για το Medusa και τις κριτικες του.
“παιδια, τα ιδια λεμε, αλλα ακουστε εμενα, οχι τον αλλονα, επειδη δεν τον παω”
Σχεδον θλιβερο
1 Like
Προφανώς ο θλιβερός είσαι εσύ γιατί είσαι στο άλλο άκρο λόγω υπερβολικού bias, δεν γράφουμε τα ίδια άρα. Η αφετηρία μου είναι διαφορετική και θεωρώ ότι μπορώ να επικρίνω κάτι χωρίς να παρεξηγηθώ, εσύ κατάφερες και παρεξηγήσε με το που βλέπει κάποιος το nickname σου, που λέει ο λόγος δλδ.
Τα ιδια γραφουμε, απλα εισαι τοσο ωριμο ατομο που δε μπορεις να δεχθεις οτι συμφωνεις με καποιον που “παρεξηγεισαι μολις βλεπεις το nick του”. Δεν πειραζει, ολα καλα, δικο σου ειναι το προβλημα αλλωστε, οχι δικο μου. Πολυ σοβαρα παιρνεις τη φαση ιντερνετ δικε μου, πρεπει να χαλαρωσεις καποια στιγμη, τα τελευταια σου ποστ περιεχουν ολα τη λεξη "κουιντομ’ χωρις κανενα λογο μαλιστα.
Μπορεις να θεωρεις οτι θελεις για τις κρισεις σου, δεν θα ηταν η πρωτη φορα που ζεις στην κοσμαρα σου, βαφτιζοντας τις γνωμες σου αντικειμενικες, unbiased, αρτιες, ουσιαστικες, και δεν ξερω γω τι αλλο. Τουλαχιστον μεσα στο παραληρημα (ειπες ο ιδιος οτι παιρνεις ληγμενα αλλωστε), μπορεσες να δεις και να τονισεις ποσο ακυρη ειναι η κριτικη του τυπου, η οποια πραγματικα ειναι ενα κειμενο που επαναλαμβανει ουσιαστικα γυρω στις 30 φορες πως “hey guys, I really like Medusa, it has the sound that I like, so it must be awesome, am I right?” με διαφορετικα λογια, και δε γραφει τιποτα επι της ουσιας. Απλα οταν τα λεω εγω ακριβως τα ιδια, ειμαι biased, ενω εσυ οχι. Συγκινητικη λογικη, πραγματικα.
1 Like
Δεν παρεξηγούμαι εγώ, εγώ πάντα σε διαβάζω βρε κουτό! Αλλιώς πώς θα σε έκραζα ώρες ώρες? 
Ας του πει κάποιος γιατί είναι τόσο biased στο τόπικ αλλά και γενικότερα, εγώ δε είμαι ικανός να του το περάσω.
Οι “φλωροι” ποιοι ειναι;
Btw η πρωτη επιβεβαιωση της κλιμακας ειναι η βαθμολογια του Φωτη στο Σενενγκερ. Πεντε, δηλαδη μηδεν.
1 Like
Poster boy φλώρου, ανελέητου φλώρου.
Αυτοί που έπρεπε να φτάσουμε στο 2000 περίπου για να συνειδητοποιήσουν/παραδεχτούν/ποιος-ξέρει ότι οι Metallica και οι Sabbath πχ είναι τέρατα της ροκ μουσικής.
Και στην Ελλάδα άπειρους τέτοιους είχε, γραφιάδες και μη.
Φώτης;
To Σενάνγκερ για μένα ΟΚ (=5) δεν είναι. Αν ήταν ΟΚ θα ήταν και 7άρι μη σου πω και πιο πάνω.
Δεν ειχα την τιμη να γνωριζω φλωρους.
Ο Φωτης ειναι ο shadowking.
H γνωμη μου ειναι οτι εχεις πεσει 100% μεσα. Σχεδον θεωρειται αμαρτια να μπει οτιδηποτε κατω απο 5, και το 5 μπαινει μονο σε εξωφρενικα κακα αλμπουμς, αλλα ακομα και για αυτο αισθανεται ασχημα ο τυπος του παραδειγματος σου οταν θα το βαλει. Το 1-4 ειναι απλα εξω απο τη σφαιρα της φαντασιας ή οπως πολυ σωστα ειπες, δειχνει οτι κατι ΔΕΝ ειναι πλεον μεταλ, εκανε την υστατη προδοσια, αρα πρεπει να ειναι χαμηλοτερα ακομα κι απο το τελευταιο σκουπιδι του μεταλ.
2 Likes
Μιας και μιλάς για μένα σου λέω πως όχι, το 5 δεν είναι ίσον με το 0. Έχω πει σοβαρά την γνώμη μου για το St. Anger, και πέρα από την πλάκα δεν είναι τόσο σκουπίδι όσο λέμε μεταξύ σοβαρού και αστείου. Έχει καλές ιδέες μέσα, απλά πολλά πράγματα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά.
Στο Lulu για παράδειγμα θα έβαζα 2-3 ξέρω γω και πάλι μόνο για το Dragon ας πούμε ή το The View ή καναδυο ξέμπαρκα ριφφ
1 Like
Δεν έχεις διαβάσει ποτέ σου Rolling Stone στα 80ς - 90ς; Ποπ και Ροκ στα 80ς - early 90s; Τον βλάκα αυτόν μπορείς να τον δεις και σε ντοκυμαντέρ για το Μπλακ Άλμπουμ και ένα (κακό) του VH1 για το μέταλ - το πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι αποτυπώνεται γλαφυρότατα. Δεν θυμάμαι σε ποιο από τα 2 έλεγε ότι το 1991 οι Metallica επιτέλους απαγκιστρώθηκαν από την βαρβατίλα και το σπιντ των άλλων (νόμιζε ότι ξεγίνανε ούγκανοι το 1991, σε δέκα χρόνια θα μάθει τι ήταν το RTL).
Οι μεταλλάδες γίνανε γραφικοί βλέποντας εχθρούς παντού που θέλουν το κακό του μέταλ γιατί στην δεκαετία του 80 έχουν ακούσει και πάθει ΠΟΛΛΑ, αυτό διαφεύγει ενδεχομένως της προσοχής και της εμπειρίας στη γενιά των 90ς…
Ο Φώτης μιλάει εδώ μέσα, τον ξέρουμε, δεν απευθύνεται στο ευρύ αναγνωστικό κοινό, για δώσε του μια ευκαιρία να μας πει τι θα έβαζε αν έγραφε σε περιοδικό.
Και ενώ υπάρχει φυσικά αλήθεια στην κλίμακά σου, επ’ουδενί δεν είναι κανόνας αυτός των μεταλλάδων γενικά. Μεγάλωσαμε και εμείς, μην κρίνουμε από καραφλοδαίμονες των 45 και πιτσιρίκια των 16 ετών.
Μιλάω γι’ αυτά που βλέπω σήμερα ρε, όχι για πριν 30 χρόνια 
. 9 στο Medusa, εντάξει, καταλάβαμε, Η ράτσα υπάρχει ακόμα και σήμερα!
Ποπ & Ροκ διάβαζα, γι’ αυτό και είμαι αλλεργικός στα κατά συρροήν 10άρια 
.
2 Likes