Βαριέμαι.Πείτε ο,τι σας κατέβει (Part 1)

I am the spirit of GRACCHUS BABEUF.

Dude, where’s your car? It now belongs to DarthVader. The force (of KILLING) is strong with you both (bastards).

ταν τα τα ταν τα τα τα τα τα ταν ταν ταν τα ταν τα τα τα τα τα ταν

Έλα άυριο να σου δώσω τα φράγκα, χαχα του το φάγαμε.

:smiley: 8)

Λες να υποψιαστεί ότι του τη φέραμε; Μπα, ε; :-s :-k

καλή φάση όλα αυτά

δεν έχετε δει το αμάξι μου ε? :lol3:

Yugo ή Πεζώ 2?

λυπάμαι, χάσατε.

Κελεπούρι χάσαμε δηλαδή ε? Γαμώτο.

προσέχεις τι γράφουν οι πινακίδες μου ελπίζω…

βγάλτε μας οφφ τοπικ τώρα :stuck_out_tongue:

ρε φιλε ποσο γκευ ερωτησεις ομως…:lol::lol::lol:

σαν πολλές κουδουνίστρες δε μου μαζευτήκατε? και με βάλατε στη μέση να παίξω του γκευπαίχνιδό σας!:x

Απαλευτες οι τρεις τελευταιες εβδομαδες. Για να μη πω τεσσερεις. Ψοφος.

Απαλευτες οι τρεις τελευταιες εβδομαδες. Για να μη πω τεσσερεις.
Εμπρός λοιπόν στο Έτσι που χάραξε ο Τέτοιος.

:stuck_out_tongue:

ντα3ει να σου πω την αληθεια ειχε πολυ γελιο αλλα σε λυπομουν πολυ γτ ειχες ξενερωσει τα @@ σου…:lol::lol::lol:

Και πόσο γκέι απαντήσεις όμως, ε :p:p:p


Listening to: Shadow Gallery - Act III - Comfort Me
via FoxyTunes

hail στον κωλοτουμπα!:lol:

χαχαχ!ειδικα του μανου!:lol::lol:

Ναι, γιατί του Μακ… Άκου κει δαντελωτά εσώρουχα και ζαρτιέρες :lol:

Ένα κρύο πρωινό, και συγκεκριμένα στις 12 Ιανουαρίου του 2007, ένα άνδρας στάθηκε σ’ ένα σταθμό του Μετρό της πόλης Washington DC άρχισε να παίζει βιολί. Έπαιξε 6 πολύπλοκα κομμάτια του Bach για περίπου 45 λεπτά. Έπαιξε σε ώρα αιχμής, και υπολογίστηκε ότι κατά την διάρκεια που έπαιζε το βιολί περίπου 1000 άτομα πέρασαν μπροστά του πηγαίνοντας στις δουλείες τους.

Στα πρώτα τρία λεπτά που έπαιζε, ένας μεσήλικας άνδρας παρατήρησε ότι υπήρχε κάποιος μουσικός που έπαιζε μουσική. Χαμήλωσε την ταχύτητα του βηματισμού του και σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα να ακούσει πριν ξανά ξεκινήσει το γοργό ρυθμό του για να τηρήσει το πρόγραμμά του.
Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του φιλοδώρημα ($1) από μια κυρία που πέταξε τα λεφτά στο καπέλο χωρίς να σταματήσει ή να αλλάξει ταχύτητα.

Λίγα λεπτά αργότερα, κάποιος στάθηκε δίπλα στον μουσικό για να ακούσει αλλά σχεδόν αμέσως, βλέποντας την ώρα στο ρολόι του, έφυγε βιαστικά… Ήταν εμφανές ότι είχε αργήσει για την δουλειά…

Το περισσότερο ενδιαφέρον το έδειξε ένα τρίχρονο αγοράκι που δεν άφηνε τη μητέρα του να τον σύρει στο δρόμο της. Τελικά νίκησε η μητέρα του, που τον τράβηξε με δύναμη αλλά το αγοράκι δεν σταμάτησε να παρακολουθεί το βιολιστή όσο τον έσερνε η μητέρα του και απομακρυνόταν με το κεφάλι γυρισμένο στο μουσικό.

Κι’ άλλα παιδάκια παρουσίασαν την ίδια συμπεριφορά. Όλοι οι γονείς, χωρίς εξαίρεση, υποχρέωναν τα παιδιά τους να απομακρυνθούν με βία.

Στα 45 λεπτά που έπαιζε ο μουσικός, μόνο 6 άτομα σταμάτησαν να ακούσουν για λίγο. Περίπου 20 άτομα του πέταξαν κάποια ψιλά καθώς έτρεχαν βιαστικοί στις δουλειές τους. Μάζεψε $32. Όταν σταμάτησε να παίζει ο μουσικός επικράτησε μια σιωπή αλλά δεν φάνηκε να ενοχλεί κανέναν. Κανένας δεν χειροκρότησε κανένας δεν έδειξε την παραμικρή αναγνώριση.

Δεν ήξερε κανείς βέβαια ότι ο βιολιστής ήταν οJoshua Bell, ένας από τους πιο διακεκριμένους βιολιστές του κόσμου. Έχει βγάλει πάνω από 15 δίσκούς και έχει κερδίζει πολλά βραβεία (και ένα Grammy).

Έπαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ για το βιολί σ’ ένα βιολί που άξιζε πάνω από 3.5 εκατομμύρια δολάρια.

Δύο μέρες πριν παίξει στο σταθμό του Μετρό, ο κ. Bell είχε δώσει συναυλία σε κατάμεστο θέατρο της Βοστόνης με μέση τιμή εισητηρίου$100.

Η incognito συναυλία του κ. Bell στο σταθμό του Μετρό της Washington D.C. οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post ως ένα κοινωνικό πείραμα με θέμα την αντίληψη, το γούστο, και τις προτεραιότητες των ανθρώπων. Το βασικό ερώτημα ήταν: Σένα κοινό περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε το “όμορφο”; Σταματάμε να το εκτιμήσουμε; Αναγνωρίζουμε το “ταλέντο” όταν το αντιμετωπίζουμε σε απρόβλεπτη στιγμή;

Θεωρό ότι αυτό ήταν ένα εξαίσιο μάθημα marketing.

Οι άνθρωποι δέχονται να πληρώσουν πολλά λεφτά εάν εκτιμούν τον συγκεκριμένο χώρο και την ώρα που τους προσφέρεται ένα προϊόν ή υπηρεσία, ενώ δεν δίνουν την παραμικρή σημασία στο ίδιο προϊόν ή υπηρεσία στην λάθος ώρα ή χώρο!

Από e-mail που μου ήρθε σήμερα

8O8O8O

o χώρος και η ώρα έφταιγαν; :roll:

Mου είχε έρθει και εμένα πριν από μερικά χρόνια.
Καλή ιστορία, καλά έκανες και το πόσταρες.

Είχα διαβάσει το πλήρες άρθρο της Washington Post και έλεγε πως μόνο μία γυναίκα που σταμάτησε και τον άκουσε όλη την ώρα κατάλαβε πως κάτι “περίεργο” συνέβαινε γιατί η ίδια έπαιζε βιολί και κατάλαβε πως η απίστευτη τεχνική του Bell δεν ανήκε σε μουσικό του δρόμου. Πάντως ούτε αυτή ήταν σε θέση να τον αναγνωρίσει.