Το άγχος στο παιδί έρχεται σχεδόν κατ’αποκλειστικότητα απ’την οικογένεια, που μεταφέρει τη “σημαντικότητα” των εξετάσεων προς αυτό. Αν τόσα χρόνια που είναι σχολείο ασχολείται και τώρα στην 3η λυκείου διαβάζει όλη μέρα, τότε είναι σε καλό δρόμο. Δυστυχώς στη 3η λυκείου, αν θες να γράψεις πολύ καλά-άριστα πρέπει ένα χρόνο να κάνεις pause, γιατί απλά είναι μεγάλη η ύλη και είναι διαγωνισμός στην ουσία, όπου κάθε μικρό πραγματάκι μετράει. Με ένα νορμάλ διάβασμα δηλαδή, τα 15-16 χιλιάδες μόρια είναι απολύτως εφικτά, ΑΝ δεν υπάρχει άγχος, γιατί μπορεί ένα μάθημα να πάει στραβά (γιατί δε σου έκατσε εκείνη η μέρα ρε παιδί μου) και να πάρει μπάλα και τα υπόλοιπα. Αν οι καθηγητές του φροντιστηρίου σας λένε ότι θα γράψει κάπου τόσο, οι ικανότητες του παιδιού είναι για εκεί με πολύ μεγάλη βεβαιότητα, παραπάνω ή παρακάτω θα πάει αν του κάτσει κάτι καλά ή κακά αντίστοιχα.
Για την περίοδο που έρχεται, επειδή και για τον πιο χαλαρό τύπο (που έχει στόχο να γράψει, έτσι?) είναι κρίσιμη περίοδος και μπορεί να αγχωθεί απ’το οτιδήποτε (με πιο συνηθισμένο triggering, να καταλάβει ότι έκανε μια τρελή μαλακία σε ένα ερώτημα και να τον πάρει από κάτω), η συμβουλή μου είναι να μην τον ενοχλείτε ΠΟΤΕ, να τον ρωτάτε μόνο μετά το κάθε διαγώνισμα πως πήγε (για να πάρεις πληρωμένη απάντηση “καλά” και εκεί το σταματάς) και να μην ξεκινάτε ποτέ συζητήσεις για τις πανελλήνιες. Επίσης να υπάρχει ησυχία μες στο σπίτι ώστε να έχει στο μυαλό του, μόνο στο πως θα αποδώσει καλύτερα με τον τρόπο του (μπορεί να θέλει να παίξει lol για 3 ώρες μια μέρα για να ξελαμπικάρει πχ).
Καλή του επιτυχία και να μην ξεχνάτε ότι οι εξετάσεις αυτές είναι πολύ σημαντικές, όχι για το αποτέλεσμα (αυτό δεν πρέπει να απασχολεί απολύτως κανέναν παρά μόνο το παιδί που παίρνει για πρώτη φορά σχεδόν αξιοκρατικό feedback), αλλά γιατί είναι η πρώτη φορά που το κάθε παιδί θα καταλάβει καλύτερα τον εαυτό του και πως λειτουργεί.
Έχεις απόλυτο δίκιο. Σαν χαρακτήρας είναι γενικά λίγο “ζεν”, υπάρχει δηλαδή μια χαλαρώτης να το πω έτσι, και κάθε φορά που είχε εξετάσεις (Lower, Proficiency) και έλεγες μπα, αποκλείεται να το πάρει γιατί τον έβλεπες λάσκα, κάθε φορά μας το έτριβε στην μούρη!!
Ισχύει δυστυχώς. Και λέω δυστυχώς γιατί ενώ τρομάρα μου ήμουν πάντα υπέρ της αποφόρτισης και ενάντια στο να δώσουμε στις εξετάσεις παραπάνω βαρύτητα απ’όσο τους αρμόζουν, φέτος κάπου το έχασα. Ίσως ένας παράγοντας -χωρίς να θέλω να δικαιολογηθώ- να είναι το γεγονός ότι έχω βελαξει οικονομικά για 3 χρόνια με φροντιστήρια, ιδιαίτερα κλπ.
Έχεις βάλει κάμερες στο σπίτι?? Έχουμε σταματήσει όντως πλέον να ρωτάμε γιατί απλά βαρεθήκαμε αυτό το καλά, που αρκετές φορές συνοδευόταν και από ένα νομίζω! Όσο για την ησυχία εννοείται πως υπάρχει και με το παραπάνω. Μέχρι και το μπαλκόνι έχουμε διαμορφώσει στα μέτρα του για να βγαίνει έξω να διαβάζει αν του κάνει κέφι.
Βασικά ευχαριστώ πολύ. Καταλαβαίνω τι εννοείς και όντως έτσι είναι. Έχουμε μήνες να συζητήσουμε περί μηχανογραφικού, σχολών κλπ. Οι όποιες συζητήσεις περιορίζονται (από μέρους μας τουλάχιστον) στις απαραίτητες διαδικασίες που κάνουμε για να συμπληρώσουμε κάποιες αιτήσεις ηλεκτρονικά και να προλάβουμε κάποιες προθεσμίες. Το όλο θέμα είναι πως αρκετά από αυτά που είχατε την καλοσύνη να γράψετε, τα ένιωθα ήδη σαν πεποίθηση, και ενώ μου τα έλεγε και η σύζυγος, δεν μου έβγαιναν επακριβώς στην πράξη με αποτέλεσμα να αγχώνομαι υπέρμετρα.
Σας ευχαριστώ πραγματικά όλους για το ενδιαφέρον. Να αναμένετε νεότερα
Έχουμε σταματήσει όντως πλέον να ρωτάμε γιατί απλά βαρεθήκαμε αυτό το καλά, που αρκετές φορές συνοδευόταν και από ένα νομίζω! Όσο για την ησυχία εννοείται πως υπάρχει και με το παραπάνω. Μέχρι και το μπαλκόνι έχουμε διαμορφώσει στα μέτρα του για να βγαίνει έξω να διαβάζει αν του κάνει κέφι.
