Εγώ σκέφτομαι ν’ αρχίσω ένα άλλο challenge, “6 ημέρες, 6 κρασιά”. Ξεκίνησα από την προηγούμενη εβδομάδα.
Σοβαρά τώρα σερβίρουν κρέας από βισωνα; Δεν είναι απειλούμενο είδος και τα σχετικά;
Το εψαξα μιας και ρωτησες, πριν 200 χρονια υπηρχαν δεκαδες εκατομμυρια ζωα λεει ελευθερα, αλλα λογω της αποικιοκρατιας το νουμερο επεσε περιπου στα 1000 ζωα πριν 100 χρονια, αλλα απο τοτε απαγορευτηκε το κυνηγι του βισωνα και το νουμερο εχει πλεον ανεβει πολυ, οποτε πλεον δεν θεωρειται ειδος προς εξαφανιση.
Υπαρχουν λεει δυο μερη στην Αμερικη (εθνικα παρκα) τα οποια εχουν κατι χιλιαδες βισωνες με καθαρο γενετικο υλικο προστατευμενους, γιατι αυτος που θα φαω εγω εχει προκυψει απο breeding με αγελαδες κτλ
Στο Βασιλόπουλο τις περιόδους των γιορτών έχει ποικιλία από κάπως πιο ασυνήθιστα κρέατα.
Αγριογούρουνο, ζαρκάδι, ελάφι κτλ
Βίσωνα που λέτε θα ήθελα να δοκιμάσω.
Σαλάμι από τάρανδο και καπνιστή φάλαινα.
Αγριογούρουνο έχω φάει αρκετές φορές μου αρέσει αρκετά μπορώ να πω
Ειναι εξαιρετικο βασικα, το ιδιο μερος που κανει βισωνα εχει και αγριογουρουνο και στρουθοκαμηλο. Η οποια δεν μου αρεσε καθολου οταν ειχα δοκιμασει.
Αγριογούρουνο στιφάδο
Μιας και μπήκαμε στη μεγάλη βδομάδα, να μοιραστώ κι εγώ την εμπειρία μου από κάποια ζώα που έχω φάει πέρα από τα κλασικά μοσχάρι, μπάτσο κτλ. Σε παρένθεση σε κάποια βάζω και το που ήμουν όταν το δοκίμασα πρώτη φορα
Χελώνα (Βιετναμ): σας έπιασα με τα σκληρά κατευθείαν, ήταν και λίγο σκληρή, αλλά ενδιαφέρουσα γεύση
Κροκόδειλος (Σρι λανκα): κάτι σαν μπατσος, αλλά λίγο πιο σκληρό και με πολύ ωραία γεύση. Θα ξαναετρωγα
Φίδι (Βιετνάμ): και κρεας, που είχε συμπαθητικη γεύση, αλλά και τηγανισμένο δέρμα, που και αυτό τρωγόταν ευχάριστα
Καμήλα: στον κλασικό παστουρμά, εδώ στην Ελλάδα. Έχω ένα φίλο που όταν πάμε σπίτι του καμιά φορά ο πατέρας του φτιάχνει ομελέτα με παστουρμά που γαμαει
Τάρανδος (ΗΠΑ): κυνήγι και στη σχάρα σε medium ψήσιμο. Γκαμησε
Σαλιγκάρια: στην Κρήτη φυσικά, δεν τρελαίνομαι, αλλά αν πετύχει η σάλτσα είναι ωραίος μεζές
Βάτραχος (Βιετνάμ): μια αηδία και μισή, κάτι ανάμεσα από κοτόπουλο και γλίτσα
Βουβάλι (ΗΠΑ): ήταν λιγο σκληρό και τις δύο φορές που έφαγα, παρόμοια γεύση με μοσχάρι (γαμω δηλαδή)
Παστό αγριογούρουνο με ομελέτα που τρώμε στην Αρκαδία.
Κροκόδειλο έχω δει και στη Θεσσαλονίκη ρε
ισχυει! στη κασσανδρου. Νομιζω 20 ευρω η μεριδα κατοπιν παραγγελιας
Ρε πρέπει να είχαμε φάει στη Νέα Φωλιά ή στο Ίγγλις και κατηφορίζοντας προς κέντρο πέσαμε στη βιτρίνα, έλεγε “κροκόδειλος Κεφαλλονιάς”, δεν αντέξαμε και μπήκαμε μέσα να ρωτήσουμε, μας είπαν ότι έρχεται από Ολλανδία ο κροκόδειλος
Μόνο παστουρμα θα τολμούσα να δοκιμάσω, δεν είμαι extreme τύπος
Εγώ έχω φάει καρχαρία, ένας συμμαθητής μου απ’το δημοτικό ήταν μίσος Ισλανδός (και ξάδερφος του Gudjohnsen, καλά βασικά όλοι ξαδέρφια είναι εκεί, αλλά είχε φώτο μαζί του) και ανά δυο καλοκαίρια που πήγαινε, έφερνε πίσω και τρώγαμε
Δε θα δοκιμαζα ποτε νομιζω.
Για καποιον λογο θα δοκιμαζα.
Το κρεας ισως αν ημουν μεθυσμενος. Το δερμα, ουτε με σφαιρες.
Δεν εχω δοκιμασει αλλα ανετα θα δοκιμαζα.
Ουτε νεκρος. Αηδιασα μονο που το διαβασα.
Αρα ειναι ακριβως οπως το φανταζομουν.
Εχω δοκιμασει, μια χαρα ειναι, καλυτερο απο αρνια κατσικια και αλλα ερριφια, χειροτερο απο το πραγματικο μοσχαρι
Τα σαλιγκάρια γαμάνε, κι εγώ μικρός που δεν ήξερα τα σιχαινόμουν, αλλά πλέον όπου τα βρω τους αλλάζω τον αδόξαστο
Αυτή την κονσέρβα που την ανοίγεις και ξερνάς επιτόπου από την μπόχα;
Δεν εχει να κανει με καμια γνωση το συγκεκριμενο θεμα, εσυ τρως και πατσα και αρνι και μαγειριτσα και τους αλλαζεις τον αδοξαστο, οποτε αστο καλυτερο, δε θα δοκιμασω ποτε
Ο Παντελής είναι μύστης, γιατί ξέρει.