Ναι τις προαλλες που ειχα ημικρανιες σνιφαρα 2 γραμμες και ηρθα στα ισα μου
ΕΠΙΣΗΣ ΤΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 18 ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΩΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ…!!!
Σε περιπτωση που εχεις!!!Εσυ που δεν εχεις τι να αναπληρωσεις?
τι 2 γραμμες 2 τζι???στην ΗΛΙΚΙΑ σου δεν πρεπει να κανεις!!!
ειναι τοσα πολλα που ο οργανισμος μου δεν μπαινει καν στην διαδικασια της αναπληρωσης!!!
οκ γραφω με μικρα αλλα γιατι?
υπαρχει συγγεκριμενος λογος ή κατι που αγνοω???
Κανονας του φορουμ 
οι σχετικοί με το επάγγελμα,ακούτε να μαθαίνετε
AMA EINAI ΚΑΠΟΙΟς ιατρος ας πει την γνωμη του!!!
Ξέρετε καμιά φορά όλα αυτά τα πράγματα που περνάνε από μπροστά μας,μέσα μας και είναι σαν να μη τα ζήσαμε ποτέ.Τίποτα δεν έχει σημασία.Nothing registers,nothing seals us.Our senses go numb.Κι όταν πονάμε,δεν το ξεπερνάμε ποτέ,απλώς το συνηθίζουμε.Day in day out, we never get over it.We get used to it.Και καμιά φορά στη διαδικασία αυτή,χάνουμε την επαφή.
Μια από τις φορές που κάποιος από αλλού έχει γράψει κάτι, και είναι σαν να το έγραψα εγώ.Όπως ακριβώς θα το σκεφτόμουν εγώ.Και είναι περίεργο,γιατί ζει στην άλλη άκρη του κόσμου.Έχει μεγαλώσει με τελείως διαφορετική νοοτροπία κι όμως we connect.
Kαι τώρα νίωθω έτσι ακριβώς : “There in the dim lights,staring on the wall, i poured out the story of my life.It had been so long,but slowly, like melting ice, i released each circumstance.How i managed to support myself.Yet never managed to go anywhere.Never went anywhere, but aged all the same. How nothing touched me, and i touched nothing.How i 'd lost track of what mattered. How i worked like a fool for things that didn’t. How it didn’t make a difference either way. How i was losing form”…Από το βιβλίο του Haruki Murakami “Dance Dance Dance”
Προσέξτε ότι λέει “i released each circumstance” και όχι revealed…
Tελικά slowly but surely i am becoming a have been…ή μήπως όχι?
Ναι, το περνάμε όλοι αυτό, μέχρι τη στιγμή που αράζουμε σε ένα τραπέζι και τρώμε ένα καλό τσιμπούσι. Το φαί και το ποτό και η καλή συντροφιά, πίστεψε με, περνάνε και παραπερνάνε απο μέσα μας…
Yeah mate, αλλά αν συνεχίσω για πολύ τα τσιμπούσια θα γίνω σαν ελικοδρόμιο…και δε λέει
Εγω εχω γινει σαν αεροπλανοφορο και συνεχιζω ακαθεκτος!!!Ξερεις ποσες θελουν να προσγειωθουν πανω μου? :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Πόσες?
Δεν μπορεις να φανταστεις!!!:lol:
ok στο STAR έχει το JAWS!!!
Θελω να σπαμαρω σαν μπουστης
Θελω να σαπισω στο ξυλο μια εντελως ανυπαρκτη γιατι ειναι μπαζο και psycho
Θελω να βρισω πολυ κοσμο
Θελω να εχω το φθηνοτερο sms
αυτό:-s
Ο Χαρδαβελλας βρηκε που πηγαν τα καμμενα εγκεφαλικα κυταρρα της νεολαιας.
εγώ θέλω ένα σκούτερ !!!