Τελευταία προειδοποίηση:
Όποιος ξαναπεί κάτι που θα θυμώσει/στεναχωρήσει τη nephelie θα έχει να κάνει μετά με μένα… :evil: :evil: :evil: :evil: :evil:
Εγώ απ όσο θυμάμαι δεν έχω πει ποτέ τίποτα για τους HIM αν και σαν μπάντα τους απεχθάνομαι (και όχι μόνο τους HIM , αλλά και όσους παίζουν ‘μπάλα’ σ αυτή την κατηγορία). Και σίγουρα δεν έχω τίποτα με τους φαν τους, αν μπορείς να πεις φαν ένα τσούρμο σχολιαρόπαιδα κυρίως θηλυκού γένους (δεν ξέρω βέβαια τι ηλικία έχεις).
Αλλά δεν απαντάς στη ερώτηση μου… φταίνε μόνο αυτοί που κάνουν τα σχόλια ή και οι ίδιοι οι HIM που τα προκαλούν?
… σε κάνει σοφότερη!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! 
Χρονια Πολλα!!! Οτι επιθυμεις, να ζησεις!!! Μην στεναχωριεσαι που μεγαλωνεις, να χαιρεσαι τη ζωη!!!
Για όλους μας το ίδιο είναι… Να τα εκατοστήσεις και ότι επιθυμείς…
tack så mycket!
thank you very much
ευχαριστώ πολύ όλους σας! 
απλά είμαι σε καταθλιπτική διάθεση τελευταία…
Σκεψου θετικα!!! Θα δεις και Pain Of Salvation σε λιγες μερες!!! Ολα μια χαρα ειναι!!
Snalla/Vanlingen 8)
Αν απευθυνεσαι σε μενα, που προφανως αυτο κανεις, σε διαβεβαιω οτι το τελευταιο μου σχολιο δεν εχει να κανει με την αξια του συγκροτηματος. Εμενα οι ΗΙΜ μου ειναι παντελως αδιαφοροι. Ουτε μου αρεσουν, ουτε τους θεωρω αθλιους, αν σου λεει κατι αυτο. It’s not my cup of tea. Εχει καθιερωθει ομως στο φορουμ ενας μικροχαβαλες γυρω απο τους ΗΙΜ. Οπως ακριβως εχει καθιερωθει κι ενας μικροχαβαλες γυρω απο τους Σκορπιονς. Το οτι κανουμε πλακα, δεν σημαινει οτι μειωνουμε τους οπαδους τους. Με λιγα λογια, μην τα παιρνεις ολα τοις μετρητοις. Tace care.
γιατί νομίζω ότι το σχόλιο πήγαινε για άλλο τόπικ και όχι για αυτό? :roll: :roll: :roll: :roll:
Και μία τελευταία παρατήρηση. Δεν είναι λίγο υποκριτικό να χλευάζουμε ότι είναι ποπ και δημοφιλές στη μουσική, ενώ το 99% από εμάς διαβάζουμε “ποπ” βιβλία (κώδικας Ντα Βίντσι), βλέπουμε “ποπ” ταινίες (Hollywood), pop σειρές (Φιλαράκια, CSI,…)? Γιατί μόνο στη ποπ μουσική τέτοια συμπεριφορά?
Εγώ είμαι βέβαιος ότι είναι γιατί σε κάποιο βαθμό ζηλεύουμε που κάτι διαφορετικό από τα δικά μας γούστα αρέσει στον περισσότερο κόσμο και έχει εμπορική επιτυχία…
(αν και δε γραφω πλεον στο φορουμ, πρεπει να τοποθετητθω πανω σε αυτο)
δε νομιζω να ειναι θεμα ζηλειας.προσωπικα,δε βλεπω και πολυ χολιγουντ ουτε διαβαζω τετοια βιβλια.το θεμα ωστοσο ειναι πως καποιες σειρες/ταινιες αντε και βιβλια που απευθυνονται στο ευρυ κοινο, εχουν κατι να προσφερουν, εχουν καποια στοιχειωδη αισθητικη και ποιοτητα.πραγμα, που σπανια συμβαινει σε αντιστοιχο ειδος μουσικης, το οποιο ειναι γεματο φλατσακια και προβαλλεται πιο πολυ το ‘‘image’’ και το '‘lifestyle’'ρα η μουσικη…τωρα οσον αφορα τις σειρες, περιπτωσεις τυπου ‘‘φιλαρακια’’ heell,yeah they rock και πραγματικα λιγο-πολυ σε ολους αρεσουν. επισης, το χολιγουντ διαθετει αρκετους και αρκετα ταλαντουχος σκηνοθετες και ηθοποιους, απλως τους λειπει η εμπνευση και κηνυγουν το ‘‘ευκολο’’ κερδος, μεσω μιας κομφορμιστικης και αντιαισθητικης οδου.
667t
RosePrincess σε πολλά διαφωνώ. Δε νομίζω ότι δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν. Το τι προσφέρει το κάθε μουσικό κομμάτι το ξέρει σχεδόν μόνο ο ακροατής. Αφού αρέσει σε κάποιον και σε αυτόν σημαίνει κάτι, ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε ότι δεν προσφέρει τίποτα? Η μουσική είναι σαν το γούστο στο φαϊ. Όσο και αν μου φαίνεται περίεργο υπάρχουν άνθρωποι που λατρεύουν τη μαγειρίτσα και σιχαίνονται τα σουβλάκια. Ποιος είμαι εγώ να κρίνω ποιο φαγητό δεν είναι ωραίο και να απαιτώ να γίνει η άποψη μου κανόνας?
Όσο για τη προβολλή του image και του lifestyle (κάτι που εμένα δε μου φαίνεται να το κάνουν και τόσο πολύ οι ΗΙΜ…), αυτό δεν είναι σίγουρα δικό τους θέμα, αλλά όσων κάθονται και τα κοιτάζουν αυτά. Άσε που και πάλι δε βλέπω πώς σχετίζεται με την μουσική τους. Πριν από αυτούς εξάλλου, τα ίδια έκαναν και άλλοι (Beatles, Rolling Stones, Manowar, Bon Jovi, μέταλ γεμάτο μακρυμάλληδες, rap γεμάτο φαρδιά παντελόνια, ΚΙSS)
Ποια είναι η διαφορά? Ότι σε αυτούς μας αρέσει η μουσική τους και κάνουμε τα στραβά μάτια μήπως? (εξαιρείται το ραπ)
Δες τι γίνεται στη μέταλ κοινότητα. Κάνουν επιτυχία οι Tool, οι SOAD, οι Nightwish και οι Evanescense (ακόμα δεν έχω μάθει να τους γράφω σωστά) και σε όσους δεν αρέσει η μουσική τους, τους ονομάζουν ποπ και πουλημένους για το χρήμα κλπ.
Εδώ έχουν πει ποπ μέχρι και τους Dream Theater για τον πάρα πολύ καλό δίσκο (κατ’εμέ) το Octavarium… :? :? :? :? :? :?
ΥΓ1: Αν δεν έχεις διαβάσει το Κώδικας Ντα Βίντσι, τότε να ξέρεις ότι είμαστε και οι 2 σε αυτό το 1%!!!
ΥΓ2: Να ξέρεις ότι παραμένω ο προστάτης σου. Όποιος σε πειράξει πες μου… (mess with the best, die like the rest…) 8) 8) 8) 8) 8)
Και οι 3!
@nihilist: Μα τι έχουν κάνει επιτέλους και προκαλούν???Εννοείς τον τίτλο Love metal που έβαλαν στο album τους?Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο “προκλητικό” και αναφέρομαι πάντα στη μουσική τους…τώρα οι δηλώσεις τους για την προσωπική τους ζωή είναι άλλο καπέλο…By the way,είμαι 17!Το ξέρω,δεν είμαι μεγάλη αλλά δεν είμαι και νιάνιαρο!
@Led_zeppelin:Περιέργως,το σχόλιο δεν πήγαινε σε εσένα.Απλώς νιώθω ότι κάπου παρατράβηξε αυτό το αστείο.Συγγνώμη αν γίνομαι κουραστική αλλά δε σας ξερω ακόμα καλά και δεν ξέρω πότε κάνετε πλάκα και πότε όχι!Sorry!
@Karvou:Και εσύ τους σχολίαζες αλλά επανήλθες στο σωστό δρόμο…
Ευχαριστώ για την υποστήριξη,όπως και να’χει! 
Ελα μωρε, παντα πλακα κανουμε ετσι κι αλλιως. 
Ασοβαρα ατομα. Τελος παντων, δεν δεχομαι τη συγγνωμη σου γιατι δεν εχει νοημα να ζητας. Δεν εκανες και τιποτα…
Καρβου και Ροουζ, ποπ ειναι οι Him και οι Iron Maiden. Ποπ δεν ειναι το συγκροτημα ενος φιλου μου που παιζουν μια φορα το μηνα και δεν τους βλεπει κανεις. Ποπ ειναι οι χαζοαμερικανικες κωμωδιες, ποπ και ο Φον Τριερ. Οχι ομως ενας Μαλαισιανος σκηνοθετης που γυριζει ταινιες για την αναπαραγωγη της σαλαμανδρας. Ποπ ειναι ο κωδικας Ντα Βιντσι, ποπ και το Ονομα του Ροδου. Ξεκολληστε λιγακι μ’αυτον τον ορο, δεν ειναι κακος. Συγχεεται, κακως, με το φτηνιαρικο κι εμπορικο.
Καρβου, μην ξεχνας οτι υπαρχουν ατομα που “κραζουν” τους αλλους για τα γουστα τους σε ταινιες ή σε βιβλια και οχι στην μουσικη. Τετοια συμπεριφορα που λες, παρατηρειται εδω γιατι ειμαστε μουσικο σαϊτ και οι συζητησεις ειναι αναλογου υφους. Κατα τ’αλλα, η μουσικη, ο κινηματογραφος, η λογοτεχνια και καθε μορφη τεχνης, εχει διττη σημασια για τον ανθρωπο. Απο τη μια τον ψυχαγωγει κι απο την αλλη τον διασκεδαζει. Οσον αφορα την διασκεδαση μας, τα ειπες πολυ σωστα, περι ορεξεως κολοκυθοπιτα. Οσον αφορα την ψυχαγωγια, με την ετυμολογικη της σημασια, δε νομιζω να εχει πρωτευοντα ρολο σημερα…
Ιδίως τα συγκροτήματα που ακούει ο Φίλιππος (nihilist) θεωρώ ότι προκαλούν πολύ περισσότερο από τους HIM και μάλιστα πολλές φορές υποκρίνονται στο μέγιστο βαθμό. Υπάρχουν άραγε πολλές μπάντες που να παίζουν black/death και να δηλώνουν ότι πιστεύουν στο Θεό; Είναι σύμπτωση;
+1 (και εγώ ασόβαρος είμαι, μην παρεξηγηθώ)
Πρώτον, είμαι από τους πρώτους εδώ μέσα που υποστήριξαν τον όρο ποπ και γενικά την ποπ μουσική (ειδικά όταν κάποιοι ΜΠΑΟΓΚτζήδες υποστήριζαν υποτιμητικά ότι οι Floyd είναι ποπ ψυχεδέλεια).Σε μία λεπτομέρεια θα διαφωνήσω μόνο.Ποπ, δεν είναι ό,τι πουλάει. Είναι μεγάλο λάθος αυτό και επειδή βαριόμουν να κάθομαι να εξηγώ, πολλές φορές και εγώ έκανα τα στραβά μάτια. Αλλά επειδή είπες τη λέξη Λαρς Φον Τρίερ, αυτή τη φορά θα είμαι λεπτομερής (σίγουρα δεν είναι ποπ, οι ταινίες του είναι γεμάτες με καινοτομίες και με αντισυμβατικές ιδέες που τις κάνει 100% κινηματογραφικές)
Η ποπ αρτ είναι εικαστικό κίνημα τέχνης του 20ου αιώνα με κύριο χαρακτηριστικό την χρήση γνωστών σε όλους εικόνες (από εκεί και ο όρος pop(ular)) με σκοπό τη δημιουργία ενός έργου τέχνης. Για παράδειγμα, μάζευες άρθρα από κουτσομπολιστικά περιοδικά της δεκαετίας του '50, έφτιαχνες ένα πολύ κομψό για το μάτι κολάζ και έτσι είχες ένα αριστούργημα της ποπ αρτ!!! (ή ακόμα πιο κλασικό παράδειγμα, έπαιρνες τη φώτο της Μονρόε και τη ζωγράφιζες με τελίτσες 4 φορές (αν γράψω αυτή τη στιγμή πώς λέγεται η τεχνική θα γελάσουν και οι κότες, γιατί δε ξέρω την ορθογραφία της, σόρυ).
Το γεγονός ότι οι εικόνες που έβλεπε ο θεατής του ήταν οικείες, συνέβαλλαν στο να του προκαλούν ένα πολύ ευχάριστο αίσθημα και στο οποίο το κίνημα υποθέτω στήριξε την επιτυχία του. Αν θα έπρεπε να σου πω αν είμαι λάτρης του είδους, θα σου έλεγα όχι, γιατί ο καλλιτέχνης περιορίζει τη δημιουργικότητα του στη διαχείριση
ξένων δημιουργικοτήτων.
Με μία αρκετά μεγάλη καθυστέρηση (όπως συνήθως εξάλλου), το κίνημα πέρασε και στη μουσική. Άποψη μου: Ποπ δεν είναι ότι πουλάει και έχει κοινό. Ποπ συγκρότημα είναι αυτό που χρησιμοποιεί (σχεδόν αποκλειστικά) γνώριμους και ευχάριστους ήχους για το ευρύ κοινό, δίχως να καινοτομεί το ίδιο κάπου (παράδειγμα χιλιοειπωμένο από εμένα οι Witchcraft, που έκαναν copy paste τον ήχο των Black Sabbath 30+ χρόνια μετά…). Δεν είναι απόφαση της αγοράς τι είναι ποπ και τι όχι. Η αγορά αποφασίζει μόνο το τι είναι δημοφιλές.
ΥΓ: Και συνεχίζω να μη θεωρώ ότι το ποπ είναι κάτι κάκο. Εξάλλου εγώ δεν είμαι ικανός ούτε για αυτό…
-
Το ότι υπάρχουν παντού τέτοια άτομα, δε σημαίνει ότι και εμείς δεν πρέπει να τους υποδεικνύουμε το τι δε μας αρέσει στη συμπεριφορά τους.
-
Γενικά, είμαι της άποψης ότι η μουσική σπάνια (“με την ετυμολογική της σημασία”) ψυχαγωγεί. Εξαιρούνται άτομα με μη διαμορφωμένη προσωπικότητα. Και όταν το κάνει, δε το κάνει καθολικά (δηλαδή σε όλους)… Αλλά αυτό είναι άλλη μεγάλη κουβέντα που βαριέμαι να ξανακάνω…
ΥΓ Δεν έβαλα emoticons γιατί γράφω στο firefox, μου τα στέλνει στο τέλος του κειμένου και θα έπρεπε να κάνω συνεχώς copy paste. Έχει κανείς καμιά ιδέα πώς μπορώ να το φτιάξω?
Διαφωνω σε πολλα, μιας κι εγω θεωρω οτι ποπ=δημοφιλης και οχι αυτο που σημαινει σημερα. (Αν και τον ορο ποπ τον χρησιμοποιω κι εγω, ελλειψη καποιου αλλου και πιο δοκιμου, για να περιγραψω καλλιτεχνες οπως η Μαντονα.) Υπο την εννοια αυτη, για μενα ο Φον Τριερ ειναι ποπ, μιας και δεν ειναι underground. Τον ξερουν, πλεον, κι οι κοτες.
Εμπορικο, δεν ειναι οτι πουλαει. Εμπορικο ειναι αυτο που αποσκοπει στο να πουλησει.
Τελος, Καρβου εγραψε: "1) Το ότι υπάρχουν παντού τέτοια άτομα, δε σημαίνει ότι και εμείς δεν πρέπει να τους υποδεικνύουμε το τι δε μας αρέσει στη συμπεριφορά τους. " <------ Αυτο δεν το καταλαβα, τι εννοεις?
Μα σήμερα οι περισσότεροι νομίζουν ότι pop = “popular”. Δεν είσαι μόνο εσύ. Μόνο που δεν είναι έτσι… Δεν είναι ταυτόσημες έννοιες. Παραπλήσιες ίσως, ίδιες όμως σίγουρα όχι. Ο Τρίερ είναι δημοφιλής (popular) αλλά δεν είναι ποπ…
Η Μαντόνα είναι 100% ποπ. Η μαγκιά της ήταν ότι προέβλεπε και επηρέαζε τη μόδα και έτσι οι ήχοι που χρησιμοποιούσε την οδηγούσαν σε μεγάλες επιτυχίες… Δε βλέπω γιατί ανησυχείς μήπως δεν εμπίπτει στον ορισμό της ποπ. Άσε που η Μαντόνα είναι κυρίως τραγουδίστρια. Δηλαδή τραγουδά άλλων δημιουργών τα τραγούδια και αυτή απλά επέλεγε ποια θα τραγουδήσει… (νομίζω όμως ότι έχει γράψει και αυτή μερικά δικά της…)
Περί τελευταίου σχόλιου: Ξέρω και καταλαβαίνω ότι σε ένα μουσικό φόρουμ πολλοί νιώθουν (και είναι) ψαγμένοι σε θέματα μουσικής (αντίστοιχα σε σινεφίλ φόρουμ ή λογοτεχνικά) αλλά δε μου αρέσει να τη λένε αναίτια σε όσους δε θεωρούν τόσο ψαγμένους. Και αφού διαφωνώ με αυτή τη συμπεριφορά, οφείλω να την σχολιάσω…