ναι η φύση είναι στα καλύτερά της… οργασμός βλάστησης!
Πνευματικος οργαζμος…
Δηλαδή όταν του βάλεις φωνητικά πώς θα το χαρακτηρίσεις; Ε; 
Γκαβλα!
8O
:lol:
Ωραιο πραγμα η τεχνολογια,αλλα τον παιρνει ασυστολα.Σιχτιρ.
τουλαχιστον μπορεις να κοιμηθεις απο τις 8 κι επειτα.
εγω τι να πω που ο υπνος με παιρνει κατα τη 1 αντε και 2 και ξυπναω 7…μετρησε τα, λιγοτερες ωρες υπνου εχω. Σιχτιρ που λεει και ο απο πανω.
εδιτ:ναι ο χοκαμ.
Ε. Να δινονται τα κρεντιτς.
Με την εισοδο μου στο φορουμ παρατηρησα αυτο:
Ουτε θανατοποινητης να μουν:!:
Ερωτηση:
Μαθαινω το Crystal Mountain των Death και βλεποντας το σε live o chuck κανει κατι μεγαλα ανοιγματα σε καποια σημεια. Βεβαια εχει και χερουκλες, αλλα επειδη φαινεται πιο ευκολο ετσι οπως το παιζει, αν το παιζω αρκετα καλα με τον δικο του τροπο και το εξασκησω, θα ανοιξουν και τα δαχτυλα μου? Δηλαδη μετα απο λιγο θα το παιζω τελεια? Δεν μιλαμε για τιποτα τρελα ανοιγματα, απλα απεχει ενα ταστο το 1ο απτο 2ο δαχτυλο και αλλαζει χορδες στο ιδιο στυλ.
ασκησεις με πεντατονικες κανε να δεις για ποτε θα σου ανοιξει η αποσταση μεταξυ των δακτυλων
Κανω, και εχω γενικα πολυ μεγαλα δαχτυλα σε σχεση με αλλους της ηλικιας μου. Απλα ηθελα να ξερω αν οντως θα ανοιξουν. Α, και το συγκεκριμενο τραγουδι πεντατονικες ειναι :p. Το βγαζω, απλα θελω να ακολουθησω την δαχτυλοθεσια του chuck, γιατι ειναι πιο “cool”
Ο ασβος ζει στα δρυοδάση. Προστατευεται απο τη συμβαση της Βερνης και απο το ΚΒ-IUCN. Το πιο γνωστο χαρακτηριστικο του ασβου, ειναι η μυρωδια που εκλυεται απο τους περιπρωκτικους οσμηγονους αδενες που διαθετει. Την ανοιξη το θηλυκο γενναει 3 - 5 μικρα που μετα απο 6 βδομαδες μενουν μονα τους.
Σε ολη του τη ζωη ο ασβος ειναι με τον ιδιο συντροφο.
Αυτο ερχεται σε αντιθεση με την ερωτικη συμπεριφορα του συμπαθους(?) κινουμενου σχεδιου Pepe le piu, το οποιο παρουσιαζεται ως σαβουρογαμικο αφου την πεφτει ακομα και σε γατες.
Η αλεπού (Vulpes vulpes) είναι θηλαστικό της οικογένειας Κανίδες. Το πιο γνωστό είδος είναι η κόκκινη αλεπού. Το τρίχωμά της είναι κοκκινωπό με λευκά το κάτω μέρος των ποδιών κα το άκρο της ουράς της. Εξωτερικά μοιάζει λίγο με τον σκύλο, αλλά η ουρά της είναι πολύ πιο φουντωτή και το τρίχωμά της πιο πυκνό. Φτάνει σε μήκος τα 90εκ. και ζυγίζει 7-10 κιλά. Τα πόδια της είναι κοντά και λεπτά, και έτσι η ουρά της της χρησιμεύει και σαν μέσο ισσοροπίας.
Κυκλοφορεί περισσότερο την νύχτα για να βρεί την τροφή της, η οποία μπορεί να είναι κουνέλια, ποντίκια, ακόμα και καρποί ή άλλες φυτικές τροφές. Πολλές φορές καταστρέφει τα κονικλοτροφεία και τα κοτέτσια των ανθρώπων. Όταν έρχεται ο καιρός της αναπαραγωγής, το θηλυκό σκάβει μια φωλιά με δαιδαλώδεις διαδρόμους μέσα σε μια περιοχή η οποία ανήκει σ’ ένα συγκεκριμένο αρσενικό. Μετά από 50 ημέρες, γεννιούνται μικρά τα οποία για τις πρώτες 2 εβδομάδες είναι τυφλά. Η μητέρα τους τους φέρνει τροφή καθημερινά, και κάθε φορά που γυρίζει στην φωλιά της ακολουθεί διαφορετικό δρόμο.
Η κόκκινη αλεπού ζει στην Ευρώπη και στην Ασία. Υπάρχουν όμως άλλα είδη αλεπούδων, όπως η αρκτική αλεπού (Alopex Lagopus), που ζει στις πολικές περιοχές.
Σωστος ιφριτ. Επισης, δεν βρισκεται κατω απο καποιο καθεστως προστασιας. Αντιθετα, μεχρι πριν απο λιγα χρονια ηταν ειδος επικηρυγμενο.
Βρωμοκουναβο (Mustela putorius).
Προστατευεται απο την οδηγια 92/43/ΕΟΚ, τη συμβαση της Βερνης, και το ΠΔ 67/1981. Πηρε το ονομα του απο τη χαρακτηριστικη μυρωδια, που βγαζει απο ειδικους αδενες του σωματος του(δεν θελουμε να μαθουμε απο που ακριβως). Δεν υπαρχουν πληθυσμιακα στοιχεια, αλλα φαινεται πως δεν απειλειται(ποιος τολμαει…).
Η νυχτερίδα είναι το μοναδικό θηλαστικό που πετά. Μοιάζει με ποντίκι που έχει φτερά. Η λαϊκή παράδοση δίνει μια εξήγηση γι’ αυτό. Μας λεει ότι ήταν ένα ποντίκι που μια μέρα μπήκε στην εκκλησία και βρήκε χάμω ένα κομμάτι αντίδωρο, το οποίο από ευλάβεια δεν έφαγε, αλλά το πείρε από εκεί και το φύλαξε σαν φυλαχτό πολύτιμο. Ο Θεός για να το ανταμείψει του έδωσε φτερά να πετά στον ουρανό.
Έκτοτε πετά ψηλά, αλλά μόνο τη νύχτα . Κάθε σούρουπο οι νυχτερίδες αφήνουν τις σπηλιές, τα κοιλώματα των βράχων, των δέντρων και τα χαλάσματα των αρχαιολογικών χώρων, όπου φωλιάζουν κρεμασμένες σαν σταφύλια κατά πυκνές ομάδες των 50-500 και αρχίζουν το κυνήγι της τροφής τους, Ανάλογα με το είδος της τροφής τους οι νυχτερίδες χωρίζονται σε εντομοφάγες, σαρκοφάγες, φρουτοφάγες κ.τ.λ.
Η νυχτερίδα της Κρήτης και γενικά της Ελλάδας είναι κυρίως εντομοφάγος, μικρόσωμη φτάνοντας τους 10-13 πόντους στο μήκος.
Μια μεμβράνη, ελαστική, λεπτή, γεμάτη νεύρα, εκτείνεται μεταξύ των άκρων και του σώματος της, αφήνοντας έξω τα άκρα των δακτύλων και την ουρά, που την βοηθά να πετά, ενώ στο έδαφος δυσκολεύεται να περπατήσει λόγω των μικρών ποδιών της.
Η νυχτερίδα είναι γνωστή για τρεις αξιοσημείωτες ιδιότητές της.
1. Την οξύτατη και ευαίσθητη ακοή της (ακούει και τον παραμικρό θόρυβο, ακόμα και το πέταγμα της μύγας σε απόσταση 10μ. την νύχτα)
2. Το υπερηχητικό «ραντάρ» που διαθέτει (εκπέμπει 30.000-70.000 παλμούς το δευτερόλεπτο) που την βοηθά να προσανατολίζεται στο σκοτάδι και να αποφεύγει παντός είδους εμπόδια, τα οποία δεν θα μπορούσε να δει με τα μάτια της που είναι πολύ μικρά
3. Την αναπαραγωγή της που γίνεται μία φορά τον χρόνο, το Φθινόπωρο πριν πέσει σε χειμέρια νάρκη. Το περίεργο είναι ότι αν δεν προλάβει να γεννήσει σε δύο μήνες που διαρκεί η κύηση, τότε αυτή αναβάλλεται επί πολλούς μήνες και πραγματοποιείτε κατά τις στιγμές της αφύπνισης.Παιδια,αμα δεν την παλευετε,δειτε καμια τσοντουλα ξερω γω,θα περασει η ωρα.Πανω κατω,πανω κατω θα κουραστειτε κιολας,μια χαρα,σαν πουλλλακια θα κοιμηθειτε.
Σταματαω για αποψε, μονο απο σεβαζμο σε αυτο.
Φίλε Θέριον:
Τα αρμαντίλλο είναι μικρά θηλαστικά της οικογένειας Δασυποδίδες. Είναι γνωστά επειδή το σώμα τους καλύπτεται από οστεώδες κέλυφος, και η ίδια η ονομασία τους σημαίνει στα ισπανικά «μικρό θωρακισμένο» (little armored one). Υπάρχουν πολλά είδη αρμαντίλλο, και κάποια από αυτά διακρίνονται από τον αριθμό των ζωνών στην «πανοπλία» τους. Όλα τα είδη αρμαντίλλο είναι ιθαγενή στην Αμερική, όπου κατοικούν σε διάφορα είδη περιβάλλοντος. Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει μόνο το κοινό αρμαντίλλο, ή αρμαντίλλο με τις εννέα ζώνες (επιστημονική ονομασία: Dasypus novemcinctus) που είναι πολύ συνηθισμένο στο Τέξας.
Συνήθειες και φυσιολογία
Τα αρμαντίλλο έχουν μήκος 75 περίπου εκατοστά, μαζί με την ουρά. Η πανοπλία τους αποτελείται από μεγάλες ασπίδες στα άνω και τα κάτω άκρα. Μεταξύ αυτών υπάρχουν πολυγωνικές δερματικές οστέινες φολίδες που συνδέονται μεταξύ τους με ελαστικούς συνδέσμους κατά εγκάρσιες σειρές, και σχηματίζουν ζώνες. Η ουρά του είναι επίσης καλυμμένη από δακτυλιοειδείς φολίδες. Αυτή η πανοπλία τους επιτρέπει να κουλουριάζονται και να παίρνουν τη μορφή μπάλας όταν απειλούνται. Η πανοπλία έχει καφέ χρώμα, ενώ τα υπόλοιπα μέρη του σώματος καλύπτονται από απαλό δέρμα με κιτρινωπές τρίχες. Το ρύγχος του αρμαντίλλο είναι μακρύ. Τα μπροστινά του πόδια έχουν τέσσερα δάχτυλα και τα πίσω πέντε, ενώ όλα έχουν ισχυρά νύχια που εξυπηρετούν στο σκάψιμο. Τα αρμαντίλλο δεν έχουν καλή όραση, αλλά δεν είναι τυφλά. Είναι ζώα νυκτόβια, και την ημέρα παραμένουν κρυμμένα σε στοές που φτιάχνουν μέσα στο χώμα.
Η πανοπλία είναι ένα από τα μέσα που χρησιμοποιούν κατά των εχθρών τους, μαζί με το σκάψιμο και το τρέξιμο. Τα αρμαντίλλο έχουν πόδια κοντά αλλά τρέχουν γρήγορα, ενώ μπορούν να κολυμπούν συνεχώς για δυο μίλια χωρίς να ξεκουραστούν, και καταφέρνουν να παραμείνουν κάτω από την επιφάνεια του νερού έως και έξι συνεχόμενα λεπτά. Τα αρμαντίλλο ζευγαρώνουν τον μήνα Ιούλιο, το έμβρυο παραμένει σε αδράνεια μέχρι τον μήνα Νοέμβριο, και το θηλυκό γεννά τον μήνα Μάρτιο.
Τι τρώει
Τα αρμαντίλλο αγαπούν ιδιαίτερα το σκάψιμο και επιδίδονται σ’ αυτό τη νύχτα, για να βρουν την τροφή τους. Η διατροφή τους αποτελείται κυρίως από έντομα, σκουλήκια και άλλα ασπόνδυλα ζώα, που βρίσκουν σκάβοντας, αλλά και από βατράχους, φίδια και κουφάρια. Μερικά είδη όμως, τρέφονται σχεδόν αποκλειστικά με μυρμήγκια. Αφού καταστρέψουν τις μυρμηγκοφωλιές με τα νύχια τους, μαζεύουν τα μυρμήγκια με την κολλώδη γλώσσα τους και τα τρώνε.
Armadillo; Σε ποια ομαδα παιζει;