Ειδησεις απο την Ελλαδα (Part 1)

Απέλυσαν τον Χατζηστεφάνου από τον ΣΚΑΙ. Μήπως τους πείραξε το project που έχει στα σκαριά;

Το φοβερό και τρομερό κράτος μας σε όλο του το μεγαλείο. Ας θαυμάσουμε την ευρηματικότητα, προκειμένου να μην χάσουν την πελατεία τους ? ψηφαλάκια, των ανθρώπων που άρμεγαν το κράτος, για δεκαετίες, μέχρι τελικής πτώσεως (ΔΝΤ) και τώρα ανέλαβαν την σωτηρία μας.

? Επίδομα προθέρμανσης αυτοκινήτου (ΟΤΕ)

? Επίδομα πλυσίματος χεριών (ΟΣΕ)

? Επίδομα προπέλας (Λιμενικό)

? Επίδομα κεραίας (ΗΣΑΠ)

? Μεταφοράς φακέλου (Δημόσιο)

? Επίδομα παραλαβής - παράδοσης λεωφορείων.

? Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης (ΕΘΕΛ)

? Επίδομα αποτελεσματικότερης διεκπεραίωσης υποθέσεων (Υπουργείο Δικαιοσύνης)

? Επίδομα Φαξ (ΔΕΗ)

? Τελευταίο αλλά ιδιαίτερα εντυπωσιακό το, ετήσιο επίδομα χρήσης του κυλικείου, παρότι η χρήση των εστιατορίων των εγκαταστάσεων είναι δωρεάν. (Όμιλος Ελληνικών Πετρελαίων)

Πηγη : http://www.newstoday.gr/article/38171/ta-10-pio-apisteuta-epidomata-tou-demosiou

[SPOILER]Απαιτει ο αλλος επιδομα ανεργιας !!Πως θα πληρωσουμε το επιδομα "πλυσιματος χεριων του ΟΣΕ " ρε χαλβα ,αμα εσυ ζητας μαλακιες ?[/SPOILER]

*παρακαλω καποιος το εμοτικον του κλαυσιγελου.

Πάλι η γνωστή ημιμάθεια…

^^ αμεσως εσυ ! :roll:

προφανως και δν το ποσταρα ως “σοβαρη” ειδηση . Απο μονη της δν ειναι αλλωστε.

Απλά το συγκεκριμένο θέμα με τα επιδόματα πάντα περιορίζεται στη γελοιότητα των ονομάτων που τους δίνονται και όχι στο ότι πρέπει να καταργηθούν σχεδόν όλα και να ενσωματωθούν στον κύριο μισθό.

μα για αυτό βγαίνουν αυτά τα θέματα…για να πλήξουν αυτούς που τα παίρνουν μόνο λόγο του ονόματος…σου λέει ο αλλος, "ε τον αλήτη, παίρνει επίδομα Μεταφοράς φακέλου"
άμα αφαιρέσεις ολα τα επιδόματα μερικοί μισθοί πάνε έως και τα 600 ευρο.!!

Συμφωνω και με τους δυο σε γενικες γραμμες ,εχει συζητηθει πολλες φορες αλλωστε και απο δω αυτο το θεμα.

Τωρα να πω την αληθεια,(λιγο αφελως ισως) δε σκεφτηκα κατα ποσο αναρτουνται σκοπιμα τετοιου ειδους θεματα που λεει ο Κριμσον, γτ στον κανονα παντα υπαρχουν εξαιρεσεις.

Για το γελοιο του θεματος και μονο το ποσταρα.

[B]Εκτός παρέλασης παιδί με σύνδρομο Down στη Λάρισα

Οργή προκαλεί η απόφαση σχολείου στη Λάρισα να μην επιτρέψει σε μαθητή με σύνδρομο Down να λάβει μέρος στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Το κλάμα του παιδιού δεν συγκίνησε τη διεύθυνση. Η διαφορετική αντιμετώπιση σε άλλο σχολείο[/B]

Ένα περιστατικό που έλαβε χώρα σε χωριό της Λάρισας κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου, απέδειξε περίτρανα την ρατσιστική αντιμετώπιση δασκάλων και καθηγητών απέναντι σε παιδιά με γενετικά προβλήματα, όταν την ίδια στιγμή, σε γειτονικό χωριό συνάδελφοί τους επέλεξαν μία μάλλον διαφορετική μέθοδο επίλυσης παρόμοιου προβλήματος.

Από την μία πλευρά, δάσκαλος στο 33ο Δημοτικό σχολείο Λάρισας παρέλασε, [B][U]κρατώντας μαθητή με ειδικές ανάγκες από το χέρι, σε μία προσπάθεια να νιώσει ίσο με τα υπόλοιπα παιδιά[/U][/B], αλλά και σε μία προσπάθεια να μην του στερήσουν βασικό μαθητικό του δικαίωμα.

[B]Το μικρό παιδί έχει σύνδρομο asperger και ήθελε πολύ να παρελάσει. Και φυσικά οι δάσκαλοι του δεν του χάλασαν το χατίρι.[/B]

"Ήταν δικαίωση για όλους μας η εικόνα του συναδέλφου μας που παρέλασε μαζί με τους μαθητές του, κρατώντας σφιχτά το χέρι του συγκεκριμένου μαθητή, ο οποίος το είχε ανάγκη λόγω της ιδιαιτερότητάς του. Δικαίωση για όλους τους δασκάλους του σχολείου, οι οποίοι σεβάστηκαν τη διαφορετικότητα του και το δικαίωμα του παιδιού να παρελάσει, λαμβάνοντας υπόψη τα συναισθήματα και την επιθυμία του να ζήσει ισότιμα τη σχολική ζωή.

Δικαίωση για το γυμναστή του σχολείου, ο οποίος ενθάρρυνε το μαθητή και οργάνωσε τη διάταξη των παιδιών που συμμετείχαν στην παρέλαση, ώστε αυτά μαζί με το δάσκαλο της τάξης να είναι περήφανοι συμπαραστάτες του", αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους δάσκαλοι του σχολείου.

[B]"Άλλωστε ποια θα μπορούσε να είναι η απάντηση στην ερώτηση του μαθητή, όταν κοιτώντας κατάματα το δάσκαλό του, τον ρώτησε “να κάνω καλή παρέλαση κύριε”, αναφέρει σε δηλώσεις του, ο διευθυντής του σχολείου.[/B]

[B][U]Δάσκαλοι και “δάσκαλοι”[/U][/B]

Ωστόσο, φαίνεται πως ο επαγγελματισμός και η ανθρωπιά, δεν αφορούν στο σύνολο της κοινότητας των παιδαγωγών.

Δάσκαλοι ενός άλλου σχολείου της Λάρισας και συγκεκριμένα, του 25ου Δημοτικού σχολείου αρνήθηκαν σε παιδί με σύνδρομο Down να παρελάσει.

“Πρόκειται για ένα πολύ έξυπνο παιδί, με χιούμορ και γεμάτο ζωντάνια”, επισημαίνουν φίλοι και γνωστοί του ανήλικου μαθητή.

Ο διευθυντής και ο γυμναστής του σχολείου ανακοίνωσαν ότι δεν θα πάρει μέρος στην παρέλαση και δεν συγκινήθηκαν ούτε όταν το παιδί άρχισε να κλαίει.
[B]
Ζήτησαν λοιπόν από τους γονείς χαρτί από γιατρό ότι το παιδί μπορεί να παρελάσει, δηλαδή χαρτί που να λέει ότι το παιδί μπορεί να περπατήσει σε μια ευθεία.[/B]

Οι γονείς εξήγησαν στους εκπαιδευτικούς πως αφού ο γυμναστής θα είναι δίπλα στα παιδιά κατά τη διάρκεια της παρέλασης, δεν υπάρχει πρόβλημα.

Ωστόσο, οι ίδιοι ήταν ανένδοτο. Και αφού δεν είχαν άλλη δικαιολογία να βρουν, σύμφωνα με πληροφορίες, είπαν χαρακτηριστικά: [B][U]“Η συγκίνηση που θα παρελάσει θα είναι μεγάλη, γι’ αυτό και δεν είναι σωστό να λάβει μέρος[/U][/B]”.:lol:/#-o/:?

*το 33ο δημοτικό είναι στη γειτονιά μου και πέρασα 6 ωραία χρονιά…πότε γίναμε χωριό? :-s
**σκατά στις παρελάσεις

Κατ’ αρχάς για να ξέρουμε τι λέμε (γιατί προφανώς οι δημοσιογράφοι δεν ξέρουν) το Σύνδρομο Asperger δεν έχει καμία σχέση με το Σύνδρομο Down. Επιπλέον υπάρχει ακόμα διαφωνία στον ψυχιατρικό κόσμο αν οι πάσχοντες από Σύνδρομο Asperger πρέπει να θεωρούνται άτομα με ειδικές ανάγκες, αφού οι περιπτώσεις που πραγματικά επηρεάζει τις κινητήριες λειτουργίες του πάσχοντος είναι σπάνιες. Συνήθως τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολίες στην κοινωνική έκφραση και επ’ ουδενί δεν συνδέονται με νοητική υστέρηση.

Το Σύνδρομο Down από την άλλη αφορά ξεκάθαρα νοητική υστέρηση, με το IQ τους να κυμαίνεται μεταξύ 50 και 70 σε πιο ήπιες περιπτώσεις (σημειωτέον ότι σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ άτομα με IQ κάτω των 70 δεν επιτρέπεται να λάβουν την θανατική καταδίκη).

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι τα άτομα με Σύνδρομο Down δεν μπορούν να παρελάσουν.

Από κει και πέρα δυστυχώς το ότι η ημιμάθεια και η αμάθεια βασιλεύουν και μάλιστα σε ένα επάγγελμα σαν το εκπαιδευτικού δείχνει πόσο πίσω είμαστε όχι απλά σαν χώρα αλλά σαν είδος…

Άρθρο του sir Βασιλείου Μαρκεζίνη,σχετικά με την Ελληνική Εξωτερική πολιτική αλλά όπως θα διαπιστώσετε πλέκεται ευθέως και με εσωτερικά προβλήματα.

Όταν, πριν από έναν και πλέον χρόνο, στην ΕΤ1, εκφράζαμε ανησυχίες και προειδοποιήσεις για το Καστελόριζο, κανείς δεν έδωσε σημασία.

Όταν, τον περασμένο Οκτώβριο, στην ΕΤ3, προειδοποιούσαμε για τις τουρκικές αξιώσεις να αποκλειστεί το Καστελόριζο από τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για το Αιγαίο, οι περισσότεροι, και πάλι, μας αγνόησαν.

Λίγο πρωτύτερα, τον ίδιο μήνα, ενώπιον ενός κοινού 2.500 ατόμων στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», διατυπώσαμε σοβαρές προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που υποβόσκουν στη Θράκη. Αυτή τη φορά, οι προειδοποιήσεις μας εισακούστηκαν και αναπαρήχθησαν από πολυάριθμα ιστολόγια.
Σε ομιλία στην Κρήτη, αλλά και από τις σελίδες της Ναυτεμπορικής, προειδοποιήσαμε επίσης για την επιδεινούμενη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία, όπως είπαμε ?σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση προέβλεπε επάνοδο της χώρας μας στις αγορές εντός του 2011 και διατεινόταν ότι είχε υλοποιήσει «κατά 100%» τα όσα είχε αναλάβει να κάνει?, «δεν έχει πιάσει ακόμη πάτο». Προς επίρρωση, μάλιστα, των κυβερνητικών ισχυρισμών, επακολούθησε η δημοσίευση μακράς σειράς δηλώσεων από τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι επαινούσαν τις προσπάθειές της Ελλάδας.

Μετά από έξι μήνες ερωτώ ποιος είχε δίκιο;

Όταν επισημάναμε, τόσο σε ομα στη Θεσσαλονίκη όσο και σε ανοιχτή επιστολή προς τον Τύπο, τους κινδύνους που ενέχει η μη διακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, ως αναγνωρισμένου δικαιώματός μας, οι απόψεις μας έγιναν αντικείμενο μιας πρωτοφανούς εκστρατείας δυσφήμησης από την πλευρά της ομάδας κρατικοδίαιτων πανεπιστημιακών που στηρίζει το υπουργείο Εξωτερικών.

Παρ- όλα αυτά, τη σταυροφορία μας ήλθαν να την ενισχύσουν οι επιστολές που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε καθημερινά από εκατοντάδες συμπατριώτες μας.

Σήμερα, η άκαιρη, ανοργάνωτη και καταφανώς ζημιογόνα επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα και τη Θράκη έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους μας.

Ποτέ δεν σταματήσαμε να εκθειάζουμε την επιστημονική εμβρίθεια του κ. Νταβούτογλου, επισύροντας μάλιστα αρκετές επικρίσεις γι- αυτή τη στάση μας. Εξάλλου, ούτε προτιθέμεθα να βάλλουμε εναντίον του ούτε και να απομακρυνθούμε ?έστω και κατ- ελάχιστον? από τη μακρόχρονη πεποίθησή μας, ότι η χώρα μας πρέπει να αναπτύξει και να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με την Τουρκία. Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο κ. Νταβούτογλου έκανε πράγματι το καθήκον του- πλην όμως κατά τον πλέον άκομψο δείχνοντας του είδους την αυτοπεποίθηση που αισθάνεται όποιος μιλάει σε κατώτερο!

Από την άλλη πλευρά:

Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και τους συμβούλους του για την άκαιρη πραγματοποίηση αυτής της επίσκεψης.

Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, διότι δεν απάντησε, ως όφειλε, στην προκλητική επιχειρηματολογία του κ. Νταβούτογλου ή την έντεχνα επιδειχθείσα υπεροψία που επέδειξε ο Τούρκος υπουργός δημοσίως (αλλά και στο ιδιωτικό του σεμινάριο με τους φίλους του πανεπιστημιακούς), όλα αυτά καθ- ον χρόνο βρισκόταν σε ελληνικό έδαφος.

Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, στους συμπατριώτες μας ότι η επίσκεψη Νταβούτογλου απέδειξε περίτρανα όλα όσα έχουμε πει για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας και την απολύτως ανεξήγητη ελληνική αδράνεια, την οποία η κυβέρνησή μας επιμένει να περιβάλλει με το μανδύα της αναγκαίας διπλωματικής μυστικότητας.

Αναφορικά με την πρόσφατη συνέντευξη του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν, τονίζουμε ότι και αυτή επιβεβαιώνει την άποψή μας ότι οι υποτιθέμενοι «φίλοι» μας στο εξωτερικό έχουν αρχίσει να απαυδούν με εμάς, τους Έλληνες, να μας θεωρούν ανειλικρινείς και ανίκανους, ενώ είναι επίσης προφανές πως δεν θα διστάσουν να μας «αδειάσουν» αμέσως μόλις διασφαλίσουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα, για τα οποία και μόνον ενδιαφέρονται.

Οι ανωτέρω σκέψεις ουδόλως αλλάζουν εξαιτίας της οργανωμένης θριαμβολογίας μετά τις Βρυξέλλες, μερικές ημέρες μετά την εξίσου ενορχηστρωμένη απαισιοδοξία της προηγούμενης εβδομάδας.

Ο κυνισμός μας δικαιολογείται από τα ακόλουθα γεγονότα: α) Κατά το παρελθόν, πολυάριθμες κυβερνητικές δηλώσεις ή προβλέψεις αποδείχθηκαν εσφαλμένες ή αναληθείς- γιατί τώρα πρέπει να τους πιστέψουμε; β) Δύο από τα αναγγελθέντα μέτρα αναμένονταν, ενώ το τρίτο παραμένει αδιευκρίνιστο. γ) Παραμένουν ως υποχρεώσεις οι προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις και εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας (με την κωμική προσθήκη ότι αποφασίζονται από εμάς και δεν επιβάλλονται από τους «φίλους» μας). δ) Ουδείς λόγος γίνεται για τα βαρύτατα μέτρα που θα ακολουθήσουν, είτε αυτά ονομαστούν «νέα» είτε θεωρηθούν ως «ήδη επιβληθέντα» αλλά μη εφαρμοσθέντα.

Θα τα αντέξει όλα αυτά το (παλιό ή και νέο) ΠΑΣΟΚ; Θα τα δεχθεί ο κόσμος χωρίς να βγει στους δρόμους; Παρά την τελειοποιημένη επικοινωνιακή του πολιτική, θα βελτιωθούν άραγε οι προοπτικές του κυβερνώντος κόμματος, έστω και με τον αναμενόμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό, που μπορεί να μετατρέψει συμβούλους σε υπουργούς ή να περιθωριοποιήσει άλλους;

Ο χρόνος μόνο θα δείξει πόσο θα διαρκέσουν η τεχνητή ευφορία και ο αντίκτυπος των δημοσιευμένων φιλοφρονήσεων (σε αντίθεση με την εν κρυπτώ εκφραζόμενη κακογλωσσιά, στην οποία επιδίδονται και οι δύο πλευρές).

Δεν μπορούμε, λοιπόν, παρά να κλείσουμε τις παρατηρήσεις μας επαναλαμβάνοντας τις προβλέψεις μας: η συλλογική έλλειψη συνεννόησης και η αποδιοργάνωση της κυβέρνησης και το μη λειτουργούν κράτος μάς οδηγούν ταχύτατα σε ακόμη μεγαλύτερες οικονομικές καταστροφές, καθώς και στον εντεινόμενο κίνδυνο η εντεινόμενη οικονομική κακουχία να μεταλλαχθεί σε σοβαρή κοινωνική αναταραχή, την οποία κανένας πολίτης, έστω και ελάχιστα νοήμων, επιθυμεί, αλλά και την οποία όλοι οι διορατικοί Έλληνες βλέπουν αναπόφευκτα να πλησιάζει. Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση:

Οι θεοί της Ελλάδας μάς έχουν εγκαταλείψει.

Για να κατευναστούν, θα χρειαστούν «ανθρωποθυσίες».

[B]Και το καταλληλότερο σημείο για να ξεκινήσουμε είναι το υπουργείο Εξωτερικών ? απομακρύνοντας πάραυτα τον προϊστάμενό του, προτού αυτός, μαζί με τους πανεπιστημιακούς παρατρεχάμενούς του, μπορέσουν να μας βυθίσουν ακόμη περισσότερο στην καταστροφή, καθώς θα αναπτύσσουν το από καιρό διακηρυσσόμενο «νέο δόγμα» τους περί ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Έλεος!
[/B]

Χωρίς απώτερες επιδιώξεις, χωρίς βλέψεις αλλά και χωρίς καμία διάθεση συγκατάβασης, ελπίζουμε ειλικρινά ότι οι απλοί Έλληνες πολίτες ?περιλαμβανομένων των εκφοβισμένων αλλά και αδρανών μεσαίων τάξεων? θα αφυπνιστούν επιτέλους και θα ανταποκριθούν στις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις μας, ώστε να ανακοπεί η πτώση που πλήττει όλες τις όψεις του δημόσιου βίου μας.

Έχει έλθει η στιγμή να απαλλαγούμε οριστικά από αυτή την καταστροφικά διχασμένη ομάδα πολιτικών που μας έχει βυθίσει σε κάτι χειρότερο από τα? «σ?ά» του Στρος-Καν: στην εθνική και τη διεθνή ταπείνωση, τη συρρίκνωση και την εκμηδένιση!

Τα bold δικά μου.
Έχω εκφράσει ήδη τις ανησυχίες μου για την εξωτερική πολιτική της χώρας η οποία και κινείται από τον “φον” Δρούτσα(αν και είναι γνωστό ότι απλώς εκτελεί εντολές Παπανδρέου-από το κακό στο χειρότερο δηλαδή-)
Παρόλα αυτά πρέπει να γνωρίζουμε όλοι μας ότι εσωτερική και εξωτερική πολιτική είναι δύο έννοιες που πηγαίνουν μαζί και αλληλεπιδρούν η μία με την άλλη αρκετές φορές.Για εσωτερικά θέματα δεν πολύ γράφω εδώ μέσα εν γνώση μου,αλλά μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι τους πιο “σκληρούς” χαρακτηρισμούς τους συναντάς από προσωπικότητες σαν τον Μαρκεζίνη,ο οποίος έχει μεγαλώσει και σε ένα σχεδόν “κεντροδεξιό” περιβάλλον(αν και από τις απόψεις του γενικώς δεν εντάσσεται σε αυτόν τον χώρο).
Δυστυχώς η τιτανοτεράστια ελληνική δημόσια σφαίρα ασχολείται με γιαούρτια αυτήν την στιγμή ενώ θέση παίρνουν και άλλα καίρια θέματα όπως ο εμφύλιος,η δικτατορία και το αν ο Κολοκοτρώνης τον έπαιρνε.

Πηγή:http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=14794&category_id=88

Edit:Ο φάρος της διανόησης που διατηρεί θέση στο Υπουργείο Εξωτερικών απήντησε φυσικά(δεν ξέρω ποιος του τα έγραψε,λογικά ο “ανώτερος” του και αυτού λογικά ο αδερφός του,ο συγγραφεύς).
Η συνέχεια της “κόντρας” του sir με αυτό το κεφάλαιο για την ελληνική διανόηση,στο link

Η φάση είναι ότι ο Μαρκεζίνης τον ειρωνεύεται κανονικά

Floydized για τον καραγκιοζάκο τον Δρούτσα και την υποδοχή στα τέσσερα που έπεφύλαξε στον θεωρητικό του νεο-οθωμανισμού τον Νταβούτογλου έχετε δίκιο και εσύ και ο Μαρκεζίνης στα όσα γράφετε. Νομίζω πως σου το έχω γράψει και με άλλη ευκαιρία πως και εγώ ανησύχώ για αυτά που λες σχετικά με την Τουρκία και την εξωτερική (μη) πολιτική της Ελλάδας.

Τον Μαρκεζίνη όμως δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ. Γιατί είναι ένας τύπος που έχει ζήσει όλη του τη ζωή μακριά από τη χώρα σε βαθμό που να έχει και “τίτλο τιμής” που επιφυλάσσεται μόνο σε πολίτες άλλης χώρας και έχει εμφανιστεί στο προσκήνιο τους τελευταίους 12 μήνες με την υποστήριξη συγκεκριμένων ΜΜΕ, με δηλώσεις υπερκομματικής “πατριωτικής” έννοιας, να φτιάχνει προφίλ για πρωθυπουργός κυβέρνησης συνεργασίας…

Ευχαριστώ αλλά δεν αγοράζω…

Υπενθυμίζω ότι η οικογένεια Μαρκεζίνη είναι γνωστό πολιτικό τζάκι που κρατάει από τα μέσα του 19ου αιώνα και είναι ανακατεμένο με εφοπλιστικά συμφέροντα (οικογένεια Νομικού). Ο πατέρας του Sir, Σπύρος Μαρκεζίνης ήταν ο άνθρωπος που επέλεξε για πρωθυπουργό ο δικτάτορας Παπαδόπουλος το 1973 ώστε να ‘εκδημοκρατίσει’ το καθεστώς. Και φυσικά ο ίδιος δέχτηκε λέγοντας ότι “από τους άριστους διάλεξε τον πιο άριστο” (ή κάτι παρόμοιο). Λίγες εβδομάδες αργότερα κλήθηκε να διαχειριστεί τα γεγονότα του Πολυτεχνείου με την γνωστή κατάληξη.

Ο χαρακτηρισμός ‘σχεδόν “κεντροδεξιό” περιβάλλον’ νομίζω αδικεί την πραγματικότητα.

Και αυτόν τώρα έρχονται να μας τον παρουσιάσουν σαν πιθανό ηγέτη οι καθεστωτικές εφημερίδες και ο Μίκης με τη Σπίθα του, γιατί φυσικά σε καιρούς κρίσης χρειαζόμαστε έναν μπροστάρη να δείχνει το δρόμο, αλλιώς θα χαθούμε.

Ας θυμηθούμε και τι είχε πει ένας δικτατορίσκος της δεκαετίας του '30, ο Παναγιώτης Κονδύλης (ο οποίος ανέτρεψε εναν άλλο δικτατορίσκο, τον Θεόδωρο Πάγκαλο, παπού του γνωστού): “Αν ήξερα ότι ήταν τόσο εύκολο να διοικήσεις την Ελλάδα [σύμφωνα με άλλες πηγές είχε πει: “Αν ήξερα ότι είναι τόσο ηλίθιος ο ελληνικός λαός”] δεν θα περίμενα να γίνω συνταγματάρχης, θα το έκανα από όταν ήμουν λοχαγός”.

Άντε και κυβέρνηση εθνικής ενότητας με Μαρκεζίνη, Βγενόπουλο και Καρατζαφέρη.

Ναι σε αυτό έχεις ένα δίκιο.Παρόλα αυτά ο Μαρκεζίνης γράφει δοκίμια τα τελευταία 3 χρόνια περίπου και πάντα με γνώμονα την λεγόμενη διπλωματία,δεν εμπλέκεται με άλλα θέματα,αν και όταν το κάνει αυτό οι απόψεις του είναι πολύ ενδιαφέρουσες.Συνεπώς στο ότι γράφει για θέματα τα οποία ο ίδιος γνωρίζει άριστα και αδειάζει το Υπουργείο κάθε τόσο δεν με ενοχλεί.Θα με ενοχλούσε όντως αν ήθελε να αναμειχθεί στην πολιτική,καθώς όπως λες είναι ένας άνθρωπος που έχει ζήσει 40 χρόνια εξωτερικό,αλλά δεν κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση.
Εδώ στην Ελλάδα ήμαστε γενικά λίγο ότι να’ναι και αν κάποιος βγει και μιλήσει αμέσως τον λέμε “έτσι” ή “αλλιώς” ξεχνώντας το όποιο επιστημονικό έργο που έχει πίσω του.Για “κυβερνήσεις συνεργασίες” δεν έχω κάτι να πω.Το ακούω ότι και καλά ο Μαρκεζίνης προωθεί κάτι τέτοιο,συνήθως από κάτι παπαρίες του στυλ indymedia,αλλά πρώτον το ξαναλέω ο άνθρωπος δοκίμιο γράφει σε κάποια πράγματα που γνωρίζει,σίγουρα με έναν ακαδημαϊκό τρόπο και στην συνέχεια δεν νομίζω ότι έχει ως σκοπό κάτι τέτοιο.Το έχει πει ρητά και ο ίδιος.Γινόμαστε και λίγο καχύποπτοι μου φαίνεται.Αν κάνει κάτι τέτοιο θα δούμε αλλά επειδή αυτά είναι υποθέσεις κτλ ας αρκεστούμε στα γραφόμενά του.

Ναι η οικογένεια Μαρκεζίνη όντως εμπλέκεται από τον 19ο αιώνα με την πολιτική αλλά δεν νομίζω ότι έχει και τόση σημασία,στην συγκεκριμένη περίπτωση
Εδώ στην Ελλάδα είμαστε άσπρο-μαύρο όπως πάντα.Το τι έκανε ο πατέρας του και ποιος ήταν είναι γνωστό.Από τους πιο ευφυείς πολιτικούς τότε και δυστυχώς για αυτόν στην περίπτωση της χούντας,τον πρόλαβε το Πολυτεχνείο.Αλλά κάτι τέτοια με τρελαίνουν που γράφεις ρε δάσκαλε,με τρελαίνουν.Έκανε λάθη ναι αλλά ήταν και μόνος που όταν όλοι ακόμα πλακώνονταν για τον εμφύλιο,τα παρασυντάγματα κτλ εκείνος υποστήριζε να τα αφήσουμε όλα πίσω και να πάμε μπροστά την χώρα.Έκανε και κάποια άλλα σπουδαία πράγματα.Παγιδεύτηκε εν μέρει και έχει επικρατήσει άλλη άποψη στην χώρα από την πραγματική.
Ξαναλέω.Ο άνθρωπος δεν γράφει για μεταναστευτικό,οικονομία,ασφαλιστικό,αγρότες κτλ γράφει για κάτι που γνωρίζει χωρίς φανφάρες και λοιπά.Αν κάποιοι θέλουν να αγνοούν,όχι αναγκαίως να συμφωνούν,αυτά που γράφει και να μπαίνουν σε θεωρίες άλλου επιπέδου,συγγνώμη δεν ήταν αυτός ο στόχος μου.Άλλη φάση αυτό.
Και πείτε τίποτα για το θέμα τώρα και όχι αν ο Μαρκεζίνης είναι έτσι ή αλλιώς.:slight_smile:

Floydized o Mαρκεζίνης (στο άρθρο που πόσταρες μόνο, ας μην πάμε παραπέρα) δεν περιορίζεται σε αυτά που “γνωρίζει άριστα” αλλά κάνει εκτιμήσεις σχετικά με το τι πραγματικά σχεδιάζει για την Ελλάδα ο Strauss Kahn, την σκοπιμότητα των ιδιωτικοποιήσεων κλπ.

Όσο για τα σενάρια που τον ήθελαν να ηγείται “κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας” δεν κυκλοφόρησαν από τα χουλιγκάνια του indymedia (που έτσι και αλλιώς δεν διαβάζω όπως μάλλον καταλαβαίνεις… :roll:), προσωπικά το πρωτοάκουσα τον περασμένο Οκτώβριο από επιχειρηματικούς κύκλους και συγκεκριμένα από καλά δικτυωμένο άνθρωπο άνω των 60 (που μάλλον επίσης δεν διαβάζει indymedia :p)
Toν αβάνταρε το Mega με συνέντευξη στον Τσίμα, μετά είδαν πως δεν περπατάει το εγχείρημα και βγήκε και ο ίδιος κάπως να τα μαζέψει…

Τώρα για τον πατέρα του δεν με πολυ-ενδιαφέρει να κάτσω να τον αξιολογήσω, δεν πιστεύω πως κανείς θα πρέπει να κρίνεται με βάση τους γονείς του.

Τέλος, εγώ ξεκίνησα γράφοντας για το θέμα αν πρόσεξες: Την έγραψα τη γνώμη μου για τον Δρούτσα και τους χειρισμούς του. :wink:

Θείε Mule,έχω και τα μισά σου χρόνια(!),δεν πρόκειται να διαφωνήσω σε αυτά που γράφεις.Έκανα ξεκάθαρο από την αρχή πως όταν πας να εξετάσεις μία εξωτερική πολιτική,αυτή πολλές φορές συνδυάζεται άμεσα και με την εσωτερική,πόσο μάλλον όταν την εσωτερική σου πολιτική την ορίζουν εξωτερικοί παράγοντες!
Ακόμα και αν δεχθώ όμως ότι μπήκε και σε άλλα χωράφια δεν με ενοχλεί τόσο.
Όσο για κυβερνήσεις συνεργασίας,δεν έχω ιδέα,δεν έχω ακούσει τίποτα,για αυτό και δεν μιλάω.Αν ξέρει κάποιος κάτι καλώς.Ο Μαρκεζίνης μπήκε για λίγο στο προσκήνιο(ξαναλέω γράφει και δημοσιεύει δοκίμια από το 2009 σχεδόν,όταν “λεφτά υπήρχαν” και δεν παρατηρώ κάποια διαφορά στις απόψεις του περί εξωτερικής πολιτικής) κυρίως με την παρουσίαση του νέου βιβλίου του,και στα πλαίσια αυτής έγινε και η εκπομπή με τον Τσίμα.Να σου πω την αλήθεια διόλου δεν με πειράζει.(Στην οποία εκπομπή έκανε ξεκάθαρο ότι δεν τον ενδιαφέρει να ασχοληθεί με την πολιτική απαντώντας στην ερώτηση του Τσίμα λέγοντας “ας υπάρχει και ένας σε αυτήν την χώρα που δεν τον ενδιαφέρει να ασχοληθεί”)
Δεν ξέρω τι θα κάνει ή τι δεν θα κάνει,προσωπικά δεν νομίζω να συμμετάσχει πουθενά,αλλά τέτοιου είδους απόψεις,όχι τόσο αυτή όσο άλλες,κυκλοφορούν πολύ και ιδιαίτερα σε ηλικίες όπως η δική μου,από μέσα που γράφουν κατά 99% ανυπόγραφα.Ε δεν με πειράζει να βγαίνει και ο sir και να λέει μία άποψη,τουλάχιστον έχει το θάρρος της γνώμης του και δεν κρύβεται πίσω από site και δήθεν ασυλίες.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε πιο αξιόπιστη την μαλακία την όρθια το indymedia και άλλα τέτοια παρεμφερή site ντεμέκ επαναστατισμού,και απορρίπτουμε αμέσως κάθε άποψη που τουλάχιστον εκφράζεται από ένα άτομο με ένα υπόβαθρο,έστω και μικρό σε κάποιες περιπτώσεις,και το υπογράφει αν μη τι άλλο.

Θα αποφασίσεις;

Floydized αυτό που έγραψα πήγαινε σε αυτό που είπες για το ‘κεντροδεξιό περιβάλλον’ του. Προφανώς και δεν κρίνουμε κάποιον από τους γονείς του, άλλωστε έχουμε αποδείξει πολλάκις με τις διαδοχές στις πρωθυπουργικές και βουλευτικές θέσεις ότι δεν μας ενδιαφέρουν κάτι τέτοια. :slight_smile:
Όμως επειδή αυτό το φαινόμενο δεν προέρχεται από εμπεδωμένη πολιτική και κοινωνική κουλτούρα, αλλά αντίθετα από την απουσία αυτής είναι ανησυχητικό. Και mediaκά προϊόντα τύπου Μαρκεζίνη είναι επικίνδυνα, όποια και να είναι η κατάρτισή του, όσο κι αν ο ίδιος εκφράζει απόψεις που για κάποιους είναι σωστές. Όπως είπε ο Mule προωθήθηκε από συγκεκριμένους κύκλους, επιχειρηματικούς και δημοσιογραφικούς, κατασκευάζοντάς του το απαραίτητο προφίλ. Τέτοιους ‘αυτόκλητους σωτήρες’ έχει καταγράψει η ιστορία αρκετούς στα χρόνια του νεοελληνικού κράτους.

Όσο για τον πατέρα Μαρκεζίνη, εσύ τον βλέπεις ως ευφυέστατο πολιτικό που ήταν υπεράνω εμφύλιων σπαραγμών κλπ., εγώ τον βλέπω ως έναν νάρκισσο οπορτουνιστή που δεν δίστασε να λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από έναν δικτάτορα για να μείνει στην ιστορία ως πρωθυπουργός. Δεν βγάζουμε άκρη.

Γι’ αυτό, όπως βλέπεις, επεμβαίνω περισσότερο για να τονίσω κάποια πράγματα που θεωρώ ότι θα διευρύνουν τις απόψεις για το θέμα της εκάστοτε συζήτησης, δεν παίρνω απαραίτητα θέση και ειδικά σε αυτό το θέμα δεν θα ωφελούσε σε τίποτα να την παραθέσω.

Θα καταλάβεις;
Όταν κόψεις την ειρωνεία μπορεί.
Αλλά πάμε πάλι.Όταν πας να αναλύσεις την εξωτερική πολιτική μίας χώρας,δεν θα πω αναγκαστικά,αλλά πολύ πιθανώς να πέσεις πάνω και σε κάποια θέματα εσωτερικής πολιτικής.Στην περίπτωση μας αυτό γίνεται πολύ ξεκάθαρο.
Διαφορετικό το μπαίνω και αναλύω την μεταναστευτική πολιτική αμιγώς και διαφορετικό αναλύω την εξωτερική πολιτική και ενδεχομένως να εμπλέκεται και με αυτήν κάποιο θέμα μεταναστευτικής πολιτικής,για παράδειγμα.
Στην Ελλάδα κάτι τέτοιο υπάρχει.Η κυβέρνηση έχει πετύχει να βάλει κάτω από το τραπέζι την εξωτερική πολιτική θέτοντας ως αιτία την οικονομική κατάσταση που υπάρχει.
Σημειώνω.Αν ο Μαρκεζίνης,όπως επισημαίνει ο Mule,“ξέφυγε” από τον γνώμονα της εξωτερικής πολιτικής και μπήκε σε άλλα χωράφια,πράγμα που δεν το νομίζω ,δεν με πειράζει εν τέλει και τόσο στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Enick,κάτι λάθος έχεις καταλάβει,σχετικά με εμένα.Ας μην το συνεχίσουμε εδώ:)

παντως ο μαρκεζινης μονο μηντιακο κατασκευασμα δεν ειναι ετσι; οσοι παρακολουθουν γνωριζουν…τωγρα αν για καποιο λογο προωθηθηκε για συγκεκριμενους σκοπους δεν ξερω, αλλα αυτο δεν θα αναιρουσε τις γνωσεις και την εγκυρη γνωμη του σε αρκετα θεματα.

Τα τεσσερα τελευταια βιβλια του παντως, ειναι το λιγοτερο ενδιαφεροντα

Είναι σαφέστατα mediaκό κατασκεύασμα η προώθηση ένας άνθρωπος που τον θυμηθήκανε στα γεράματα, τον προβάλλουν συνεχώς τονίζοντας το ότι είναι sir και γόνος γνωστής πολιτικής οικογένειας με ό,τι αντίκτυπο έχει αυτό στο φαντασιακό ενός ψηφοφόρου. Ο ίδιος μπορεί να είναι πανέξυπνος, αυτά που γράφει να είναι σωστά και να διακατέχεται από ανιδιοτέλεια, αλλά η εικόνα του προβάλλεται από τα media είναι ενός ακόμη εθνοσωτήρα και ο ίδιος δεν φαίνεται να ενοχλείται από αυτό.
Άλλο η όποια αξία του, άλλο η εικόνα του από τα media.