Όταν ως κράτος αδιαφορείς για την πρόληψη και την παιδεία και μέχρι πρότινος έκρυβες το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι, είναι φυσικό να έρθει η μέρα που θα χτυπήσει το κουδούνι και θα σου πει “γεια σου ήρθα”.
Όταν μπάζεις από παντού, είναι τραγικό να παρουσιάζεις τέτοιες πρακτικές ως λύση για τη διασφάλιση της υγείας των πολιτών σου.
Το πιο απογοητευτικό βέβαια βρίσκεται στην ευκολία με την οποία πείθεις ως κράτος τους πολίτες σου σχετικά με την ορθότητα και αποτελεσματικότητα της λύσης αυτής.
Όταν ως κράτος δημιουργείς με τις πρακτικές σου εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη και καλλιέργεια ακραίων απόψεων, είναι φυσική συνέχεια το να ζητηθεί (από την κοινωνία) ή να επιβληθεί άμεσα ή έμμεσα (από το κράτος πρόνοιας) ο κοινωνικός αποκλεισμός επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία ομάδων.
Τα εξιλαστήρια θύματα χαρίζουν μια (ψευδ)αίσθηση δικαιοσύνης. Κάτι λειτουργεί λες, καλώς έπραξαν όπως έπραξαν. Και κάπως έτσι χάνεται η ρίζα του προβλήματος.
Τίποτα δεν προέκυψε ξαφνικά. Ούτε τα κρούσματα HIV που πλασάρονται ως συνέπεια της παράνομης (αλλοδαπής) πορνείας, φαινόμενο που επιβιώνει και γιγαντώνεται λόγω της ζήτησης. Η ζήτηση όμως σπανίως ή ποτέ δεν τιμωρείται, διασύρεται, εξευτελίζεται, περιθωριοποιείται.
πληροφορίες, προς τέρψη, σκέψη, χώνευση
Ο πελάτης αποτέλεσε τον κινητήρα της εξαναγκαστικής πορνείας ? στην Ελλάδα, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Χρηματοδότησε την ανάπτυξή της,
καθόρισε το τι θα πουληθεί, ποσότητες, ποιότητες και ? ως ένα βαθμό ? τιμές, τους χώρους και χρόνους λειτουργίας της αγοράς, ακόμα και τις συνθήκες ζωής των εξαναγκαστικά εκδιδομένων. Η εξαναγκαστική πορνεία υπάκουσε σε όλες τις χρηματικά υποστηριζόμενες επιθυμίες του.
Ο διεθνοσωματέμπορος ανέλαβε την ικανοποίηση των επιθυμιών του πελάτη στη χαμηλότερη δυνατή τιμή ? καθώς και την παραπέρα εξαχρείωση τους. Επίσης,
ανέλαβε το συνολικό ηθικό και ποινικό κόστος της αμοιβαία ωφέλιμης σχέσης με τον πελάτη. Με τη σειρά του, για τις πρωτοβουλίες, τις καινοτομίες, τους κόπους και τα ρίσκα του, ο διεθνοσωματέμπορος προσδοκούσε ένα αξιόλογο οικονομικό όφελος.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και πολύ ευρύτερη κλίμακα από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ένας αυξανόμενος αριθμός του σεξουαλικά ενεργού ανδρικού πληθυσμού στην Ελλάδα στράφηκε στις απολαύσεις που πρόσφερε η κατανάλωση του εμπορεύματος που διέθεταν στην αγορά τα δίκτυα της διεθνικής σωματεμπορίας: την εξαναγκαστικά εκδιδόμενη και τις υπηρεσίες της. Αν ο σωματέμπορος είναι ο παραγωγός της εξαναγκαστικά εκδιδόμενης με πρώτη ύλη τη γυναίκα, ο πελάτης είναι ο αρχικός σκοπός παραγωγής και ο καταναλωτής του εμπορεύματος.
Πηγή:Διεθνική σωματεμπορία και εξαναγκαστική πορνεία
στην Ελλάδα του 2002
Γρηγόρης Λάζος
Σύμφωνα με τον Α. Τσιγκρή στο βιβλίο του «Εμπορία και σεξουαλική εκμετάλλευση της γυναίκας : τα αποτελέσματα μιας έρευνας» εκδόσεις Σάκουλα, οι ποινές που επιβάλλονται σε μαστροπούς και σωματέμπορους κυμαίνονται όπως παρακάτω:
20,8% 1 έτος
58,2% φυλάκιση μέχρι 2 ετών
16,7% φυλάκιση μέχρι 3 ετών
4,2% πάνω από 3 έτη
Επίσης ο ίδιος αναφέρει ότι στο 10 % των υποθέσεων μαστροπείας που φτάνουν στο Δικαστήριο εμπλέκονται αστυνομικοί.
Τα θύματα τιμωρούνται για παράνομη πορνεία και παράνομη είσοδο στη χώρα, ενώ οι πελάτες όχι. Το παράδοξο είναι επίσης ότι σε άλλες περιπτώσεις στη νομοθεσία, ο αποδέκτης παράνομων υπηρεσιών ή προϊόντων διώκεται.
http://www.politikokafeneio.com/gineka/pornia313.htm
Σύμφωνα με το άρθρο 349 Π.Κ.
Μαστροπεία
3.Όποιος κατ’ επάγγελμα ή από κερδοσκοπία προάγει στην πορνεία γυναίκες τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δεκαοκτώ μηνών και με χρηματική ποινή.
Πλημμέλημα, την ίδια στιγμή που στην παράνομα εκδιδόμενη, χωρίς χαρτιά, ρωσίδα, βουλγάρα, όποιο φάντασμα βρωμερών περιοχών, ασκείται ποινική δίωξη για κακούργημα και ανάθεμα αν έχει πρόσβαση σε ιατρικό έλεγχο ή δικαίωμα επιλογής στο οτιδήποτε.
Άρθρο 351. Σωματεμπορία
1.Όποιος με τη χρήση βίας, απειλής ή άλλου εξαναγκαστικού μέσου ή την επιβολή ή κατάχρηση εξουσίας προσλαμβάνει, μεταφέρει ή προωθεί εντός ή εκτός της επικράτειας, κατακρατεί, υποθάλπει, παραδίδει με ή χωρίς αντάλλαγμα σε άλλον, ή παραλαμβάνει από άλλον πρόσωπο με σκοπό να προβεί ο ίδιος ή άλλος στη γενετήσια εκμετάλλευσή του τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων εώς πενήντα χιλιάδων ευρώ.
[…]
3. Όποιος εν γνώσει ενεργεί ασελγή πράξη με πρόσωπο το οποίο τελεί υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στις παραγράφους 1 και 2 τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.
Πόσοι από τους πελάτες γνωρίζουν, εικάζουν, υποψιάζονται αλλά συνεχίζουν να συμμετέχουν και πόσοι απ’ αυτούς έχουν υποστεί τις (όποιες) νομικές συνέπειες;
Αξίζει, σε αυτό το σημείο, να τονιστεί ότι το φαινόμενο της εμπορίας ανθρώπων γίνεται ολοένα και λιγότερο ορατό στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, καθώς τα θύματα δεν αναζητούν αρωγή από τις αρμόδιες αστυνομικές και τις δικαστικές αρχές, λόγω του φόβου της απελάσεως και του στιγματισμού τους στη χώρα προέλευσής τους, γεγονός το οποίο αυξάνει και τη αφανή εγκληματικότητα, αφήνοντας στάσιμη την δικαστικά διαπιστούμενη εγκληματικότητα περί του ζητήματος τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πηγή: Policy Brief #7
Εμπορία Ανθρώπων και Νοτιανατολική Ευρώπη
Μάιος 2010
Ιωάννης Π. Τζιβάρας
Τα προγράμματα κοινωνικής επανένταξης και ψυχολογικής υποστήριξης των θυμάτων ανύπαρκτα.
Η εγκληματικότητα πακέτο με την ανοχή και συνενοχή, η ένδεια και η αδιαφορία δημιουργούν μάστιγα. Το σχέδιο καταπολέμησής τους κοπιαστικό και χρονοβόρο. Δημοσιεύστε και άλλες πόρνες μπας και σωθεί η χώρα.
