Μα δεν γινεται να χρωστάμε λίγο παραπάνω? τι πράγματα ειναι αυτά
[B]Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει η “μαύρη τρύπα” των εσόδων του προϋπολογισμού, καθώς δεκάδες χριστιανικές οργανώσεις πιστεύουν ότι το έλλειμμα είναι του Σατανά![/B]
Πηγή: protagon.gr
Aγνοούσα πως υπάρχει τέτοιο “μνημείο”…
Όσο άσχημο και να είναι να προσβάλλεται η μνήμη ενός νεκρού ανθρώπου, να συμφωνήσουμε πως δεν είναι δυνατό ο καθένας να αποκτά “μνημείο” στην κεντρικότερη πλατεία της χώρας επειδή εκεί επέλεξε να αυτοκτονήσει;
Καταλαβαίνετε φαντάζομαι το προβληματικό του πράγματος…
Δυστυχώς και αυτό :roll:, αλλά έτσι και αλλιώς δεν είναι δυνατό να επιβάλλουν οι οικείοι ενός αυτόχειρα την διαμόρφωση ενός χώρου με βάση αυτό το τραγικό γεγονός.
Φαντάσου να έρθω εγώ να αυτοκτονήσω έξω από το σπίτι σου και οι δικοί μου να σου επιβάλλουν πως θα έχεις έξω από την πόρτα σου την προτομή μου! #-o:p
Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;
Kαι για αυτά λέω! Δεν είναι δυνατό όπου πεθαίνει κάποιος (τραγικά, άδικα, από το ξερό του το κεφάλι ή από ευθύνη τρίτου να στήνουμε “μνημεία” σε όποιον χώρο να’ναι και ας μην μας ανήκει ή ας είναι δημόσιος (π.χ. το σύνταγμα)
Σκεφτείτε το λογικά, σκεφτείτε αν θα το γουστάρατε έξω από το σπίτι σας.
Και που τραβάμε την γραμμή; Mόνο θανάτους τιμούμε ή και ό,τι άλλο κάποιοι κρίνουν σημαντικό για τους ίδιους;
Π.χ. ποιός θα εμποδίσει τον Γιαννάκη να στήσει στο παγκάκι στο πάρκο απέναντι όπου το Μαράκι του πήρε το πρώτο του τσιμπούκι μία τιμητική πλακέτα στο “βαθύ λαρύγγι”;
Ή τον Νικολάκη ένα μνημείο σε πεντάφυλλο σχήμα (και με σκαλισμένους τους στίχους του Sweeleaf των Sabbath! 8)) σε μία γωνία πλατείας όπου πρωτοκάπνισε κάτι “περίεργο”;
Ή ένα άγαλμα σε φυσικό μέγεθος στον συμπαθέστατο σκύλο της περιοχής που έκανε βόλτες στο πάρκο αλλά δεν ζει πιά;
Θέμα ιδιοκτησίας είναι τελικά: Σε χώρο που σου ανήκει φτιάξε και μαυσωλείο. Σε χώρο δημόσιο (ή πολύ περισσότερο ιδιωτικό τρίτου) μαζέψου!
Αν και φαντάζομαι καταλαβαίνεις την διαφορά ανάμεσα στις αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων (που είναι αρμόδια για την ονομασία δρόμων, πλατειών κλπ.) και τα όσα κάνουν μεμονωμένοι πολίτες, δεν θα διαφωνήσω μαζί σου απαραίτητα. Δήμαρχοι χρησιμοποιούν δρόμους και πλατείες για να εκφράσουν με το αζημίωτο την κομματική τους αφοσίωση…
Κάποιοι να καταλαβαίνουν αυτά που διαβάζουν:
"Και που τραβάμε την γραμμή; Mόνο θανάτους τιμούμε ή και ό,τι άλλο κάποιοι κρίνουν σημαντικό για τους ίδιους;"
Δεν συγκρίνω την αυτοκτονία την ίδια με οτιδήποτε αλλά τον τρόπο που κάποιοι χρησιμοποιούν για να κρατήσουν τη μνήμη της και θέτω το θέμα του τι μπορεί ο καθένας να τιμά ως σημαντικό καταλαμβάνοντας και αλλοιώνοντας έναν δημόσιο χώρο
Και η αυτοκτονία η ίδια μπορεί να μην ήταν σημαντική σε άλλες συνθήκες. Η αυτοκτονία του 70χρονου είναι σημαντική λόγω των συνθηκών που έγινε. Δηλαδή το ότι κάποιοι πεφωτισμένοι πολιτικοί(οι οποίοι θυσίασαν ζωή και οικογένεια για να κυβερνήσουν-μην το ξεχνάμε-) “εξώθησαν” έναν άνθρωπο να αυτοκτονήσει.
Το νόημα όλου αυτού είναι ότι την γραμμή την τραβάμε όπου αποφασίζει η πλειοψηφία του κόσμου κάθε φορά. Το τι θα αποφασίσει ο κόσμος δεν είναι συναρτήσει ενός μόνο πράγματος αλλά πολλών παραγόντων. Εξαρτάται από την ευρύτερη κοινωνικοπολιτική κατάσταση, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το περιστατικό και άλλους παράγοντες τους οποίους δεν είναι δυνατόν να τους απαριθμήσεις. Το πρώτο τσιμπουκι ή το πρώτο πεντάφυλλο εκτός αν αλλάξουν τραγικά οι συνθήκες στο μέλλον πέρα από ακραία παραδείγματα(στα όρια της ξεφτίλας) θεωρώ ότι δεν θα είναι λόγος ανέγερσης όχι μνημείου αλλά ούτε και των 2 μαρμάρινων πλακών που έχουν στηθεί για τον 70χρονο.