Καινούρια δουλειά από τους Periphery, ένα concept χωρισμένο σε δύο δίσκους. Αρκετά hyped κυκλοφορία για το χώρο του djent, γεμάτη όμορφες μελωδίες, μπόλικα polyrhythms και περίεργα riffs.
Κυκλοφορεί στις 27 Iανουαρίου, μέχρι τότε μπορείτε να τσεκάρετε και τα reviews των albums εδώ:
…αν και δεν είμαι αυτού του ήχου, αυτοί κάπως μου αρέσουν…θα τσεκάρω:):!:
Ο “Alpha” δίσκος επίσημα stream-άρει στο youtube, οπότε ρίξτε μια αυτιά:
https://www.youtube.com/watch?v=PDDZyf3qzVw&list=PLH22-xSMERQp9Jq_FLpgQ57BHZEm132Nz
To Alpha μου φάνηκε πολύ μέτριο… το Omega δε το έχω ακούσει όσο θα ήθελα για να καταλήξω σε άποψη
Πολύ καλή κυκλοφορία και πετυχημένη αλλαγή στο ύφος, σηκώνει πολλές ακροάσεις για να πιάσεις την ιστορία και τα διάφορα μουσικά θέματα που επανέρχονται.
Ακούγοντας προσεκτικά και τα 2 άλμπουμ εδώ και κανά 2μηνο, έχω καταλήξει στο - συνήθως προφανές σε τέτοιες περιπτώσεις - συμπέρασμα ότι αν κράταγαν τις πολύ καλές στιγμές σε ένα άλμπουμ και το κυκλοφορούσαν μονό θα μιλάγαμε για κάτι σούπερ.
Και τώρα καλό είναι, αλλά κάπου σε σημεία θέλω να κάνω και λίγο skip. Επίσης, είναι προφανές ότι τα μελωδικά μέρη τους πάνε περισσότερο και κάποια σκληρά ακούγονται λίγο επιτηδευμένα.
Με τραγουδάρες σαν το “Heavy Heart”, το “Alpha” και το “Priestess” είμαι ικανοποιημένος σε γενικές γραμμές, ενώ επίσης θεωρώ πως αν πρέπει να συγκριθούν το “Alpha” είναι λίγο καλύτερο του “Omega”.
Η αλήθεια, όμως, βρίσκεται στους Shattered Skies. Nikatapi θα περιμένουμε πολύ παιδί μου; 
Δεν γινεται να χαρακτηριζεις το συμβατικο/ποπ Heavy Heart ως τραγουδαρα, και να μην αναφερεις το απιστευτο διδυμο Omega - Stranger Things που ειναι απο τα κορυφαια κομματια που εγραψαν ποτε :!:
Αδιανοητες συνθεσεις, ειδικα το πρωτο
Ακούγοντας το νέο Monuments (το οποίο παρεπιπτόντως είναι όμορφο δισκάκι, αλλά δεν το έχω ακούσει επαρκώς), μου ήρθαν στο μυαλό αυτοί οι δίσκοι.
Είναι πραγματικά καλό το Alpha και ελάχιστα πιο κάτω το Omega.
To μόνο σίγουρο είναι πως εδώ έπαιξαν πάρα πολύ με τις ατμοσφαιρες (για το στυλ που παίζουν), το οποίο το αναγάγει κατευθείαν στον καλύτερο τους δίσκο.
Είναι προσβάσιμος, έχει μελωδιάρες, πολύ όμορφα φωνητικά, εξαιρετικές κιθάρες.
Δίσκοντας.
Το ξαναβάζω.
Κάπου εδώ να αναφέρουμε και το Clear ΕP, το οποίο για μένα είναι η καλύτερη κυκλοφορία τους αφού δεν έχει περιττή νότα. Γενικά όταν απλοποιούν τις συνθέσεις τους, αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη.