Peter Jackson vs Sam Raimi

Δεν βρήκα thread για κανένα από τους 2 επομένως είπα να κάνω ένα εγώ και για τους 2.

Σκηνοθέτες με κοινές πορείες, nerds που πλέον μπορούν και παίζουν με τα ακριβότερα παιχνίδια του Hollywood. Η καριέρα και των 2 παρουσιάζει πάρα πολλές ομοιότητες.

EARLY DAYS
Και οι 2 ξεκίνησαν με φτηνά horror/freak movies που βρήκαν από νωρίς πολλούς φανατικούς θαυμαστές και γρήγορα έγιναν cult διαμαντάκια στο είδος.

Ο Raimi χτύπησε πρώτος το 1981 με το Evil Dead.

Εύστοχο χιούμορ, φτηνά εφέ και εμφανέστατα ψεύτικο αίμα με επιρροές από Lovecraft και έτοιμο το αριστούργημα που άλλαξε το τοπίο στο σινεμά τρόμου. Ταινία σταθμός στο είδος που επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει (αλλά και να αντιγράφεται) πολλούς σκηνοθέτες. Εδώ μας συστήνει και για πρώτη φορά τον αγαπημένο του ηθοποιό Bruce Campell.

Ακολούθησε το Crimewave που προσωπικά ποτέ δεν είδα για να ακολουθήσει λίγο αργότερα το sequel του Evil Dead που δεν κατάφερε να κάνει την επιτυχία του πρώτου μέρους. Κάπου εκεί κάνει το μεγάλο βήμα για το Hollywood αλλά δεν ξεχνά τις ρίζες του και επιστρέφει γρήγορα σε αυτές με το καταπληκτικό Army of Darkness που αποτελεί και προσωπική μου αδυναμία.

Γεμάτο επικές στιγμές με τον Bruce Campell και πάλι πρωταγωνιστή στον ρόλο του Ash ενός απλού υπαλλήλου που θα βρεθεί στον μεσαίωνα να πολεμάει στρατιές νεκρών που ό ίδιος κατά λάθος ξύπνησε απαγγέλλοντας από το βιβλίο των νεκρών (ναι το ίδιο που υπάρχει και στο evil dead) έχοντας για όπλο ένα αλυσοπρίονο ως προέκταση του χαμένου του χεριού. Ίσως ο καλύτερος και σίγουρα ο πιο χαρακτηριστικός ρόλο του. Εδώ το χιούμορ είναι ακόμα πιο κυρίαρχό ρόλο με τον Campell να είναι πραγματική απόλαυση ειδικά όταν «το χάνει» και βλέπουμε την παράνοια του.

Την ίδια εποχή o Peter Jackson ξεκινούσε την δική του καριέρα με ακόμα πιο φτηνά horror/freak movies με γελοία εφέ στην πρώτη του ταινία Bad Taste που ήταν ακριβώς αυτό

Κακό γούστο. Σε αυτή την ταινία υπάρχει για μένα η πιο αηδιαστική σκηνή που έχω δει ποτέ. Δεν είναι άλλη από την σκηνή που μια ομάδα ανθρώπων να αλλάζουν χερι με χέρι και να τρώνε μέσα από ένα μπολ με πράσινα ξερατά… μπλιααααχχχχχχχ.

Ακολούθησαν άλλες δύο εξωφρενικές ταινίες το Meet the Feebles που ήταν κάτι σαν μια σάπια παρωδία του Mupper show για να πάμε στο έπος Braindead

όπου ο Jackson μας παρουσίασε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα ένα καινούργιο είδος ζώου διασταύρωση πιθήκου και ποντικιού που προέρχεται από το Skull island (sound familiar??? ) και με ένα δάγκωμα μετατρέπει τα θύματα σε ζόμπι. Μια ταινία που έχει μείνει στην ιστορία ως η πιο αιματηρή και gore ever. Ειδικά στην τελική σκηνή όπου χρησιμοποιήθηκαν πολλά λίτρα ψεύτικου αίματος. Η υπερβολή στο μεγαλείο της και φυσικά η ταινία λατρεύτηκε όσο λίγες.

WELCOME TO HOLLYWOOD

Η είσοδος του Raimi στο Hollywood έγινε μεταξύ του evil dead 2 και army of darkness. Τότε βγήκε το Darkman με τον Liam Neeson ακόμα ένα istant classic με τον Raimi να δείχνει πως κρατάει το ύφος του ακόμα και αν έχει ξεφύγει πλέον από τα freak movies και έχει αφήσει το έντονο χιούμορ προς το παρόν.

Ακολουθεί το γουέστερν The quick and the dead που έχει μείνει περισσότερο για το τρομερό cast ηθοποιών παρά για την ίδια την ταινία που καταφέρνει να ξεχωρίσει κυρίως λόγω της πιο παιχνιδιάρικης ροπής του Raimi. Στην ταινία εμφανίζονται οι Leonardo Di Caprio (πριν γίνει διάσημο 2 χρόνια μετά με τον Τιτανικό), Sharon Stone, Russel Crowe, Gene Hackman .

Μετά όμως έρχεται το αριστούργημα του Sam Raimi η καλύτερη του ταινία ως σήμερα και ίσως η τελευταία πραγματικά σπουδαία ταινία του. Το καταπληκτικό A Simple Plan

Δύο αδέρφια ο Hank και και ο Jacob, μαζί με το φίλο τους Lou θα βρούνε κάτω από τα χιόνια της μικρής επαρχιακής τους πόλης, ένα πεσμένο αεροπλάνο με 4 εκατομμύρια δολλάρια (“το αμερικάνικο όνειρο μέσα σ’ένα σάκο”, όπως επισημαίνει χαριτολογώντας ο Lou). Αποφασίζουν να τα κρατήσουν, χωρίς όμως να τα μοιραστούν και τα ξοδέψουν, μέχρι τη στιγμή που σιγουρευτούν ότι δεν τα αναζητά κανείς. Ο φόβος, η καχυποψία και η παράνοια θα πάρουν το πάνω χέρι και η μέχρι τότε απλότητα και ηρεμία της επαρχιακής τους ζωής, θα χαθούν δια παντός…

Απλά μην την χάσει κανείς.

Ακολουθούν άλλες 2 ταινίες που μάλλον όμως πέρασαν απαρατήρητες το For Love of the Game ταινία σχετικά με το baseball και πρωταγωνιστή τον Kevin Costner και The Gift με την Cate Blanchet να υποδύεται ένα μέντιουμ και προσπαθεί να βρει μια κοπέλα που έχει εξαφανιστεί (Katie Holmes). Καμιά από τις 2 δεν ήταν όμως κάτι το ιδιαίτερο.

Ο Peter Jackson άργησε λίγο ακόμα να μπει στα σαλόνια του Hollywood και το εισιτήριο του δεν ήταν τα freak movies που γύριζε ως τότε αλλά μια ακόμα δική του ανεξάρτητη παραγωγή, το Heavenly Creatures. Δυο κοπέλες φτιάχνουν έναν δικό του φανταστικό κόσμο και αποδρούν μέσα σε αυτόν. Αλλά η σχέση του δεν αρέσει στους γονείς τους που προσπαθούν να χαλάσουν την σχέση που αναπτύσσουν με ολέθρια αποτελέσματα. Τεράστια αλλαγή και μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία ήταν η ταινία που παρουσίασε για πρώτη φορά την Kate Winslet (ανακάλυψη του Jackson) στο κοινό. Επίσης έδωσε την πρώτη οσκαρική υποψηφιότητα στον Jackson (σενάριο) και φυσικά εισιτήριο για το Hollywood.

Το οποίο εισιτήριο εξαργύρωσε αρχικά με το Τhe frighteners. Κωμωδία τρόμου αλλά καμία σχέση φυσικά με τις παλιές του ταινίες. Εδώ άλλωστε κυριαρχεί το κωμικό στοιχείο. Πρωταγωνιστής ο Michael J. Fox στον ρόλο του Frank Banister που μετά από ένα ατύχημα μπορεί και επικοινωνεί με τους νεκρούς.

BIG BUDGET

Και φτάνει η περίοδος που οι 2 αυτοί nerds μπορούν πλέον να παίξουν με τα πιο ακριβά παιχνίδια του Hollywood. Και οι 2 λοιπόν αναλαμβάνουν από μια τριλογία.

O Raimi βέβαια δεν ξεκίνησε για τριλογία όταν γύρισε το πρώτο Spiderman αλλά κατέληξε με μια τέτοια.

Το casting που κάνει μπορεί να μην είναι πάντα εύστοχο (Mary Jane) αλλά το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Μένει αρκετά πιστός στο comic κρατώντας την υπογραφή του και σε πολλές περιπτώσεις το ξεχωριστό του χιούμορ. Μοναδικό μελανό σημείο της πρώτης ταινίας η over the top τέρμα υπερβολική ερμηνεία και του Dafoe και το γελοίο κουστούμι του Green Goblin. Την παράσταση κλέψει πάντως ο Jonah Jameson (J.K. Simmons). Πολύ καλός o Tobey Maguire στο ομώνυμο ρόλο.

Η δεύτερη ταινία διορθώνει κάποια από τα κακώς κείμενα της πρώτης παρουσιάζοντας ένα πολύ καλύτερο κακό στο πρόσωπο του Dr.Octapus με τον Alfred Molina να δίνει ίσως την πιο ενδιαφέρουσα ερμηνεία όλων των ταινιών. Αν και έχουν αυξηθεί οι δραματικοί τόνοι με τον Raimi να εξακολουθεί να μένει πιστός στο πνεύμα των comic δεν λείπουν κάποιες εύστοχες κωμικές στιγμές με φαρδιά πλατιά την υπογραφή του.
Την οποία πάντως έχασε στην τρίτη ταινία της σειράς όταν και έγινε εμφανές πως οι παραγωγοί του έβαλαν χέρι ώστε να χωρέσει και ο Venom για να προσελκύσουν ακόμα περισσότερο τους πιτσιρικάδες. Κρίμα γιατί όσο η ταινία έμενε στον Sandman (Thomas Haden Church) όλα έδειχναν ακόμα έναν πολύ ενδιαφέρον κακό ταινίας όσο και ο Octapus.

Μετά από την άτυπη αυτή τριλογία ο Raimi παραμένει στο Hollywood και επιχειρεί μια επιστροφή στις παλιές καλές horror ταινίες του αλλά με πολύ μεγαλύτερο budget αλλά στο Drag me to hell δείχνει να το έχει χάσει λιγάκι. Το όνομα του ακούστηκε για το Hobbit αλλά έμεινε μόνο σαν φήμη τελικά.

Ο Jackson από την άλλη μεριά πήγε στο Hollywood με σκοπό να γυρίσει το remake King Kong που τόσο ονειρευόταν από μικρός. Αλλά δεν στάθηκε τυχερός αφού η Universal δεν ενέκρινε το budget που ζητούσε με αποτέλεσμα να στραφεί τελικά στο άλλο όνειρο του και ακόμα πιο παράτολμο, να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη των Άρχοντα των δαχτυλιδιών (The Lord of the rings)

Με τα δικαιώματα του βιβλίου στα δικά του χέρια ξεκίνησε να ψάχνει στούντιο στο Hollywood που θα του έδινε τα χρήματα που χρειαζόταν και μετά από την φτωχή προσφορά της Miramax (μια ταινία 2 ωρών με περιορισμένο budget) κίνησε για αλλού μέχρι που βρήκε την New Line και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Για την ίδια την ταινία δεν χρειάζεται να γράψω και πολλά αφού είναι όλα γνωστά. Εδώ ο Jackson κέρδισε και τα πρώτα του oscar.

Η επιτυχία του Άρχοντα του έδωσε και το πράσινο φως να κάνει το remake King Kong πραγματικότητα επιτέλους. Κάνοντας ένα εξισουν επιτυχημένο casting με αυτό του Άρχοντα δίνει ακόμα μια άψογη ταινία που το μόνο που την κρατάει από το να χαρακτηριστεί αριστούργημα είναι μάλλον το δικό του υπερβολικό πάθος για αυτή που τον οδήγησε σε μια μάλλον υπερβολική διάρκεια 3 ωρών.

Τελευταία δικό του πόνημα ήταν το Lovely Bones επίσης με αρκετά μεγάλο budget που όμως αποτέτεσε και το πρώτο μεγάλο ολίσθημα στην καριέρα του αφού πρόκειται για ένα μάλλον μέτριο μελόδραμα που διασώζεται από τις καλές ερμηνείς και, για μια ακόμα φορά πολύ καλού καστ.

Trivia: Σε όλες ταινίες του Raimi εμφανίζεται το αγαπημένο του αυτοκίνητο Oldsmobile Delta 88. Σύμφωνα με τον Bruce Campell ακόμα και στο quick and the dead!
Επίσης σχεδόν σε όλες τις ταινίες του κάνει ένα μικρο cameo ο Bruce Campell.

Cameo εμφανίσει κάνει και ο Jackson σε όλες τις δικές του ταινίες.

H τοποθεσία που χρησιμοποιήθηκε για τα μονοπάτια των νεκρών στην Επιστροφή του βασιλιά έχει επίσης χρησιμοποιηθεί σε μια σκηνή στο braindead. Εύκολα αναγνωρίσιμη σε κάποιον προσεκτικό.

Πίτερ Τζακσον.

Για τον Σαμ Ραιμι, μόνο και μόνο που κατάφερε και έφτιαξε ταινία που να πλησιάζει το Fargo ( A Simple Plan ), τον κάνει σίγουρα έναν πολύ καλό και ξεχωριστό δημιουργό, χωρίς να με τρελαίνουν πάνω απο 3-4 ταινίες της φιλμογραφίας του.

Μετά το A Simple Plan που το θεωρώ ως την κορυφαία στιγμή της καριέρας του, βάζω το παρανοικό Crimewave και μετά το θρυλικό Evil Dead.



Ξεθάβω για να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία στο thread :stuck_out_tongue: μιας και οι 2 σκηνοθέτες ετοιμάζουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, αν και αργούν ακόμα.

[U]Sam Raimi[/U]

[B]Oz: The Great and Powerful[/B]
[I]This is a prequel to The Wonderful Wizard of Oz (1900) by L. Frank Baum, told from the point of view of the Wizard. It tells how the Wizard arrived in Oz and how he became the ruler. [/I]

http://www.imdb.com/title/tt1623205/

Και φυσικά ο Jackson τόσο το Hobbit (που έχει ήδη thread) όσο και το Tin Tin

http://www.imdb.com/title/tt0983193/

Μιας και οι 2 βρίσκονται στην επικαιρότητα λέω να δώσω σε τούτο το thread μια τελευταία ευκαιρία πριν το αφήσω να σαπίζει για την υπόλοιπη αιωνιότητα. :!:

Tζάκσον χωρίς καν να χρειαστεί να σκεφτώ πάνω από 2 δευτερόλεπτα…

Προχθες που ειδα το ??[B]Βraindead[/B]’’ σκεφτηκα να το αναβιωσω λιγο,αλλα δεν το εκανα.
Τελικα λεω κι εγω [B]Peter Jackson[/B] φυσικα.

Απλα βαριεμαι τωρα να αναλυσω το γιατι…

…κιεγώ τον Πήτερ Τζάκσον έβαλα…προφανώς έχει να κάνει με το μέτριο παρών του Ράιμη:):!:

Βασικά τώρα που ξεκίνησαν και τα remake του Evil Dead (σιγά μην μείνουν μόνο στο 1) αναρωτιέμαι αν θα τολμήσει να πιάσεις κανείς τις freak-horror movies του jackson για remake.
Από την μια θα είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον, από την άλλη… που να πιάσεις την σιχαμένη (δεν ξέρω πως αλλιώς να την περιγράψω) ατμόσφαιρα των original.

Πάντως για δική μου προτίμηση πάει μεν ο Jackson αλλά κακά τα ψέματα ο λόγος είναι κυρίως ο Άρχοντας και το Χομπιτ πλέον. Αν τους πάρουμε από τις πρώτες μέρες θα προτιμούσα raimi ενώ και τα πρώτα βήματα στο Hollywood πάλι Raimi θα έλεγα (ουσιαστικά darkman vs frighteners και Simple plan vs Heavenly creatures)

Εγω παλι επειδη ουτε με ‘’[B]Lord Of The Rings[/B]’’ και ??[B]Ηοbbit[/B]’’ ασχολουμαι,αλλα ουτε και με ‘’[B]Spiderman[/B]’’ τους συγκρινω και κατ¨επεκταση τους κρινω για τα horror b movies τους.
Πιστευω οτι το ‘’[B]Evil Dead[/B]’’ δεν ειναι ουτε μια τριχα απο τα…του ‘’[B]Bad Taste[/B]’’ και του ‘’[B]Braindead[/B]’’.

ας πω δυό μαλακίες επειδή βαριέμαι:

Τα Braindead + Bad Taste > τα πάντα στο χώρο… όσο και να αγαπάω το Evil Dead (το δεύτερο για την ακρίβεια), όλα αυτά είναι οδοντόκρεμα για τα 2 προαναφερθέντα διαμάντια…

μετά, στην meta-cult περίοδό τους, ο Jackson έχει Frighteners το οποίο είναι μια από τις ένοχες απολαύσεις μου + Oυράνια πλάσματα, μια εκ των κορυφαίων ταινιών των 90ς για μένα…ο Raimi κοντράρει με Darkman το οποίο επίσης κοντράρει Frighteners σαν ένοχη απόλαυση + Gifl/Simple Plan αρκετά καλές ταινίες + For Love of the Game που είναι μάπα… από όλη αυτή τη σούμα, κρατάω με χαρακτηριστική ευκολία το Ουράνια πλάσματα, σαν μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες και άνετα διαγράφω τις υπολοιπες και των 2…

ε στην Hollywood φάση τους, η μπάλα χάνεται, ο Raimi ναι, έκανε το Spiderman μια χαρά και ακόμα καλύτερα το 2, αλλά στο 3 τα σκάτωσε άσχημα ενώ στο Drag me to Hell ήταν τίμιος όσο μπορούσε και εκεί με έψησε ακόμα περισσότερο…το τρεηλερ του Οζ προδιαθετει για μεγάλη μάπα

όταν όμως ο άλλος κάνει ταινία το Lord of the Rings και μάλιστα τόσο επιτυχημένα, δεν χωράει σύγκριση… ο Spielberg των 00ς ή ενναλακτικά, ο σωστός Lucas… Στο ενδιάμεσο, εγώ υποκλίθηκα και σε KIng Kong ενώ οκ, οριακά μέτριο το Lovely Bones αλλά κλάιν, το Hobbit έδωσε πόνο…

Δίνω έξτρα πόντους στον Ράιμι για την εποποιία της Ζήνα -τον χέζω τον Ηρακλή-, αλλά και πάλι δεν φτάνει για μένα…

τώρα και σαν σκηνοθέτες, προτιμώ απέιρως τον Jackson μιας και το στύλ του είναι τόσο πιο-80s-Spielberg-πεθαίνεις, ώστε με κρατάει τσίτα και σε εγρήγορση όπως και νάχει, με τα σπινιαρίσματα της κάμερας, τους δεκάδες γερανούς και την άψογη κάμερα στις σκηνες δράσεις… + νομίζω σε πιο οικογειακού τύπου επικούρες παίζει μπάλα μόνος του σήμερα με χαρακτηριστική διαφορά… σωστό χιούμορ, ψήγματα αγγλικούρας, κρατάει καλά το ρυθμό και ξέρει να στήνει σκηνές δράσεις διάολε!

ε και όπως και να το κάνει κανείς, νταξ, ο Τζάκσον προσπαθεί να είναι πρωτοπόρος σε πολλούς τομείς και σου βγάζει χολυγουντιανό σκηνοθέτη με όραμα, ο Ράιμι όχι, είναι πλέον της σειράς…

Τζάκσον χωρίς σκέψη…

ελπιζω να μιλας σε επιπεδο εισπραξεων γιατι το 2 βαζει κατω το 1 και το βιαζει για πλακιτσα.

Φυσικά ο Τζάκσον πιο πρωτοπόρος έβερ. Με εξαίρεση το συζητήσιμο “ουρανια οστά”, όλες οι ταινίες του είναι must/ cult to see. Πάντα χαίρομαι να βλέπω τις ταινίες του! :slight_smile:

Ψήφο όμως στο Σαμ λόγω…[COLOR=“DarkRed”]Evil Dead[/COLOR]: πιτσιρίκι πρωτοδιάβασα Λάβκραφτ, και όταν στη ταινία είδα το “καταραμένο βιβλίο”, αναφώνησα: ,/ “[I][B]ΝΕΚΡΟΝΟΜΙΚΟΟΟΟΟΟΟΟΝ!!![/B][/I]” ,/ :lol:

Τωρα που δεν βαριεμαι θα εξηγησω κι εγω τους λογους που προτιμω [B]Peter Jackson[/B].
Διαβαζοντας το post του [B]Lupin[/B] εχω να πω οτι συμφωνω μαζι του,ετσι ειναι και για μενα τα πραγματα.
Θεωρω ‘’[B]Bad Taste[/B]’’ και ‘’[B]Braindead[/B]’’ ταινιες που γενικοτερα στο cult/b movie ειδος παιζουν μπαλα μονα τους.Εννοειται βεβαια οτι και ο [B]Raimi [/B] με το ‘’[B]Evil Dead 2[/B]’’ κυριως ειναι πολυ δυνατο χαρτι,αλλα το μαυρο humour και ο αυτοσαρκασμος δινουν και παιρνουν σε βαθμο αριστουργηματικο στις ταινιες του [B]Jackson[/B].
Βεβαια δεν εχω δει το ‘’[B]Meet The Feebles[/B]’’ και δεν ξερω κατα ποσο αποτελει ‘‘μια απο τα ιδια’’ η αντιθετως ειναι ενα κρυφο gem στην φιλμογραφια του [B]Jackson[/B].
Στα 90’s εννοειται οτι το ‘’[B]Darkman[/B]’’ ειναι μια απολαυστικη ταινια γι αυτο που ειναι βεβαια,αλλα και τιποτα αλλο να μην ειχε κανει ο [B]Jackson[/B] και μονο το ‘’[B]Heavenly Creatures[/B]’’ ειναι αρκετο.
Στη λιστα μου με τις δεκα αγαπημενες μου ταινιες ολων των εποχων σιγουρα μπαινει ανετα μεσα.
Τωρα απο [B]Raimi[/B] ταινιες οπως το ‘’[B]The Gift[/B]’’ και το ‘’[B]A Simple Plan[/B]’’ ειναι καλες μεν,αλλα για το [B]Star[/B] .
Οπως βεβαια ξαναεγραψα,υπερθεαματα τυπου ‘’[B]Lord Of The Rings[/B]’’ και ‘’[B]Spiderman[/B]’‘δεν με απασχολουν.
Εχω δει μονο το πρωτο ‘’[B]Spiderman[/B]’’ και λυπηθηκα τον [B]Willem Dafoe[/B],πραγματικα.
Θα ηθελα να προσθεσω οτι στα ‘00’s ο [B]Jackson [/B] με το ‘’[B]The Lovely Bones[/B]’’ προσπαθησε να επιστρεψει καπου στο στυλ και το υφος του ‘’[B]Heavenly Creatures[/B]’’,αλλα αν κι εμενα στην τελικη μου αρεσε η ταινια,δεν το καταφερε απολυτα.
Το ‘’[B]The Lovely Bones[/B]’’ το θεωρω ψιλοαδικημενη ταινια και θεωρω οτι αν ηταν λιγο μικροτερο σε διαρκεια θα τυγχανε καλυτερης αποδοχης.
Τελος,o [B]Raimi[/B] μου ανοιξε την ορεξη με το απιστευτο come-back του στο horror με το ονομα’’[B] Drag Me To Hell[/B]’’ που προσωπικα με ενθουσιασε(θυμαστε που σας ζαλιζα με την ταινια αυτη),αλλα εκει που ειπα οτι θα συνεχισει σε αυτο το ειδος,μου πεταει παλι παραμυθακια τυπου ‘’[B]Oz[/B]’’ και με ξενερωνει.
Θα δουμε…
Μενει πλεον να ξαναδουμε ενα splatter επος απο [B]Jackson[/B] για να γουσταρουμε κι εμεις οι παλιοι…

Για εισπράξεις δεν ξέρω, αλλά γενικά έχει μείνει περισσότερο από το 2 έχω την εντύπωση, αν και ναι το 2 είναι καλύτερο. Προσωπικά πάντως αγαπημένο μου είναι το Army of darkness που ανήκει στην σειρά :stuck_out_tongue:

Θα ήθελα κάποια στιγμή και από τους 2 να κάνουν ένα come back στις σπλατεριές με hand made εφέ. Θα ήταν γαμώ να βγάλουν κάτι ανάλογο με το grindhouse των Ταραντίνο-Ροντριγκεζ αλλά στο στυλ των πρώτων δικών του ταινιών.

Τζον Κάρπεντερ ρε! Ο Άρχων του Β-cinema, τέλος. Και όταν οι άλλοι περνάγανε στα φράγκα του Χόλιγουντ, αυτός έμενε πιστός σε αυτό που έκανε. Άντε γεια υπόλοιποι προδότες :stuck_out_tongue:

Τώρα για τους δύο του πολ, προσωπικά λέω θενξ για τον Τζάκσον για κάτι διαμάντια του παρελθόντος και του ρίχνω βαθιά υπόκλιση για κάτι “ταινιάκια” τύπου LOTR και Hobbit που μας πρόσφερε. Στον Ράιμι και αυτόν καρδούλα για ό,τι έκανε από Army of Darkness και πριν. Μετά από Army of Darkness ξενέρα.

Φιλε Tidius,για μενα προσωπικα η τελευταια μεγαλη ταινια του [B]Carpenter [/B] ειναι το ‘’[B]Mouth Of Madness[/B]’’.
Aπο εκει και επειτα η φιλμογραφια του παρουσιαζει τεραστια ποιοτικη καμψη ,αν και προσωπικα το ‘’[B]Ghosts Of Mars’[/B]’ προσωπικα μου αρεσε.
Καλα για το υπερμετριο ‘’[B]The Ward[/B]’’ δεν εχω λογια.
Αρα εχει να δωσει κατι της προκοπης απο το 1993,ασε που απο το 2001 μεχρι tο 2010 ηταν ανενεργος στο cinema.

Tωρα για την συνολικη του προσφορα στο ειδος τη δεκαετια του 1980 απλα respect!!!

jiopa βλέπεις 365 ταινίες τη βδομάδα. Ειλικρινά δε θα πάθεις κάτι αν δεις τον άρχοντα των δαχτυλιδιών. Καταλαβαίνω ότι το κάνεις από άποψη/whatever αλλά κούλαρε και have sοme fun. Είναι ειλικρινά απολαυστικές ταινίες.

Φιλικά

Mπορεί να μη γουστάρει την εν λόγω θεματολογία όπως καλή ώρα εγώ. Τα Lord Of the Rings τα’δα με το ζόρι, το Χόμπιτ το ίδιο λόγω παρέας. Κανείς δεν θα πει ότι είναι κακές ταινίες (προφανώς) αλλά συναισθηματικά κάποιους (ελάχιστους, καλά:p) δε μας αγγίζουν.

Εντάξει, δεν έκρινα τις ταινίες του ή κάτι τέτοιο. Αυτό είναι άλλο θέμα και μεγάλο και δεν είναι και το θρεντ για να το συζητήσουμε. Ένα ρισπέκτ είπα απλά για την αγάπη του και το σεβασμό του και την εμμονή/επιμονή στο είδος που άλλοι του γύρισαν την πλάτη μόλις είδαν τα φράγκα.

*έντιτ: όντως αυτό για τα lotr ούτε εγώ το καταλαβαίνω.

ναι ρε δεκτό, απλά ως φίλος του κινηματογράφου δεν θέλεις να τα δεις? Γιατι πρόκειται για μεγαλο φιλο αυτης τεχνης. Και οι συγκεκριμένες ταινίες όπως και να χει προσφέρουν πολλά πράγματα (και σε τεχνικο επιπεδο δηλαδη)